Δεν θα επρεπε να ημουν χαρουμενος;;;
Τελικα φτασαμε στα 22 και τι καναμε στη ζωη μας; σχετικα τιποτα, δεν προσφερουμε κατι στην κοινωνια,δεν κοινωνικοποιουμαστε, δεν βοηθαμε τους συναθρωπους μας, τιποτα τιποτα τιποτα.Ας αρχισουμε λοιπον αναλυτικα
Μεχρι στιγμης ο χρονος οσο παει πεφτει και πιο κατω η κλιμακα, προς το 0! Τι εννοω
Αυγουστος 2017: Ξεκιναω για πρωτη φορα μεχρι στιγμης μια "σχεση" με μια κοπελιτσα 18χρ.
Οκτωμβριος 2017: Χανω την δουλεια μου, απο μ*****κια μου φυσικα γιατι δεν φταινε ποτε τα αφεντικα παντα οι υπαλληλοι(νταξ πλακα κανω, ηθελα οντως να φυγω απο εκει). Μετα απο 3 μερες χωριζω με τη κοπελα μου γιατι απλα ενιωθα οτι εγω αυτους τους 1-2 μηνες ημουν δουλεια-σπιτι-εξω μαζι. Οκ ναι δεν μπορουν ολοι να συμβιβαζονται με τα δικα σου γεγονατα εχουν και πρωσοπικη ζωη. Ναι κακο μου για και το πληρωσα.
Δεκεμβριος 2017: κανω μια προσπαθεια που στην τελικη περναω μια ωραια ημερα χριστουγεννων στο σπιτι της οι δυο μας.(Χριστουγεννα, εγω και αυτη, σπιτι της, κλπ κλπ Η ΤΕΛΕΙΑ ΜΕΡΑ!)
Μαιος: Συνεχιζουμε, Ο δρομος οδηγει προς τα κατω ακομα και ας ειμαι ευχαριστημενος γιατι ειχα βρει αλλη δουλεια.
Αντιλαμβανομαι οτι κατι παιζει πισω απο την πλατη μου και ψαχνω με απλες κινησεις να μαθω τι, τι ηταν τλκ; Η κοπελα μου γουσταρε τον κολλητο μου πριν τα φτιαξει μαζι μου, και οσο αυτη ηταν ελευθερη(ενα μηνα νμζ) τον κυνηγουσε αλλα αυτος την εδινε ακυρακια(ΦΙΛΟΙ!, το λεω γιατι ηξερε οτι εγω ακομα καιγομουν). Τσπ, πεταω αδεια, πιανω γεματα μονη της τα ειπε ολα εγω απλα της ανοιξα μια συζητηση και την ψιλο πιεσα, ανχωσα και τα εχασε, οτι και καλα εμαθα οτι μιλατε και ετσι,(ο κολλητος μου απο πισω χαρτι και καλαμαρι να μου τα λεει ολα)τσπ εκνευριζομαι απιστευτα.Και εγω μετα απο αυτη τη συζητηση εγω πηγα με τους φιλους μου εξω και μου εδειξε απο κοντα συνομμιλιες και εγινα τουρμπο. Και της λεω χωριζουμε. Και μου λεει δεν μ'αγαπας και εγω εκεινη την στιγμη ενιωσα μια μπουνια στο στωμαχι μου, εξ'ουρανου πραγματικα. Της απαντησα οχι για τον λογο οτι επαιζε σκακι σε διπλο ταμπλο και για τον λογο οτι θα εφευγα με την μαμα μου στην Κυπρο. Να συμπληρωσω πως η μανα μου ηδη ηταν εκει απο τον Ιανουαριο.5 σταδια του πενθους μεσα σε 4 μηνες, ειχα να βγω εξω τουλαχιστον 3 μηνες. Να πιω ενα ποτο. Κιομος και αρχιζε να μαρεσει. το 4ο μηνα (κανα μηνα πριν φυγω ουσιαστικα) πηγενα στα Ιντερνετ καφε απο το βραδυ μεχρι τα χαραματα. Δεν ενιωθα τιποτα ουτε οτι ειμαι μ****κας που θα επρεπε γιατι αυτα ειναι ρεζιλικια και ανωριμοτητες, ουτε κατι να βρω μια δουλει, τιποτα τιποτα τιποτα. Σαν να πεθανε ενα κομματι μεσα μου. Φευγω Κυπρο, βρισκω δουλιτσα, αρκετα γρηγορα και συνεχιζω. Αλλα ελα που αυτο μεσα μου συνεχιζει να ζει, ορισμενα βραδια νομιζω οτι δεν θα περασουν χωρις να δω καποιον εφιαλτη(που στην τελικη δεν τους θυμαμαι, η μανα μου με λεει οτι ουρλιαζω και χτυπιεμαι)ξενυχτις μεχρι τις 1 ενω στις 6 σηκωνομαι, μονο στο αλκοολ δεν το εριξα. Ψαχνω να βρω παιδια, να γνωρισω κατι,καποιον, καπου να βγω εξω να περασω το οφφ μου καπου να βρω μια κοπελα να κανω λιγο ψαροτουφεκο να να να κατι. Το μυαλο παντα κυνηγαει την καλοπεραση, τα γουστα.
Αυτα που θελω να ρωτησω ειναι τα εξης, μετα τον 3D προλογο που σας εκανα ( 3D γιατι τα ματια σας θα εχουν καει μεχρι να το διαβασετε αυτο) :
1ον: Τι κανουμε τωρα;
2ον: Θελω να βρω κατι να σπουδασω αλλα βιβλιο δεν επιασα ποτε στα χερια μου;
3ον: Δεν ξερω τι μου αρεσει, τι οχι, τι μου δινει ενεργια (hobby) το εχασα και αυτο με την παραδο του καιρου
4ον: Δεν νιωθω οτι ηρθα μεταναστης καπου, Νιωθω οτι ειμαι στην πολη μου ακομα και αυτο ειναι ενα ταξιδακι
5ον: Νομιζω οτι περπαταω εξω και θα δω γνωστες φυσιογνομιες,κατι καποιον καπου, εναν δικο μου ανθρωπο να του πω κατι,
6ον: Αληθεια προσπαθω να πλησιασω ατομα και ειμαι πολυ αποητευμενος, επειδη ειμαι με ενα βασικο μισθο και δεν εχω 3εκ.στη τραπεζα ειμαι πρεπει δηλαδη να με βλεπουν για το χρημα; θελω απλα να περασω καλα να γνωρισω πως να το πω, να ΖΗΣΩ!
7ον: Δεν ειμαι και ο ποιο ομορφος ανθρωπος εξωτερικα (Καλα για το εσωτερικο,30 Φεβρουαριου θα μιλησουμε) αλλα τι να κανω να βελτιωσω καπως κατι να μπορεσουν οι ανθρωποι να με κοιτανε.
Αυτη τη στιγμη νιωθω ενα μεγαλο χαμογελο που τα ειπα ολα αυτα εστω με την δικια μου σκεπτικη και πραξη.
τελικη ερωτηση; Εδω υπαρχει μελλον,φαι,σπουδες, να κανεις μια ζωη οχι σουπερ αλλα για αρχη ειναι πολυ καλη. εγω δεν θα επρεπε να ημουν χαρουμενος για ολα αυτα;;;
