Printable View
Έχει καταφέρει κάποιος με αγχώδη διαταραχή (κρίσης πανικού αγοραφοβία μικροβιοφοβια κτλπ) να ακολουθήσει αγωγή φαρμακευτική για κάποιο διάστημα και απλά κάποια στιγμή να τα κόψει κ να είναι κλ χωρίς να ξανά πέσει στην παγίδα των φαρμάκων η μήπως τελικά όλο αυτό ειναι ένας φαύλος κύκλος χωρίς τέλος;
Καλησπέρα Βασιλική.Εγώ έπαιρνα 3 συνολικά σκευάσματα για Σωματόμορφη Διαταραχή Πόνου + Γ.Α.Δ .
(Neurontin,Efexor,Remeron)
Όλα αυτά από 2009-2014. Από το 2014 λαμβάνω μόνο το Remeron λόγω διαταραχών του ύπνου.
Οπότε στην ερώτησή σου μπορώ να απαντήσω ΝΑΙ αλλά με επιφυλάξεις.
Καλησπέρα και σε εσένα.... Ναι σε τι ότι τελικά όταν κάποιος μπει σε αυτό το τρύπακι δν βγαίνει ποτέ?
Καλησπέρα Βασιλική μου. Και εγώ την ίδια απορία με εσένα έχω πραγματικά. Και δεν μπορώ να βρω απάντηση στον εαυτό μου. 10 χρόνια με κρίσεις πανικού και αγοραφοβία, δεν λάμβανα τίποτα. Ούτε ψυχοθεραπεία, ούτε φάρμακα. Υπέφερα αλλά κατά κάποιον τρόπο είχα μάθει να χειρίζομαι την κατάσταση. Όμως,μετά από κάποια περιστατικά φέτος αποφάσισα πρώτη φορά να επισκεφτώ ψυχίατρο. Όλα καλά με την ψυχοθεραπεία αλλά ξεκίνησα και φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά. Και παρατηρώ ότι μου έχει γίνει η εύκολη λύση πλέον. Νιώθω άγχος; παίρνω tavor. Ή παίρνω προληπτικά για να μην πάθω κρίση ή άγχος. Δεν ξέρω εάν μια μέρα θα μπορώ να ζήσω χωρίς αυτά ή απλώς όλα αυτα είναι ένας φαύλος κύκλος.Εστάλη από SM-J530F στο E-Psychology.gr Mobile AppQuote:
Originally Posted by Vasiliki2018
Εγω πάλι εχω συνδυασει την ηρεμια και τον υπνο με τα ταβορ!Ελπιζω ν αλλαξει αυτο συντομα γτ δε με βλεπω να ξεκολλαω!εχω ακομα αγχος και ξυπναω με το σεροξατ.
Δυστυχώς αν δν το αντιμετωπίσουμε σε καταβάλει όλο κ πιο πολύ... Εγώ παιδιά αν κ είπα όχι δν θα πάρω τπτ κ θα το παλέψω(αγοραφοβία) άρχισα αγωγή με τα entact είμαι ήδη στν 6 μέρα αλλά μ έχει βγάλει τρομερή σύγχυση κ μεγαλύτερο φοβο σε σημείο π δεν είχα κλ για ζάλη κ ανορεξία δν το ζητητω η βδομάδα αυτή μαρτύριο χωρίς τέλος αλλά λένε ότι έτσι είναι στην αρχή τς πρώτες μέρες μέχρι να αρχίσει να κάνει δουλειά... Το θέμα είναι ότι παρόλο π κ εμένα μ έδωσε μαζί με τα entact κ tavor από μισό πρωί μεσημέρι βράδυ για λίγες μέρες ίσως για να καλμαρει όλες τς παρενέργειες... Απλά φοβάμαι οκ μετά από κάποιο διάστημα ίσως πετάω αλλά μετά τι? Τα κόβω κ τέλος? Υπάρχει κάποιος με ένα αισιόδοξο τέλος εδώ να μας πει?
