ειμαι ο ποιο θλιμενος ανθρωπος απο κει που δε το περιμενα

γεια σας,νιωθω τοσο χαλια τοσο στεναχωρεμενος που πραγματικα δε ξερω τι να κανω.πριν κανα χρονο αρχισα παλι επαθα μια κριση πανικου ενω ειχα 7 χρονια πριν.την ιδια περιοδο ενα χρονο πριν αρχοσα να τα κανω ολα με ταχυτητα πχ πηγενα σουπερμαρκετ με ενα φιλο εγω ηθελα 100 πραγματα αυτος 10.εγω σε 3 λεπτα τα ειχα βαλει στο καλαθι ενω αυτος ουτε καν τα 5 ας πουμε ή πχ στο φαγητο ολη τελειωναν το πιατο τους σε 15 λεπτα εγω σε 3.μια τετοια κατασταση σε συντομια ολα.τα τελευταια δυο χρονια με ταλαιπορουν ζαλαδες στιγμιεες δεν εδινα σημασια.στις 19/12/2017 πινω μια μπυριτσα κ ξαπλωνω αμεσως περασα μια εντονοτατη ζαλαδα την οποια πραγματικα ηταν σαν να μ ελεγε καποιος σου σκωτωσα την οικογενεια λογο μεγαλης μου φοβιας με τον ιλιγγο που ειχε πεερασει ο πατερας μου.παιρνω το γιατρο μου λεει πρεπει να νε ιλιγγος εκεινη τη στιγμη σαν να ηρθε ο χαρος να με παρει ενιωσα.γελουσε ο πατερας μου λεγοντας μου «δεν ξερεις παιδι μου απο ιλιγγο,αν ηξερες δε θα μπορουσες ουτε το τηλ να παρεις το γιατρο». μην τα πολυλογο καθηλοθηκα στο κρεββατι 3 μηνες κ επαιρνα χαπια ιλιγγου διχως αυτα να μου κανουν κατι,εκει αρχισε η φοβια για ογκο στο κεφαλι..κανω αξονικη πεντακαθαρη.εγω συνεχιζα να μην μπορω να παω ουτε τουαλετα εβλεπα τη σκια μου να κονητε στο πλακακι και με ζαλιζε μου εφερνε ασταθεια τρελη,ή εβλεπα στην τηλεωραση να περνανε γραμματα και δε μπορουσα να τα δω σα να με τραβουσαν στην πορεια τους.μετα αρχισε να ριζονει μεσα μου η ιδεα οτι εχω σκληρινση κατα πλακας,με πηγαν οι γονεις μου για μαγνητικες κεφαλι και αυχενα οι οποιες βγικαν και αυτες καθαρες πλην μιας μικρης κυλης αυχενα η οποια πολυ λιγο πιεζει το μυελο.η αληθεια ειναι ακομη και σημερα ειμαι πεπισμενος πως ειναι οργανικο το προβλημα ασταθειας που εχω,ενα πραγμα σα να περπαταω και αυτα που βλεπω να μην ερχοντε στα ματια μου οπως θα επρεπε δε ξερω πως να το πω.εχω γενικο τρεμουλο κυριος οταν κανω μια δουλεια κ μετα η οταν κατεβαινω σκαλες πχ οι κινησεις-ανοιγοκλεισμα τον ποδιων στα γονατα γινεται σαν διακεκομενα οπως πω ενας σηκωνει βαρη κ σηκωνωντας τα που ασκει πιεση τρεπει ο μυς.μολις ξαπλωνω μετα απο λιγο φευγει.και καποιες φορες νιωθω σαν απολειες να χανομαι να μην ξερω που ειμαι κ αυτο με χτυπαει στο κεφαλι σαν μινι εγκεφαλικο.καλως ή κακος αυτα μου συμβαινουν και νιωθω οπως ακριβως ενας αναπηρος ανθρωπος με εχω «βαφτισει» αναπηρο.εχω αφησει τη δουλεια μου εδω και 10 μηνες και σκεπτομαι να χωρισω την αγαπημενη μου κοπελα που μου στεκετε βραχος γιατι νιωθω πως χαραμιζει τα χρονια της μαζι μου.και τις περισσοτερες ρες ειμαι στο κρεββατι διαβαζοντας το γοογλε τα συμπτωματα μου και γρνικα μολις ειμαι ορθιος σαν να με κραταει η σπονδυλικη μου στηλη οπως πχ εμεις με ενα δαχτυλο παμε να ισσοροπησουμε ενα δισκο με ποτηρια. φοβαμαι γρνικα οτι εχω καποια νευρολογικη νοσο που εξελισεται ακομη κ παλια που παθαινα κρισεις πανικου λεω μηπως δεν ηταν ψυχογενη αλλα καποια νοσο κ εχει εξαρσεις και υφεσεις.να σημριωσω οτι ολα εγιναν τοσο εντονα μετα απο τις ελιες που μαζευαμε με την οικογενεια μου που σηκωσα παρα πολλα βαρη.αν καποιος θα μπορουσε να βοηθησει μια γνωμη πραγματικα την εχω αναγκη,σας ευχαριστω πολυ και συγνωμη αν σας κουρασα.

