Αντιμετώπιση συχνών κρίσεων πανικού

Καλησπέρα σας! Εύχομαι με το post μου να βοηθησω πολλούς που έχουν το ίδιο θέμα με μένα.
Όλα ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο 2018, όπου είχα και την πρώτη κρίση πανικού. Να σημειώσω ότι από τον 10/2017 έως και τον 02/2018, δουλευα 9 με 4 και πήγαινα κατευθείαν για κάποια μαθήματα 4.30 με 8, παραλείποντας πολλές φορές το μεσημεριανό. Τα συμπτώματα της κρίσης μου ήταν: ζαλάδα,κρύος ιδρώτας στα χέρια, δυσκολία στην ομιλία, τρέμουλο, ταχυπαλμία και φόβος θανάτου. Δεν είχα ξανανιώσει έτσι στην ζωή μου! Μετα από 2 ώρες που ένιωθα έτσι πήγα στο νοσοκομείο (ναι, δεν πήγα νωρίτερα γιατί με έπιασε στη δουλειά και είχαν μαζευτεί όλοι πάνω μου, με παρατηρούσαν που δεν έτρωγα τόσο καιρό και μου έδιναν χυμούς και φαγητό - που δεν βοηθάν καθόλου!!). Αφού πήγα νοσοκομέιο και έκανα όλες τις εξετάσεις δεν μου βρήκαν τίποτα παρά μόνο ΑΓΧΟΣ και ΚΟΠΩΣΗ. Πήγα και σε ενδοκρινολόγο για να ελέγξω τον θηροειδή μου και δεν είχα τίποτα πάλι.
Από εκείνη την ημέρα, με το που αγχωνόμουν λίγο ή έπινα καφέ με ξανάπιανε αλλά όχι τόσο έντονα. Μπορούσα να το ελέγχω και προσπαθούσα να κάνω θετικές σκέψεις όταν το πάθαινα. Πλέον έχουν αραιώσει πολύ οι φορές που το παθαίνω έστω και λίγο. Παρακάτω θα σας παρουσιάσω κάποια από τα πράγματα που με βοηθούσαν όταν με έπιανε η φοβία:

1) ΕΚΟΨΑ ΤΟΝ ΚΑΦΕ - πίνω μόνο ντεκαφεινέ, γιατί ακόμα και τώρα αν πιω καφέ με πιάνει. (να σημειώσω πως δεν είχα ποτέ καμια ευαισθησία στον καφέ)
2) Ξεκίνησα γυμναστήριο, όπου και κάνω αερόβια άσκηση μόνο. (yoga, zumba, pilates)
3) Έκανα όλες μου τις εξετάσεις και αφού δεν βρήκα κάτι, σταμάτησα να αγχωνομαι και να φοβάμαι ότι έχω κάτι.
4) 2-3 φορές την εβδομάδα πίνω βότανα και ειδικά πασιφλόρα και μελισσόχορτο που είναι αγχολυτικά και ηρεμιστικα - Βοηθούν πιο πολύ από ότι φαντάζεστε. Ακόμα και αν με ψιλοπιάνει ζαλάδα το πίνω και ηρεμώ.
5) Δεν αγχώνομαι υπερβολικά για τίποτα καθώς η ζωή μου και η υγεία μου αξίζει περισσότερο από οτιδήποτε.
6) Βαθιές εισπνοές από την κοιλιά και εκπνοές για 8 δευτερόλεπτα με κλειστά μάτια όντως βοηθούν.
7) Να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε νοιάζονται και σε αγαπούν! Να πηγαίνεις βόλτες, να χαλαρώνεις και να κάνεις ταξίδια.
8) Να δουλεύεις με μέτρο (όχι όλη μέρα)! Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις όταν το κάνεις, αλλά στο μέλλον όλα βγαίνουν!!! Να τρέφεσαι σωστα (φυσικοί χυμοί και λαχανικά βοηθούν πολύ)!
9) ΜΗΝ ΨΑΧΝΕΤΕ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ γιατι πονάτε ή γιατί ζαλίζεστε. Δεν είναι γιατρός και πολλές φορές καταλήγουμε να σκεφτόμαστε υπερβολές.

