αγχος

Printable View

22-10-2008, 11:55
sunbeam

αγχος

το πρόβλημα μου είναι οτι αγχωνομαι με το παραμικρο, πχ έχω να συναντησώ κάποιον τώρα για να κανω εθελοντική εργασια, αγχωνομαι που θα τον συναντησω, περνάνε διάφορα από το μυαλό μου, απαισιόδοξα πράγματα, οτι δεν θα με πάρουν κλπ. είμαι ψυχολόγος γι αυτο μη με στειλετε σε κανεναν:-) μάλλον ψυχιάτρο θέλω χιχιχιχι.
ξέρω, καταλαβαίνω οτι είναι χαζο αλλα δεν το ελέγχω, μου βγαινει μια απιστευτη ένταση, παγώνουν τα χέρια μου, έχω ταχυκαρδιες, έχω μείνει άφωνη με την πάρτη μου, προσπαθω να βρω τι φταιει. δεν ξερω.
22-10-2008, 12:23
Φοίβη

Καλημέρα sunbeam.
ακούγεσαι ξαφνιασμένη απο τον εαυτό σου, γιατί ενώ γνωρίζεις οτι αγχώνεσαι για μικροπράγματα, για κάποιο λόγο δεν μπορείς να ελέγξεις το σώμα σου και το αίσθημα της έντασης.
Πιστεύεις οτι υπάρχει κάτι συγκεκριμένο που φταίει?
(Υγ:αυτά συμβαίνουν και στους καλύτερους ψυχολόγους! Και τότε ίσως κι αυτοί χρειάζονται ένα συναδελφικό αυτί να τους ακούσει...;) )
22-10-2008, 13:31
NikosD.

sunbeam,
ένα παραπάνω από τη στιγμή που είσαι ψυχολόγος, να απευθυνθείς σε κάποιον συνάδελφο για ψυχοθεραπεία. Βιώνεις μια εσωτερική ένταση, ένα άγχος το οποίο δεν είναι καλός σύμμαχος σε αυτή τη δουλειά. Ταυτόχρονα, βασανίζεσαι με κάτι το οποίο μπορείς να προσπεράσεις.

Δεν είναι χαζό αυτό που βιώνεις, είναι ανθρώπινο... έως πανανθρώπινο. Φρόντισε τον εαυτό σου.
22-10-2008, 18:06
sunbeam

εκει που κοιταζω για εθελοντισμο ειναι κεντρο ψυχικης υγειας, θα βαλω καποιον να με αναλαβει,:D ευχαριστω Νικο.

Φοιβη πολυ ξαφνιασμενη ειμαι με τον εαυτο μου, γιατι με πιανει ξαφνικα, ειτε ειμαι σε στρεσογονα κατασταση ειτε οχι, δεν με καταλαβαινω, προσπαθω ομως να βρω την πηγη του κακου.
22-10-2008, 18:55
Empneustns

