Καλησπερα.
Βιωνω αυτο το συναισθημα των ολιγολεπτων κρισεων-αποξενωσης απο την πραγματικοτητα .
Παιρνω το ζολοφτ 1μιση μηνα και παω καλυτερα.Αλλα και παλι..υπαρχουν καποιες στιγμες μεσα στη μερα που νιωθω ξαφνικα να με ρωταει ενα αλλο εγω μου
"Τι συμβαινει γαμωτο;; ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ;"
Τοτε ξαφνικα δεν καταλαβαινω ποια ειμαι..ποια ημουν.Νιωθω οτι δε ζω και οτι κατι σαν 2η παραλληλη ζωη με συνοδευει
.Αλλα δεν μπορω..Νιωθω οτι θα τρελαθω ετσι!Νιωθω οτι ξερω πωσ δεν ειναι η πραγματικη μ ζωη αυτη.Αλλα τρομαζω πολυ!
Αλλες μερες παλι ξυπναω κι ολα ειναι τελεια.Οχι αραλογα τελεια.Τελεια στη διαθεση μ .Και εκεινες τισ στιγμες η αλλη παραλληλη πραγματικοτητα μου,αυτη τησ καταθλιψησ εχει ξεχαστει ,σα να μην υπηρξε.
Μπορει καποιος να με βοηθησει;Ξαναλεω μεσα μου και ξαναβιωνω το αισθημα του παραξενου,της ανοικειωσησ της μεχρι τωρα πραγματικοτητας μου
Ευχαριστω