Εύχομαι να βοηθούν οι συμβουλές μου! Πιστέψτε με πως είμαι σε πολύ καλύτερη κατάσταση με τις κρίσεις πανικού και ο καθένας μπορεί να το ξεπεράσει με τον τρόπο που ταιριάζει στον εαυτό του. Θα χαρώ να γραψτε και εσεις τρόπους που αντιμετωπίζετε το παραπάνω πρόβλημα :)

Quote:

---

Originally Posted by kspat

Καλησπέρα σας! Εύχομαι με το post μου να βοηθησω πολλούς που έχουν το ίδιο θέμα με μένα.
Όλα ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο 2018, όπου είχα και την πρώτη κρίση πανικού. Να σημειώσω ότι από τον 10/2017 έως και τον 02/2018, δουλευα 9 με 4 και πήγαινα κατευθείαν για κάποια μαθήματα 4.30 με 8, παραλείποντας πολλές φορές το μεσημεριανό. Τα συμπτώματα της κρίσης μου ήταν: ζαλάδα,κρύος ιδρώτας στα χέρια, δυσκολία στην ομιλία, τρέμουλο, ταχυπαλμία και φόβος θανάτου. Δεν είχα ξανανιώσει έτσι στην ζωή μου! Μετα από 2 ώρες που ένιωθα έτσι πήγα στο νοσοκομείο (ναι, δεν πήγα νωρίτερα γιατί με έπιασε στη δουλειά και είχαν μαζευτεί όλοι πάνω μου, με παρατηρούσαν που δεν έτρωγα τόσο καιρό και μου έδιναν χυμούς και φαγητό - που δεν βοηθάν καθόλου!!). Αφού πήγα νοσοκομέιο και έκανα όλες τις εξετάσεις δεν μου βρήκαν τίποτα παρά μόνο ΑΓΧΟΣ και ΚΟΠΩΣΗ. Πήγα και σε ενδοκρινολόγο για να ελέγξω τον θηροειδή μου και δεν είχα τίποτα πάλι.
Από εκείνη την ημέρα, με το που αγχωνόμουν λίγο ή έπινα καφέ με ξανάπιανε αλλά όχι τόσο έντονα. Μπορούσα να το ελέγχω και προσπαθούσα να κάνω θετικές σκέψεις όταν το πάθαινα. Πλέον έχουν αραιώσει πολύ οι φορές που το παθαίνω έστω και λίγο. Παρακάτω θα σας παρουσιάσω κάποια από τα πράγματα που με βοηθούσαν όταν με έπιανε η φοβία:

1) ΕΚΟΨΑ ΤΟΝ ΚΑΦΕ - πίνω μόνο ντεκαφεινέ, γιατί ακόμα και τώρα αν πιω καφέ με πιάνει. (να σημειώσω πως δεν είχα ποτέ καμια ευαισθησία στον καφέ)
2) Ξεκίνησα γυμναστήριο, όπου και κάνω αερόβια άσκηση μόνο. (yoga, zumba, pilates)
3) Έκανα όλες μου τις εξετάσεις και αφού δεν βρήκα κάτι, σταμάτησα να αγχωνομαι και να φοβάμαι ότι έχω κάτι.
4) 2-3 φορές την εβδομάδα πίνω βότανα και ειδικά πασιφλόρα και μελισσόχορτο που είναι αγχολυτικά και ηρεμιστικα - Βοηθούν πιο πολύ από ότι φαντάζεστε. Ακόμα και αν με ψιλοπιάνει ζαλάδα το πίνω και ηρεμώ.
5) Δεν αγχώνομαι υπερβολικά για τίποτα καθώς η ζωή μου και η υγεία μου αξίζει περισσότερο από οτιδήποτε.
6) Βαθιές εισπνοές από την κοιλιά και εκπνοές για 8 δευτερόλεπτα με κλειστά μάτια όντως βοηθούν.
7) Να έχεις δίπλα σου ανθρώπους που σε νοιάζονται και σε αγαπούν! Να πηγαίνεις βόλτες, να χαλαρώνεις και να κάνεις ταξίδια.
8) Να δουλεύεις με μέτρο (όχι όλη μέρα)! Μπορεί να μην το καταλαβαίνεις όταν το κάνεις, αλλά στο μέλλον όλα βγαίνουν!!! Να τρέφεσαι σωστα (φυσικοί χυμοί και λαχανικά βοηθούν πολύ)!
9) ΜΗΝ ΨΑΧΝΕΤΕ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ γιατι πονάτε ή γιατί ζαλίζεστε. Δεν είναι γιατρός και πολλές φορές καταλήγουμε να σκεφτόμαστε υπερβολές.

Εύχομαι να βοηθούν οι συμβουλές μου! Πιστέψτε με πως είμαι σε πολύ καλύτερη κατάσταση με τις κρίσεις πανικού και ο καθένας μπορεί να το ξεπεράσει με τον τρόπο που ταιριάζει στον εαυτό του. Θα χαρώ να γραψτε και εσεις τρόπους που αντιμετωπίζετε το παραπάνω πρόβλημα :)

---

Προφανώς αν κόβοντας απλά τον καφέ ελυσες το πρόβλημα σου, τότε δεν θα ήταν ιδιαίτερα σοβαρό. (Για σενα φυσικά θα ήταν σοβαρό, αλλά αυτο δεν σημαίνει ότι εντάσσεται στις κρίσεις πανικού! ούτε η υπερκόπωση είναι ψυχιατρικό πρόβλημα )

Quote:

---

Originally Posted by jim7

Προφανώς αν κόβοντας απλά τον καφέ ελυσες το πρόβλημα σου, τότε δεν θα ήταν ιδιαίτερα σοβαρό. (Για σενα φυσικά θα ήταν σοβαρό, αλλά αυτο δεν σημαίνει ότι εντάσσεται στις κρίσεις πανικού! ούτε η υπερκόπωση είναι ψυχιατρικό πρόβλημα )

---

Καλησπέρα! Σίγουρα δεν είναι σοβαρό πρόβλημα, αλλά το να κόψω τον καφέ σίγουρα με βοήθησε, όπου και 1 την ημέρα έπινα...μην φανταστείς. Από τότε που τον έκοψα συνέχισαν οι ζαλάδες και κάποια από τα συμπτώματα αλλά πλέον τα αντιμετωπίζω πολύ πιο εύκολα. Γνωρίζω πως δεν είναι σοβαρό το πρόβλημα που είχα αλλά ίσως η ανάρτηση μου να βοηθούσε άτομα με ήπιας μορφής κρίσεις.

Quote:

---

Originally Posted by kspat

Καλησπέρα! Σίγουρα δεν είναι σοβαρό πρόβλημα, αλλά το να κόψω τον καφέ σίγουρα με βοήθησε, όπου και 1 την ημέρα έπινα...μην φανταστείς. Από τότε που τον έκοψα συνέχισαν οι ζαλάδες και κάποια από τα συμπτώματα αλλά πλέον τα αντιμετωπίζω πολύ πιο εύκολα. Γνωρίζω πως δεν είναι σοβαρό το πρόβλημα που είχα αλλά ίσως η ανάρτηση μου να βοηθούσε άτομα με ήπιας μορφής κρίσεις.

---

Μπράβο σου!! Η λογική νίκησε τον φόβο!! Σου εύχομαι ένα όμορφο καλοκαίρι!!
Το μελισσόχορτο και την πασιφλόρα σε σε κάψουλες τα παίρνεις ή τα βράζεις? Και αν τα βράζεις,τα βράζεις μαζί με το νερό κ ένα κουταλάκι απ το καθένα στο ρόφημα? Και εγώ επίσης βάσει λογικής διαπραγματεύομαι κάποιες φοβίες κ είμαι σε καλό δρόμο! Ευχαριστώ!

