Όταν νιώθεις καμμένη γη

Δεν ξέρω τι τίτλο να δώσω σε αυτό το θέμα, οπότε ας το πάρω από την αρχή.
Όσοι από εσάς έχετε διαβάσει στο παρελθόν τις αναρτήσεις μου θα ξέρετε πάνω κάτω πως ως τώρα δεν έχω ζήσει μια ζωή στρωμένη με ροδοπέταλα. Συνοπτικά, για όσους δε με ξέρουν... Λεκτική και σωματική κακοποίηση όταν ήμουν παιδί, bullying, αργότερα μου βγήκε σε κατάθλιψη και αυτό καταστροφικές τάσεις. Πέρασα από το 2007 ως το 2011 με διαφόρων ειδών φαρμακευτικές αγωγές. Σήμερα είμαι 7 χρόνια χωρίς φάρμακα. Η δική μου περίπτωση θα μπορούσαμε να πουμε είναι λίγο ιδιαίτερη. Μόνο καλό δεν μου έκαναν τα φάρμακα, είχα χάσει την ενέργεια μου οπότε αντί να με βοηθούν να έχω όρεξη για ζωή, γινόταν το αντίθετο, έπεφτα όλο και πιο βαθια μες τη κατάθλιψη. Άλλωστε μερικά χάπια δεν αλλάζουν τα βιώματα μου.
Πριν από 1,5 χρόνο πέρασα και από έναν πολύ άσχημο χωρισμό, βασικά και η όλη σχέση ήταν άσχημη, αλλά εγώ δεν ήθελα να το δω. Έμενα σε μια κατάσταση άρρωστη γιατί απλά προσπαθούσα να κρατήσω κάποια κομμάτια του εαυτού μου ακόμη αθώα. Τα κοινά όνειρα (που τελικά δεν ήταν και τόσο κοινά) που θεωρητικά είχα με τον πρώην μου ήταν ό,τι τρυφερο μου είχε απομείνει , έχοντας αλλάξει πια και έχοντας τη τάση να ισοπεδώνω τα πάντα και να βλέπω τη ζωή πλέον πολύ κυνικά για να μπορώ να είμαι όρθια.
Και... Πλέον δεν έχει μείνει κάτι τρυφερό σε μένα. Πως είναι η φωτιά που καίει τα πάντα και τρέχεις να σωθείς και να σώσεις ό,τι μπορείς; Αυτό. Ας πούμε πως η γη που καίγεται είναι η ψυχή μου. Αφού περάσεις τα πρακτικά δύσκολα κομμάτια που έρχονται έπειτα από κάθε δύσκολη περίπτωση, βλέπεις πως επιβίωσες, έζησες, βγήκες πιο δυνατή, αλλά όταν κοιτάξεις τι έμεινε πίσω πέρα από την ικανότητα σου να επιβιώνεις , βλέπεις μόνο στάχτες. Και αυτό είμαι εγώ, καμμένη γη. Και μάλιστα έδαφος που δεν έχει καεί μόνο μια φορά, αλλά άπειρες. Και οκ, δυνάμωσα απίστευτα πολύ, έχω πια την ικανότητα να επιβιώνω κάτω από οποιεσδήποτε ίσως συνθήκες, πράγμα που 10 χρόνια πριν θα έμοιαζε ανέφικτο, να μπορώ να επιβιώσω με το κεφάλι ψηλά μέσα από τόσα πολλά άσχημα πράγματα που μου συμβαίνουν συχνά. Αλλά μαζί με τη δύναμη ήρθε και η σκληρότητα. Σκληραίνεις άμα ζεις μόνη σου. Και αυτό με τρομάζει. Με τρομάζει γιατί πλέον έχω αναπτύξει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου που έχει μάθει να επιβιώνει μόνος του και που το να καταλήξω μόνη μου θα είναι ίσως και η φυσική συνέπεια του πως έχω γίνει πια.