Σίγουρα δεν είμαι ειδικός. Δεν έχω πάρει αγωγή από ψυχίατρο εκτός από κάτι φυτικά χάπια για το άγχος. Ο τρόπος που αντιμετωπίζω τις κρίσεις πανικού και το άγχος είναι με ψυχοθεραπεία. Χθες είχα συνάντηση με την ψυχοθεραπεύτρια μου. Μου πρότεινε να βάλω πρόγραμμα στην καθημερινότητα μου. Το να έχεις σχεδιάσει την μέρα σου σίγουρα βοηθάει. Ως άσκηση μου ζήτησε να κάνω καθημερινά μια βόλτα έξω, ώστε να αποφύγω το ενδεχόμενο ανάπτυξης αγοραφοβίας. Μου είπε: "Ας υποθέσουμε ότι έχεις ένα σκυλάκι. Πρέπει να το βγάλεις καθημερινά την βόλτα του για μια ωρίτσα. Πρόσεξε γιατί την άλλη εβδομάδα θα σε ρωτήσω... Θα σε ρωτήσω εάν έβγαλες βόλτα το σκυλάκι σου!!!!"
Πραγματικά είναι μια απίστευτη γυναίκα με τρομερό χιούμορ. Με βοηθάει πολύ.
Χωρίς να είμαι ειδικός, θεωρώ ότι φαρμακοθεραπεία χωρίς ψυχοθεραπεία δεν μπορεί να λύσει μόνιμα το πρόβλημα. Το δύσκολο βέβαια είναι να γνωρίσεις έναν κατάλληλο ψυχοθεραπευτή ώστε να μπορέσεις να βοηθηθείς. Τα φάρμακα κατά την γνώμη μου βοηθούν στην άμεση αντιμετώπιση των έντονων συμπτωμάτων που προκαλούν οι αγχώδεις διαταραχές. Εάν όμως δεν γίνει ένας "επαναπρογραμματισμός" στον τρόπο που σκέφτεται ο κάθε άνθρωπος που αντιμετωπίζει αυτό το πρόβλημα, τότε το φάρμακο θα είναι πάντα λίγο ή πολύ απαραίτητο. Μετά από δυο μήνες ψυχοθεραπεία, απολαμβάνω τα πρώτα οφέλη από αυτή.
Εύχομαι σε όλους να έχουν την τύχη να συναντήσουν τον κατάλληλο επαγγελματία ψυχοθεραπευτή, ώστε να δρέψουν και οι ίδιοι τα ανάλογα ωφελήματα.
Και εγώ εννοείται παράλληλα με ψυχοθεραπεια θα κάνω αλλά έχω τόσο μα τόσο θυμό και απογοήτευση με εμένα σήμερα ήταν να κάνω ένα ταξίδι μικρό με το τραίνο ενώ κάθε βδομάδα σχεδόν το έκανα κ μόλις έφτασα στο σταθμό έκανα πίσω κ έφυγα... Είμαι τόσο απογοητευμένη π δν μπορώ να αντισταθώ σε όλο αυτό... Ξέρετε περίπου σε πόσο διάστημα με τν θεραπεία αρχίζεις κ πατάς στα πόδια σ?
Η δική μου ψυχοθεραπεύτρια μου είπε σε δύο με τρεις μήνες, με βάση την εμπειρία της. Κάνω εβδομαδιαία για 1 ώρα και σχεδόν μετά από δυο μήνες μπορώ να διαχειρίζομαι καλύτερα κάποια συναισθήματα.