Καλησπερα.Επαθα το ιδιο το φλεβαρη του 2018 σε σημειο αηδιας.Το παθαινα και πολυ πιο παλια.Αλλα το φλεβαρη ηταν το πιο δυνατο..Και απο τοτε επειδη το επαναλμβανα αθελα μου ,σε συνδυασμο με αλλους παραγοντες, περναω καταθλιψη.
Εχω χασιμοτο (αυτοανοση θυρεοειδιτιδα) και θελω να κανω εξετασεις γτ εχω να κανω απο το δεκεμβρη.
Ξεκινησα γιογκα.Γαμαει!
Κανω τα ιδια με σενα.Καφεδαρα ντεκαφεινε .κι αυτο μονο οταν κοιμαμαι ορθια και βαραω ωρες ορθοστασιας στη δουλεια.Μπραβο σου!Στη γιογκα μαθαινεις και τις σωστες ανασες.

Quote:

---

Originally Posted by Anna137

Μπράβο σου!! Η λογική νίκησε τον φόβο!! Σου εύχομαι ένα όμορφο καλοκαίρι!!
Το μελισσόχορτο και την πασιφλόρα σε σε κάψουλες τα παίρνεις ή τα βράζεις? Και αν τα βράζεις,τα βράζεις μαζί με το νερό κ ένα κουταλάκι απ το καθένα στο ρόφημα? Και εγώ επίσης βάσει λογικής διαπραγματεύομαι κάποιες φοβίες κ είμαι σε καλό δρόμο! Ευχαριστώ!

---

Σε ευχαριστώ για το feedback. Εύχομαι και σε σένα καλό καλοκαίρι! Τα παίρνω σε μορφή βοτάνου. Βράζω από ένα κουταλάκι του γλυκού από το καθένα. Εάν έχω αϋπνία βάζω και ελάχιστο βότανο βαλεριάνας, αλλά μόνο όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ. Το πρόβλημα δεν είναι η λογική αλλά το υποσυνείδητο. Όσο και να το παλεύουμε και ξέρουμε πως το λογικό είναι ότι είμαστε καλά, υποσυνείδητα το.μυαλο πάει στο χειρότερο σενάριο. Αυτό πρέπει να αποφεύγουμε χαλαρωνοντας και κάνοντας θετικές σκέψεις.

Quote:

---

Originally Posted by Myra

Καλησπερα.Επαθα το ιδιο το φλεβαρη του 2018 σε σημειο αηδιας.Το παθαινα και πολυ πιο παλια.Αλλα το φλεβαρη ηταν το πιο δυνατο..Και απο τοτε επειδη το επαναλμβανα αθελα μου ,σε συνδυασμο με αλλους παραγοντες, περναω καταθλιψη.
Εχω χασιμοτο (αυτοανοση θυρεοειδιτιδα) και θελω να κανω εξετασεις γτ εχω να κανω απο το δεκεμβρη.
Ξεκινησα γιογκα.Γαμαει!
Κανω τα ιδια με σενα.Καφεδαρα ντεκαφεινε .κι αυτο μονο οταν κοιμαμαι ορθια και βαραω ωρες ορθοστασιας στη δουλεια.Μπραβο σου!Στη γιογκα μαθαινεις και τις σωστες ανασες.

---

Κουράγιο! Να βγαινεις έξω με παρέα και να περνάς καλά. Η κατάθλιψη για να νικηθεί πρέπει να σταθείς στα πόδια σου, να αγαπάς και να φροντίζεις τον εαυτό σου και να βρεις νόημα στην κάθε μέρα σου. Συνέχισε έτσι και εύχομαι οι εξετάσεις σου να βγουν καλες! :)

Quote:

---

Originally Posted by kspat

Σε ευχαριστώ για το feedback. Εύχομαι και σε σένα καλό καλοκαίρι! Τα παίρνω σε μορφή βοτάνου. Βράζω από ένα κουταλάκι του γλυκού από το καθένα. Εάν έχω αϋπνία βάζω και ελάχιστο βότανο βαλεριάνας, αλλά μόνο όταν δεν μπορώ να κοιμηθώ. Το πρόβλημα δεν είναι η λογική αλλά το υποσυνείδητο. Όσο και να το παλεύουμε και ξέρουμε πως το λογικό είναι ότι είμαστε καλά, υποσυνείδητα το.μυαλο πάει στο χειρότερο σενάριο. Αυτό πρέπει να αποφεύγουμε χαλαρωνοντας και κάνοντας θετικές σκέψεις.

