βαρέθηκα τον εαυτό μου..

Καλησπέρα, παρακολουθώ πολυ καιρό το φόρουμ και είπα να γράψω και εγω του προβληματισμούς μου. Ευχαριστώ όποιον μπει στη διαδικασία να το διαβάσει και να απαντήσει.

Τους τελευταίους 5 μήνες έχει αλλαξει κατα πολύ η καθημερινότητα μου. Βρίσκομαι στο 4ο ετος της σχολης μου και νιωθω τρελή πίεση καθημερινα , στο να προσπαθω να ειμαι παραγωγικός και να ασχολούμε με την σχολή.Πέρασα ενα περιέργο βραδυ όπου με επιασε ταχυκαρδια στον υπνο μου συνοδευομενη απο πολυ αρνητικες σκεψεις τις οποιες δεν μπορουσα να ελεγξω με αποτέλεσμα να μου δημιουργήσει την εντυπωση πως δεν θα μπορέσω να κοιμηθω. Και απο εκει ξεκίνησε η κακή συνήθεια να με ποιάνω κατα την διακρεια της μέρα να κάνω σκέψεις οσον αφωρα τον ύπνο, οτι δεν θα κοιμηθώ και όλο αυτο να με αγχωνει. Κάθε βραδυ νιωθω ενα αγχος για το αν θα κοιμηθω...μαρτύριο. και σε όλο αυτο θεωρώ πως είμαι το μόνο ατομο που το αντιμετωπίζει. Απο την στιγμη π μπηκε στο μυαλό μου η ιδεα του αν θα κοιμηθω ,έχει αλλαξει κ το πως βλέπω τον ύπνο.. Απο τοτε π με θυμαμαι ημουν ψιλο καταθλιπτικός για τον λόγο ότι ειχα την τάση να με ελκύουν μεγαλύτερές μου με αποτέλεσμα να το καταπιέζω γιατι το θεωρούσα κι εγω παράξενο με αποτέλεσμα να αποκτώ εμπειρίες ώστε να αποδείξω και εγώ ότι με ελκύει ότι ελκύει και τους άλλους, για να μην με που παράξενο με αποτέλεσμα όλο αυτο να με φτάσει στα πρόθηρα της κατάθλιψης.Επισης ειμαι ψυχαναγκαστικός, είτε κολλάω σε χαζες σκέψεις μέχρι να πω , κατσε πάλι το κάνω, είτε πολλες φορές να θέλω να ακουμπήσω κάποια αντικείμενα με συγκεκριμένο τρόπο απλα για να μου φύγει η σκέψη του να το ακουμπίσω πχ διακόπτες ψυγείο κλπ.Ωστοσο ολο αυτο το βάρος 'του να ειμαι αυτο που είμαι' με έβαλε στην διαδικασια να διαβάσω κανενα βιβλιο όπου μπορω να πω οτι με βοήθησαν αρκετα. Με βοήθει απο κάποια βίντεο απο το youtube το έχω μειώσει ωστόσο πολλές φόρες μου είναι δύσκολο. Γενικα όλα αυτα στο σύνολο με ξεθενώνουν ψυχολογικά όσο και αν δεν το δείχνω, στα ατομα δίπλα μου είμαι το άτομο που πάντα θα τους δώσει συμβουλές και θα τους βοηθήσει αλλα στην τελική δεν μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου..πολλές φορές θεωρώ πως είμαι μόνος και θα παραμείνω μόνος και πως ειμαι το μόνο άτομο που είναι μόνο...Χαζές σκέψεις..Ήθελα να τα βγάλω απο μέσα μου.. Νιώθω πια πως δεν μπορώ να βοηθηθώ απο τα βιβλία και τα βίντεο και πάντα καταλίγω σε αδιέξοδα με τον εαυτό μου όπου εκεί έρχονται οι σκέψει του τύπου δεν με ενδιαφέρει αν θα ξυπνήσω αυρίο, ή σκέψεις αυτοκτονίας για γλυτώσω απο τον εαυτό μου και τις σκέψεις του.Σκέφτηκα λοιπόν να ξεκινήσω συνεδρίες με κάποιον ψυχοθεραπευτή καθώς το έχω γνώση για κάτι επειδή έχω διαβάσει για αυτό απο το εφαρμόζω κάτι γιατί θεωρώ πως είναι το σωστό απέχουν ένα ποτήρι γεμάτο απο φόβο και αγχος.. Πιστεύετε πως θα με βοηθούσε η ψυχοθεραπεία; αν έχει κάποιος κάποια εμπειρία είτε αν κάποιος έχει περάσει κατι παρόμοιο θα με χαροποιούσε να σχολιάσει.

