Πως να ξεφύγω

Printable View

13-10-2018, 13:01
Vicky

Πως να ξεφύγω

Καλημέρα, δεν ξέρω αν ζητάω συμβουλές ή κάπου να τα πω. Αλλά με κυριεύει ο φόβος. Έχω να κάνω πράγματα και το άγχος μου με κάνει να είμαι αναβλητικη. Δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω. Σε κάθε βήμα που γίνεται τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι μόνο το αρνητικό που μπορεί να συμβεί και όχι το θετικό. Με πιέζει και ο περίγυρος μου για ένα θέμα και ενώ τους λέω ότι με αγχώνει αυτό που κάνουν και ότι θέλω να σταματήσουν αυτοί συνεχίζουν. Δεν μπορώ άλλο, φοβάμαι μην απογοητεύσω τους πάντες. Δεν σκέφτομαι καν πως θα αισθανθώ εγώ πάρα μόνο οι άλλοι. Πλέον κάνω πράγματα για τους άλλους.
Δεν ξέρω τι να κάνω!!
13-10-2018, 13:17
Heal_my_soul

Quote:

Originally Posted by Vicky

Καλημέρα, δεν ξέρω αν ζητάω συμβουλές ή κάπου να τα πω. Αλλά με κυριεύει ο φόβος. Έχω να κάνω πράγματα και το άγχος μου με κάνει να είμαι αναβλητικη. Δεν ξέρω πως να το αντιμετωπίσω. Σε κάθε βήμα που γίνεται τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι μόνο το αρνητικό που μπορεί να συμβεί και όχι το θετικό. Με πιέζει και ο περίγυρος μου για ένα θέμα και ενώ τους λέω ότι με αγχώνει αυτό που κάνουν και ότι θέλω να σταματήσουν αυτοί συνεχίζουν. Δεν μπορώ άλλο, φοβάμαι μην απογοητεύσω τους πάντες. Δεν σκέφτομαι καν πως θα αισθανθώ εγώ πάρα μόνο οι άλλοι. Πλέον κάνω πράγματα για τους άλλους.
Δεν ξέρω τι να κάνω!!

Καλημέρα. Λοιπόν επειδή ήμουν κάποτε αλλά και βίωνα όλο αυτό που περιγράφεις, η λύση σου θα έρθει όταν θα αρχίζεις να ζεις για εσένα και θα σε νοιάζει σε πρώτη φάση να ικανοποιείς εσένα και όχι τους άλλους γύρω σου. Και στην τελική κανένας δεν μπορεί να σε αναγκάσει να κάνεις κάτι που δε θες. Κανένας. Μόνο εσύ καθορίζεις το τι θα κάνεις και αν θα το κάνεις. Και αν κάποιος έχει μπερδευτεί με αυτό, ίσως είναι η ώρα να ξεκαθαρίσεις τη θέση σου. Μη σε νοιάζει αν θα απογοητεύσεις τους άλλους. Σκέψου αυτοί οι άλλοι έχουν έναν εαυτό επίσης, που περισσότερο ασχολούνται με αυτόν και περισσότερο τους νοιάζει αν θα απογοητεύσουν εκείνον στην τελική. Οπότε δεν έχει και νόημα στην τελική να μας αγχώνει κάτι τέτοιο. Ούτως η άλλως δεν γίνεται να είναι όλοι ευχαριστημένοι από αυτό που κάνουμε, αυτό είναι δεδομένο. Το θέμα είναι να ικανοποιούμε εμάς. Όσον αφορα την αναβλητικότητα-πάρε το χρόνο σου και ανέκτησε δυνάμεις. Λογικά είσαι σε μία φάση που σε έχει κουράσει αυτό. Διεκδίκησε χώρο και χρόνο για σένα. Απλό είναι-δεν είναι δύσκολο. Πάτα πόδι σε αυτό στον οποιονδήποτε πάει να στο στερήσει. Προσωπικά σε όλο αυτό που περιέγραψες-εμένα με βοήθησε πολύ η ψυχοθεραπεία. Χρειάζεσαι συμμάχους σε αυτό όπως και νά'χει. Καιρός να τους βρεις! :)
13-10-2018, 13:24
Vicky

Quote:

Originally Posted by Heal_my_soul

Καλημέρα. Λοιπόν επειδή ήμουν κάποτε αλλά και βίωνα όλο αυτό που περιγράφεις, η λύση σου θα έρθει όταν θα αρχίζεις να ζεις για εσένα και θα σε νοιάζει σε πρώτη φάση να ικανοποιείς εσένα και όχι τους άλλους γύρω σου. Και στην τελική κανένας δεν μπορεί να σε αναγκάσει να κάνεις κάτι που δε θες. Κανένας. Μόνο εσύ καθορίζεις το τι θα κάνεις και αν θα το κάνεις. Και αν κάποιος έχει μπερδευτεί με αυτό, ίσως είναι η ώρα να ξεκαθαρίσεις τη θέση σου. Μη σε νοιάζει αν θα απογοητεύσεις τους άλλους. Σκέψου αυτοί οι άλλοι έχουν έναν εαυτό επίσης, που περισσότερο ασχολούνται με αυτόν και περισσότερο τους νοιάζει αν θα απογοητεύσουν εκείνον στην τελική. Οπότε δεν έχει και νόημα στην τελική να μας αγχώνει κάτι τέτοιο. Ούτως η άλλως δεν γίνεται να είναι όλοι ευχαριστημένοι από αυτό που κάνουμε, αυτό είναι δεδομένο. Το θέμα είναι να ικανοποιούμε εμάς. Όσον αφορα την αναβλητικότητα-πάρε το χρόνο σου και ανέκτησε δυνάμεις. Λογικά είσαι σε μία φάση που σε έχει κουράσει αυτό. Διεκδίκησε χώρο και χρόνο για σένα. Απλό είναι-δεν είναι δύσκολο. Πάτα πόδι σε αυτό στον οποιονδήποτε πάει να στο στερήσει. Προσωπικά σε όλο αυτό που περιέγραψες-εμένα με βοήθησε πολύ η ψυχοθεραπεία. Χρειάζεσαι συμμάχους σε αυτό όπως και νά'χει. Καιρός να τους βρεις! :)

Καλησπέρα χθες πήγα στη πρώτη μου συνέδρια με τον ψυχολόγο του πανεπιστημίου. Μου είπε ακριβώς τα ίδια πράγματα και μου είπε ότι δεν έχω αυτοεκτίμηση και προσπαθώ να βρω ένα στήριγμα με το να ευχαριστώ συνέχεια τους άλλους. Αλλά αυτό με κουράζει. Πιστεύω ότι όλα εξαρτώνται από εμένα. Το κακό δεν είναι ότι το κάνω αυτό γενικά με όλους τους ανθρώπους γιατί πραγματικά δεν με ενδιαφέρει η γνώμη τους αλλά μόνο με τους κοντινούς μου και αυτό με καταπονει ακόμα περισσότερο, αισθάνομαι τύψεις για ότι και να κάνω!! Δεν θέλω να απογοητεύσω κανέναν και κάνω κακό στον εαυτό μου. Κάνω συνέχεια εμετούς (με αίμα την τελευταία φορά) τώρα παίρνω αγωγή για το στομάχι γιατί το διέλυσα. Δεν ξέρω πως να απαλλαγώ από όλο αυτό. Ο ψυχολόγος μου είπε ότι θέλει να με παρακολουθεί συστηματικά και ίσως πρέπει να πάω σε ψυχίατρο για το θέμα του άγχους και των διαστάσεων που έχει παρει αλλά αυτό με αγχώνει περισσότερο!!
13-10-2018, 13:35
Heal_my_soul

Quote:

Originally Posted by Vicky

Καλησπέρα χθες πήγα στη πρώτη μου συνέδρια με τον ψυχολόγο του πανεπιστημίου. Μου είπε ακριβώς τα ίδια πράγματα και μου είπε ότι δεν έχω αυτοεκτίμηση και προσπαθώ να βρω ένα στήριγμα με το να ευχαριστώ συνέχεια τους άλλους. Αλλά αυτό με κουράζει. Πιστεύω ότι όλα εξαρτώνται από εμένα. Το κακό δεν είναι ότι το κάνω αυτό γενικά με όλους τους ανθρώπους γιατί πραγματικά δεν με ενδιαφέρει η γνώμη τους αλλά μόνο με τους κοντινούς μου και αυτό με καταπονει ακόμα περισσότερο, αισθάνομαι τύψεις για ότι και να κάνω!! Δεν θέλω να απογοητεύσω κανέναν και κάνω κακό στον εαυτό μου. Κάνω συνέχεια εμετούς (με αίμα την τελευταία φορά) τώρα παίρνω αγωγή για το στομάχι γιατί το διέλυσα. Δεν ξέρω πως να απαλλαγώ από όλο αυτό. Ο ψυχολόγος μου είπε ότι θέλει να με παρακολουθεί συστηματικά και ίσως πρέπει να πάω σε ψυχίατρο για το θέμα του άγχους και των διαστάσεων που έχει παρει αλλά αυτό με αγχώνει περισσότερο!!

