Απογοητευση και μονο. Αγχος η κατι αλλο ;

Καλησπερα σας , σας διαβαζω 7 μηνες τωρα . Δεν ειχα βρει ποτε το θαρρος μεχρι τωρα να γραψω αλλα νοιωθω οτι η κατασταση εχει ξεφυγει και πραγματικα θελω τη γνωμη σας και τη βοηθεια σας. Αισθανομαι πληρες αδιεξοδο. Ακολουθει wall of text, με συγχωρειται εκ των προτερων.
Ειμαι 30 ετων, γενικα ευαισθητος σαν ανθρωπος και πολυ αγχωδεις απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου. Παντα ειχα αγχος και φοβιες για ολες τις ασθενειες και κυριως για τις ανιατες. Κατα καιρος αγχωνομουν για διαφορες ασθενειες , βεβαια εκανα τις εξετασεις , εβγαιναν καλες και ετσι ηρεμουσα.
Ολα ξεκινησαν ενα βραδυ του ιανουαριου. Γενικα ειχα στρεσαριστει πολυ εκεινην την περιοδο αλλα ολα εβαιναν καλως. Ξαφνικα με επιασαν εντονες πικριλες στο στομα , ενα ανυποφορο συναισθημα το οποιο δεν υποχωρουσε με τιποτα . Ακολουθησε εντονος βηχας. Ετσι παιρνω την αποφαση να κοψω το καπνισμα διοτι νομιζα οτι ειναι απο κει. Και ετσι ξεκιναω να παω στους ιατρους βεβαια χωρις αποτελεσμα μιας και δεν εβρισκαν κατι παθολογικο. Πανω στο 10 ημερα ξεκινανε κατι μουδιασματα στα χερια και στα ποδια και πανικοβαλομαι για σκληρυνση κατα πλακας. Απο κεινη τη μερα και επειτα ξεκινησε η κατρακυλα . Πηγα σε ιατρους εκανα απειρες εξετασεις και δεβ βρηκαν τιποτα. Τα μουδιασματα εδωσαν τη θεση τους σε σοβαρη αυπνια , μετα βιας κοιμομουν 1-2 ωρες και καποιες κρισεις πανικου . Για να μην τα γραψω ολα με καθε λεπτομερεια , ερχομαστε στο σημερα οπου εχω πικριλα και βηχα τοσους μηνες , οι πονοι και τα μουδιασματα δεν εχουν φυγει ποτε και εχουν προστεθει και καποιοι σπασμοι , ο υπνος εξακολουθει να ειναι ασχημος . Καποιες φορες εχω καταφερει τις 6 ωρες αλλα μεχρι εκει και σαν να μην εφταναν ολα τα αλλα , εχουν γεμισει τα ματια μου eye floaters (μυγακια) τα οποια δηνιπυργουν επιπλεον αγχος.
Πηγαινω σε ψυχολογο 4 μηνες τωρα αλλα δεν εχω δει αλλαγη. Συνεχιζω να αγχωνομαι και τα συμπτωματα ειναι εκει. 7 μηνες τωρα. Ολοι επιμενουν οτι ειναι απο το αγχος και οτι πρεπει να ηρεμησω και να κανω αλλα πραγματα. Αλλα οσο και να ηρεμω η κανω κατι αλλο αυτα ειναι εκει προφανως.
Ειλικρινα εχω απελπιστει , σκεφτομουν μεχρι και αντικαταθλιπτικα . Αλλα δεν νοιωθω οτι μου χρειαζονται οσον αφορα την ψυχολογια μου. Ειμαι τελειως λειτουργικος και δεν ειμαι στα πατωματα. Το μονο που με φοβιζει ειναι ολα αυτα που εχω που με κανουν να νοιωθω αρρωστος 7 μηνες τωρα. Θελω απλα να περασουν.
Δεν ξερω τι αλλο να κανω. Υπαρχει καποιος καποια που να χει περασει παρομοια η να γνωριζει κατι;;;;;. Σας παρακαλω πολυ , θελω τη γνωμη σας και τη βοηθεια σας.
Σας ευχαριστω πολυ για τον χρονο σας. Να στε παντα καλα

ολοι εδω τα εχουμε περασει..αλλοι λιγο αλλοι πολυ........παιρνεις φαρμακα?

Quote:

---

Originally Posted by marouli66

ολοι εδω τα εχουμε περασει..αλλοι λιγο αλλοι πολυ........παιρνεις φαρμακα?

---

Οχι δεν εχω παρει κατι. Γενικα αυτο ειναι το προβλημα . Οτι ψυχολογικα δεν νοιωθω οτι μου χρειαζονται. Ολο μου το αγχος ειναι για τα συμπτωματα. Απ την αλλη με αγχωνουν καο τα φαρμακα. Εχω διαβασει τα απειρα . Δεν θελω ουτε να αλλαξει ο εγκεφαλος μου ουτε βα εθιστω καπου. Να νιωσω υγιεις θελω. Αλλα 7 μηνες τωρα μονο πονος και απογοητευση.

Φιλε μου ο βηχας ειναι ψυχοσωματικος...ετσι περασα τις πρωτες δυο κρισεις πανικου....εβηχα για σχεδον μια ωρα μεχρι που νομιζα θα μου βγουν τα σωθικα(κατεληξα σε επειγοντα τη πρωτη φορα απο το πολυ βηχα)...Στη ποριεα ο βηχας ηταν καθημερινος ειδικα το πρωι και ηταν προφανως θεμα αγχους...Τις πικριλες που λες τις ειχα επισης...Εχω την εντυπωση οτι απο το πολυ αγχος καποιες φορες ανεβαινει κατι γαστρικο απο το στομαχι και νιωθεις αυτο το πραγμα.Ετσι το χω αντιληγθει εγω....Τελειως λειτουργικος αποκλειεται να εισαι με τοσες λιγες ωρες υπνου...Οταν ειχα αυτα τα συμπτωματα πηγαινα δουλεια αλλα κουτουλουσα και παθαινα κρισεις πανικου.Λειτουργουσα μαρτυρικα...Οι σπασμοι παλι που αναφερεις ισως να τους εννοεις σαν πολυ εντονο τρεμουλο ειδικα στα χερια και κυριως τα πρωινα...Εγω δε μπορουσα ουτε χαπι να παρω οταν ανοιγα τα ματια μου να καταλαβεις...Παλεψα τα εντονα συμπτωματα για σχεδον 2 μηνες μεχρι που εγινα μαρτυρας τοσο τραυματικων εμπειριων που δε πηγαινε αλλο...και κατεληξα σε αντικαταθλιπτικο...Θα σου λεγα να μιλησεις με ενα γιατρο να παρεις την αποψη του..Το πιθανοτερο ειναι να σου χορηγησει φαρμακευτικη αγωγη προφανως αλλα εσυ θα κρινεις....Δε ξερω τι θα πουν καποιοι αλλα η προσωπικη μου αποψη ειναι οτι οταν φτανεις σε τετοια σημεια ο ψυχολογος απλα ειναι σα να πηγαινεις στον πολεμο με σφεντονα..

Quote:

---

Originally Posted by Papaki7

Φιλε μου ο βηχας ειναι ψυχοσωματικος...ετσι περασα τις πρωτες δυο κρισεις πανικου....εβηχα για σχεδον μια ωρα μεχρι που νομιζα θα μου βγουν τα σωθικα(κατεληξα σε επειγοντα τη πρωτη φορα απο το πολυ βηχα)...Στη ποριεα ο βηχας ηταν καθημερινος ειδικα το πρωι και ηταν προφανως θεμα αγχους...Τις πικριλες που λες τις ειχα επισης...Εχω την εντυπωση οτι απο το πολυ αγχος καποιες φορες ανεβαινει κατι γαστρικο απο το στομαχι και νιωθεις αυτο το πραγμα.Ετσι το χω αντιληγθει εγω....Τελειως λειτουργικος αποκλειεται να εισαι με τοσες λιγες ωρες υπνου...Οταν ειχα αυτα τα συμπτωματα πηγαινα δουλεια αλλα κουτουλουσα και παθαινα κρισεις πανικου.Λειτουργουσα μαρτυρικα...Οι σπασμοι παλι που αναφερεις ισως να τους εννοεις σαν πολυ εντονο τρεμουλο ειδικα στα χερια και κυριως τα πρωινα...Εγω δε μπορουσα ουτε χαπι να παρω οταν ανοιγα τα ματια μου να καταλαβεις...Παλεψα τα εντονα συμπτωματα για σχεδον 2 μηνες μεχρι που εγινα μαρτυρας τοσο τραυματικων εμπειριων που δε πηγαινε αλλο...και κατεληξα σε αντικαταθλιπτικο...Θα σου λεγα να μιλησεις με ενα γιατρο να παρεις την αποψη του..Το πιθανοτερο ειναι να σου χορηγησει φαρμακευτικη αγωγη προφανως αλλα εσυ θα κρινεις....Δε ξερω τι θα πουν καποιοι αλλα η προσωπικη μου αποψη ειναι οτι οταν φτανεις σε τετοια σημεια ο ψυχολογος απλα ειναι σα να πηγαινεις στον πολεμο με σφεντονα..

