Δεν είμαι οκ.θέλω τις απόψεις σας,για το πως να πορευτω.

Γειά σας θα ήθελα να σας μιλήσω για κάποιο θέμα...μου έχει κολλήσει πως ειμαι gay..έχω κολλήσει με έναν τύπο σαν εμμονή..αυτό ξεκίνησε με κρίσεις πανικού και μετά με σκέψεις πως ήθελα να σκοτωσω τους γονείς μου..μετά νόμιζα πως ειμαι πιθικος και ότι θα καταλήξω σαν μαϊμού. Έχω νοσηλευτεί στο αττικο νοσοκομείο όταν είχα την έντονη σκέψη πως θα το κάνω και μου χορήγησαν θεραπεία..μετέπειτα επισκέφθηκαν και άλλους ψυχιάτρους οι οποίοι μου έκαναν κάποιες εναλλαγές στα φάρμακα. Έχει κολλισει τελείως το μυαλό μου.και όλα αυτά μετά από καταστάσεις. Έχασα δουλεια (την αγαπημένη μου)ήμουν σε νησί. ΜΕΤΈΠΕΙΤΑ έχασα φίλους και κυρίως τον εαυτο μου .αυτήν την στιγμή κάνω θεραπεία με ladose effexor kai tranxenne .Επερνα και αΝτι ψυχωσικο zoxil και το έκοψα από μόνος μου .ο καθένας λει τα δικά του γύρω μου.άλλος μου λει να πάω σε μοναστήρι και να κάτσω έναν μήνα. Άλλως μου λει να βρω δουλειά και θα περάσει. Κ ο καθένας τα δικά του.τι να κάνωεχω χάσει τον εαυτο μου τελείως. Είμαι όλη μέρα ξαπλωμενος με τα θέματα μου και τα κάνει μου.μόνο το βράδυ μπορεί να βγω για να πάω μια βόλτα με έναν φίλο που έχω..:/

Καλησπερα φιλε το αντιψυχωτικο γιατι τ εκοψες?

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App

Quote:

---

Originally Posted by xristoforos28

Καλησπερα φιλε το αντιψυχωτικο γιατι τ εκοψες?

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App

---

Από μόνος μου γιατι το θεώρησα λάθος ως πρως την θεραπεία

Confused έχεις κάνει την ίδια ερώτηση πολλές φορές το τελευταίο διάστημα, το οποίο είναι λογικό και δεν υπάρχει θέμα, όμως απ'ότι βλέπω, κάθε φορά γράφεις το ίδιο κείμενο σαν να μην μίλησες ποτέ με κανέναν μας. το καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο να δεχτείς συμβουλές, πόσο μάλλον μέσα από ένα φόρουμ, και ακόμη και αν ακούσεις καλές συμβουλές, η θεραπεία δεν θα έρθει έτσι εύκολα. όμως φαίνεσαι σαν να μην θέλεις να βοηθηθείς καθόλου. όταν σου απάντησα την πρώτη φορά δεν μπήκες καν στον κόπο να με ρωτήσεις έστω διευκρινήσεις για αυτό για το οποίο μιλούσα, οπότε δεν μπορώ κι εγώ να μπω στον κόπο να σου δώσω περαιτέρω συμβουλές, αφού πάνε στον βρόντο. την ολη δουλειά πρέπει να την κάνεις με τον εαυτό σου και με τον γιατρό σου. να του ζητήσεις να σου εξηγήσει πως δημιουργούνται αυτές οι σκέψεις, το γεγονός πως αυτές οι σκέψεις δεν σημαίνουν τίποτα για σένα, το ότι είναι αυθόρμητες, παρεμβατικές και ενώ δεν έχουν λόγο ύπαρξης, είναι μια δυσλειτουργία του εγκεφάλου. το πως πρέπει να τις αφήνεις να περνάνε γιατί όσο τις εμποδίζεις θα διογκώνονται. για όλα αυτά πρέπει να κάνεις πολλή δουλειά με τον εαυτό σου για να τα χωνέψεις, δεν αρκεί να στα λέω εγώ μέσα από ένα φόρουμ. και φυσικά δεν έπρεπε να κόψεις το αντιψυχωσικό στη φάση που βρίσκεσαι, όταν ένα φάρμακο δεν μας βοηθάει, ζητάμε από τον γιατρό να το αντικαταστήσει μέχρι να βρούμε κάτι που μας ταιριάζει. και δεν είμαστε και γιατροί να αποφασίζουμε μόνοι μας ποια θεραπεία είναι η καλύτερη. ούτε οι γιατροί καλά καλά δεν ξέρουν. δοκιμάζουν και βλέπουν. κι αν δεν σε βοηθάει ο γιατρός σου άλλαξε γιατρό μέχρι να βρεις κάποιον να σου ταιριάζει.