Νομίζω θα έρθει η φάση που θα κάνεις μπαμ και θα πεις "φτάνει πια". Νιώθω ότι έχεις καταπονήσει πολύ τον εαυτό σου. Και αντιδράει. Τώρα δεν ξέρω τι να πω. Πάλι θα μιλήσω με βάση τη δικιά μου εμπειρία. Προσωπικά άρχισα να έχω καλύτερη επικοινωνία με τους δικούς μου ανθρώπους, και να νιώθω καλύτερα όταν άρχισα να είμαι ειλικρινής και τους ειπα και άμεσα αλλά και έμμεσα μέσω των πράξεών μου ότι "δεν ευθύνομαι για το αν έχετε τις οποιεσδήποτε προσδοκίες από εμένα-αυτό είναι δικό σας πρόβλημα-όχι δικό μου-θέλω να ξέρω αν θα με αγαπάτε ακόμα και αν νιώθετε απογοητευμένοι από εμένα-και στην τελική μπορεί να κάνω πολλά πράγματα που θα σας απογοητεύσουν-απλά αποδεχτείτε το για να είμαστε όλοι καλά". Το ξέρω αυτό με τις τύψεις. Είναι πολύ σπαστικό. Αλλά σκέψου και αυτό μια συνήθεια σκέψης είναι. Προσαρμοζόμαστε εύκολα σε αλλαγές ευτυχώς- ο οργανισμός μας το κάνει καλά αυτό. Οπότε άρχισε σιγά σιγά να μην έχεις τύψεις-να μιλάς ειλικρινά για εσένα και σε εσένα για τα συναισθήματά σου-να αποδεχτείς ότι δε γίνεται να είμαι όλοι ικανοποιημένοι από εμάς και το θέμα είναι να είμαστε εμείς ικανοποιημένοι και καλά-και να σε νοιάζει περισσότερο να είσαι καλά ΕΣΥ!!!! Ακούγεται εγωιστικό αλλά δεν είναι. Δεν καταπατάς το δικαίωμα κάποιου με το να φροντίζεις τον εαυτό σου. Μόνο καλό κάνεις. Καλό σε εσένα. Ελπίζω να σε βοήθησα κάπως-ειλικρινά.
13-10-2018, 13:38
Heal_my_soul

Quote:

Originally Posted by Vicky

Καλησπέρα χθες πήγα στη πρώτη μου συνέδρια με τον ψυχολόγο του πανεπιστημίου. Μου είπε ακριβώς τα ίδια πράγματα και μου είπε ότι δεν έχω αυτοεκτίμηση και προσπαθώ να βρω ένα στήριγμα με το να ευχαριστώ συνέχεια τους άλλους. Αλλά αυτό με κουράζει. Πιστεύω ότι όλα εξαρτώνται από εμένα. Το κακό δεν είναι ότι το κάνω αυτό γενικά με όλους τους ανθρώπους γιατί πραγματικά δεν με ενδιαφέρει η γνώμη τους αλλά μόνο με τους κοντινούς μου και αυτό με καταπονει ακόμα περισσότερο, αισθάνομαι τύψεις για ότι και να κάνω!! Δεν θέλω να απογοητεύσω κανέναν και κάνω κακό στον εαυτό μου. Κάνω συνέχεια εμετούς (με αίμα την τελευταία φορά) τώρα παίρνω αγωγή για το στομάχι γιατί το διέλυσα. Δεν ξέρω πως να απαλλαγώ από όλο αυτό. Ο ψυχολόγος μου είπε ότι θέλει να με παρακολουθεί συστηματικά και ίσως πρέπει να πάω σε ψυχίατρο για το θέμα του άγχους και των διαστάσεων που έχει παρει αλλά αυτό με αγχώνει περισσότερο!!