---

Σε ευχαριστω για την απαντηση. Ναι το σκεφτομαι σοβαρα. Δεν ξερω με αγχωνει πολυ η ιδεα των φαρμακων. Ειναι κατα και το περιβαλλον μου και επηρεαζομαι. Και ο ψυχολογος λεει οτι δεν τα χρειαζομαι και οτι με παρατεταμενη ηρεμια θα φυγουν. Ομως τιποτα τοσους μηνες. Γενικα οταν λεω οτι ειμαι λειτουργικος εννοω οτι μπορω να ανταπεξερθω σε καθημερινοτητα μου και οταν δεν ποναω ειμαι και πολυ ευδιαθετος. Μεχρι να νοιωσω παλι ολα αυτα που σας περιεγραψα στην αρχη....

εχω γραψει πολλα ποστ σχετικα με την αυτογνωσια μας και με τη πεποιθηση οτι δεν ειμαστε το μυαλο αλλα κατι πιο πολυτιμο και δυνατο........εχω διαβασει πολλα βιβλια αυτογνωσιας τα οποια με εχουν βοηθησει παρα πολυ να αποταυτισω τον εαυτο μου απο τετοια συμπτωματα......να μην δινω σημασια.......ολα υπαρχουν λογω του φοβου.....απο εκει θρεφονται και δυναμωνουν......
ειναι μια πολυ καλη ευκαιρια να αρχισεις και συ να διαβαζεις τετοια βιβλια........
πολυ καλα ειναι του γουειν νταιερ ''υπαρχει παντα μια λυση΄'', του εκχαρτ ''η δυναμη του τωρα και του οσσο οποιο θελεις.....
δες το ποστ ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη η κτ αλλο, εκει προτεινω και αρθρα αλλα και συμβουλες

Quote:

---

Originally Posted by marouli66

εχω γραψει πολλα ποστ σχετικα με την αυτογνωσια μας και με τη πεποιθηση οτι δεν ειμαστε το μυαλο αλλα κατι πιο πολυτιμο και δυνατο........εχω διαβασει πολλα βιβλια αυτογνωσιας τα οποια με εχουν βοηθησει παρα πολυ να αποταυτισω τον εαυτο μου απο τετοια συμπτωματα......να μην δινω σημασια.......ολα υπαρχουν λογω του φοβου.....απο εκει θρεφονται και δυναμωνουν......
ειναι μια πολυ καλη ευκαιρια να αρχισεις και συ να διαβαζεις τετοια βιβλια........
πολυ καλα ειναι του γουειν νταιερ ''υπαρχει παντα μια λυση΄'', του εκχαρτ ''η δυναμη του τωρα και του οσσο οποιο θελεις.....
δες το ποστ ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη η κτ αλλο, εκει προτεινω και αρθρα αλλα και συμβουλες

---

Σε ευχαριστω. Θα το εχω στα υποψην μου

Όλα όσα λες είναι θέμα άγχους και μην σπαταλάς τα χρήματα σου άδικα στους γιατρούς. Δεν ξέρω πως βλέπεις αυτό που σου λέει το Papaki7 για φαρμακευτική αγωγή. Προφανώς δεν την χρειάζεσαι αν μπορείς να εκπαιδεύσεις τη σκέψη σου.
Η αρχή τετοιων συμπτωμάτων είναι κάποια σκέψη η οποία γίνεται έντονη και οδηγεί σε συναίσθημα ή σε κάποιας μορφής σωματικό σύμπτωμα. Κάποτε λες πάλι θα με πιάσει το τρέμουλο ή το μούδιασμα στα πόδια, αυτό είναι η αρχή, η συνέπεια είναι σε λίγο αυτό να συμβεί λόγω της σκέψης που προηγηθηκε.

