Χωρισμός και πιθανή επανασύνδεση

Καλημέρα σας,

Θα ήθελα να μιλήσω για το θέμα που με απασχολεί τον τελευταίο καιρό και δεν ξέρω που μπορώ να βρω την δύναμη να συνεχίσω την ζωή μου μετά από όλο αυτό που συνέβη. Είχα σχέση με ένα παιδί 4 χρόνια κοντά και χωρίσαμε (με χώρισε βασικά αυτός) με δική του πρωτοβουλία επειδή είχε μπουχτίσει από την όλη σχέση και λόγω της καταπίεσης που του προκάλεσα είχε φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Ωστόσο είναι φαντάρος στον τόπο από όπου κατάγεται, και υπάρχει αυτή τη στιγμή και η απόσταση στην μέση. Είναι ο άνθρωπος μου δεν μπορω να τον αφήσω να φύγει έτσι ξαφνικά από την ζωή μου. Έχει και αυτός τις δικές του ανασφάλειες και τα δικά του προβλήματα αλλά στην σχέση ειδικά τον τελευταίο καιρό επικρατούσε μια καθημερινή ρουτίνα που ήταν δύσκολο να αποφευχθεί και να αντιμετωπιστεί, γιατί και χρόνος πολύ ορισμένες φορές δεν υπήρχε από την πλευρά του (λόγω φανταρικού) και τον πίεζα και σε αυτό το κομμάτι. Απο την μέρα που μου έδωσε το τέλος, μιλάμε αρκετά συχνά και προσπαθώ να του αλλάξω οπτική και να του δείξω με πράξεις ότι έχω αλλάξει, αλλά εκείνος μου λέει ότι δεν ξέρει αν μπορεί να μπει σε κάτι τέτοιο ξανά. Μου έχει πει οτι του λείπω και με αγαπάει αλλά είχε χαθεί όλη η μαγεία της σχέσης και δεν μπορεί να κρατήσει κάτι που δεν έχει σασπένς. Συνέχεια μου λέει τι είναι αυτό που σε κάνει να θέλεις να προσπαθήσεις τόσο πολύ για τν σχέση και μου αναγνωρίζει ότι θέλω να είμαι μαζί του αλλά αυτός αυτή τη στιγμή δεν νιώθει έτοιμος να μπει σε κάτι τέτοιο και να ξανα ξεκινήσει κάτι από την αρχή, λέγοντας μου ότι μπορεί και να μετανιώσει για την απόφαση του γενικά και να θέλει να ξανα είμαστε μαζί. Καταλαβαίνει ότι θέλω να αλλάξω και να αλλάξω όχι μόνο για την σχέση αλλά καθαρά για το δικό μου εγώ και τον τρόπο που συμπεριφέρομαι και αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα. Τον τελευταίο καιρό πέρασα κάτι πολύ άσχημο και ήταν στήριγμα μου όπως ήταν πάντα. Δεν θέλω να τον βγάλω από την ζωή μου , δεν μπορώ να το κάνω αυτό στον ευατό μου. Γιαυτό αποφάσισα ότι πρέπει να δράσω και ότι γίνει. Πριν 2 μέρες του έκανα μια μεγάλη έκπληξη στέλνοντας του σπίτι κάτι σε δώρα και δεν το περίμενε καθόλου. Μου είπε συγκινήθηκε και δεν περίμενε μια τέτοια κίνηση από εμένα αλλά δεν έπρεπε να το κάνω γιατί μου λέει αν είσαι αγύριστο κεφάλι εντάξει οκ έγινε και ότι θέλω να ξανα είμαστε μαζί, λέγοντας στη συνέχεια ότι η σχέση περνάει από 100 κύματα. Μου λέει συνεχώς ότι όπως και εγώ έχω αλλάξει που το κατανοεί και το καταλαβαίνει, έχει αλλάξει και αυτός και αυτή τη στιγμή δεν νιώθει έτοιμος να ξανα είμαστε μαζί. Αν μου δώσει την ευκαιρία να είμαστε μαζί μου είπε πως αυτό που ήξερα δεν θα μπορεί να μου το προσφέρει και δεν θέλει να με πληγώσει παραπάνω γιατί εγώ θα δίνω το 100% κ εκείνος το 20-30%. Μου λέει επίσης συνεχώς ότι μπορεί και να μετανιώσει για ότι έχει πει και μου δίνει ελπίδες με αυτό. Δεν ξέρω τι άλλο πια να κάνω, δεν έχω κουραστεί αλλα θέλω να ξυπνήσω μια μέρα και να δώ ότι όντως μετάνιωσε για ότι μου είπε. Επίσης λέει ότι μπορεί και μετά από ένα μήνα να θελει να είναι μαζί μου αλλά αυτό το διάστημα έχει νιώσει μπουχτισμένος. Την βγάζω κάθε βράδυ βλέποντας παλιά μας μηνύματα αναπολώντας στιγμές, δεν κοιμάμαι, έχω μείνει μισή κυριολεκτικά. Δεν κατεβαίνει τίποτα. Αυτό που θέλω είναι να είμαστε μαζί όχι απλά σαν έννοια μαζί αλλά γιατί επένδυσα σε αυτή την σχέση.