Και φυσικά απ'τη στιγμή που ξεκίνησες ψυχοθεραπεία, να ακούς αυτά που σου λέει η ψυχολόγος. Μη το φοβάσαι αυτό με τον ψυχίατρο. Γενικά μη φοβάσαι απ'τη στιγμή που ξεκίνησες να θες να θεραπεύσεις τον εαυτό σου. Όλα καλά θα πάνε. Είναι η αρχή ακόμα! Κάνεις ακόμα τα πρώτα βήματα στην αλλαγή που θες να δεις. :)
13-10-2018, 13:47
Vicky

Είμαι στο σημείο που φοβάμαι ακόμα και αυτή την αλλαγή προς το καλύτερο!! Φοβάμαι να κάνω τις συζητήσεις που μου είπε να προσπαθήσω να κάνω. Φοβάμαι τα πάντα!!
Νομίζω οτι έζησα πολλά χρόνια έτσι και το έχω συνηθίσει!!
13-10-2018, 13:56
Heal_my_soul

Quote:

Originally Posted by Vicky

Είμαι στο σημείο που φοβάμαι ακόμα και αυτή την αλλαγή προς το καλύτερο!! Φοβάμαι να κάνω τις συζητήσεις που μου είπε να προσπαθήσω να κάνω. Φοβάμαι τα πάντα!!
Νομίζω οτι έζησα πολλά χρόνια έτσι και το έχω συνηθίσει!!

Κάνε βήματα τότε για να σπάσεις αυτήν την αλλαγή! Ο φόβος δε μου φαίνεται παράλογος ρε συ. Πάντα μας φοβίζει μία αλλαγή. Ένα βήμα τη φορά! Σιγά σιγά. Κάνε ότι αντέχεις.
13-10-2018, 14:57
Vicky

Quote:

Originally Posted by Heal_my_soul

Κάνε βήματα τότε για να σπάσεις αυτήν την αλλαγή! Ο φόβος δε μου φαίνεται παράλογος ρε συ. Πάντα μας φοβίζει μία αλλαγή. Ένα βήμα τη φορά! Σιγά σιγά. Κάνε ότι αντέχεις.

Απλά έχω συνηθίσει να θέλω να τα κάνω όλα τέλεια, να είμαι πρώτη σε όλα και κάτι λιγότερο πιστεύω θα κάνει τους κοντινούς ανθρώπους να μην είναι περήφανοι για εμένα!!
13-10-2018, 15:05
Heal_my_soul

Quote:

Originally Posted by Vicky

Απλά έχω συνηθίσει να θέλω να τα κάνω όλα τέλεια, να είμαι πρώτη σε όλα και κάτι λιγότερο πιστεύω θα κάνει τους κοντινούς ανθρώπους να μην είναι περήφανοι για εμένα!!

Όμως αυτό δεν ισχύει, και νομίζω το καταλαβαίνεις και εσύ κατά βάθος! Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις ικανότητες σου, ακόμα και αν αποτύχεις έστω και μία φορά. Αλλά και να τις αμφισβητήσει κάποιος, ξέρεις τι αξίζεις, και δε χρειάζεται να το αποδείξεις σε κανέναν. Άρχισε πρώτα να αποδέχεσαι εσύ ότι δε χρειάζεται να είσαι πρώτη σε όλα, νομίζω αυτό είναι το πιο σημαντικό. Να αποδεχτείς το λάθος και την αποτυχία. Ούτως η άλλως μόνο όταν κάνουμε λάθη και αποτυγχάνουμε γινόμαστε καλύτεροι. Βρες πράγματα να κάνεις που σε χαλαρώνουν και δε χρειάζεται να προσπαθήσεις ώστε να είσαι πρώτη σε αυτά or smth! Απλά να τα κάνεις επειδή σε χαλαρώνουν και σε ηρεμούν. Και φυσικά να αρχίσεις να είσαι περήφανη για εσένα! Από τώρα κιόλας. Αυτό έχει σημασία.
13-10-2018, 22:03
Vicky

Quote:

