εεει

Printable View

09-10-2018, 15:10
anonymous21

εεει

βουλιαζω οοοοολο και περισσοτερο και δεν ξερω πως εχω φτασει σε αυτο το σημειο ρε πουστη μου και πως θα βγω απο αυτο...παει τωρα 1 μιση μηνα που ειμαι κλεισμενος μεσα και δεν βλεπω φως..δεν ειμαι αξιος ουτε να φαω πλεον ενω πιστευω πως εχω ορεξη..η αληθεια ειναι οτι δεν το προσπαθω κιολας...γαμησετα και αφησετα δηλαδη...τι ειναι αυτο το πραγμα που περναμε ρε παιδια?παω για ψυχωθεραπεια να δω τι θα καταλαβω και σημερα..η ειρωνεια ειναι οτι σπουδαζω και ψυχολογια τρομαρα μου..ζω μεσα στην αδρανεια..ζω μια κολαση..να ανοιξει η γη να με καταπιει θελω..γινεται?
09-10-2018, 15:52
xristoforos28

Καλησπερα καπως ετσι αισθανομαι και εγω εδω και πολυ καιρο..θελω να ανοιξει η γη να με καταπιει οπως το ειπες..δουλευω αλλα παω με το ζορι εχω συνεχεια και τ ανχος με τρωει παθαινω συχνα κρισεις πανικου δεν ευχαριστιεμαι τπτ πλεον απο την ζωη και δεν ξερω που θα βγαλει αυτη η ιστορια..εγω παιρνω σεροκουελ..με εχει γραψει γιατι τα αντικαταθλιπτικα δεν με πιανουν..

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App
09-10-2018, 16:03
anonymous21

καλησπερα φιλε μου και να σαι καλα για την ανταποκριση...μια ερωτηση θελω να σου κανω..προφανως και περναω καποια καταθληψη κι εγω..τι πιστευεις αξιζει τον κοπο να μπω στην διαδικασια με τα αντικαταθλιπτικα?
09-10-2018, 16:51
xristoforos28

Δεν ξερω σε καποιους πιανουν σε μερικους οχι...εσενα μπορει να σε βοηθησουν...ειναι αναλογα με τον οργανισμο...κανε μια δοκιμη να δεις..εγω ημουν ατυχος δεν με πιανουν..και δοκιμασα παρα πολλα..εχεις και ανχωδη διαταραχη μαζι παθαινεις κρισεις πανικου?

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App
09-10-2018, 22:42
anonymous21

η αληθεια ειναι πως δεν θελω τουλαχιστον ακομα να μπω σε αυτη τη διαδικασια..ο ψυχολογος κατι λεει για δυσθυμικη διαταραχη..δεν νομιζω οτι ειναι απαραιτητο κιολας..δεν ξερω φιλε μου ειλικρινα..δεν ημουν ετσι εγω αλλα τελοςπαντων..ειμαι 23 τωρα και εχω πιασει πατο..εσυ?? πες μου για σενα
09-10-2018, 23:25
xristoforos28

Quote:

Originally Posted by anonymous21

η αληθεια ειναι πως δεν θελω τουλαχιστον ακομα να μπω σε αυτη τη διαδικασια..ο ψυχολογος κατι λεει για δυσθυμικη διαταραχη..δεν νομιζω οτι ειναι απαραιτητο κιολας..δεν ξερω φιλε μου ειλικρινα..δεν ημουν ετσι εγω αλλα τελοςπαντων..ειμαι 23 τωρα και εχω πιασει πατο..εσυ?? πες μου για σενα

Και γω 29 ειμαι εχει 3 χρονια κοντα που ταλαιπωρουμε με αυτα..εγω εχω ανχωδης διαταραχη και καταθλιψη..απο οτι λεει ο γιατρος..και εγω ετσι νοιωθω αλλα δεν μπορω να το εξηγησω τι ακριβως ειναι.

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App
09-10-2018, 23:37
anonymous21

και γω μια απο τα ιδια..δε μπορω να δωσω καμια εξηγηση σε οτι συμβαινει..το μονο που ξερω ειναι οτι δεν μπορω να συνεχισω ετσι αλλο..δεν γινεται να ζω αλλο το απολυτο τιποτα..τα καλυτερα σου ευχομαι παντως φιλε
10-10-2018, 00:14
xristoforos28

Σε ευχαριστω φιλε και σενα ολα καλα να σου πανε.. αν και εχω απελπιστει ρε γαμωτο δεν ξερω που θα βγαλει ολη αυτη η ιστορια..