Quote:

---

Originally Posted by katsarola

Confused έχεις κάνει την ίδια ερώτηση πολλές φορές το τελευταίο διάστημα, το οποίο είναι λογικό και δεν υπάρχει θέμα, όμως απ'ότι βλέπω, κάθε φορά γράφεις το ίδιο κείμενο σαν να μην μίλησες ποτέ με κανέναν μας. το καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο να δεχτείς συμβουλές, πόσο μάλλον μέσα από ένα φόρουμ, και ακόμη και αν ακούσεις καλές συμβουλές, η θεραπεία δεν θα έρθει έτσι εύκολα. όμως φαίνεσαι σαν να μην θέλεις να βοηθηθείς καθόλου. όταν σου απάντησα την πρώτη φορά δεν μπήκες καν στον κόπο να με ρωτήσεις έστω διευκρινήσεις για αυτό για το οποίο μιλούσα, οπότε δεν μπορώ κι εγώ να μπω στον κόπο να σου δώσω περαιτέρω συμβουλές, αφού πάνε στον βρόντο. την ολη δουλειά πρέπει να την κάνεις με τον εαυτό σου και με τον γιατρό σου. να του ζητήσεις να σου εξηγήσει πως δημιουργούνται αυτές οι σκέψεις, το γεγονός πως αυτές οι σκέψεις δεν σημαίνουν τίποτα για σένα, το ότι είναι αυθόρμητες, παρεμβατικές και ενώ δεν έχουν λόγο ύπαρξης, είναι μια δυσλειτουργία του εγκεφάλου. το πως πρέπει να τις αφήνεις να περνάνε γιατί όσο τις εμποδίζεις θα διογκώνονται. για όλα αυτά πρέπει να κάνεις πολλή δουλειά με τον εαυτό σου για να τα χωνέψεις, δεν αρκεί να στα λέω εγώ μέσα από ένα φόρουμ. και φυσικά δεν έπρεπε να κόψεις το αντιψυχωσικό στη φάση που βρίσκεσαι, όταν ένα φάρμακο δεν μας βοηθάει, ζητάμε από τον γιατρό να το αντικαταστήσει μέχρι να βρούμε κάτι που μας ταιριάζει. και δεν είμαστε και γιατροί να αποφασίζουμε μόνοι μας ποια θεραπεία είναι η καλύτερη. ούτε οι γιατροί καλά καλά δεν ξέρουν. δοκιμάζουν και βλέπουν. κι αν δεν σε βοηθάει ο γιατρός σου άλλαξε γιατρό μέχρι να βρεις κάποιον να σου ταιριάζει.

---

Katsarola....δεν είμαι ο εαυτός μου καν και φοβάμαι πάρα πολύ για εμένα. Κάνω σχεδόν 1μιση χρόνια.νομίζω θεραπεία με φαρμακα.έχω πάει σε 3 ψυχιάτρους. Έχω κλείσει στο αιγινιτειο αλλά αργή. Δεν είμαι ο άνθρωπος που ήμουν. Ναι ξέρω πως επαναλαμβάνω αυτά που λέω. Αλλά είναι άσχημο να είσαι όλη μέρα στο κρεββάτι με ψύχωσοματικα και διάφορες σκέψεις τρελές ως προς τον εαυτο μου.