Καταρχασ με τισ ελιεσ αν δεν εισαι country boy ειναι επικινδυνο σπορ θα στο πω απλα πρωτη φορα δουλεψεσ και κουραστηκεσ πραγματικα στη ζωη σου παρε κανενα ντεπον αναβραζον γτ το σωμα σου εκανε φλεγμονεσ οταν θα μεγαλωσεισ ποτε και θα μαζευεισ κανα μηνα δωδεκαωρο θα δεισ τι ειναι δουλεια αν δεν περασει παρε ενα μυοχαλαρωτικο η πηγαινε για μασαζ

Eγώ αυτό που βλέπω είναι έναν πανικοβλημένο νέο.
Μέσα στον πανικό και τον πόνο που δημιουργεί είσαι περισσότερο συνειδητός για αυτά που σου συμβαίνουν. Δηλαδή είναι σαν να έβαλες τον εαυτό σου σε παρακολούθηση για το πως δρα.
Κρίνεις και κατακρίνεις συνεχώς την όποια αντίδραση θεωρείς λάθος ή αφύσικη. Λειτουργείς με μεγεθυντικό φακό που επιτείνει το άγχος κ τον πανικό.

Από την στιγμή που είχες κρίση πανικού θα έπρεπε να επικεντρωθείς σ'αυτό και να επισκευτείς έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Πολλά από αυτά που γράφεις μοιάζουν με συμπτώματα αγχωδους διαταραχής και υποχονδρίασης. Δεν λέω είναι γιατί δεν είμαι ειδικός.

Ξέρω οτι θα αρχίσεις να ψάχνεσαι πάλι αλλά αν μπορείς να αποστασιοποιηθείς από το ψάξιμο συμπτωμάτων θα σου έκανε καλό γιατί τροφοδοτείς το άγχος σου.
Γνωρίζεις το παράλογο των φόβων σου νομίζω και ίσως πρέπει να κατανοήσεις οτι είναι απόρρεια του άγχους και του πανικού σου.

Σειριε αμα ειναι απο ελιεσ ειναι φυσιολογικο οι περισσοτεροι πινουν αλκοολ ολοι ειμαστε πυροβολημενοι σαν τον κυριο δεν υπαρχει κανεισ να δουλευει στα χωραφια και να ειναι καλα ολοι κατι εχουμε

