Abilify διακοπή, βοήθεια

Καλημέρα σε όλους. Πριν από πέντε εβδομάδες επισκέφτηκα ψυχίατρο για δεύτερη φορά στη ζωή μου για να ζητήσω μια άποψη σχετικά με θέματα κατάθλιψης και ιδεοψυχαναγκαστικών διαταραχών που με έχουν ελαφρώς ταλαιπωρήσει στη ζωή μου. Μην πω ψέμματα, δεν είχα καμία ενημέρωση περί ψυχοφαρμάκων και πίστευα ότι τα χάπια κάνουν θαύματα - άλλωστε με έχουν βοηθήσει πολλάκις στη ζωή μου για διάφορες σωματικές παθήσεις.

Ο συγκεκριμένος γιατρός μου πρότεινε χωρίς δεύτερη σκέψη το φάρμακο abilify, συγκεκριμένα το γενόσημο της genepharm "την οποία εμπιστεύεται" και αργότερα παρατήρησα πως το ιατρείο του ήταν γεμάτο με την χορηγία της.

Ξεκίνησα το φάρμακο στη δόση των 10mg και αμέσως παρατήρησα τρομακτικές παρενέργειες: μετά από μία ώρα δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι λόγω ζαλάδας, ενώ από την επόμενη ημέρα στη δουλειά το άγχος μου είχε φτάσει σε δυσθεώρητα επίπεδα και δεν μπορούσα να αποδώσω. Μέσα σε μία εβδομάδα δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω στο δρόμο από την εγκεφαλική θολούρα. Τότε κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά.

Κάλεσα τον γιατρό και του εξήγησα πως αυτό το φάρμακο δεν είναι για μένα και πρέπει να το κόψω για να επιστρέψω στην κανονικότητα, να μπορέσω να εργαστώ. Μου πρότεινε να το κόψη στη μέση. Το δοκίμασα για δύο μέρες, καμία διαφορά. Ήταν σ/κ και η Δευτέρα πλησίαζε γοργά. Κάλεσα ξανά να ρωτήσω αν θα υπάρξει πρόβλημα με τη διακοπή. Με ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕ πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Μετά τη διακοπή παρατήρησα μια μικρή βελτίωση. Τουλάχιστον μπορούσα να περπατήσω χωρίς να ανησυχώ αν θα λιποθυμήσω στη μέση του δρόμου. Το άγχος, μειωμένο, αλλά ακόμα εκεί και με εμπόδιζε. Πίστευα ότι μέσα σε 1-2 εβδομάδες θα ήμουν περδίκι. Αμ, δε.

Για να μην μακρυγορήσω περαιτέρω, μία εβδομάδα μετά ξεκίνησαν αυτά που τώρα γνωρίζω ως συμπτώματα απόσυρσης. Ο τέλειος κύκλος του ύπνου μου καταστράφηκε, η καρδιά μου πονάει, τα μάτια μου θόλωσαν, τα άκρα μου είναι βαριά και απρόθυμα και βιώνω μια κατάσταση πλήρους απάθειας, μεταξύ άλλων.

Τέσσερις εβδομάδες μετά τη διακοπή και η μόνη πρόοδος που έχω κάνει μετά τη διακοπή είναι ότι μπορώ να περπατάω, να τρώω και να κοιμάμαι με το ζόρι 4 ώρες με τη βοήθεια μελατονίνης. Ο συγκεκριμένος γιατρός κατέληξε να με "κατηγορήσει" πως ότι βιώνω είναι απλά επαναφορά της ψύχωσης μου (ψέμα) και έχω καταλάβει πως αυτή είναι η πάγια θέση της ψυχιατρικής πάνω στο θέμα της διακοπής των ψυχοφαρμάκων. Σε κάθε περίπτωση ήδη επεξεργάζομαι τις επιλογές της καταγγελίας στον ιατρικό σύλλογο και της μήνυσης.

Η ερώτησή μου είναι απλή: πήρα αυτό το δηλητήριο το οποίο ο οργανισμός μου δεν χρειαζόταν για "μόνο" μία εβδομάδα και μία μέρα. "Μόνο" 80mg. Ούτε ολόκληρο γραμμάριο. Με κατάντησε ένα μήνα ψυχικά και σωματικά άρρωστο. Θα γίνω καλά; Θα επιστρέψω στην πρότερη κανονικότητα; Αξίζει να περιμένω εβδομάδες, μήνες; Τα χρόνια με τρομάζουν.