Quote:

---

Originally Posted by katsarola

Confused έχεις κάνει την ίδια ερώτηση πολλές φορές το τελευταίο διάστημα, το οποίο είναι λογικό και δεν υπάρχει θέμα, όμως απ'ότι βλέπω, κάθε φορά γράφεις το ίδιο κείμενο σαν να μην μίλησες ποτέ με κανέναν μας. το καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο να δεχτείς συμβουλές, πόσο μάλλον μέσα από ένα φόρουμ, και ακόμη και αν ακούσεις καλές συμβουλές, η θεραπεία δεν θα έρθει έτσι εύκολα. όμως φαίνεσαι σαν να μην θέλεις να βοηθηθείς καθόλου. όταν σου απάντησα την πρώτη φορά δεν μπήκες καν στον κόπο να με ρωτήσεις έστω διευκρινήσεις για αυτό για το οποίο μιλούσα, οπότε δεν μπορώ κι εγώ να μπω στον κόπο να σου δώσω περαιτέρω συμβουλές, αφού πάνε στον βρόντο. την ολη δουλειά πρέπει να την κάνεις με τον εαυτό σου και με τον γιατρό σου. να του ζητήσεις να σου εξηγήσει πως δημιουργούνται αυτές οι σκέψεις, το γεγονός πως αυτές οι σκέψεις δεν σημαίνουν τίποτα για σένα, το ότι είναι αυθόρμητες, παρεμβατικές και ενώ δεν έχουν λόγο ύπαρξης, είναι μια δυσλειτουργία του εγκεφάλου. το πως πρέπει να τις αφήνεις να περνάνε γιατί όσο τις εμποδίζεις θα διογκώνονται. για όλα αυτά πρέπει να κάνεις πολλή δουλειά με τον εαυτό σου για να τα χωνέψεις, δεν αρκεί να στα λέω εγώ μέσα από ένα φόρουμ. και φυσικά δεν έπρεπε να κόψεις το αντιψυχωσικό στη φάση που βρίσκεσαι, όταν ένα φάρμακο δεν μας βοηθάει, ζητάμε από τον γιατρό να το αντικαταστήσει μέχρι να βρούμε κάτι που μας ταιριάζει. και δεν είμαστε και γιατροί να αποφασίζουμε μόνοι μας ποια θεραπεία είναι η καλύτερη. ούτε οι γιατροί καλά καλά δεν ξέρουν. δοκιμάζουν και βλέπουν. κι αν δεν σε βοηθάει ο γιατρός σου άλλαξε γιατρό μέχρι να βρεις κάποιον να σου ταιριάζει.

---

Επιμένω να λέω αυτά που με πίνουν γιατί δεν βρίσκω άκρη και χρειάζομαι συμπαράσταση γενικα..δεν μπορω να τα πω οπουδήποτε όλα αυτα

Quote:

---

Originally Posted by katsarola

Confused έχεις κάνει την ίδια ερώτηση πολλές φορές το τελευταίο διάστημα, το οποίο είναι λογικό και δεν υπάρχει θέμα, όμως απ'ότι βλέπω, κάθε φορά γράφεις το ίδιο κείμενο σαν να μην μίλησες ποτέ με κανέναν μας. το καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο να δεχτείς συμβουλές, πόσο μάλλον μέσα από ένα φόρουμ, και ακόμη και αν ακούσεις καλές συμβουλές, η θεραπεία δεν θα έρθει έτσι εύκολα. όμως φαίνεσαι σαν να μην θέλεις να βοηθηθείς καθόλου. όταν σου απάντησα την πρώτη φορά δεν μπήκες καν στον κόπο να με ρωτήσεις έστω διευκρινήσεις για αυτό για το οποίο μιλούσα, οπότε δεν μπορώ κι εγώ να μπω στον κόπο να σου δώσω περαιτέρω συμβουλές, αφού πάνε στον βρόντο. την ολη δουλειά πρέπει να την κάνεις με τον εαυτό σου και με τον γιατρό σου. να του ζητήσεις να σου εξηγήσει πως δημιουργούνται αυτές οι σκέψεις, το γεγονός πως αυτές οι σκέψεις δεν σημαίνουν τίποτα για σένα, το ότι είναι αυθόρμητες, παρεμβατικές και ενώ δεν έχουν λόγο ύπαρξης, είναι μια δυσλειτουργία του εγκεφάλου. το πως πρέπει να τις αφήνεις να περνάνε γιατί όσο τις εμποδίζεις θα διογκώνονται. για όλα αυτά πρέπει να κάνεις πολλή δουλειά με τον εαυτό σου για να τα χωνέψεις, δεν αρκεί να στα λέω εγώ μέσα από ένα φόρουμ. και φυσικά δεν έπρεπε να κόψεις το αντιψυχωσικό στη φάση που βρίσκεσαι, όταν ένα φάρμακο δεν μας βοηθάει, ζητάμε από τον γιατρό να το αντικαταστήσει μέχρι να βρούμε κάτι που μας ταιριάζει. και δεν είμαστε και γιατροί να αποφασίζουμε μόνοι μας ποια θεραπεία είναι η καλύτερη. ούτε οι γιατροί καλά καλά δεν ξέρουν. δοκιμάζουν και βλέπουν. κι αν δεν σε βοηθάει ο γιατρός σου άλλαξε γιατρό μέχρι να βρεις κάποιον να σου ταιριάζει.

---

Δεν πάνε στον βρόντο και χρειάζομαι την βοήθεια σου

όπως σου είπα, δεν υπάρχει πρόβλημα που τα ξαναλές και είναι και λογικό. καταλαβαίνω πως σου είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό που περνάς. απλά το είπα γιατί βλέπω πως έχεις πάρει διάφορες απαντήσεις και ξανάγραψες σαν να μην σου είπαν τίποτα τα παιδιά εδώ. τέλος πάντων. κοίταξε, πρέπει να βρεις coping mechanisms. δηλαδή τρόπους ώστε να μπορείς να λειτουργήσεις με τα δεδομένα που έχεις και την κατάστασή σου ως έχει αυτή την στιγμή. οι σκέψεις αυτές μπορεί να σταματήσουν κάποια στιγμή με τα κατάλληλα φάρμακα, μπορεί όμως και να παραμείνουν κάποιες. άρα πρέπει να μάθεις εσύ να τις διαχειρίζεσαι σωστά για να μην σε επηρεάζουν.
δηλαδή, σου έρχεται πχ μια σκέψη ότι είσαι γκέι. όταν κάνεις δουλίτσα με τον εαυτό σου, και πεις μέσα σου ότι εγώ ξέρω ποιος είμαι και αυτή η σκέψη δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, όταν καταλάβεις πως αυτές οι σκέψεις συνήθως σημαίνουν το αντίθετο για σένα, πως δεν υπάρχει φόβος πχ να σκοτώσεις κάποιον ή να αυτοκτονήσεις, θα έχεις κάνει την περισσότερη δουλειά. δεν σημαίνουν τίποτα αυτές οι σκέψεις. είναι, αν θες, τυχαίες προτάσεις που περνάνε από το μυαλό σου. κι επειδή προσπαθείς να τις απωθήσεις, αυτές διογκώνονται.
μια συμβουλή να σου δώσω. να πιέζεις λίγο τον εαυτό σου να κάνει πράγματα. ξεκίνα από κάτι απλό όπως να πας για τρέξιμο μόνος ή με κάποιον φίλο. βάλε να ακους μουσική στο δρόμο να ξεχνιέσαι. κι άσε τις σκέψεις να περνάνε. δεν έχουν την δύναμη να κάνουν τίποτα αυτές οι σκέψεις. όταν θα τολμήσεις να ξαναβγείς εκεί έξω και θα γυρίσεις ασφαλής σπίτι σου, χωρίς να έχεις κάνει πράξη κάτι που σκέφτηκες, θα καταλάβεις ότι δεν έχουν καμία δύναμη. και η γυμναστική γενικά βοηθάει πολύ. όπως βοηθάει και το να βάλεις ένα πρόγραμμα στη ζωή σου για να μπορέσεις να επανενταχθείς. απλά πραγματάκια. πες πχ ότι αύριο θα καθαρίσεις το υπνοδωμάτιο, μεθαύριο τα μπαλκόνια. κάτι για να σε βάλει να λειτουργείς. και σιγά σιγά να κάνεις και κάτι παραπάνω. οι σκέψεις πιθανόν να υπάρχουν, όμως μην σε σταματάει αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by katsarola