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App
10-10-2018, 16:17
anonymous21

και γω δεν ξερω που θα βγαλει μπεσα..τετοια ζωη δε την θελω..δε περιμενα ποτε οτι θα βουλιαξω τοσο βαθια ειλικρινα..εχω σηχαθει τον εαυτο μου..ενα μπερδεμα εχουν γινει ολα..δεν ξερω απο που ν πιασω τι..ειμαι και εντελως μονος γενικα..γαμησετααα..εχω να αλλαξω κοθβεντα με ανθρωπο ποσο καιρο..παντως φιλε εσυ με την δουλεια οσο μπορεισ κρατα το..κανεισ κατι δημιουργικο και ειναι πολυ θετικο αυτο
10-10-2018, 16:55
geodim

Quote:

Originally Posted by anonymous21

και γω δεν ξερω που θα βγαλει μπεσα..τετοια ζωη δε την θελω..δε περιμενα ποτε οτι θα βουλιαξω τοσο βαθια ειλικρινα..εχω σηχαθει τον εαυτο μου..ενα μπερδεμα εχουν γινει ολα..δεν ξερω απο που ν πιασω τι..ειμαι και εντελως μονος γενικα..γαμησετααα..εχω να αλλαξω κοθβεντα με ανθρωπο ποσο καιρο..παντως φιλε εσυ με την δουλεια οσο μπορεισ κρατα το..κανεισ κατι δημιουργικο και ειναι πολυ θετικο αυτο

ένα από τα πιο δύσκολα συμπτώματα της κατάθλιψης είναι πως νοιώθεις μόνος ακόμη και αν αυτό δεν είναι αλήθεια. Σιγά σιγά μάλιστα μπορεί και να απομακρυνθείς από άτομα που είχες κοντά σου γιατί νομίζεις οτι δεν ενδιαφέρονται ή πως κουράζονται κοντά σου και πάει λέγοντας.

Προσωπικά έκανα μερικά πράγματα για να μην πατώνω τόσο εύκολα, δεν ξέρω εσύ τι έχεις δοκιμάσει αλλά θα τα γράψω εδώ σαν λίστα:

- βγες όσο πιο συχνά μπορείς από το σπίτι. Και μια βόλτα να πας να πάρεις έναν καφέ μόνος σου να σε χτυπήσει λίγο ο ήλιος και ο αέρας, μπορεί να κάνει τη διαφορά.
- βρες διαδρομές που θα κάνεις λίγο ποδαρόδρομο. Μην πας ακριβώς απέναντι στο περίπτερο, πήγαινε στο άλλο λίγο πιο μακρυά για παράδειγμα,
- κανόνισε δουλειές του σπιτιού έτσι ώστε να γεμίζεις τον κενό χρόνο που μπορείς να έχεις και να κάθεσαι μελαγχολώντας
- φάε όσο πιο σωστά γίνεται. Αν νομίζεις πως υποσητίζεσαι και βλέπεις πως χάνεις κιλά, άρχισε τα σουβλάκια τα οποία θα πηγαίνεις μόνος να τα παίρνεις, όχι παραγγελία από το τηλέφωνο
- αν έχεις οικογένεια και φίλους, μίλα τους όσο πιο συχνά μπορείς και όσο πιο ανοιχτά γίνεται. Μη φοβάσαι πως δε θα σε καταλάβουν ή θα σε κοροϊδέψουν ή δεν ξέρω και γω τι άλλο.
- αν δεν έχεις φίλους, προσπάθησε με κάποιον τρόπο να βρεις ανθρώπους να μιλάς. Ακόμη και εδώ μέσα.
- βάλε τίποτα χιουμοριστικές σειρές ή αν το αντέχεις περιπέτειες για να ξεχνιέσαι

το σημαντικότερο είναι να καταλάβεις πως όσο και αν φαίνεται απίθανο, δύσκολο, μπερδεμένο, πάτος, ΜΠΟΡΕΙΣ να κάνεις αλλαγές στον εαυτό σου και στη ζωή σου προς το καλύτερο.

επίσης πολύ σημαντικό είναι να μη διστάζεις να ζητάς βοήθεια. Αν υπάρχει για παράδειγμα τμήμα ψυχολογικής υποστήριξης στη σχολή σου, πήγαινε. Αν υπάρχει δημοτική υπηρεσία με ψυχολόγους, πήγαινε.

για ότι θες να μιλήσεις, μίλησε ανοιχτά , μίλησε μπερδεμένα, μίλησε άτονα ή με πάθος, δεν έχει σημασία πως, αλλά κάνε το!
10-10-2018, 17:27
anonymous21