Μήπως η ζημιά έγινε από την πρώτη κιόλας δόση;

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.

Quote:

---

Originally Posted by Μάριος

Καλημέρα σε όλους. Πριν από πέντε εβδομάδες επισκέφτηκα ψυχίατρο για δεύτερη φορά στη ζωή μου για να ζητήσω μια άποψη σχετικά με θέματα κατάθλιψης και ιδεοψυχαναγκαστικών διαταραχών που με έχουν ελαφρώς ταλαιπωρήσει στη ζωή μου. Μην πω ψέμματα, δεν είχα καμία ενημέρωση περί ψυχοφαρμάκων και πίστευα ότι τα χάπια κάνουν θαύματα - άλλωστε με έχουν βοηθήσει πολλάκις στη ζωή μου για διάφορες σωματικές παθήσεις.

Ο συγκεκριμένος γιατρός μου πρότεινε χωρίς δεύτερη σκέψη το φάρμακο abilify, συγκεκριμένα το γενόσημο της genepharm "την οποία εμπιστεύεται" και αργότερα παρατήρησα πως το ιατρείο του ήταν γεμάτο με την χορηγία της.

Ξεκίνησα το φάρμακο στη δόση των 10mg και αμέσως παρατήρησα τρομακτικές παρενέργειες: μετά από μία ώρα δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι λόγω ζαλάδας, ενώ από την επόμενη ημέρα στη δουλειά το άγχος μου είχε φτάσει σε δυσθεώρητα επίπεδα και δεν μπορούσα να αποδώσω. Μέσα σε μία εβδομάδα δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω στο δρόμο από την εγκεφαλική θολούρα. Τότε κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά.

Κάλεσα τον γιατρό και του εξήγησα πως αυτό το φάρμακο δεν είναι για μένα και πρέπει να το κόψω για να επιστρέψω στην κανονικότητα, να μπορέσω να εργαστώ. Μου πρότεινε να το κόψη στη μέση. Το δοκίμασα για δύο μέρες, καμία διαφορά. Ήταν σ/κ και η Δευτέρα πλησίαζε γοργά. Κάλεσα ξανά να ρωτήσω αν θα υπάρξει πρόβλημα με τη διακοπή. Με ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕ πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Μετά τη διακοπή παρατήρησα μια μικρή βελτίωση. Τουλάχιστον μπορούσα να περπατήσω χωρίς να ανησυχώ αν θα λιποθυμήσω στη μέση του δρόμου. Το άγχος, μειωμένο, αλλά ακόμα εκεί και με εμπόδιζε. Πίστευα ότι μέσα σε 1-2 εβδομάδες θα ήμουν περδίκι. Αμ, δε.

Για να μην μακρυγορήσω περαιτέρω, μία εβδομάδα μετά ξεκίνησαν αυτά που τώρα γνωρίζω ως συμπτώματα απόσυρσης. Ο τέλειος κύκλος του ύπνου μου καταστράφηκε, η καρδιά μου πονάει, τα μάτια μου θόλωσαν, τα άκρα μου είναι βαριά και απρόθυμα και βιώνω μια κατάσταση πλήρους απάθειας, μεταξύ άλλων.

Τέσσερις εβδομάδες μετά τη διακοπή και η μόνη πρόοδος που έχω κάνει μετά τη διακοπή είναι ότι μπορώ να περπατάω, να τρώω και να κοιμάμαι με το ζόρι 4 ώρες με τη βοήθεια μελατονίνης. Ο συγκεκριμένος γιατρός κατέληξε να με "κατηγορήσει" πως ότι βιώνω είναι απλά επαναφορά της ψύχωσης μου (ψέμα) και έχω καταλάβει πως αυτή είναι η πάγια θέση της ψυχιατρικής πάνω στο θέμα της διακοπής των ψυχοφαρμάκων. Σε κάθε περίπτωση ήδη επεξεργάζομαι τις επιλογές της καταγγελίας στον ιατρικό σύλλογο και της μήνυσης.