Θα ήθελα την γνώμη σας να μπορέσω να ηρεμήσω λίγο.

Quote:

---

Originally Posted by Melba

Καλημέρα σας,

Θα ήθελα να μιλήσω για το θέμα που με απασχολεί τον τελευταίο καιρό και δεν ξέρω που μπορώ να βρω την δύναμη να συνεχίσω την ζωή μου μετά από όλο αυτό που συνέβη. Είχα σχέση με ένα παιδί 4 χρόνια κοντά και χωρίσαμε (με χώρισε βασικά αυτός) με δική του πρωτοβουλία επειδή είχε μπουχτίσει από την όλη σχέση και λόγω της καταπίεσης που του προκάλεσα είχε φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Ωστόσο είναι φαντάρος στον τόπο από όπου κατάγεται, και υπάρχει αυτή τη στιγμή και η απόσταση στην μέση. Είναι ο άνθρωπος μου δεν μπορω να τον αφήσω να φύγει έτσι ξαφνικά από την ζωή μου. Έχει και αυτός τις δικές του ανασφάλειες και τα δικά του προβλήματα αλλά στην σχέση ειδικά τον τελευταίο καιρό επικρατούσε μια καθημερινή ρουτίνα που ήταν δύσκολο να αποφευχθεί και να αντιμετωπιστεί, γιατί και χρόνος πολύ ορισμένες φορές δεν υπήρχε από την πλευρά του (λόγω φανταρικού) και τον πίεζα και σε αυτό το κομμάτι. Απο την μέρα που μου έδωσε το τέλος, μιλάμε αρκετά συχνά και προσπαθώ να του αλλάξω οπτική και να του δείξω με πράξεις ότι έχω αλλάξει, αλλά εκείνος μου λέει ότι δεν ξέρει αν μπορεί να μπει σε κάτι τέτοιο ξανά. Μου έχει πει οτι του λείπω και με αγαπάει αλλά είχε χαθεί όλη η μαγεία της σχέσης και δεν μπορεί να κρατήσει κάτι που δεν έχει σασπένς. Συνέχεια μου λέει τι είναι αυτό που σε κάνει να θέλεις να προσπαθήσεις τόσο πολύ για τν σχέση και μου αναγνωρίζει ότι θέλω να είμαι μαζί του αλλά αυτός αυτή τη στιγμή δεν νιώθει έτοιμος να μπει σε κάτι τέτοιο και να ξανα ξεκινήσει κάτι από την αρχή, λέγοντας μου ότι μπορεί και να μετανιώσει για την απόφαση του γενικά και να θέλει να ξανα είμαστε μαζί. Καταλαβαίνει ότι θέλω να αλλάξω και να αλλάξω όχι μόνο για την σχέση αλλά καθαρά για το δικό μου εγώ και τον τρόπο που συμπεριφέρομαι και αντιλαμβάνομαι κάποια πράγματα. Τον τελευταίο καιρό πέρασα κάτι πολύ άσχημο και ήταν στήριγμα μου όπως ήταν πάντα. Δεν θέλω να τον βγάλω από την ζωή μου , δεν μπορώ να το κάνω αυτό στον ευατό μου. Γιαυτό αποφάσισα ότι πρέπει να δράσω και ότι γίνει. Πριν 2 μέρες του έκανα μια μεγάλη