Και με τρομάζει πολύ που διαφέρω. Διαφέρω πολύ από τις υπόλοιπες γυναίκες που γνωρίζω. Οκ δεν ξέρω όλο τον κόσμο οπότε μπορεί η εμπειρία μου να είναι μικρή και να βλέπω τα πάντα μέσα από ένα παραμορφωτικό φακό, οπότε δεν λέω πως αυτό που βλέπω είναι σωστό, αλλά σας γράφω με βάση τις εμπειρίες μου. Με βάση λοιπόν τα βιώματα μου διαφέρω πολύ από τις υπόλοιπες γυναίκες που γνωρίζω, και θεωρώ πως έχω καταλήξει να είμαι πλέον απωθητική για τους άντρες , όχι λόγω εμφάνισης αλλά λόγω προσωπικότητας. Ξαναλέω πως ίσως όλα αυτά που γράφω παίζει και να έχουν μικρότερη δόση αλήθειας από όση βλέπω τώρα, αλλά τώρα έτσι αισθάνομαι. Οπότε βλέπω τις γυναίκες που ξέρω γύρω μου να προσαρμόζονται τέλεια στο στερεότυπο της “γυναίκας, αδύναμης, γατούλας που ψάχνει στήριγμα και συχνά πυκνά παίζει να γίνεται και κλαψιάρα και ίσως και χειριστική για να έχει ό,τι θέλει και τα καταφέρνει μια χαρά. Έχει αυτό που λένε γυναικεία πουτανιά, είναι καπάτσα”, και εγώ δεν μοιάζω καθόλου σε αυτή τη περιγραφή. Θα έλεγα πως πλέον έχω αποκτήσει πολύ περισσότερο τσαγανό και από το μέσο άντρα που μέχρι αυτή τη στιγμή με βάση τις εμπειρίες μου έτυχε να γνωρίζω και να συναντήσω. Και από την πλευρά μου εγώ ξενερώνω με αυτόν τον μέσο άντρα που ψάχνει μια χαζούλα και γατούλα που κλαίγεται για να τονώσει το εγώ του παριστάνοντας τον σωτήρα σε ένα “αδύναμο” πλάσμα. Οπότε εγώ τους τρομάζω με το πως είμαι και ταυτόχρονα ξενερώνω που ως τώρα δεν έχω βρει κάποιον πιο δυνατό ή ίσως εξίσου δυνατό με μένα.
Επίσης, με νομίζουν για γκέι ή για bisexual. Που οκ, κάποια στιγμή πέρυσι είχα βάλει τον εαυτό μου στη διαδικασία να δω αν μου βγαίνει, και ο λόγος όλα τα παραπάνω. Αν είναι να είμαι πιο δυνατή από κάποιον άντρα είπα , ας μην είναι άντρας αυτό που έχω δίπλα μου. Αλλά ... Δεν αισθάνθηκα καμία έλξη, καμία απολύτως. Πέρα από τον αρχικό ενθουσιασμό πως μπορεί κάνοντας κάτι που δεν έχω ξανακάνει να μου αρέσει , τελικά τίποτα... Κατέληξα να βγαίνω με κάποια που φανερά της άρεσα σαν να είμαστε κολλητές και εγώ να της μιλάω για γκόμενους.
Όπως και να έχει με ενοχλεί που μπήκα σε αυτή τη διαδικασία επειδή ήμουν απογοητευμένη. Και επειδή ίσως καμιά φορά υιοθετούμε άθελα μας τις ταμπέλες που μας κολλάνε άλλοι και αναρωτιόμαστε αν είναι αλήθεια. Με ενοχλεί που από την κοινωνία μας θηλυκό θεωρείται πχ μια ξανθιά χαζούλα που μασά τσίχλα και δε δουλεύει το μυαλό της και έχει συμπεριφορά γατούλας, και μια γυναίκα που πατάει στα πόδια της “ίσως και να της αρέσουν εν τέλη οι γυναίκες και να μην το ξέρει”.
Και πάνω που είχα όλους αυτούς τους προβληματισμούς ... Τσουπ... Και κάποιος που εδώ και καιρό μου αρέσει πολύ μου είπε χθες πως πριν κάποιο καιρό πίστευε πως ήμουν bisexual. Και οκ. Ξέρω δεν το είπε από κακία, και φυσικά δεν το άφησα έτσι να με τρώει, του είπα πως με ενόχλησε.
Δεν ξέρω... Είμαι εγώ λάθος; Είναι ο γυαλός στραβός ή στραβά αρμενίζουμε; Προσπαθώ να διαχειριστώ τις άπειρες ποσότητες πόνου που αισθάνομαι. Καμιά φορά μου είναι πολύ δύσκολο.