Βασιλική, μη θυμώνεις με τον εαυτό σου. Δεν φταις καθόλου. Θα το ξεπεράσεις, αν κάνεις ψυχοθεραπεία. Η ψυχοθεραπεία είναι ουσιαστικά μια επένδυση που κάνεις στην αυτογνωσία και στην προσωπική σου ανάπτυξη. Θέλει χρόνο, κόπο (και χρήμα!!!) και πολύ υπομονή. Το δύσκολο είναι να βρεις τον καταλληλο ψυχοθεραπευτή, αφού η σχέση σου μαζί του είναι ζωτικής σημασίας. Όταν πήγα στο ψυχιατρικό νοσοκομείο της πόλης που μένω, η ψυχίατρος μου είπε ότι η απόφαση μου να ξεκινήσω ψυχοθεραπεία ήταν η σωστή για την αντιμετώπιση των κρίσεων πανικού. Θέλει χρόνο όμως. Μου συνέστησε να βρω έναν πιστοποιημένο επαγγελματία ψυχικής υγείας. Μου επεσήμανε ότι πρέπει να υπάρχει εμπιστοσύνη ανάμεσα σε ασθενή και ψυχοθεραπευτή. Είναι ο μόνος τρόπος για την αποτελεσματική και επιτυχημένη ψυχοθεραπεία.
Θα σε συμβούλευα να επικεντρωθείς περισσότερο στην εξεύρεση του σωστού ψυχοθεραπευτή, με τον οποίο θα νοιώθεις άνετα. Ο χρόνος είναι ένας παράγοντας που θα αρχίσει να δουλεύει υπέρ σου μετά από κάποιες συνεδρίες. Προσωπικά ήδη βλέπω βελτίωση στον εαυτό μου και είμαι ευγνώμων στην ψυχοθεραπεύτρια μου.
Σου εύχομαι ολόψυχα να κάνεις την καλύτερη επιλογή για σένα. Πίστεψε με, θα βοηθηθείς πάρα πολύ εάν βρεις τον σωστό επαγγελματία και επενδύσεις τον χρόνο σου.
Καλή τύχη!!!
Βασιλική εγώ έχω κόψει 2 απο τα 3 σκευάσματα που έπαιρνα.Μπορείς να απαλλαγείς εντελώς απο τα φάρμακα αλλά θέλει πολύ προσπάθεια και ενδεχομένως ψυχοθεραπεία.
Παιδιά ευχαριστώ πολύ για τς απαντήσεις σας πραγματικά ήμουν μια κοπέλα γεμάτη ζωή και τρελά κ έχω γίνει ένα ζόμπι κλαίω κ λέω κάνε θεέ μ να τελειώσει όλο αυτό είναι κόλαση. θα μ πείτε ο καθένας κουβαλάει το σταυρό του για άλλους είναι πιο βαρύς για άλλους λιγότερο... Ο Θεός ξέρει ο καθένας τι μπορεί να αντέξει ας ελπίσουμε ότι όλοι εδώ κάποια στιγμή θα πατήσουμε στα πόδια μας....
Kai omos therapevontai kai kserw anthropo.diko.m.me anxodi diataraxi kai katathlipsi pou egine ok
Να πατησουμε η να ανοιξουμε τα ποδια μασ αλλο παταω αλλο ανοιγω εχει διαφορα το ενα ειναι λυση το αλλο δεν ειναι
Είναι πολύ σημαντικό να μην πιέζουμε τον ευατό μας ουτε να νοιώθουμε θυμο και απογοήτευση το μονο που θα καταφέρεις βασιλική είναι να στεναχωρίεσαι και να νοιώθεις χειρότερα αποδέξου την νεα κατάσταση που σε βρήκε με υπομονη και την αισιοδόξια οτι θα φύγει και θα επανέλθεις, στα λέω γιατι τα εχω περάσει 3 χρόνια ημουν ετσι και γινόμουν χειρότερα ώσπου καταλαβα οτι δεν κέρδιζα κάτι μονο πίεζα τον ευατό μου με αυτα τα συναισθήματα και υπήρχε ενα φάυλος κύκλος μέσα μου, και θέλω να σε προλάβω γιατι ειναι νωρις γιατι οσο νοιωθεις ετσι αυτα θα γίνονται πεποίθηση μεσα σου και ξάφνικα θα απλώθει ενα μεγάλο τείχος μεσα σου απέλπισιας κοφτω τωρα που είναι νωρις.Quote:
Originally Posted by Vasiliki2018