---

Σε ένα πρόγραμμα 10 εβδομάδων Nlp, έμαθα ότι το μυαλο είναι μυς οπως ακριβώς κ το σώμα κ μπορεί να επαναπρογραμματιστεί. Το υποσυνείδητο κάνει τη δουλειά του μέχρι να ξεμάθει κ ν αντικατασταθούν οι πεποιθήσεις, αλλά εφόσον το ξέρουμε ότι είναι εκει, εμείς δίνουμε προσοχή στο συνειδητό. Με τη θέλουμε ν αντικαταστήσουμε το φόβο κ τις κρίσεις πανικού? Με καταστάσεις δύναμης. Συντονιζόμασε κάθε μέρα και το προσπαθούμε με αγάπη. Αποδεχόμαστε τον εαυτό μας, αλλά θέλουμε κ να τον αλλάξουμε χωρις άγχος...σιγά σιγά θα γίνει η αλλαγή.
Ολα αυτά που γράφεις στην εισαγωγή σου φυσικά, αλλά πιστεύω περισσότερο βοηθάει η Πίστη στην ανώτερη δύναμη που μας επέτρεψε να ζούμε το μεγαλείο της ζωής, στο δημιουργό μας. Ευγνωμοσύνη και οσο μπορούμε προσφορά...

Quote:

---

Originally Posted by Anna137

Σε ένα πρόγραμμα 10 εβδομάδων Nlp, έμαθα ότι το μυαλο είναι μυς οπως ακριβώς κ το σώμα κ μπορεί να επαναπρογραμματιστεί. Το υποσυνείδητο κάνει τη δουλειά του μέχρι να ξεμάθει κ ν αντικατασταθούν οι πεποιθήσεις, αλλά εφόσον το ξέρουμε ότι είναι εκει, εμείς δίνουμε προσοχή στο συνειδητό. Με τη θέλουμε ν αντικαταστήσουμε το φόβο κ τις κρίσεις πανικού? Με καταστάσεις δύναμης. Συντονιζόμασε κάθε μέρα και το προσπαθούμε με αγάπη. Αποδεχόμαστε τον εαυτό μας, αλλά θέλουμε κ να τον αλλάξουμε χωρις άγχος...σιγά σιγά θα γίνει η αλλαγή.
Ολα αυτά που γράφεις στην εισαγωγή σου φυσικά, αλλά πιστεύω περισσότερο βοηθάει η Πίστη στην ανώτερη δύναμη που μας επέτρεψε να ζούμε το μεγαλείο της ζωής, στο δημιουργό μας. Ευγνωμοσύνη και οσο μπορούμε προσφορά...

---

Συμφωνώ απόλυτα με όσα λες! Η αγάπη είναι το παν. Όσο έχεις αγάπη για τους γύρω σου και τον εαυτό σου δεν εχεις να φοβάσαι τίποτα. Ότι πρόβλημα νομίζουμε ότι έχουμε είναι ασήμαντο μπροστά σε άλλα πολύ σοβαρότερα. Η προσευχή βοηθάει πάρα πολύ σε όλες τις καταστάσεις και ο Θεός είναι η δύναμη και το στήριγμα μας. Όσο για τον εαυτό μας, μόνο αυτοβελτίωση, χωρίς άγχος αλλά δεν αλλάζουμε για τους άλλους παρά μόνο για εμάς.

kspat, το βαρυφορτωμένο πρόγραμμα, όπως ήταν το δικό σου, δεν βοηθά σε ευαίσθητα άτομα. Διότι άμα διαπιστώνεις πως κάτι στο πλαίσιο των υποχρεώσεων του προγράμματος δεν βγαίνει όπως το θες ή όπως το υπολόγισες το αποτέλεσμα είναι άγχος, υπερένταση που οδηγεί σε σωματική κόπωση και πανικός που φτάνει τα όρια καταστροφικότητας. Ενώ συνάμα οι υποχρεώσεις αυτές τρέχουν και παρά την χάλια ψυχολογία που προανέφερα τρέχεις να τις καλύψεις για να σαι συνεπής.

