Τι είναι τελικά; κατάθλιψη η κατι αλλο;

Καλημέρα σε όλους, είμαι καινούρια στο forum, αναζητώντας κατι στο ίντερνετ για να βοηθηθω βρήκα το forum.Παιρνω αντικαταθλιπτικα απο το 2010 στην αρχη ενιωσα τοσο καλα, έβλεπα και αισθανόμουν την καθε στιγμη να έχει σημασία το άγχος μου ειχε φύγει κ στην θέση του υπήρχε μια διάθεση για τα παντα ακόμα και τηλεόραση που έβλεπα ειχε αλλη αξια, με τα χρόνια προφανώς συνηθισα τα φάρμακα... Δεν γυρισα ποτε στα ίδια όπως πριν τα φάρμακα αλλά η κατάθλιψη δεν μαφηνει ησυχη, δυσκολεύομαι να ευχαριστηθώ πια τίποτα δεν με γεμίζει, σκέψεις πολλές κ βασανίστηκες, δεν θέλω να περιμένει κανείς τίποτα απο μενα δεν μπορώ να σηκώσω κανενα βάρος επιπλέον. Είμαι νευρικη και παραξενη, σχεδόν τα πάντα με ενοχλούν δεν ξέρω τι να κανω πια....

Αυτα ολα εγω τα πετυχαινω με γυμναστικη εσυ με χημεια ουτε εγω ειμαι χαζοσ ουτε εσυ ετσι ειναι φτιαγμενοσ ο κοσμοσ να κυνηγαμε αυτο το πραγμα δυστυχωσ αυτο κανουν τα φαρμακα η γυμναστικη κανει αλλα και οι δυο την πατησαμε αρα εκει εξω υπαρχει ενα μεγαλο τιποτα για ολουσ παρε μαγνησιο βιταμινη ντε βιταμινεσ με μεταλλα κ κανε γυμναστικη το ιδιο ακριβωσ

Quote:

---

Originally Posted by Catercat

Καλημέρα σε όλους, είμαι καινούρια στο forum, αναζητώντας κατι στο ίντερνετ για να βοηθηθω βρήκα το forum.Παιρνω αντικαταθλιπτικα απο το 2010 στην αρχη ενιωσα τοσο καλα, έβλεπα και αισθανόμουν την καθε στιγμη να έχει σημασία το άγχος μου ειχε φύγει κ στην θέση του υπήρχε μια διάθεση για τα παντα ακόμα και τηλεόραση που έβλεπα ειχε αλλη αξια, με τα χρόνια προφανώς συνηθισα τα φάρμακα... Δεν γυρισα ποτε στα ίδια όπως πριν τα φάρμακα αλλά η κατάθλιψη δεν μαφηνει ησυχη, δυσκολεύομαι να ευχαριστηθώ πια τίποτα δεν με γεμίζει, σκέψεις πολλές κ βασανίστηκες, δεν θέλω να περιμένει κανείς τίποτα απο μενα δεν μπορώ να σηκώσω κανενα βάρος επιπλέον. Είμαι νευρικη και παραξενη, σχεδόν τα πάντα με ενοχλούν δεν ξέρω τι να κανω πια....

---

Χρειάζεσαι αλλαγή των φαρμάκων πιθανόν και την συμβουλευτική παρέμβαση ενός ψυχολόγου!

Quote:

---

Originally Posted by elis

Αυτα ολα εγω τα πετυχαινω με γυμναστικη εσυ με χημεια ουτε εγω ειμαι χαζοσ ουτε εσυ ετσι ειναι φτιαγμενοσ ο κοσμοσ να κυνηγαμε αυτο το πραγμα δυστυχωσ αυτο κανουν τα φαρμακα η γυμναστικη κανει αλλα και οι δυο την πατησαμε αρα εκει εξω υπαρχει ενα μεγαλο τιποτα για ολουσ παρε μαγνησιο βιταμινη ντε βιταμινεσ με μεταλλα κ κανε γυμναστικη το ιδιο ακριβωσ

---

[emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji31] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji23] [emoji24] [emoji24] [emoji24] [emoji24] [emoji24] [emoji24] [emoji24] [emoji24] [emoji24] [emoji24] [emoji24] [emoji24] [emoji24] [emoji24] [emoji24] [emoji24] [emoji23] [emoji32] [emoji24] [emoji23] [emoji23]

Εστάλη από Redmi 5 στο E-Psychology.gr Mobile App

Καλησπέρα, τώρα είδα την απάντηση (δεν ήξερα ούτε που να βρω την ανάρτηση μου) οπότε καθυστερημένα θα σου πω ότι για άλλους λόγους υγείας περνω βιταμίνη D μαγνήσιο, ωστόσο δεν ειδα διαφορά, για γυμναστική αν κ μαρεσει πολυ δεν εχω δύναμη να κανω καθόλου

Πιθανόν ναι αλλά εδώ που ζω δεν υπάρχει ψυχολογος παρα μονο ιδιωτες στους οποίους δεν μπορώ να ανταπεξέλθω οικονομικά

Quote:

---

Originally Posted by Catercat

Καλημέρα σε όλους, είμαι καινούρια στο forum, αναζητώντας κατι στο ίντερνετ για να βοηθηθω βρήκα το forum.Παιρνω αντικαταθλιπτικα απο το 2010 στην αρχη ενιωσα τοσο καλα, έβλεπα και αισθανόμουν την καθε στιγμη να έχει σημασία το άγχος μου ειχε φύγει κ στην θέση του υπήρχε μια διάθεση για τα παντα ακόμα και τηλεόραση που έβλεπα ειχε αλλη αξια, με τα χρόνια προφανώς συνηθισα τα φάρμακα... Δεν γυρισα ποτε στα ίδια όπως πριν τα φάρμακα αλλά η κατάθλιψη δεν μαφηνει ησυχη, δυσκολεύομαι να ευχαριστηθώ πια τίποτα δεν με γεμίζει, σκέψεις πολλές κ βασανίστηκες, δεν θέλω να περιμένει κανείς τίποτα απο μενα δεν μπορώ να σηκώσω κανενα βάρος επιπλέον. Είμαι νευρικη και παραξενη, σχεδόν τα πάντα με ενοχλούν δεν ξέρω τι να κανω πια....

---

Θέλει συνεχή προσπάθεια από τον ίδιο μας τον εαυτό...θεωρώ ότι δεν πρέπει να βασιζόμαστε μόνο στα αντικαταθλιπτικά...