να σαι καλα φιλε που μπηκες στον κοπο να μου γραψεις..η αληθεια ειναι οτι ξερω πως εχεις απολυτο δικιο σε αυτα που λες..η αδρανεια δεν οδηγει πουθενα ξεκαθαρα..ισα ισα σε κανει ολοενα και χειροτερα..ειναι σαν να θελω να κανω κακο στον εαυτο μου καπως..προσπαθω καπως να βγαλω ενα προγραμμα αλλα .... δε το προσπαθω πολυ...θελω να βαλω μεσα την σχολη μου..σημερα πηγα και γενικα ολα τοσο αβολα..δε μιλησα με καποιον και ουτε οτι καταλαβα τιποτα απο το μαθημα θα ελεγα..τα 2 πρωτα χρονια παιζει να ηξερα σχεδον ολη την σχολη ..ειναι δραματικη η αλλαγη μου και αυτο ποναει..τωρα φοβαμαι να μιλησω..πως τα φερνει ετσι η ζωη καμια φορα ε? τεσπα.. και συ φιλε καταθληψη περνας¨?
10-10-2018, 17:55
geodim

Γενικό άγχος και φοβία που οδήγησε σε περιόδους κατάθλιψης. Έφτανα σε σημείο να μην μπορώ ούτε το χέρι να σηκώσω για να πιάσω τον αναπτήρα που έπεσε. Το έβλεπα είτε σαν κουραστική κίνηση, είτε σαν ματαιότητα. Ευτυχώς βέβαια που η εξάρτηση στη νικοτίνη με έκανε να τον σηκώσω τελικά χαχα.
Σοβαρά τώρα σε καταλαβαίνω, έχω περάσει περίοδο που ερχόταν ο τάδε φίλος και με έβγαζε με το ζόρι έξω στην κυριολεξία γιατί δεν κουνιόμουν με τίποτα. Άδειο ψυγείο, πεταμένα ρούχα, πάρτι μικροβίων η στοίβα με τα πιάτα και παρηγοριά μου να μετράω τα τσιγάρα που καπνίζω ανά ώρα και επεισόδια στο netflix.
Τελικά πίεσα τον εαυτό μου να βγαίνει έστω για έναν περίπατο , να λέω έστω τα τυπικά με τον περιπτερά ή τον σουβλατζή ή στη δουλειά (και τη δουλειά σχεδόν την είχα παρατήσει δηλαδή), να γράφω στο facebook μια έξυπνη ανάρτηση και φυσικά να κάνω τα απαραίτητα για το σπίτι και γιατί είχε παραγίνει και γιατί μου έδινε και κάτι να κάνω το βράδυ που ήταν η χειρότερη ώρα.. Δεν είναι οτι από τη μία μέρα στην άλλη ξεκόλλησα ή πως είμαι εντελώς κομπλέ τώρα, αλλά είχε γίνει μια αρχή.

1μισης μήνας δεν είναι πολύς χρόνος, μπορεί να νομίζεις τώρα πως είσαι θαμμένος κάτω από 10 μέτρα χώμα και για πάντα, αλλά όταν ξεκολλήσεις θα σκέφτεσαι την περίοδο αυτή μετά και θα σου φαίνεται κάτι σαν θολό όνειρο φίλε.

Η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές, τουλάχιστον αυτή που ζούμε εμείς. Όπως μπήκες σε αυτή τη φάση, μπορείς και να βγεις.

Άρχισες ήδη με το πας στη σχολή σου, να μπεις εδώ και να γράψεις. Και η αρχή είναι το ήμισυ του παντός που λέει και το ρητό!
10-10-2018, 18:18
anonymous21

χαχαχα ποσο σε νιωθω σε μερικα σημεια..πολυ περιεργα παιχνιδια μπορει να παιξει το μυαλο παντως..ανεξηγητο πραγμα..1 μιση μηνα εχει που επιασε πατο το πραγμα..η ιστορια ξεκιναει πριν 2 χρονακια πανω κατω αλλα δεν ηταν ολα μαυρα στο ενδιαμεσο..θελει δυναμη να παλεψω την αναβλητικοτητα αρχικα μεχρι να μπω σε ενα προγραμμα..ειλικρινα δεν ξερω τι θα κανω φιλε..χρονια μας πολλα κιολας για σημερα..παγκοσμια ημερα ψυχικης υγειας
10-10-2018, 18:24
anonymous21

https://www.timesnews.gr/%CE%B3%CE%B...3%CE%BF%CF%85/
10-10-2018, 18:29
geodim

πολύχρονοι στα χρόνια, λιγόχρονοι στις ψυχικές περιπέτειες!

άρχισε με τα πιο μικρά βήματα και μη φοβάσαι τίποτα. Και μια μικρή αλλαγή να κάνεις στην καθημερινότητά σου, μπορεί να φέρει μια μικρή αλλαγή στον τρόπο σκέψης σου.

Όποτε δεν μπορείς να κουνηθείς, κουνήσου βγες για 5 λεπτά περπάτημα. Όποτε θες να μιλήσεις, γράψε κάτι στο facebook ή στείλε ένα μήνυμα αν δεν βρίσκεις κάποιον δίπλα σου εκείνη την ώρα

Ανεξήγητα όπως λες μπορεί να δεις οτι μία μέρα δεν ήταν τόσο σκατένια τελικά όσο οι προηγούμενες