ετσι ειναι...ολα ειναι σκεψεις.......αν μαθεις να τις διαχειριζεσαι και να μην τους δινεις αξια τοτε εχεις βρει το κλειδι στα προβληματα αυτα.....η μεγαλυτερης σημασιας σκεψη που πρεπει ολοι εδω να διαχειριστουμε ειναι η σκεψη για το μελλον.......αν ζουμε στο τωρα μας τοτε δν μας απασχολει το μελλον.......το μελλον προκαλει παντα φοβο....και ο φοβος οτι θα εισαι για παντα ετσι διευρυνει τν παγιδα του προβληματος.....
για αρχη απο αυτα που προτεινω διαβασε ''η δυναμη του τωρα''.........
η εκπαιδευση του μυαλου μας ειναι η θεραπεια σε ολα.......ακομη και σε ασθενειες......
επισης αν βρεις και το βιβλιο του οσσο ''περα απο τα ορια του νου'' τοτε θα βοηθηθεις παρα πολυ

Σας ευχαριστω. Ναι το παλευω και αν οντως τελικα ολα αυτα εχουν να κανουν με το αγχος θα τα νικησω. Πρεπει να σκεφτω θετικα και αισιοδοξα

Adelfe se katalavenw sto full paromia fasi eime kai egw oxi se toso entono vathmo alla ok eixa panta anxos gia asthenies kai otan ekana analisis kai vgenan ola ok iremousa gia ligo meta ta idia mexri prin 4 mines epatha mia megali krisi anxous meta apo ena sinvan pou mou etixe oxi sovaro vevea alla sto mialo m to ekana sovaro kai me epiasan kai psixanakazmi twra vevea paw se psixologo kai niotho arketa kalitera adelfe auto pou pistevo egw eine pos vres enan kalo eidiko mpori autos pou pas na min sou tairiazi poli lene pos prepi na to palepsis monos sou gia emena eine lathos auto apo tin stigmi pou den mporis gia auto eiparxi autos o klados tis giatrikis gia na ta therapevoun auta ta sumptomata

Quote:

---

Originally Posted by Vaper

Adelfe se katalavenw sto full paromia fasi eime kai egw oxi se toso entono vathmo alla ok eixa panta anxos gia asthenies kai otan ekana analisis kai vgenan ola ok iremousa gia ligo meta ta idia mexri prin 4 mines epatha mia megali krisi anxous meta apo ena sinvan pou mou etixe oxi sovaro vevea alla sto mialo m to ekana sovaro kai me epiasan kai psixanakazmi twra vevea paw se psixologo kai niotho arketa kalitera adelfe auto pou pistevo egw eine pos vres enan kalo eidiko mpori autos pou pas na min sou tairiazi poli lene pos prepi na to palepsis monos sou gia emena eine lathos auto apo tin stigmi pou den mporis gia auto eiparxi autos o klados tis giatrikis gia na ta therapevoun auta ta sumptomata

---

Σε ευχαριστω φιλε μου. Ναι μαλλον δεν μου ταιριαζει ο ψυχολογος . Πρεπει να βρω αλλον. Θα πανε ολα καλυτερα. Θελω να προσπαθω να ειμαι αισιοδοξος

φυσικα και θα πανε ολα τελεια...παντα οταν συμβαινουν τα χειροτερα ερχονται καλυτερα...αλλα δυστυχως και το αντιθετο.....για παντα ετσι δεν θα εισαι.......
το θεμα ειναι να βρεις τον ψυχολογο μεσα σου.......εμενα με βοηθησαν παρα πολυ τα διαφορα βιβλια που εχω διαβασει

Φιλε ενα κλικ γινεται στο μυαλο και τα αντιμετωπιζεισ μονοσ σου πχ εγω εχω σχιζο ειμαι υπευθυνοσ να παρω τα φαρμακα μου να κανω γνωριμιεσ να βρω δουλεια οτι κανετε κι εσεισ τι νομιζεισ η ζωη σ χαριζεται εγω αυριο πρεπει να μαγειρεψω και δεν ξερω αν θα τρωγετε εχω φιλεσ που παω και τισ βλεπω και πινουμε καφε λεω και καμια βλακεια δουλευω κ λιγο περναει ο καιροσ αλλα εγω σκεψου ειμαι καλυτερα απο ολουσ τουσ σχιζοφρενεισ στο νοσοκομειο δεν το πιστευαν οτι παιζω κ μπαλλα

μπραβο ελις ετσι......το καθε προβλημα που αντιμετωπιζει καποιος ειναι καθαρα πως θα το δει.......αν επιλεξει να ασχολειται με τετοιες σκεψεις τοτε χανει το παιχνιδι καπως.....αν επιλεξει να αποταυτιστει οσο μπορει φυσικα απο το προβλημα τοτε σιγα σιγα και με υπομονη και επιμονη θα δει πολλα θαυματα........
παιδια μην ξεχνατε και την πιστη σε Χριστο και Αγιους....εχουν βοηθησει παρα πολυ........