Λοιπόν αυτά τα περνάνε εκατομμύρια άνθρωποι . Ξεκινά τρέξιμο καθε μερα κ παρε μαγνήσιο β6 κ βιταμινη δ . Θα δεις ν μεγάλη πρόοδο

Η σωστη συνταγη ειναι ζεολιθοσ μαγνησιο και bcaa και τα ξεχνασ ολα ρωτησα εγω μποντι μπιλντερ αυτα και μια πολυβιταμινη οτι θεσ

Το μυστικό ειναι η γυμναστική και προτιμότερο τρέξιμο .. αμα η φυσική κατάσταση δν ειναι καλη σιγά σιγά .. αλλα αποτελέσματα βλέπεις απο την έντονη γυμναστική

Γενικά βρες μια ασχολία που να μην αφήνει πολλά περιθώρια για τρίτες σκέψεις (κάποιο άθλημα πχ) και παράλληλα να σε κουράζει σωματικά ώστε να κοιμάσαι θες δε θες. Με το άλλο τώρα το ψυχαναγκαστικό προσπάθησε απλά να αντιστέκεσαι και πιστεύω θα το ξεπεράσεις (εγώ κάποτε είχα κόλλημα να τα θέλω όλα ίσια, μαχαιροπίρουνα, σεντόνια, τραπέζια, καρέκλες... αλλά το ξεπέρασα σταδιακά)

Στάλθηκε από το SM-J530F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Πέρνω μαγνήσιο εδω και 4 μηνες κ μπορώ να πω με έχει βοηθήσει.Επίδης γυμνάζομαι περίπου 4 φορές την εβδομάδα όπου γενικά κουράζομαι, ωστόσο γενικά όταν ξαπλώνω νιώθω τρελή κούραση αλλα ύπνος δεν. Πιστεύω το θέμα είναι αλλού, πιο πολύ στο οτι έχω πιστέψει μια ιδέα με αποτέλεσμα ο οργανισμός να αντιδρά σε αυτό που έχω πιστέψει και στο οτι μπαίνω στην διαδικασία να σκέφτομαι την διαδικασία του ύπνου σε βαθμό που να την επιρρεάζω χωρίς να μπορώ όντως να την επηρρεάσω όπου είναι απολύτος φυσική. Αλλα μου είναι δύσκολο απο την στιγμή π μου έχει μπεί μια ιδέα να την αποβάλω όσο και να γνωρίζω οτι ειναι παράλογη.

Αυτο με την κουραση και τον υπνο ειναι ενα παλιο στερεοτυπο που ανακυκλωνουν δυστυχως πολλοι και σημερα. Ο υπνος επερχεται με ψυχικη γαληνη, κ μαραθωνιο να τρεξεις αν συνεχιζεις να σαι τσιτα παλι δεν θα κοιμηθεις. Μονο μετα απο επαναλαμβανομενα 24ωρα αυπνιας ενεργοποιειται ενα συστημα στον οργανισμο οπου πεφτει σε φαση υπνου αυτοματα,ακομα κι οταν δεν εισαι ξαπλωμενος. Κανεις ομως δεν θελει να φτασει μεχρι εκει, σκεψου ας πουμε να οδηγεις αυτοκινητο...
Αν ηταν τοσο απλα τα πραγματα τοτε εκατομμυρια ατομα που υποφερουν σε ολο τον κοσμο με το θεμα του υπνου θα κανανε κατι για να τους εξουθενωσει και καπακι θα κοιμοντουσαν. Και φυσικα ψυχολογοι και ψυχιατροι θα ταν ανεργοι.
Ειναι μια διεξοδος η ασκηση, οχι ομως και η πανακεια. Η πανακεια βρισκεται μεσα μας..