έκπληξη στέλνοντας του σπίτι κάτι σε δώρα και δεν το περίμενε καθόλου. Μου είπε συγκινήθηκε και δεν περίμενε μια τέτοια κίνηση από εμένα αλλά δεν έπρεπε να το κάνω γιατί μου λέει αν είσαι αγύριστο κεφάλι εντάξει οκ έγινε και ότι θέλω να ξανα είμαστε μαζί, λέγοντας στη συνέχεια ότι η σχέση περνάει από 100 κύματα. Μου λέει συνεχώς ότι όπως και εγώ έχω αλλάξει που το κατανοεί και το καταλαβαίνει, έχει αλλάξει και αυτός και αυτή τη στιγμή δεν νιώθει έτοιμος να ξανα είμαστε μαζί. Αν μου δώσει την ευκαιρία να είμαστε μαζί μου είπε πως αυτό που ήξερα δεν θα μπορεί να μου το προσφέρει και δεν θέλει να με πληγώσει παραπάνω γιατί εγώ θα δίνω το 100% κ εκείνος το 20-30%. Μου λέει επίσης συνεχώς ότι μπορεί και να μετανιώσει για ότι έχει πει και μου δίνει ελπίδες με αυτό. Δεν ξέρω τι άλλο πια να κάνω, δεν έχω κουραστεί αλλα θέλω να ξυπνήσω μια μέρα και να δώ ότι όντως μετάνιωσε για ότι μου είπε. Επίσης λέει ότι μπορεί και μετά από ένα μήνα να θελει να είναι μαζί μου αλλά αυτό το διάστημα έχει νιώσει μπουχτισμένος. Την βγάζω κάθε βράδυ βλέποντας παλιά μας μηνύματα αναπολώντας στιγμές, δεν κοιμάμαι, έχω μείνει μισή κυριολεκτικά. Δεν κατεβαίνει τίποτα. Αυτό που θέλω είναι να είμαστε μαζί όχι απλά σαν έννοια μαζί αλλά γιατί επένδυσα σε αυτή την σχέση.

Θα ήθελα την γνώμη σας να μπορέσω να ηρεμήσω λίγο.

---

καλημερα.
λες και ξαναλες οτι δεν μπορεις να το κανεις αυτο στον εαυτο σου και να φυγεις, αλλα ξεχνας οτι δεν φευγεις εσυ, αυτος φευγει. δεν μπορεις να κανεις κατι να αλλαξεις τα αισθηματα και τις επιθυμιες ενος αλλου.
δεν εξαρταται απο σενα και απο κατι που δεν κανεις καλα το οτι θελει να φυγει.
στα ειπε, αλλα δεν το δεχεσαι.
ουτε ο χαρακτηρας σου φταιει, ουτε τπτ.
ο τυπος εχει βαρεθει και ψαχνεται αλλου. γι αυτο και σου λεει οτι ισως μετανιωσει στο μελλον η ακομα και μεσα σε εναν μηνα.
εννοει οτι μπορει να του βγει μαπα το καρπουζι και να σκεφτει οτι καλα περνουσατε και μαζι.
τωρα ομως θελει να το δοκιμασει...
αυτα που σου λεει ειναι δυσοιωνα.
το να ειστε μαζι και εσυ να εισαι στο 100 κι αυτος στο 20, αν δεν το καταλαβες σημαινει οτι θα ειναι φρι και θα ψαχνεται κι αλλου.
μπορεις να ζησεις κατι τετοιο;; αυτο εννοει παντως...