Originally Posted by Heal_my_soul

Όμως αυτό δεν ισχύει, και νομίζω το καταλαβαίνεις και εσύ κατά βάθος! Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις ικανότητες σου, ακόμα και αν αποτύχεις έστω και μία φορά. Αλλά και να τις αμφισβητήσει κάποιος, ξέρεις τι αξίζεις, και δε χρειάζεται να το αποδείξεις σε κανέναν. Άρχισε πρώτα να αποδέχεσαι εσύ ότι δε χρειάζεται να είσαι πρώτη σε όλα, νομίζω αυτό είναι το πιο σημαντικό. Να αποδεχτείς το λάθος και την αποτυχία. Ούτως η άλλως μόνο όταν κάνουμε λάθη και αποτυγχάνουμε γινόμαστε καλύτεροι. Βρες πράγματα να κάνεις που σε χαλαρώνουν και δε χρειάζεται να προσπαθήσεις ώστε να είσαι πρώτη σε αυτά or smth! Απλά να τα κάνεις επειδή σε χαλαρώνουν και σε ηρεμούν. Και φυσικά να αρχίσεις να είσαι περήφανη για εσένα! Από τώρα κιόλας. Αυτό έχει σημασία.

Έχεις δίκαιο και σε ευχαριστώ. Σήμερα έκανα μια συζήτηση με ένα πρόσωπο που δεν θέλω να απογοητεύσω και μου είπε ότι όλα όσα σκέφτομαι ότι θα πιστεύει αυτό για εμένα δεν ισχύουν!!
Κατάλαβα πολλά πράγματα μετά από αυτή τη συζήτηση και πως θα πρέπει να βλέπω τον κόσμο. Γενικά βλέπω ότι είμαι ένα πολύ συναισθηματικο άτομο που σε καμία απόφαση του δεν βάζει τη λογική μπροστά παρά μόνο το συναίσθημα ίσως γι αυτό έφτασα σ'αυτή τη κατάσταση να μην είμαι καλά, σκέφτομαι πάρα πολύ και τα πάντα και όλους!!
14-10-2018, 17:43
geodim

Quote:

Originally Posted by Vicky

Έχεις δίκαιο και σε ευχαριστώ. Σήμερα έκανα μια συζήτηση με ένα πρόσωπο που δεν θέλω να απογοητεύσω και μου είπε ότι όλα όσα σκέφτομαι ότι θα πιστεύει αυτό για εμένα δεν ισχύουν!!
Κατάλαβα πολλά πράγματα μετά από αυτή τη συζήτηση και πως θα πρέπει να βλέπω τον κόσμο. Γενικά βλέπω ότι είμαι ένα πολύ συναισθηματικο άτομο που σε καμία απόφαση του δεν βάζει τη λογική μπροστά παρά μόνο το συναίσθημα ίσως γι αυτό έφτασα σ'αυτή τη κατάσταση να μην είμαι καλά, σκέφτομαι πάρα πολύ και τα πάντα και όλους!!

να σκέφτεσαι και τον εαυτό σου όμως ;)

όσο για το συναίσθημα vs λογική, η λογική είναι χρήσιμη όταν πρέπει να πάρεις αποφάσεις ή όταν χρειάζεται να σκεφτείς τις αιτίες κάποιου πράγματος. Σου κόβει βέβαια τον αυθορμητισμό μερικές φορές αλλά τουλάχιστον δεν πας ξεβράκωτος στα αγκάθια που λένε
14-10-2018, 23:19
Vicky

Quote:

Originally Posted by geodim

να σκέφτεσαι και τον εαυτό σου όμως ;)

όσο για το συναίσθημα vs λογική, η λογική είναι χρήσιμη όταν πρέπει να πάρεις αποφάσεις ή όταν χρειάζεται να σκεφτείς τις αιτίες κάποιου πράγματος. Σου κόβει βέβαια τον αυθορμητισμό μερικές φορές αλλά τουλάχιστον δεν πας ξεβράκωτος στα αγκάθια που λένε

Ναι καταλαβαίνω πως το λες.
Γενικά έχω επίγνωση γιατί μου συμβαίνουν αυτά που μου συμβαίνουν, ξέρω δηλαδή τις αιτίες, αυτό μου το είπε και ο ψυχολόγος ότι είναι καλό σημάδι απλά το ότι βάζω μπροστά το συναίσθημά δεν με αφήνει να απαλλαγώ από όλα τα αρνητικά που σκέφτομαι!!
Γενικά αυτές τις δύο μέρες που ακολούθησα τις συμβουλές του ψυχολόγου και συζήτησα κάποια πράγματα με ειλικρίνεια και χωρίς φόβο είδα ότι δεν είναι τίποτα. Βέβαια θέλει πολύ δουλειά ακόμα για να το ξεπεράσω όλο αυτό!!