σχεση πατερας κορης

οι γονεις μου εχχουν καποια χρονια που χωρισαν ηταν πολ δυσκολο για μενα ημουν και στην εφηβεια και αυτο με αποτελειωσε,τελοσπαντων ,και πριν χωρισουν ο πατερας μου ηταν παντα μακρια λογω δουλειας
πολλες φορες οταν σκεφτομαι οτι απατουσε την μανα μου και οτι ακομη και τωρα που χωρισαν εχει γκομενες,μπουρδελα και δεν ξερω γω τι αλλο αηδιαζω,νευριαζω και τον μισω ,τον βριζω ,τον θεωρω ξεφτιλισμενο και αλλα πολλα,ενω τωρα που εχουν χωρισει ειδικα δεν θα με πειραζε αν η μανα μου ασπουμε ειχε γκομενο-οχινα παντρευτουν ομως
ξερω οτι δεν ειναι καθολου λογικα αυτα που σκεφτομαι
σκορπιες σκεψεις
δεν ξερω.
τελεια.
παντα αυτο κυριαρχει στο κεφαλι μου ενα δε ξερω που δε κρυβει καθολου αγνοια ,πιο πολυ αβεβαιοτητα θα λεγα

Καλησπερα!Ποσο χρονων εισαι τωρα;
Απο αυτα που γραφεις φαινεται να γνωριζες για παραλληλες σχεσεις του πατερα σου.Ο οικος ανοχης (και ενοχης) του ανηκει;
Το οτι εισαι παιδι του δε σημαινει οτι εισαι μπαμπουσκα που βγηκε απο αυτον.Εχεις αλλη ζωη και σε καμια περιπτωση δε συνεπαγεται οτι ειναι προκαθορισμενη λη ντεοπιαστικη και η δικη σου ζωη
Οσο για τα συναισθηματα αηδιας που νιωθεις,κι εγω νιωθω.Ομως ,οπως μου ειχε πει η ψυχολογος μου,ειναι υγιες το να αισθανομαστε αμφιθυμικα αισθηματα ,ιδιως για τους οικειουα μας.

τωρα ειμαι 20 ,λοιπον δεν γνωριζα για τις παραλληλες σχεσεις μεχρι οτν χωρισαν που μου τα πε η μαανα μου και με αναδρομες στο παρελθον τα πραγματα εδειχναν να δενουν γιατι οσο μικρη κιαν ημουν καταλαβαινα τελικα πραγματα (απο μικρο και απο τρελο),επισης θυμαμαι τον εαυτο μου απο πολυ μικρη να ζηλευει οταν ο πατερας μου κοιτουσε αλλες γυναικες και οχι την μαμα μου,ξερω οτι υπαρχει προβλημα ναι.

δεν εχει αυτος οικους ανοχης αλλα ανακαλυψα οτι πηγαινε και συνεχιζει να πηγαινει και γενικα τα ατομα που πηγαινουν σε τετοιους χωρους ασυναισθητ με αηδιαζουν χωρις να το ελεγχω
ασπουμε απτη μια θελω να μην υπαρχει στη ζωη μου ,αλλα απτην αλλη...
οταν ημουν μικρη ο μπαμπας ηταν η λατρεια μου,δεν μου χαλουσε χατιρι ,οσο μεγαλωνω καταλαβαινω περισσοτερο οτι η μανα μου γινοταν και γινεται παντα θυσια και πρωτη προταιρεοτητα ειμαστε εμεις.

"Εμεις";Εχεις αδερφια; :) ειναι πολυ γλυκο που αναγνωριζεις την αξια και την αγαπη της μητερας σου.Δε χρειαζεται να νιωθεις τυψεις για την παραπανω προσοχη που μπορει να εδειχνες σε εναν απο τους 2 γονεις σου.Κι εγω ειχα λατρεια στον πατερα μου.Αλλα οσα καλα μου εδωσε άλλα τοσα κακα μας εκανε..Αχ..αυτες οι μανες που κανουν τουμπεκι..και υποφερουν..μονο εκεινες ξερουν.Να την αγαπας και να τη στηριζεις τη μητερα σου.Χωρις αυτο ομως να σημαινει οτι θα επιφορτιστεις εσυ με τις ενοχες για το τι πηγε λαθος στη σχεση των γονιων σου.