Η ερώτησή μου είναι απλή: πήρα αυτό το δηλητήριο το οποίο ο οργανισμός μου δεν χρειαζόταν για "μόνο" μία εβδομάδα και μία μέρα. "Μόνο" 80mg. Ούτε ολόκληρο γραμμάριο. Με κατάντησε ένα μήνα ψυχικά και σωματικά άρρωστο. Θα γίνω καλά; Θα επιστρέψω στην πρότερη κανονικότητα; Αξίζει να περιμένω εβδομάδες, μήνες; Τα χρόνια με τρομάζουν.

Μήπως η ζημιά έγινε από την πρώτη κιόλας δόση;

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.

---

Μάριε το abilify το δίνουν συνδυαστικά με αντικαταθλιπτικό και σε πολύ χαμηλή δόση για ιψδ.ειναι αντιψυχωτικο και δίνεται σε περιπτώσεις που τα αντικαταθλιπτικά δεν βοηθούν στην ιψδ.κατα την γνώμη μου έπρεπε πρώτα να σου δώσει κάποιο αντικαταθλιπτικό μόνο και να δει πως θα πας.

Εστάλη από MI MAX 2 στο E-Psychology.gr Mobile App

Έχω καταλάβει πως ο συγκεκριμένος γιατρός μάλλον ήταν φιδέμπορας. Μου έδωσε το abilify μόνο του και σε σχετικά υψηλή δόση χωρίς καμία εξήγηση.

Από εκεί και πέρα η παρούσα εμπειρία μου δείχνει ότι βιάστηκα. Δεν χρειαζόμουν φάρμακα, τα συμπτώματά μου ήταν υπό έλεγχο αλλά δεν το είχα εκτιμήσει. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να μάθω αν μπορώ να επιστρέψω στην πρότερη κατάσταση και να το παλέψω από εκεί με ψυχοθεραπεία και φυσικές μεθόδους.

Φοβάμαι όμως, διαβάζω τέρατα σε αυτό το φόρουμ και αλλού και παρατηρώ πως οι γιατροί είναι εγκληματικά αδαείς. Είναι αρκετή μία εβδομάδα να κάνει μη αναστρέψιμη ζημιά στον εγκέφαλο; Αξίζει να περιμένω έστω μήνες για να δω βελτίωση;

θα σου ελεγα να ακους τον εαυτο σου αν εχεις ενοχλησεις στη καρδια το πιθανοτερο ειναι το οτι δε κοιμασαι πολυ ε ενα 5ωρο 6ωρο νομιζω σου φτανει η θολουρα ειναι φυσιολογικη με τη παροδο του χρονου αφου πιθανον να χρειαστεις γυαλια

πιθανον να εχεις μια προδιαθεση προς την ασταθεια ισως λογο και χαρακτηρα και αυτο να σε επιδεινωσε περισσοτερο

Συγγνώμη, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει συνεννόηση. Όλα αυτά τα συμπτώματα και μερικά ακόμα εμφανίστηκαν ταυτόχρονα κατά τη λήψη ή/και τη διακοπή του φαρμάκου. Δεν έχουν καμία σχέση με τη λειτουργία του οργανισμού μου ένα μήνα πριν και δεν οφείλονται σε υποβόσκουσες παθήσεις ή στον χαρακτήρα μου. Αυτά τα έχω ακούσει ήδη από αρκετούς τσαρλατάνους.

Έχω αρχίσει να υποψιάζομαι ότι η ψυχιατρική είναι μια καλοστημένη πλεκτάνη που μπουκώνει τους ασθενείς με ζημιογόνα φάρμακα, δημιουργεί πελατειακές σχέσεις εξάρτησης και όποτε κάτι πάει στραβά ρίχνει όλη την ευθύνη στον παθόντα.

Θα την βρω όμως την άκρη. Και θα κάνω όσες κινήσεις χρειαστούν.

