Ανασα ζωης

Ξυπνατε το πρωι .Εχετε ματια...Βλεπετε ουρανος γαλανος ηλιολουστος , τα δεντρα θροιζουν , τα πουλια κελαηδουν , οι ανθρωποι τρεχουν στις δουλειες τους , μυριζει φρεσκος καφες , σας ξυπναει η μαμα σας , σας ξυπναει ο συντροφοσ σας ..τι ειναι αυτο που σας δινει δυναμη να συνεχισετε την καθε σας μερα; μια δραστηριοτητα που περιμενετε να κανετε, μια αγκαλια ενος αγσπημενου προσωπου, να ρεμβασετε εξω απο το παραθυρο σας τον ηλιο που ανατελλει και να παρατηρησετε τα χρωματα του ουρανου; Εμενα ολα τα παραπανω.Εσας τι αλλο ; Τι σας δινει δυναμη οταν αντικριζετε το φως της επομενης μερας; Δικο σας .Ελπιζω να γραψετε λογοτεχνικα περιποιημενες απαντησεις και να δωσουμε μια φρεσκαδα εδω μεσα

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

Tελευταία ξυπνάω αργά...
Έχει πέσει η διάθεση μου αρκετά λόγω αρνητικών σκέψεων.

Όταν αποφασίζω να ξυπνήσω αρκετά νωρίς δηλ 6 με 7 πχ είναι πολύ όμορφα.
Ολη η γειτονιά είναι ακόμα ήσυχη. Το μόνο που ακούγεται είναι ο πετεινός και τα πουλιά που ξυπνάνε.
Παρατηρώ την αλλαγή χρωμάτων στον ουρανό. Τα κοπάδια των πουλιών που νομίζεις τρομάζουν από το φως κ πετάνε σε όλες τις κατευθύνσεις.
Κάθε εποχή είναι και διαφορετική. Μπορεί να συναντήσω βροχή το φθινόπωρο κ ομίχλη, χιόνι και παγετό τον χειμώνα με το άσπρο πάπλωμα να τα καλύπτει όλα και το μόνο που να δείχνει ζωή να είναι ο καπνός στις καμινάδες.
Κάνω καφέ κ βλέπω την ομορφιά της αυγής. Βάζω κ κανέναν Θανασάρα ''Οταν χαράζει'' κ απολαμβάνω.
Είναι οι πιο παραγωγικές μου μέρες όταν καταφέρνω κ ξυπνάω πρωί.

Δεν είμαι πρωινός τύπος.... όταν δεν έχω υποχρεώσεις πάντα ξυπνάω αργά.... και γενικώς το πρωί μου αρέσει η ησυχία (συνήθως έχω τα νεύρα μου) και νιώθω ευδιάθετη μόνο όταν ξυπνάω για κάποια εκδρομή ή ταξίδι....

Απολαμβάνω το ξημέρωμα έπειτα από ξενύχτι.... Ο ήλιος ανατέλλει κι εγώ γυρνάω στο σπίτι να κοιμηθώ, ο κόσμος όλος ήσυχος... κοιμάται και νιώθω μόνη και γαλήνια... Θα έχω κλείσει το παράθυρο μου πριν ξεκινήσει η ζωή στους δρόμους και σαν πολύβουο μελίσσι αρχίζει να σφυρίζει μες τα αυτιά μου...

Απολαμβάνω το ξημέρωμα έπειτα από μια νύχτα με έναν άντρα που γουστάρω και με γουστάρει... κοιτάζω απ το παράθυρο κι έξω χαράζει, το φως του ήλιου δειλό, σχεδόν σαν μην είναι εκεί... υπέροχα χρώματα στον ουρανό... Καπνίζουμε το τελευταίο τσιγάρο αγκαλιά, χωρίς πολλά λόγια, απλώς του χαϊδεύω τα μαλλιά και κάπου κάπου χαμογελάμε ο ένας στον άλλον, ξημερώνει κι εμείς θα κοιμηθούμε αγκαλιά.....