όπως σου είπα, δεν υπάρχει πρόβλημα που τα ξαναλές και είναι και λογικό. καταλαβαίνω πως σου είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό που περνάς. απλά το είπα γιατί βλέπω πως έχεις πάρει διάφορες απαντήσεις και ξανάγραψες σαν να μην σου είπαν τίποτα τα παιδιά εδώ. τέλος πάντων. κοίταξε, πρέπει να βρεις coping mechanisms. δηλαδή τρόπους ώστε να μπορείς να λειτουργήσεις με τα δεδομένα που έχεις και την κατάστασή σου ως έχει αυτή την στιγμή. οι σκέψεις αυτές μπορεί να σταματήσουν κάποια στιγμή με τα κατάλληλα φάρμακα, μπορεί όμως και να παραμείνουν κάποιες. άρα πρέπει να μάθεις εσύ να τις διαχειρίζεσαι σωστά για να μην σε επηρεάζουν.
δηλαδή, σου έρχεται πχ μια σκέψη ότι είσαι γκέι. όταν κάνεις δουλίτσα με τον εαυτό σου, και πεις μέσα σου ότι εγώ ξέρω ποιος είμαι και αυτή η σκέψη δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, όταν καταλάβεις πως αυτές οι σκέψεις συνήθως σημαίνουν το αντίθετο για σένα, πως δεν υπάρχει φόβος πχ να σκοτώσεις κάποιον ή να αυτοκτονήσεις, θα έχεις κάνει την περισσότερη δουλειά. δεν σημαίνουν τίποτα αυτές οι σκέψεις. είναι, αν θες, τυχαίες προτάσεις που περνάνε από το μυαλό σου. κι επειδή προσπαθείς να τις απωθήσεις, αυτές διογκώνονται.
μια συμβουλή να σου δώσω. να πιέζεις λίγο τον εαυτό σου να κάνει πράγματα. ξεκίνα από κάτι απλό όπως να πας για τρέξιμο μόνος ή με κάποιον φίλο. βάλε να ακους μουσική στο δρόμο να ξεχνιέσαι. κι άσε τις σκέψεις να περνάνε. δεν έχουν την δύναμη να κάνουν τίποτα αυτές οι σκέψεις. όταν θα τολμήσεις να ξαναβγείς εκεί έξω και θα γυρίσεις ασφαλής σπίτι σου, χωρίς να έχεις κάνει πράξη κάτι που σκέφτηκες, θα καταλάβεις ότι δεν έχουν καμία δύναμη. και η γυμναστική γενικά βοηθάει πολύ. όπως βοηθάει και το να βάλεις ένα πρόγραμμα στη ζωή σου για να μπορέσεις να επανενταχθείς. απλά πραγματάκια. πες πχ ότι αύριο θα καθαρίσεις το υπνοδωμάτιο, μεθαύριο τα μπαλκόνια. κάτι για να σε βάλει να λειτουργείς. και σιγά σιγά να κάνεις και κάτι παραπάνω. οι σκέψεις πιθανόν να υπάρχουν, όμως μην σε σταματάει αυτό.