εγω το ελεγα για χρονια αυτο με τα φαρμακα οτι βλαπτουν την υγεια αλλα αν δε ζησει καπιος κατι δυσκολα το πιστευει

για μια φορα δε νομιζω να προλαβαν να σε πειραξαν

απλα δε καταλαβες τι ενοω ισως μπερδεψες αυτους που προσπαθουσαν να σε πεισουν να συνεχισεις να παιρνεις φαρμακα με εμενα απλα νομιζα οτι αν σου ελεγα να μη περνεις φαρμακα δε θα με ακουσεις

απλως ισως ειμουν λιγο προκατειλημενος και δε πιστευα οτι θα τα βαλεις ποτε με τα φαρμακα και τους γιατρους αυτο που κανεις τωρα με εκπλησει

Μαριε μην ανησυχεις, δεν επαθε καμια μονιμη ζημια ο εγκεφαλος σου. Τα ψυχοφαρμακα μπορουν να προκαλεσουν στερητικο συνδρομο ακομα και μετα απο λιγες ημερες χρησης. Φυσικα οι ψυχιατροι δεν το γνωριζουν (δεν υπαρχουν κλινικες μελετες που να το υποστηριζουν) και δεν το δεχονται αυτο. Απλα επειδη σου εδωσε αντιψυχωτικο που γενικοτερα ειναι πιο ισχυρα σαν φαρμακα, αργουν λιγο παραπανω, αλλα θα περασουν να εισαι σιγουρος. Εννοειται οτι ο ψυχιατρος που πηγες ειναι μεγαλος αλητης που σου εδωσε κατευθειαν αντιψυχωτικο για αυτα τα συμπτωματα που ειχες, δεν νομιζω ομως οτι θα καταφερεις κατι με τις μηνυσεις. Δυστυχως στην ψυχιατρικη τιποτα δεν μπορει να αποδειχτει με εργαστηριακες εξετασεις και το βαρος πεφτει παντα στον ασθενη. Κι αντε εσυ να αποδειξεις οτι δεν εισαι ελεφαντας!

Φίλε μου διάβασα την περίπτωση σου και αποδείχτηκε για ακόμη μια φορά πως έχει χτίστει η ψυχοφαρμακολογια πάνω στο ψέμα και στην απάτη αλλά και πόσο πολύ έχει κατάστρεψε εν τέλει ζωές ανθρώπων αντί να τους βοηθάει...

Έχω εδώ και καιρό που εδώ μέσα σε όποιον σκέφτεται να αρχίσει τα χάπια του φωνάζω κάνε κράτει... Έτσι και εμένα ένας παλιο γιατρός εκμετάλλευτηκε μία στιγμή στην ζωή μου που ήμουν πολύ χάλια και μου έδωσε να παίρνω ότι λογής φάρμακα ήθελε... Με στην άγνοια μου και στην απελπισία μου εγώ τα πήρα... Όταν άρχισα να καταλαβαίνω και να ψάχνομαι γύρω από αυτά κατάλαβα ότι έπρεπε να σταματήσω άμεσα τα αντιψυχωτικα... Άφησα μόνο τα αντικαταθλιπτικα... Όταν στην συνέχεια άρχισα να υποψιάζομαι ότι η κατάθλιψη μου πλέον συντηρείται λόγο αντικαταθλιπτων προσπάθησα να τα διακοψω μα μάταια... Οι αλλαγές που κάνουν στον εγκέφαλο δεν είναι εύκολα ανεστρεψιμες και φυσικά θέλει πολύ χρόνο για την ίαση του... Έχω καταντήσει σαν πρεζάκι που πρέπει να παίρνω τη δόση του για να μην τον πιάνουν τα στερητικα συμπτώματατα... Μα εγω το έχω βάλει πείσμα, θα τα διακοψω... Μέσα από την ενασχόληση μου με το φόρουμ διαπιστώσω ότι είναι μακροχρόνια διαδικασία και υπήρχαν και άτομα που για να τα διακόψουν χωρίς ο οργανισμός τους να ζητάει την ουσία χρειάζεται δύο ίσως και περισσότερα χρόνια...

Μακάρι φίλε μου να μπορούσαμε να καταγγειλουμε όλους αυτούς τους άπληστους γιατρούς... Αλλά αυτοί έχουν το αζημίωτο τους προστατεύουν τα πάντα.. Διαφορετικά αν μπορούσαμε να καταγγειλουμε και φαρμακοβιομηχανιες θα είχαν κλείσει για πάντα...