Καλησπερα!Θα συμφωνησω με το serio
Καταρχας να σε ρωτησω,ποσο χρονων εισαι;
Το γεγονος οτι αναζητας τα συμπτωματα σου και παιρνεις επιβεβαιωση απ ο,τι διαβαζεις ειναι μεν θετικο,διοτι αντιλαμβανεσαι οτι ο εαυτος σου βρισκεται σε μια κατασταση που σε προβληματιζει.Αυτο ομως κρυβει και τον κινδυνο του να ταυτιζεσαι με ο,τι διαβαζεις.Κι αυτο ,σαν αυτοεκπληρουμενη προφητεια και μηρυκασμο σε κανει να νιωθεις αυτο που πιστευεις οτι εισαι ή νιωθεις.Π.χ. βλεπεις το ταδε συμπτωμα και το ασπαζεσαι(χωρις παντα να εχεις αυτο το συμπτωμα) και ετσι λειτουργεις κατα αυτον τον τροπο.Αφου αναγνωριζεις οτι υπαρχει μια κατασταση μη φυσιολογικη(γιατι ειναι πολλοι εκεινοι που το αρνουνται ή δεν το εχουν συνειδητοποιησει) ,καλο θα ειναι να κανεις το επομενο βημα.Να απευθυνθεις σε καποιον ειδικο ψυχικης υγειας.(θα σου ελεγα ψυχολογο,αλλα εφοσον ειναι ψυχοσωματικα τα συμπτωματα καλυτερα να βρεις εναν ψυχιατρο).
Θα σου προτεινα επισης να μην απομακρυνεις ατομα που αγαπας απο κοντα σου ,τουλαχιστον αυτη τη στιγμη.Εκτος αν εκεινα σου δημιουργουν ασχημα αισθηματα .Εαν το προβλημα ειναι σε σενα,απομακρυνοντας τα,παλι το προβλημα ειναι και μενει σε σενα.Και αν πιστευεις οτι θα εισαι ετσι για παντα,την εχασες τη μπαλα και την εχασες και τη ζωη σου.Λειτουργεις με τον τροπο που αυθυποβαλεις τον εαυτο σου να ειναι καθηλωμενος ή ν βρισκεται σε πανικο Ναι ,το ξερω οτι δεν το διαλεγεις το ποτε θα σκασουν τα επεισοδια αυτα αγχους και διαταραχης,ομως μπορεις να επιλεξεις την εξοδο σου απο αυτα.Σιγα σιγα.
Εγω,ειμαι 24 και ειχα εντονα καταθλιπτικα επεισοδια τους προηγουμενους μηνες.Πολλα απο οσα περιγραφεις τα ενιωθα κι εγω.Δε στο λεω αυτο για να πιαστεις απο τη λεξη "καταθλιψη" και να ταυτιστεις με αυτο!Απλως επειδη υπηρξα κι εγω ενα ατομο που σερνομουνα και παρακολουθουσα τον εαυτο μου απο αποσταση λες και δεν ειμαι εγω ο δραστης στη ζωη μου,γι αυτο μπορω να σε συμβουλεψω καποια πραγματα.Οταν τα βιωνα αυτα δεν μπορουσα να καταλαβω τι μου γινεται γιατι βρισκομουν στο κεντρο ενος καταθλιπτικου επεισοδιου .Τωρα που εχει περασει λιγοσ καιρος και εχω κανει κ εγω βηματα για την βελτιωση μου,μπορω να αναγνωρισω το πώς ημουν 3 μνες μετα.
Επισης,για τις ζαλαδες..εχεις κανει εξετασεις αιματος;εγω παθαινω ζαλαδες συχνα και σκοτοδινες.Εκανα εξετασεις και ειδα το σιδηρο μου κατω απο το επιτρεπτο οριο!!!Και επισης,πολλα συμπτωματα ψυχοσωματικα οφειλονται και σε θυρεοειδη.(επισης εχω).Μπορει να σου ακουγομαι σαν τη μανα σου,αλλα πιστεψε με ,πολλα πραγματα υγειας που τα περιφρονουσα ,τα βρηκα μπροστα μου.

Στα γραφω ολα με αγαπη και θεληση να βοηθησω οσο μπορω :)

σας ευχαριστω πολυ ολους σας,ειμαι 31 ετων και πολυ δουλεμενος μιας και εχουμε αρκετα κτηματα στην οικογενεια.το προβλημα νου ειναι αν κσποιος αντιμετωπιζε ο ιδιος τετοιου ιδους ψυχωσωματικα.απο εξετασεις δεν μπορω να σας πω κ τι δεν εχω κανει παρα μα παρα πολες περιπου 60 φυλλα!τωρα καθομαι στην καρεκλα κ νιωθω το σωμα μου σαν να ειμαι σε μια βαρκα με κιμα και σαν η εικονα που βλεπω να κουνιεται με κιμα κ το σωμα μου το ιδιο.κ περπατωντας σαν να βλεπω σαν ποιο σφαιρικα την εικονα του τοπου οταν περπαταω δε ξερω πως να το πω.με εχουν δει 3 οφθαλμιατροι

Φιλαράκι έχεις πάθει ψυχοσωματικά δηλαδή καμμία σχέση με κατάθλιψη και κρίσεις πανικού. Υποχόνδρια λέγεται αυτό που έχεις, για να σου φύγει η απορία, ψάξε να βρεις έναν καθηγητή ψυχιατρικής, είναι η πιο εύκολη νεύρωση, δεν θέλει φάρμακα.