οι |ελπιδες| που σου δινει με αυτα που σου λεει οτι ισως στο μελλον αλλαξει γνωμη, ειναι μονο για να σε εχει καβαντζα αν οι αλλες του σχεσεις αποτυχουν.

Τι καμώματα είναι τούτα, με το ζόρι παντρειά που λένε; Ο άνθρωπος έχει ξενερώσει και δεν σε θέλει πια. Με το να τον πνίγεις δεν καταφέρνεις τίποτα, μάλλον χειρότερα τα κάνεις. Άμα του τελείωσε ο έρωτας του τελείωσε, όσο και να προσπαθείς να εκβιάσεις το συναίσθημα, άμα δεν του βγαίνει δεν του βγαίνει. Τέλος.
Έχεις κάποιες πολύ μικρές ελπίδες αν του δώσεις λίγο χώρο και χρόνο να αναπνεύσει,αλλά όπως το πας κι αυτές τις καταστρέφεις.

Δεν μπορώ να σκεφτώ τουλαχιστον όχι ακόμα την ζωή μου χωρίς αυτόν, γιατί είναι ο άνθρωπος που επένδυσα τα βαθύτερα μου συναισθήματα και αυτά δεν διαγράφονται από την μία στιγμή στην άλλη. Φοβάμαι για την αντίδραση του. Αλλά ξέρω πως όποιος επιμένει βρίσκει πάντα τρόπο.

Quote:

---

Originally Posted by Melba

Δεν μπορώ να σκεφτώ τουλαχιστον όχι ακόμα την ζωή μου χωρίς αυτόν, γιατί είναι ο άνθρωπος που επένδυσα τα βαθύτερα μου συναισθήματα και αυτά δεν διαγράφονται από την μία στιγμή στην άλλη. Φοβάμαι για την αντίδραση του. Αλλά ξέρω πως όποιος επιμένει βρίσκει πάντα τρόπο.

---

μονο σε θεματα που αφορουν αποκλειστικα εσενα και κανεναν αλλον (πχ τις σπουδες σου)
οποιος επιμενει, κοντρα στις επιθυμιες και τα αισθηματα των αλλων σε θεμα που τους αφορα (τους αλλους), οδηγειται σε μοναξια, αδιεξοδα, καμια φορα και στην παρανοια.
εχω δει, ακομα και επαγγελματια ψυχ να το παθαινει..
ακου τι σου λενε οι αλλοι. σεβασου το οταν δεν σε θελουν.
εκτος αν θεωρεις λυση το να βρισκεσαι στο περιθωριο της ζωης τους να παρακαλας, επειδη θα εχεις εστω καποια επικοινωνια, οπου θα σου λενε οτι δεν θελουν...

Για την ώρα καλύτερα να μην του στέλνεις κατι, κάνε λιγο αποχή να δεις αντιδράσεις.

Εγω αυτο που ξερω ειναι οτι απαξ και χωρισεις, η θα το χωνεψεις θα πονεσεις και θα περιμενεις λιγο χρονο να συνελθεις, η θα τα ξαναφτιαξετε και θα πονεσεις χειροτερα για πολυ περισσοτερο χρονο μεχρι να χωρισεις οριστικα. Διαλεξε τι θελεις

Καλησπέρα,
Πριν λίγες μέρες χωρισαμε γιατί μου ειπε πως της έδειξα πολυ ενδιαφέρον από την αρχή με αποτέλεσμα να ξενερώσει. Παρόλα αυτά ειχαμε περάσει μια δύσκολη περίοδο και κυρίως εκείνη λόγω κάποιων επαγγελματικών και υγείας με αποτέλεσμα να δείχνω ενα παραπάνω ενδιαφέρον γιατί βρισκόμασταν και σε απόσταση. Εγώ κατάλαβα τι λάθος χειρισμό έκανα και θέλω να την ξανακερδισω. Τι προτείνετε?