Μάριε,

Δεν τίθεται θέμα 'ζημιάς'.. Παίρνω γεννόσημο (Zykalor) του Abilify σταθερά εδώ και 2 χρόνια στη δόση των 10mg, έχω φτάσει και στα 30mg σε περίοδο μανίας (έχω διπολική διαταραχή).
Σίγουρα τίθεται θέμα να ταιριάζει σε κάποιον ένα φάρμακο. Απαράδεκτος ο γιατρός που σου έδωσε σε αυτή τη δόση κιόλας ένα φάρμακο σαν κι αυτό.
Αυτά που περιγράφεις πχ. τα είχα περάσει με το Seroquel..
Επίσης έχω κόψει το Abilify για διαστήματα (και μαχαίρι και σταδιακά), χωρίς κάποια έντονη ενόχληση. Ο κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός όμως και γενικά το μαχαίρι δεν συστήνεται..
Μην τρελένεσαι με τις πιθανές παρενέργειες, απλά ψάξε έναν καλό γιατρό που θα σου χορηγήσει την σωστή αγωγή για αυτό που αντιμετωπίζεις (δυστυχώς δεν γνωρίζω να σε βοηθήσω σε αυτό).
Να επισημάνω πως παρά τα φάρμακα που παίρνω είμαι πλήρως λειτουργικός, δουλεύω, έχω σχέση, φίλους κτλ.

Quote:

---

Originally Posted by Jaded Future

Μάριε,

Δεν τίθεται θέμα 'ζημιάς'.. Παίρνω γεννόσημο (Zykalor) του Abilify σταθερά εδώ και 2 χρόνια στη δόση των 10mg, έχω φτάσει και στα 30mg σε περίοδο μανίας (έχω διπολική διαταραχή).
Σίγουρα τίθεται θέμα να ταιριάζει σε κάποιον ένα φάρμακο. Απαράδεκτος ο γιατρός που σου έδωσε σε αυτή τη δόση κιόλας ένα φάρμακο σαν κι αυτό.
Αυτά που περιγράφεις πχ. τα είχα περάσει με το Seroquel..
Επίσης έχω κόψει το Abilify για διαστήματα (και μαχαίρι και σταδιακά), χωρίς κάποια έντονη ενόχληση. Ο κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός όμως και γενικά το μαχαίρι δεν συστήνεται..
Μην τρελένεσαι με τις πιθανές παρενέργειες, απλά ψάξε έναν καλό γιατρό που θα σου χορηγήσει την σωστή αγωγή για αυτό που αντιμετωπίζεις (δυστυχώς δεν γνωρίζω να σε βοηθήσω σε αυτό).
Να επισημάνω πως παρά τα φάρμακα που παίρνω είμαι πλήρως λειτουργικός, δουλεύω, έχω σχέση, φίλους κτλ.

---

Μπορεις να με πεις για το σεροκοελ τι ακριβως ειχες; θελω να το κοψω το περνω 100 με 200 για κανα 8μηνο..

Εστάλη από SM-A600FN στο E-Psychology.gr Mobile App

Πολύ έντονες ζαλάδες και δυσφορία.. Απλά δεν μου ταίριαζε το φάρμακο, δεν είχα ποτέ τέτοια θέματα με άλλα φάρμακα.

Παιδιά δεν ξέρω αν είναι τυχαίο, αλλά και εμένα το ability που το είχα πάρει για κανένα δίμηνο μου άφησε πολλά κουσούρια και ανησυχώ.
Αρχικά μου δημιούργησε πρόβλημα με τους χτύπους της καρδιάς, ύστερα με έκανα σαν ζόμπι και κοιμόμουν από τις 7 το απόγευμα μέχρι το πρωί και το πιο τραγικό από όλα ενώ δεν είχα πρόβλημα όλα αυτά τα χρόνια με στυτική δυσλειτουργία, πλέον δεν σηκώνεται για κανένα λόγο...Έχουν περάσει 3 μήνες από τότε που το έκοψα και δεν έχω επανέλθει πλήρως ούτε ψυχολογικά, ούτε σωματικά.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Παιδια επειδή κ γω ξεκιναω το abilify συνδυαστικά με ciprapex20mg και wellbutrin 150mg τι παρενέργειες φέρνει;;

