Γνωρίζετε ξερόλες? Πώς αισθάνεστε μαζί τους και πώς τους αντιμετωπίζετε? Τι ποσοστό του γενικού πληθυσμού νομίζετε πως είναι? Τι είναι αυτό που τους κάνει να φέρονται έτσι?
Αν κοιτάξω γύρω στον ευρύτερο κύκλο μου συγγενών, φίλων, γνωστών και επαγγελματικών, γνωρίζω 3-4 άτομα που έχουν αυτό το χαρακτηριστικό σε πολύ ενοχλητικό βαθμό και δεκάδες άλλους που το έχουν σε μέτριο βαθμό. Θα έλεγα ότι ανθρώπους που ακούνε και θέλουν να μάθουν αυτά που δεν ξέρουν από εμένα και να πουν αυτά που ξέρουν και δεν γνωρίζω εγώ (να κάνουν μία φυσιολογική και ευχάριστη –εποικοδομητική συζήτηση δηλαδή) γνωρίζω πολύ λίγους.
Κατά τη γνώμη σας πρέπει να τους ανεχόμαστε με χαμόγελο και συγκατάβαση και να μετράμε από μέσα μας αντίστροφα από τη βαρεμάρα μέχρι να φθάσει η ώρα να τελειώσει η συνάθροιση ή πρέπει να τους τη λέμε μπας και γλιτώσει ο επόμενος άτυχος που θα βρεθεί στο δρόμο τους ή οι δύστυχοι οι συγγενείς τους που «κακοποιούνται» κάθε μέρα από αυτούς?
Χθες παρευρέθηκα σε τραπέζι με μια τέτοια περίπτωση και μου είχε ανέβει το αίμα στο κεφάλι. Η γυναίκα αυτή δεν έκανε τον ξερόλα μόνο σε εμάς τους φίλους της, αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό και στον άντρα της. Τον προσέβαλε συνέχεια και ότι πήγαινε να αρθρώσει ο καημένος του έλεγε ότι το λέει λάθος