---

Δεν έχω όρεξη για τίποτα εδώ και καιρό μετά από όλα που μου έχουν συμβεί..έχω χασει ολες τις επαφες μου.μονο βράδυ αν σηκωθώ από το κρεβάτι για να παω καμία βόλτα με έναν φίλο που έχει μεινει..σήμερα έχω ταχυπαλμια και πόνο στην καρδια

Quote:

---

Originally Posted by katsarola

όπως σου είπα, δεν υπάρχει πρόβλημα που τα ξαναλές και είναι και λογικό. καταλαβαίνω πως σου είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό που περνάς. απλά το είπα γιατί βλέπω πως έχεις πάρει διάφορες απαντήσεις και ξανάγραψες σαν να μην σου είπαν τίποτα τα παιδιά εδώ. τέλος πάντων. κοίταξε, πρέπει να βρεις coping mechanisms. δηλαδή τρόπους ώστε να μπορείς να λειτουργήσεις με τα δεδομένα που έχεις και την κατάστασή σου ως έχει αυτή την στιγμή. οι σκέψεις αυτές μπορεί να σταματήσουν κάποια στιγμή με τα κατάλληλα φάρμακα, μπορεί όμως και να παραμείνουν κάποιες. άρα πρέπει να μάθεις εσύ να τις διαχειρίζεσαι σωστά για να μην σε επηρεάζουν.
δηλαδή, σου έρχεται πχ μια σκέψη ότι είσαι γκέι. όταν κάνεις δουλίτσα με τον εαυτό σου, και πεις μέσα σου ότι εγώ ξέρω ποιος είμαι και αυτή η σκέψη δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, όταν καταλάβεις πως αυτές οι σκέψεις συνήθως σημαίνουν το αντίθετο για σένα, πως δεν υπάρχει φόβος πχ να σκοτώσεις κάποιον ή να αυτοκτονήσεις, θα έχεις κάνει την περισσότερη δουλειά. δεν σημαίνουν τίποτα αυτές οι σκέψεις. είναι, αν θες, τυχαίες προτάσεις που περνάνε από το μυαλό σου. κι επειδή προσπαθείς να τις απωθήσεις, αυτές διογκώνονται.
μια συμβουλή να σου δώσω. να πιέζεις λίγο τον εαυτό σου να κάνει πράγματα. ξεκίνα από κάτι απλό όπως να πας για τρέξιμο μόνος ή με κάποιον φίλο. βάλε να ακους μουσική στο δρόμο να ξεχνιέσαι. κι άσε τις σκέψεις να περνάνε. δεν έχουν την δύναμη να κάνουν τίποτα αυτές οι σκέψεις. όταν θα τολμήσεις να ξαναβγείς εκεί έξω και θα γυρίσεις ασφαλής σπίτι σου, χωρίς να έχεις κάνει πράξη κάτι που σκέφτηκες, θα καταλάβεις ότι δεν έχουν καμία δύναμη. και η γυμναστική γενικά βοηθάει πολύ. όπως βοηθάει και το να βάλεις ένα πρόγραμμα στη ζωή σου για να μπορέσεις να επανενταχθείς. απλά πραγματάκια. πες πχ ότι αύριο θα καθαρίσεις το υπνοδωμάτιο, μεθαύριο τα μπαλκόνια. κάτι για να σε βάλει να λειτουργείς. και σιγά σιγά να κάνεις και κάτι παραπάνω. οι σκέψεις πιθανόν να υπάρχουν, όμως μην σε σταματάει αυτό.

---

Ευχαριστώ για το ενδιαφερον .

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Intrusive_thought διάβασε για τις θεραπείες που προτείνουν. ίσως σε βοηθήσει να καταλάβεις λίγο την κατάστασή σου.