Κίρρωση νόσος wilson και κρίσεις πανικού
Είμαι η μητέρα ενός 30χρονου που διαγνώστηκε εδω και 10 μήνες με αλκοολική κίρρωση του ήπατος και με έρευνα που έγινε λίγο αργότερα, με νόσο Wilson (πέρνει αντίδοτο πενικιλαμίνη). Για ν' αντιμετωπιστεί το σύνδρομο στέρησης, του δόθηκαν tavor ( πράγμα που δεν το ήθελα εγω ούτε κι εκείνος), απ' την αρχή της διάγνωσης και για 9 μήνες. Αυτό το διάστημα έμεινε καθαρός απο ακκοόλ, μπήκαμε σε λίστα μεταμόσχευσης και πετύχαμε αντιρρόπηση. (πράγμα που σημαίνει πως κερδίσαμε χρόνο.Η ψυχιατρική βοήθεια που του δόθηκε ήταν ανεπαρκής (κέντρο αποτοξίνωσης απο αλκοόλ) και λόγω δικής μας πλευράς (τρέχαμε για εξετάσεις, φεύγαμε για Θεσ/νίκη που βρίσκεται το μεταμοσχευτικό κέντρο) και χάναμε ραντεβού, αλλά και αδυναμία του κέντρου απ' ότι μου είπαν στη συνέχεια, ν' ανταπεξέλθουν στην πολυπλοκότητα της νόσου. Κι ενω πηγαίναμε αρκετά καλά κι έγινε προσπάθεια να κόψει τα tavor , χτυπήθηκε απο σύνδρομο στέρησης λόγω διακοπής tavor. Ο ψυχίατρος του έδωσε πρεγγαμπαλίνη. Είναι 10 μέρες που δεν τρέφεται καλά, φοβάται να βγει απ' το σπίτι, δεν βγαίνει ούτε για εξετάσεις, έχει αγοραφοβία και μουδιάσματα.
Δεν ξέρουμε πως να τον βοηθήσουμε. Δεν υπάρχει οικονομικό μπάτζετ, αν και ιδιωτικά μου είπαν δύσκολο να τον αναλάβει κάποιος λόγω και των φαρμάκων που πέρνει για τη νόσο. Έκλεισα απογευματινό ραντεβού με ψυχίατρο (χωρίς να γνωρίζω κάποιον) στο Κωνσταντοπούλειο Αγία Όλγα, που νοσηλεύτηκε στην αρχή, οπου υπάρχει και το ιστορικό του. Όμως υπάρχει ανάγκη να συνέλθει γρήγορα για να μην επιδεινωθεί επιπλέον η σωματική του υγεία και για να μπορέσουμε να ταξιδέψουμε στο τέλος του μήνα για το κέντρο μεταμόσχευσης. Σας παρακαλώ για τις συμβουλές σας....