σανμπιμ αν και ειναι λιγο περιεργο να πας για να βοηθησεις και να βρεθεις μαθητρια αλλα ειναι μια εμπειρια να εισαι και απο τις 2 πλευρες ταυτοχρονα.ενα μπραβο που αποφασιζεις να διαχειριστεις τον χρονο σου για βοηθεια συνανθρωπων μας.κρινοντας απο μενα,αγχος εχω
1) σε εξετασεις επειδη προκειται να με ελεξει καποιος και πρεπει να του αποδειξω οτι γνωριζω, ενω μια αποτυχια θα σημαινει ενα εξαμηνο διαβασματος ακομα,αρα σε μια περιοδο 2 ωρων εξαρταται διαβασμα αρκετων ημερων (οταν ημουν φοιτητης αυτα)
2)αγχος για γνωριμιες δεν εχω αλλα υποθετω πως πηγαζει απο το πως θα δεχτει ο αλλος εμενα,αν θα με συμπαθησει η οχι.
3)αγχος για την δουλεια αν καταφερω να τα προλαβω ολα,να τα φερω εις περας με καλο αποτελεσμα
και καποια αλλα πραγματα τα οποια δεν μου ερχονται στο μυαλο
θα μπορουσες και εσυ να ψαξεις ποια ειναι τα βαθυτερα αιτια που σου προκαλουν το αγχος
βλεποντας παραπανω τα δικα μου παραδειγματα βρισκω εναν κοινο παρανομαστη.
να αποδειξω πως ειμαι ικανος και δεκτικος απο το υπολοιπο κοινωνικο συνολο.
ωραια,και βρηκαμε τι φταιει,τι κανουμε απο δω και περα,πως θα το καταπολεμησουμε
οι εξετασεις δεν παλευονται με τιποτα μονο να το μετριασουμε μπορουμε χεχεχε
μια σκεψη μου ειναι να παψω να σκεφτομαι τι θελουν οι αλλοι,να καλμαρω,να ηρεμησω.να πω δεν με νοιαζει ( αν και αυτο θελει τον χρονο του,δεν γινεται απο τη μια στιγμη στην αλλη.να προσπαθησω να παρω την ζωη πιο ελαφρα,αν γινει εγινε,αν δεν γινει την επομενη φορα,δεν χαθηκε τιποτα,ευκαιριες θα βρεθουν πολλες ακομα.(ευκολα να τα λεμε ετσι;).το αγχος οταν το βιωνουμε συνεχεια γινεται τροπος ζωης υποσυνειδητα,αρχιζουμε να σκεφτομαστε με αυτο παρεα και αν το χασουμε μας λειπει και το ξαναεπαναφερουμε,μπορει και να νοιωθουμε και ασχημα αν δεν αγχωνομαστε για κατι.πρεπει να το διωχνουμε ενσυνειδητα πλεον,να πιεσουμε τον εαυτο μας να σκεφτεται διαφορετικα,να ανεβασουμε τον τσαμπουκα μας βρε αδερφε,να ορισουμε εμεις ποιος θα κανει κουμαντο,με κανεις να σκεφτομαι πως δεν μπορω;σε στελνω απο κει που ηρθες και σου λεω ΝΑΙ ΜΠΟΡΩ και δεν σηκωνω αντιρηση γιατι ετσι γουσταρω.και ετσι θα πας στο κεντρο,στο δρομο θα λες συνεχεια ,ΜΠΟΡΩ το ειπε και ο εμπνευστης.ισως να παραμεινεις αγχωμενη εκεινη τη στιγμη αλλα με τον καιρο θα μαθεις να ζεις στη ΝΕΑ πραγματικοτητα.εγω το εχω ξεπερασει αρα μπορεις και εσυ :)
23-10-2008, 10:08
Φοίβη

Quote:

Originally posted by sunbeam
εκει που κοιταζω για εθελοντισμο ειναι κεντρο ψυχικης υγειας, θα βαλω καποιον να με αναλαβει,:D ευχαριστω Νικο.

Φοιβη πολυ ξαφνιασμενη ειμαι με τον εαυτο μου, γιατι με πιανει ξαφνικα, ειτε ειμαι σε στρεσογονα κατασταση ειτε οχι, δεν με καταλαβαινω, προσπαθω ομως να βρω την πηγη του κακου.

Μιλάς για \"πηγή του κακού\", ίσως όμως να μην είναι απαραίτητα \"κακό\". Ίσως ο εαυτός σου να προσπαθεί να σου δώσει ένα μήνυμα. Σαν να θέλει κάτι να σου πει και για να σιγουρευτεί οτι θα τον ακούσεις στριγκλίζει μέσα στ\' αφτί σου, χρησιμοποιεί δηλαδή πολύ έντονο τρόπο.
Αυτό που θέλω να σου πω είναι οτι το να είσαι ψυχολόγος και να εργάζεσαι ως ψυχολόγος δεν αποκλείει τη δική σου θεραπεία και ανάπτυξη. Μάλιστα, είμαι της γνώμης οτι ειδικά στα πρώτα σου βήματα ίσως αποδειχτεί πολύτιμη και ιδιαίτερα βοηθητική στη δουλειά σου.Δηλαδή δεν είναι δυο δραστηριότητες αντικρουόμενες αλλά μάλλον συνεργαζόμενες.:)