Οι χυμοί και η καλή διατροφή δεν βοηθάνε εν προκειμένω, άμα εξαιρέσεις τη ψευδαίσθηση που σου προσφέρουν. Το ίδιο ισχύει και για τα υποτίθεται θεραπευτικά ροφήματα, άμα εξαιρέσουμε τα ηρεμιστικά που χορηγούνται με ιατρική συνταγή.

Κάποτε φταίει και ο λάθος τρόπος εργασίας. Τόχω δει και σε μένα. Πελαγοδρομείς ενώ άλλοι τα καταφέρνουν καλύτερα από σενα με λιγότερο κόπο.

Όντως η καλή παρέα και η γυμναστική υποβοηθούν! Αλλά θα πρέπει να βγάλεις και λίγα περιττά από το πρόγραμμα άμα υπάρχει πρόβλημα, ήτοι αμα δεν τα βγάζεις πέρα. Καλύτερα λιγότερα και με καλά αποτελεσματα παρά πολλά και με αποτυχίες ή μέτριες αποδόσεις.

Κάποτε υπερεκτιμάμε τον εαυτό μας και υποτιμάμε τα δεδομενα, γι αυτό βαρυφορτωνόμαστε με υποχρεώσεις που είναι αδύνατο να εκπληρωθούν όλες με την μέγιστη συνέπεια.

Άγχος είναι η υπερεκτίμηση από τη σκέψη μας ενός προβλήματος και κατα συνέπεια η αδυναμία να το δούμε στις αντικειμενικές του διαστάσεις.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

kspat, το βαρυφορτωμένο πρόγραμμα, όπως ήταν το δικό σου, δεν βοηθά σε ευαίσθητα άτομα. Διότι άμα διαπιστώνεις πως κάτι στο πλαίσιο των υποχρεώσεων του προγράμματος δεν βγαίνει όπως το θες ή όπως το υπολόγισες το αποτέλεσμα είναι άγχος, υπερένταση που οδηγεί σε σωματική κόπωση και πανικός που φτάνει τα όρια καταστροφικότητας. Ενώ συνάμα οι υποχρεώσεις αυτές τρέχουν και παρά την χάλια ψυχολογία που προανέφερα τρέχεις να τις καλύψεις για να σαι συνεπής.

Οι χυμοί και η καλή διατροφή δεν βοηθάνε εν προκειμένω, άμα εξαιρέσεις τη ψευδαίσθηση που σου προσφέρουν. Το ίδιο ισχύει και για τα υποτίθεται θεραπευτικά ροφήματα, άμα εξαιρέσουμε τα ηρεμιστικά που χορηγούνται με ιατρική συνταγή.

Κάποτε φταίει και ο λάθος τρόπος εργασίας. Τόχω δει και σε μένα. Πελαγοδρομείς ενώ άλλοι τα καταφέρνουν καλύτερα από σενα με λιγότερο κόπο.

Όντως η καλή παρέα και η γυμναστική υποβοηθούν! Αλλά θα πρέπει να βγάλεις και λίγα περιττά από το πρόγραμμα άμα υπάρχει πρόβλημα, ήτοι αμα δεν τα βγάζεις πέρα. Καλύτερα λιγότερα και με καλά αποτελεσματα παρά πολλά και με αποτυχίες ή μέτριες αποδόσεις.

Κάποτε υπερεκτιμάμε τον εαυτό μας και υποτιμάμε τα δεδομενα, γι αυτό βαρυφορτωνόμαστε με υποχρεώσεις που είναι αδύνατο να εκπληρωθούν όλες με την μέγιστη συνέπεια.

Άγχος είναι η υπερεκτίμηση από τη σκέψη μας ενός προβλήματος και κατα συνέπεια η αδυναμία να το δούμε στις αντικειμενικές του διαστάσεις.