Εγώ θεωρώ ότι είναι λάθος να ηρωοποιείς τον ένα γονέα και να απομυθοποιείς εντελώς τον άλλον. Το θέμα το δικό σου σαν κόρης δεν είναι τι κάνει στα ερωτικά του ο πατέρας σου, αλλά αν είναι σωστός απέναντι σου σαν πατέρας. Επίσης να ξέρεις ότι όταν κάτι πάει στραβά σε μία σχέση ποτέ δεν φταίει μόνο ο ένας, πάντα έχει μερίδιο ευθύνης και ο άλλος, ακόμα κι αν είναι πιο μικρό. Λάθος της μάνας σου που κάθισε και σε έμπλεξε στα δικά τους και μάλιστα όταν ήσουν στην εφηβεία.

Η ηρωοποιηση ενος απο τους 2 γονεις μπορει να συμβει ασυνειδητα .Δεν μπορουμε να μιλησουμε για "λαθος" οταν κατι συνεβη σε μια περιοδο που ενα παιδι απορροφα σα σφουγγαρι τα νοηματα..
Σιγουρα ,οπως ανεφερα και παραπανω,θα ειναι λαθος να εμπλακεις marvel στους λογους που οδηγησαν στο χωρισμο των γονεων σου.
Επισης ,θα συμφωνησω με σονια.Το θεμα ειναι η σταση που κρατησε απεναντι σου αυτα τα χρονια.Μηπως διαμορφωνεις μια εικονα για εκεινον με βαση την αποτυχημενη καταληξη του γαμου με τη μητερα σου κςι οχι με οσα μπορει να σου εχει προσφερει;

δεν ηροπωοποιω κανεναν απτους δυο απλα συκγρινω,ο πατερας μου ηταν σχεδον παντα απων ερχοταν ασπουμε μια φορα το τοσο και γενικα δεν ηταν και πολυ σωστος στη οικογενεια... σαφως κκαι επιρριπτω ευθυνες και στη μητερα μου αλλα στον απολογισμο ο πατερας βγαινει μειον...

Δε φταιει μονο ο πατερας σου, φταιει και η μανα σου και αυτο φαινεται απο την ανευθυνοτητα της να σε εμπλεκει σε θεματα που δεν σε αφορουν και θα σου κανουν μονο κακο στις μελλοντικες διαπροσωπικες σου σχεσεις.
Οποιοσδηποτε γονεας θαβει τον αλλο, στο παιδι του, απλα δεν εχει κατανοησει την ζημια που κανει και η ζημια φαινεται στην ψυχολογικη αναστατωση που σου προκαλεσε. Ασχετα ποιος φταιει πιο πολυ, ο γονιος οφειλει να τα γνωριζει αυτα τα απαραδεκτα και καταστροφικα λαθη. Απλα βαζει τον εγωισμο της, τον εαυτο της, και την εκδικητικοτητα, πανω απο εσενα, αθελα της πιθανως.
Συμβουλεψε τους εσυ να πηγαινουν στους φιλους τους και να βγαζουν τα εσωψυχα τους.

Αυτη ειναι η δουλεια τ πατερα τεκνο μου μονο λεφτα κι αν τ αρεσει κι ειστε ενταξει ασχολειται αν οχι μονο λεφτα

Αν δεν τον αγαπασ μαλακασ ειναι να σ δινει λεφτα μονο ενασ τετοιοσ μαλακασ υπαρχει κι ειμαι εγω αλλον δεν εχουμε κι αυτο επειδη μεγαλωσα στη πιατσα κι εχω δικια μου νοοτροπια

