Μπερδευτηκα

Παιδια μπερδευτηκα.Βοηθηστε με.Ειναι ιδεοληψια οταν σκεφτεσαι κατι και μετα φοβασαι μηπως το σκεφτεσαι για πολυ ωρα;

Καμια φορα φοβαμαι μηπως συνδεσω μια σκεψη που κανω με ενα αντικειμενο ή ας πουμε με εναν δρομο απ\' οπου περναω συχνα.Δηλ. φοβαμαι μηπως η σκεψη γινει ιδεοληψια, δηλ. μου καρφωθει στο μυαλο και ετσι καθε φορα που βλεπω το αντικειμενο μου τη θυμιζει και ετσι θα πρεπει να πεταξω το αντικειμενο ή θα πρεπει να μην περναω απο το δρομο.
Καταλαβατε; Εγω μπερδευτηκα..

Φοβασαι να μην σου συμβει η σου συμβαινει κατι?Χωρις να εχω ιδεα περι ψυχολογιας θα σου ελεγα να σκεφτεις οτι βαριεσαι που σκεφτεσαι αυτο που σε μπερδευει οταν το σκεφτεσαι γιατι απλα σε μπερδευει και μπερδευτικες.:)

Ολα στην εμπειρια ειναι δεν ειναι στη σκεψη.

stefanos αυτό που έχεις λέγεται ιδεοληπτική ψυχαναγκαστική διαταραχή.Έχεις ιδεοληψίες και εμμονές.Η εμμονή που χεις να ρωτάς κάθε λίγο και λιγάκι τι είνα ιαυτό που έχεις είναι ψυχαναγκασμός.Η βιβλιογραφία λέει οτι για τη θεραπεία της ψυχαναγκαστικής διαταραχής ενδείκνυνται αντικαταθλιπτικά χάπια και ψυχοθεραπεία .Σου παραθέτω ένα ενδιαφέρον ψυχαναλυτικό άρθρο που αναφέρεται σε 2 περιστατικά ιδεοληπτικής νεύρωσης όπου και επεξηγείται τα αίτια και οι τρόποι θεραπείας. http://www.encephalos.gr/full/43-3-04g.htm

Διαβασα το κειμενο και στην τελευταια παραγραφο γραφει αυτο:
Στόχος μας σαν ψυχοθεραπευτές, δουλεύοντας με τέτοιους ασθενείς, είναι να τους \"συνοδέψουμε\" στη γενναία τους προσπάθεια ν\' απεγκλωβιστούν από τον αυτοερωτισμό και τον καθρέφτη,

Τι εννοει;

Εννοεί προφανώς ότι οι ψυχαναγκαστικοί δεν επενδύουν τη δημιουργική τους ενέργεια(libido) στο \"ερωτικό\" αντικείμενο αντίθετα διανοητικοποιούν και χρησιμοποιούν τη σκέψη(ιδεοληψίες) και τη δράση(ψυχαναγκασμοί) φοβούμενοι να το αγγίξουν και να επενδύσουν σαυτό.Είναι ακόμα εγκλωβισμένοι στο στάδιο του καθρέφτη όπου απλά παρατηρούν και δεν έρχονται σε επαφή με την επιθυμία τους.Σκοπός του θεραπευτή είναι προφανώς να τους φέρουν σε επαφή με τα συναισθήματά τους ώστε να σταματήσουν να αμύνονται και να απεγκλωβιστούν από έναν ναρκισσισμό που τουσ έχει γίνει εμμονή και να βιώσουν τον έρωτα την αγαπη τη χαρά και το θυμό χωρίς απλά να τον περιγράφουν αφηρημένα.