Λες και ξαναλές ότι είσαι δυνατή αλλά βλέπω ότι έχεις αδυναμία στην ζωή και στο συναίσθημα...Και εκεί είναι που μετράει η δύναμη, και όχι στον βιοπορισμό,στην ανεξαρτησία και στην υλική αυτονομία...Θες να ζήσεις και να αισθανθείς...Αυτό μου περνάει το πόστ σου,δεν βλέπω κάποιον άλλον λόγο για να τα έγραψες αυτά.
Μήπως σου έγινε λίγο νευρωσούλα η τάση για αυτοδυναμία λόγω των δύσκολων εμπειριών του παρελθόντος και έχεις αυτοεγκλωβιστεί σε έναν χαρακτήρα καρικατούρα που ούτε σε σένα δεν αρέσει?
Δοκίμασες να αφεθείς?...Όχι να γίνεις ναζιάρα και γατούλα και σαχλοκούδουνο, αλλά να βάλεις τρυφερότητα και ενσυναίσθηση στον χαρακτήρα σου διατηρώντας την ''δύναμή'' σου...Γιατί βλέπω ότι τα έχεις αυτά τα στοιχεία και φοβάμαι ότι μπορεί να τα καταπιέζεις στην ''πραγματική ζωή''.

Δεν ξέρω γιατί τα βλέπεις τόσο μονόπαντα τα πράγματα. Που τις είδες τις χαζές με την τσιχλόφουσκα τριγύρω; Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν κι αυτές, αλλά υπάρχουν ένα σωρό γυναίκες με άλλα χαρακτηριστικά. Τα πράγματα δεν είναι μαύρο ή άσπρο! Εγώ δεν είχα κάποια πολύ άσχημα βιώματα ή κάτι αλλά ο χαρακτήρας μου φέρνει πιο πολύ στον δικό σου όπως τον περιγράφεις και ναι, μια φορά με είχε περάσει κάποιος για λεσβία, αλλά κατα τα άλλα μια χαρά σχέσεις έκανα και μια χαρά κατάφερνα να έχω και παρέες κι απ΄όλα και δεν με επηρέαζε η μλακια του καθενός ούτε με επηρεάζει. Να φτάσω στο σημείο ξαφνικά να αναρωτιέμαι αν είμαι bi ή λεσβία απλά επειδή το λέει ο καθένας, το θεωρώ υπερβολικό πολύ. Μάλλον εσύ έχεις θέματα με τον εαυτό σου κι όχι η κοινωνία όπου ζούμε.

Ντοναλντ ετσι ειναι ολεσ οι φιλεσ μου στρατηγουσ των ειδικων δυναμεων τουσ φωναζω τουσ δινω κ βαθμο αλλη ειναι λοχαγοσ αλλη ταξιαρχοσ αυτα που ηξερεσ για τισ γυναικεσ να τα ξεχασεισ τουσ ειπαμε εμεισ την αληθεια για ολα δηλαδη οτι δε γουσταρουμε να σασ συντηρουμε πρεπει να δουλεψετε και κανενασ δε γουσταρει μια γυναικα αδυναμη για γαμο να πανε γυμναστηριο αυτα τουσ ειπαμε να κανονισουν την πορεια τουσ κ μετα γιναν στρατηγοι αυτα

Η μαυρο η ασπρο δηλαδη.
Ή γυναικα δυνατη με πολλα βασανα και κακουχιες ή ξανθια χαζογκομενιτσα που μασαει τσιχλα συναμενη κουναμενη. Υπαρχουν και ενδιαμεσες καταστασεις.

Καλησπέρα σε όλους.
Ευχαριστώ για το χρόνο και τις απαντήσεις σας. Ωστόσο, όπως σας είπα και πιο πάνω... Ξέρω πως ίσως όσα σκέφτομαι να μην έχουν τη δόση αλήθειας που στο μυαλό μου πιστεύω πως έχουν. Οπότε, δεν μου λέτε κάτι διαφορετικό από αυτό που ίσως λογικά γνωρίζω. Αυτό που λογικά γνωρίζουμε κάποιες φορές δε συμβαδίζει με αυτό που αισθανόμαστε και επηρεάζει τις σκέψεις μας. Με λίγα λόγια... Αν αυτά τα δύο... Λογική και ο τρόπος που βλέπω τον κόσμο με βάση παλιές και νέες πληγές και βιώματα συμβαδίζαν, δε θα ήμουν εδω να σας γράφω. Κάποια πράγματα είναι πιο βαθιά ριζωμένα, και από εκεί ξεκινά ο πόνος.
Αν λοιπόν κάποιοι άνθρωποι έχουν ή είχαν παρόμοιες σκέψεις ή βιώματα και έχουν να μου προτείνουν κάτι που τους βοήθησε να βγουν από αυτή τη μαύρη τρύπα, θα χαρώ πολύ να τους ακούσω.
Ευχαριστώ και πάλι...
Καλό σας βράδυ