---

Σε ευχαριστώ για την απάντηση σου. Έχεις απόλυτο δίκιο. Όντως, όταν ξεκίνησε όλο αυτό είχα και βαρύ πρόγραμμα και πολλά άγχη όχι τόσο λόγο του φόρτου εργασίας αλλά λόγω συμπεριφορών που αντιμετώπιζα. Όταν έπαθα πρώτη φορά κρίση πανικού, μιλούσα για ένα πρόβλημα στη δουλειά το οποίο είχαμε εβδομάδες και για κάποιες συμπεριφορές που με άγχωσαν και με στεναχώρησαν. Όντως, πρέπει να βρίσκουμε χρόνο για τον εαυτό μας και να μην τα κρατάμε όλα μέσα μας, επιτρέποντας στους άλλους να μας αγχώνουν. Βέβαια όταν έχεις μάθει να κάνεις πολλά και να είσαι δραστήριος και λίγο να κάτσεις, κάτι σε πιάνει και θες να ξεκινήσεις κάτι καινούργιο! Αλλά προς το παρόν καλοκαιράκι και ξεκούραση για να ηρεμήσουμε!

Αχ κρατάω αυτό το τελευταίο που είπες, εντονα.
Συνήθως όταν είμαστε δραστήριοι άνθρωποι, είναι οι συνάδελφοι και λοιποί άλλοι στον εργασιακό χώρο που μας στενοχωρούν και μας επιβαρύνουν, και όχι ο φόρτος της δουλειάς, εκτός κι αν είμαστε σε μια δουλειά που δεν μας αρέσει που καταλήξαμε εκει από ανάγκη.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

kspat, το βαρυφορτωμένο πρόγραμμα, όπως ήταν το δικό σου, δεν βοηθά σε ευαίσθητα άτομα. Διότι άμα διαπιστώνεις πως κάτι στο πλαίσιο των υποχρεώσεων του προγράμματος δεν βγαίνει όπως το θες ή όπως το υπολόγισες το αποτέλεσμα είναι άγχος, υπερένταση που οδηγεί σε σωματική κόπωση και πανικός που φτάνει τα όρια καταστροφικότητας. Ενώ συνάμα οι υποχρεώσεις αυτές τρέχουν και παρά την χάλια ψυχολογία που προανέφερα τρέχεις να τις καλύψεις για να σαι συνεπής.

Οι χυμοί και η καλή διατροφή δεν βοηθάνε εν προκειμένω, άμα εξαιρέσεις τη ψευδαίσθηση που σου προσφέρουν. Το ίδιο ισχύει και για τα υποτίθεται θεραπευτικά ροφήματα, άμα εξαιρέσουμε τα ηρεμιστικά που χορηγούνται με ιατρική συνταγή.

Κάποτε φταίει και ο λάθος τρόπος εργασίας. Τόχω δει και σε μένα. Πελαγοδρομείς ενώ άλλοι τα καταφέρνουν καλύτερα από σενα με λιγότερο κόπο.

Όντως η καλή παρέα και η γυμναστική υποβοηθούν! Αλλά θα πρέπει να βγάλεις και λίγα περιττά από το πρόγραμμα άμα υπάρχει πρόβλημα, ήτοι αμα δεν τα βγάζεις πέρα. Καλύτερα λιγότερα και με καλά αποτελεσματα παρά πολλά και με αποτυχίες ή μέτριες αποδόσεις.

Κάποτε υπερεκτιμάμε τον εαυτό μας και υποτιμάμε τα δεδομενα, γι αυτό βαρυφορτωνόμαστε με υποχρεώσεις που είναι αδύνατο να εκπληρωθούν όλες με την μέγιστη συνέπεια.

Άγχος είναι η υπερεκτίμηση από τη σκέψη μας ενός προβλήματος και κατα συνέπεια η αδυναμία να το δούμε στις αντικειμενικές του διαστάσεις.

---

Πιστεύω οτι η καλή διατροφή, πλούσια σε φρούτα, λαχανικά και όσο το δυνατόν ζωντανή διατροφή, βοηθάει απεριόριστα το νευρικό σύστημα. Αντίθετα μια τοξινωμένη διατροφή, επιβαρύνει φρικτά τα επινεφρίδια κ υπόφυση, αδένες που συμβάλλουν προτίστως στην παραγωγή κορτιζόλης....
Για τα ροφήματα, δε ξέρω αλλά ειναι καιρός να το ανακαλύψω όμως...