Βοήθεια δεν μπορώ να ζήσω έτσι.

Καλησπέρα, τον τελευταίο καιρό αφού μετακόμισα σε άλλη πόλη άρχισα να αισθάνομαι εδώ και ένα μήνα να θέλω να βαλω τέλος στη ζωή μου. Κάθε βράδυ κλαίω,σκέφτομαι την κοπέλα μου και κλαίω, πριν φύγω τσακώθηκα άσχημα με τους φίλους μου για μια παρεξήγηση και έχω γίνει ρεζιλι στην τοπική κοινωνία που ζούσα και ντρέπομαι να πάω εκεί ενώ θέλω να δω τον πατέρα μου. Τα παιδιά στο Λύκειο που πηγαίνω καλά είναι και μου κάνουν παρέα αλλά αν δεν μου μιλούσαν αυτοί εγώ θα καθόμουν ακόμα μόνος στην αυλή. Οι καθηγητές από την άλλη είναι 2 που μου λένε ότι έχω στυλ γκάνγκστερ επειδή φοράω μπαντανα διότι αυτό είναι το στυλ μου και με ενοχλεί ο αέρας, οι βαθμοί μου είναι πάρα πολύ καλοί παρ' όλα αυτά. Τώρα όσο καιρό είμαι αλλού αποφασίσαμε με την κοπέλα μου να κρατήσουμε από απόσταση αλλά δεν νομίζω, μου φέρεται ψυχρά και εγώ στεναχωριέμαι, γιατί σε κάθε ερωτική απογοήτευση πρέπει να κλαιω;;; Νιώθω πως αν την χάσω θα πεθάνω. Από την άλλη μου λένε είσαι αντρας μην κλαις αλλά αυτό δεν γίνεται, πάντα ένας δειλός θα είμαι που χαρακωνετσι και κλαίει. Καμία κοπέλα δεν με αγάπησε ποτέ και κανένας φίλος δε μου στάθηκε, πάντα όλοι θα με εκμεταλλεύονται γιατί είναι ευαίσθητος. Ποιο το νόημα να ζω;;;

Θα σου πω ιστορια ο κολητοσ μου φορουσε μπαντανα ολοι οι δασκαλοι τον κοροιδευαν αλλα ειχε μυαλο μπαρμαν πλουσια γυναικα και πτυχιο πανεπιστημιου στα 30 τωρα ειμαστε 40 εγω ημουν mainstream τελειωσ κι εκανα κορη στα 17 αλλο μυαλο εγω πιο πυροβολημενοσ κι αναγκαστηκα δουλεψα 20 χρονια και τωρα η κορη λεει μεχρι τα 70 θα δουλευεισ

Να στο πω απλα το προβλημα δε θα λυθει αλλα θα λειτουργεισ εσυ τι θεσ να λειτουργεισ η να λυθει το προβλημα εγω θελω να λειτουργω γτ εχω παιδι

Με την κοπέλα σου δεν γίνεται να κανονίσετε κάπως να βρεθείτε να σου φτιάξει η διάθεση? Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει και με τον πατέρα σου.

Quote:

---

Originally Posted by I.s

Καλησπέρα, τον τελευταίο καιρό αφού μετακόμισα σε άλλη πόλη άρχισα να αισθάνομαι εδώ και ένα μήνα να θέλω να βαλω τέλος στη ζωή μου. Κάθε βράδυ κλαίω,σκέφτομαι την κοπέλα μου και κλαίω, πριν φύγω τσακώθηκα άσχημα με τους φίλους μου για μια παρεξήγηση και έχω γίνει ρεζιλι στην τοπική κοινωνία που ζούσα και ντρέπομαι να πάω εκεί ενώ θέλω να δω τον πατέρα μου. Τα παιδιά στο Λύκειο που πηγαίνω καλά είναι και μου κάνουν παρέα αλλά αν δεν μου μιλούσαν αυτοί εγώ θα καθόμουν ακόμα μόνος στην αυλή. Οι καθηγητές από την άλλη είναι 2 που μου λένε ότι έχω στυλ γκάνγκστερ επειδή φοράω μπαντανα διότι αυτό είναι το στυλ μου και με ενοχλεί ο αέρας, οι βαθμοί μου είναι πάρα πολύ καλοί παρ' όλα αυτά. Τώρα όσο καιρό είμαι αλλού αποφασίσαμε με την κοπέλα μου να κρατήσουμε από απόσταση αλλά δεν νομίζω, μου φέρεται ψυχρά και εγώ στεναχωριέμαι, γιατί σε κάθε ερωτική απογοήτευση πρέπει να κλαιω;;; Νιώθω πως αν την χάσω θα πεθάνω. Από την άλλη μου λένε είσαι αντρας μην κλαις αλλά αυτό δεν γίνεται, πάντα ένας δειλός θα είμαι που χαρακωνετσι και κλαίει. Καμία κοπέλα δεν με αγάπησε ποτέ και κανένας φίλος δε μου στάθηκε, πάντα όλοι θα με εκμεταλλεύονται γιατί είναι ευαίσθητος. Ποιο το νόημα να ζω;;;

---

ΦΙΛΕ ΜΟΥ, ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΗΓΟΡΗΣΕΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΞΡΕΙΣ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΤΟ ΠΕΡΑΣΑΜΕ....ΑΥΤΟ ΘΑ ΤΟ ΠΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ,ΑΛΛΑ Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΕΔΩ....ΔΕΝ ΘΑ ΕΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΑΛΛΑ ΠΑΡΕ ΜΙΑ ΓΕΡΗ ΑΝΑΣΑ ΚΑΙ ΚΟΨΕ ΚΑΘΕ ΕΠΑΦΗ.
ΚΑΝΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ ΜΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ.
Σ ΑΡΕΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΣΑΙ ΝΗΝ ΜΑΣΑΣ ΚΑΝΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ,ΝΕΑ ΑΡΧΗ,
ΚΑΙ ΟΣΗ ΓΝΩΣΗ ΑΠΟΚΟΜΙΣΑ ΣΤΗΝ ΧΑΡΙΖΩ....ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΣΑΙ ΤΙΠΟΤΑ,ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ,ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΟΣΟ ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ....