Ακατανόμαστο προβλημα

Καλησπέρα παιδιά.Παιρνω το θάρρος να γράψω για το πρόβλημα μου μετά από πολύ καιρό,ίσως έπειτα από πολλά χρόνια.Αποφασισα να το κάνω γιατί η κατάσταση δεν πήγαινε άλλο.Ειμαι 21 χρόνων,εργαζομαι και ζω μακριά από τους γονείς μου,κάνοντας ευτυχώς τη δουλειά που ήθελα εξ αρχής.Προερχομαι από εντελώς διαλυμένο σπίτι με χωρισμένους γονείς αλλά και αποξενωμενα άτομα ταυτόχρονα.Πιο συγκεκριμένα,δεν υπήρξε ποτέ,ούτε υπάρχει βέβαια ουσιαστική επαφή μεταξύ μας.Ο καθενας,ακομα κι εγώ πλέον,κοιτάμε τη ζωή μας χωρίς να μας νοιάζει τίποτε άλλο μέσα στην 'οικογενεια'.Πολλες φορές ως τώρα,οι γονείς μου,επειδή δε νοιάζονται για πολλά πράγματα που θα έπρεπε,μου ανέθεσαν ευθύνες πατέρα,κυρίως για την αδερφή μου.Παλιοτερα ο πατέρας μου με έκανε ρεζίλι δημόσια,με μείωνε και με ειρωνευόταν συνεχώς,πράγμα που έκανε και στο σπίτι και μπροστά σε γνωστούς μας.Με έκανε να αισθάνομαι σαν σκουπίδι,ειδικά όταν ήμουν μικρότερος (γύρω στα 10) και δεν ήξερα να μιλησω ούτε να αντιδράσω.Επιπλεον,η μητέρα μου δεν με σεβάστηκε από μια ηλικία και μετά.Επικαλουμενη τα προβλήματα και τις ανάγκες της,έκανε ο,τι ήθελε μέσα στο σπίτι όσον αφορά την προσωπική της ζωη,καταπατοντας αξίες και αξιοπρέπεια.Μας έβλεπε σαν φιλενάδες της που συγκατοικούν όλοι μαζί και μπορεί να κάνει ο,τι θέλει.Αργοτερα,αφού έφυγα από το σπίτι,επικοινωνούσα μερικές φορές με την αδερφή μου και απ' όσα μου έλεγε η κατάσταση γινόταν όλο και χειρότερη.Πλεον είναι και αυτή στα χαμένα,έχει προβληματική συμπεριφορά και δεν το καταλαβαίνει.Το δικό μου πρόβλημα είναι ότι ολα αυτα και άλλα πολλά μου έρχονται στο μυαλό εν ώρα δουλειάς αλλά και στον ελεύθερο μου χρόνο,με αποτέλεσμα να μη μπορώ να έχω καθαρή σκέψη,πολλές φορές είμαι φορτωμένος χωρίς να έχει γίνει κάτι και γενικότερα,κομπλαρω μπροστά στον κόσμο.Αισθανομαι ότι με κοιτάνε επίμονα και κάνω απότομες και νευρικές κινήσεις.Δε μπορω να τους κοιταξω στα μάτια για πολυ και απλα αλλαζω συνεχως βλεμα.Το τελευταίο αυτό πρόβλημα με απασχολεί αρκετά και για πολλα χρόνια.Θελω πολύ να το ξεπεράσω και δε μπορώ.Εχω προσπαθήσει πάρα πολύ και δεν είδα αποτέλεσμα.Φοβαμαι ότι είναι ανεπανόρθωτο.Εχω επίσης θέμα να εμπιστευτώ άτομα και να τους ανοιχτω.Οταν βγαίνω έξω με παρέες,ο καθένας έχει να πει κάτι και εχει μια υγιής συμπεριφορά κατ'εμε.Εγω ούτε εμπειρίες έχω,ούτε πολλές αναμνήσεις απ' τα παιδικά μου χρόνια,ούτε έχω βιώσει κάποια πράγματα που άλλοι τα θεωρούν αυτονόητα.Αισθανομαι διαφορετικος σε σημείο που δεν μου αρέσει.Πραγματικα,χρειάζομ αι βοήθεια και δεν ξέρω τι να κάνω.Θελω να μου πειτε τι μπορω να κανω και αν το προβλημα μου ειναι επανορθωσιμο.Σας ευχαριστώ πολύ!

Αφου δουλευεισ μια χαρα εισαι

Δεν ήρθα εδώ για να γράψω για τη δουλειά μου.Αμα δεν έχεις σκοπό να απαντήσεις σοβαρα,μην ξαναγράψεις.

Μου θυμιζεις κατα πολυ τις σχεσεις που ειχα κι εγω με την οικογενεια μου! στα πεδικα κι προεφηβικα μου χρονια! ο πατερας μου - αν εξερεσουμε τα βιοποριστικα εξωδα ,τροφη και στεγη -κατα τα αλλα ηταν απον απο τα χρονια μου εκεινα! κι οπωτες ηταν παρον μου εκανε ακριβως τα ιδια με εσενα! σε σημειο που να ηταν καλητερα απον!
Συγκλονιζομαι βλεπωντας το οτι εχουμε κατα πολυ παρομοια συμπτωματα! βεβαια λογο του οτι ο καθε ενας μας ειναι μοναδικος κι ξεχωριστος θα υπαρχουν διαφορες τεραστιες! οπου εχουν να κανουν με το οτι εγω δυστυχως βρηκα την "λυση" στις ουσιες! κι καταστρεψα τη ζωη μου!
Ετσι λοιπον φιλε μου, εσυ φανηκες πολυ πιο δυνατος! πολυ πιο ορθολογιστης στην αντιμετοπιση των προβληματων σου και στων εμπειριων οπου ειχες!, κι για αυτο θα πρεπει να εισαι υπερηφανος! στο οτι δλδη αλλος στην θεση σου εμπλεξε κι γενικα τον πειρε η κατω βολτα!

Απλά δείχνε πως χαίρεσαι με αυτά που λένε και παίρνε που και που τη συζήτηση εκεί που έχεις δυνατά σημεία συζήτησης (πχ δουλειά, ποδόσφαιρο, πολιτικοκοινωνικά θέματα κλπ) για να σαι και συ ενδιαφέρον άτομο. Κι όντως όταν η σκέψη μας είναι βυθισμένη όλο και κάτι τις θα φαίνεται στο πρόσωπο ή στις κινήσεις μας. Γι αυτό εξάσκησε τον εαυτό σου να είναι προσηλωμένος στο τώρα. Το ότι εργάζεσαι και ζεις μακριά από το σπίτι και είσαι μικρής ηλικίας είναι τα δυνατά σου σημεία.

Σας ευχαριστώ παιδιά για τις απαντήσεις σας!Πράγματι,πρέπει να μάθω να μαι πιο συγκεντρωμένος στη δουλειά μου και να κοιτάω τις ευχάριστες πτυχές της ζωής μου.

Πρεπει να σου δειξει αποδοχη και συμπαθεια ενα προσωπο εκτος του οικογενειακου δου κυκλου για να σταματησεις να σκεφτεσαι τα παλια προβληματα με την οικογενεια σου.