Εγώ δεν συμφωνώ με την άποψη οτι η Marvel δεν έπρεπε να ξέρει την αλήθεια για τον πατέρα της. Έτσι έκανε η μάνα μιας φίλης μου που ο πατέρας της ήταν πουτανιάρης και τους είχε παρατήσει, γυναίκα και 5 παιδιά για δύο ολόκληρα χρόνια και συζούσε με άλλη. Προσπαθούσε συνέχεια να τον δικαιολογεί στα παιδιά μέχρι που αυτά μεγάλωσαν και μίσησαν και την μάνα που διατηρούσε μια άσχετη εικόνα για τον πατέρα τους. Οτι δηλαδή ο φυσιολογικός πατέρας είναι αυτός που είναι εξαφανισμένος μέρα και νύχτα από το σπίτι, έχει μόνο απαιτήσεις, δίνει λεφτά για τις ανάγκες του σπιτιού όποτε και όταν γουστάρει, βρίζει και δέρνει. Και μέχρι και σήμερα, που τα παιδιά είναι μεγάλα προσπαθεί να τον δικαιολογεί, πράγμα που θυμώνει τα παιδιά της και τα έχει κάνει να απομακρυνθούν εντελώς.
Δηλαδή, το κορίτσι μεγάλωνε και ζητούσε να μάθει τον λόγο που χώρισαν οι γονείς και η μάνα θα της έλεγε ψέμματα, ή θα της έλεγε "δεν σου λέω"; Αφού και μόνη της η Marvel έβλεπε οτι ο πατέρας της σαλιάριζε με άλλες και κοίταζε αδιάκριτα και το παιδί το καταλάβαινε αυτό, δεν θα ήταν παιδαριώδες να προσπαθούσε η μάνα της να κρύψει την αλήθεια;
Δεν λέω οτι δεν υπάρχουν και από τους δύο ευθύνες, ούτε οτι πρέπει να καλλιεργείται μίσος στο παιδί από τον ένσν γονιό για τον άλλον, αλλά η αλήθεια δεν πρέπει να κρύβεται.

Η αληθεια κασανδρα εχει πολλεσ πλευρεσ αλλη η αληθεια του αντρα αλλη τησ γυναικασ αντρα κανονικοσ δεν μπορει να ζησει χωρισ γυναικα και γυναικα κανονικη δεν μπορει να ζησει χωρισ αντρα οχι σεξ μην μπερδευεσαι και γινεται χαμοσ γτ κανουμε μαλακιεσ αυτη ειναι η αληθεια

Ούτε εγώ συμφωνώ με τα ψέματα Κασσάνδρα, δεν είπα αυτό. Απλά πολλά πράγματα έχει σημασία ο τρόπος που τα λες και πως τα παρουσιάζεις και πόσο προσπαθείς να μην καταστρέψεις την σχέση παιδιού-γονέα. Εγώ βλέπω τη θεματοθέτρια να μιλάει για τα γκομενικά του πατέρα της περισσότερο κι όχι για την μεταξύ τους σχέση. Έλλειπε συχνά λόγω δουλειάς ή λόγω γκόμενας, οκ, από εκεί και πέρα προσπάθησε ο ένας να πλησιάσει τον άλλο ας πούμε; Μήπως η συμπεριφορά της ίδιας και της μητέρας της τον απέτρεψαν τον άνθρωπο; Μήπως η μητέρα της την "καλοέμαθε" ή ήταν μονίμως σαν αυτοκόλλητες; Τι πάει να πει αηδιάζω που πάει ο πατέρας μου στα μπουρδέλα κι έχει γκόμενες αλλά η μάνα μου να βρει γκόμενο, αρκεί να μην τον παντρευτεί;
Όπως και να έχει, ενήλικοι άνθρωποι είναι όλοι πλέον, νομίζω ότι η Μάρβελ πρέπει να αρχίσει να τα θέτει σε άλλη βάση τα πράγματα.

Μαρβελ θα στο πω απλα καθε ενασ εχει την κοσμοθεωρια του αλλοσ φερεται καλα γτ ετσι νιωθει ομορφα κι αλλοσ δε φερεται καλα γτ ετσι νιωθει καλυτερα εσυ κοιτα τον εαυτο σου κι ασε τον καθενα να κανει οτι γουσταρει η ζωη δεν ειναι οντισιον καποιοι ειναι ετσι καποιοι αλλιωσ κ ολοι κανουν μαλακιεσ ζησε και ασε τουσ αλλουσ να κανουν οτι θελουν δεν εχεισ δικαιωμα να κρινεισ κανενα τοσο απλα ειναι τα πραγματα

Quote:

---

Originally Posted by elis

Αν δεν τον αγαπασ μαλακασ ειναι να σ δινει λεφτα μονο ενασ τετοιοσ μαλακασ υπαρχει κι ειμαι εγω αλλον δεν εχουμε κι αυτο επειδη μεγαλωσα στη πιατσα κι εχω δικια μου νοοτροπια

---

τι εννοεις μεγαλωσες στη πιατσα; γενικα δε καταλβα καθολου τι λες