Quote:

---

Originally Posted by Μάριος

Καλημέρα σε όλους. Πριν από πέντε εβδομάδες επισκέφτηκα ψυχίατρο για δεύτερη φορά στη ζωή μου για να ζητήσω μια άποψη σχετικά με θέματα κατάθλιψης και ιδεοψυχαναγκαστικών διαταραχών που με έχουν ελαφρώς ταλαιπωρήσει στη ζωή μου. Μην πω ψέμματα, δεν είχα καμία ενημέρωση περί ψυχοφαρμάκων και πίστευα ότι τα χάπια κάνουν θαύματα - άλλωστε με έχουν βοηθήσει πολλάκις στη ζωή μου για διάφορες σωματικές παθήσεις.

Ο συγκεκριμένος γιατρός μου πρότεινε χωρίς δεύτερη σκέψη το φάρμακο abilify, συγκεκριμένα το γενόσημο της genepharm "την οποία εμπιστεύεται" και αργότερα παρατήρησα πως το ιατρείο του ήταν γεμάτο με την χορηγία της.

Ξεκίνησα το φάρμακο στη δόση των 10mg και αμέσως παρατήρησα τρομακτικές παρενέργειες: μετά από μία ώρα δεν μπορούσα να σηκωθώ από το κρεβάτι λόγω ζαλάδας, ενώ από την επόμενη ημέρα στη δουλειά το άγχος μου είχε φτάσει σε δυσθεώρητα επίπεδα και δεν μπορούσα να αποδώσω. Μέσα σε μία εβδομάδα δεν μπορούσα να κυκλοφορήσω στο δρόμο από την εγκεφαλική θολούρα. Τότε κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά.

Κάλεσα τον γιατρό και του εξήγησα πως αυτό το φάρμακο δεν είναι για μένα και πρέπει να το κόψω για να επιστρέψω στην κανονικότητα, να μπορέσω να εργαστώ. Μου πρότεινε να το κόψη στη μέση. Το δοκίμασα για δύο μέρες, καμία διαφορά. Ήταν σ/κ και η Δευτέρα πλησίαζε γοργά. Κάλεσα ξανά να ρωτήσω αν θα υπάρξει πρόβλημα με τη διακοπή. Με ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕ πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Μετά τη διακοπή παρατήρησα μια μικρή βελτίωση. Τουλάχιστον μπορούσα να περπατήσω χωρίς να ανησυχώ αν θα λιποθυμήσω στη μέση του δρόμου. Το άγχος, μειωμένο, αλλά ακόμα εκεί και με εμπόδιζε. Πίστευα ότι μέσα σε 1-2 εβδομάδες θα ήμουν περδίκι. Αμ, δε.

Για να μην μακρυγορήσω περαιτέρω, μία εβδομάδα μετά ξεκίνησαν αυτά που τώρα γνωρίζω ως συμπτώματα απόσυρσης. Ο τέλειος κύκλος του ύπνου μου καταστράφηκε, η καρδιά μου πονάει, τα μάτια μου θόλωσαν, τα άκρα μου είναι βαριά και απρόθυμα και βιώνω μια κατάσταση πλήρους απάθειας, μεταξύ άλλων.

Τέσσερις εβδομάδες μετά τη διακοπή και η μόνη πρόοδος που έχω κάνει μετά τη διακοπή είναι ότι μπορώ να περπατάω, να τρώω και να κοιμάμαι με το ζόρι 4 ώρες με τη βοήθεια μελατονίνης. Ο συγκεκριμένος γιατρός κατέληξε να με "κατηγορήσει" πως ότι βιώνω είναι απλά επαναφορά της ψύχωσης μου (ψέμα) και έχω καταλάβει πως αυτή είναι η πάγια θέση της ψυχιατρικής πάνω στο θέμα της διακοπής των ψυχοφαρμάκων. Σε κάθε περίπτωση ήδη επεξεργάζομαι τις επιλογές της καταγγελίας στον ιατρικό σύλλογο και της μήνυσης.

Η ερώτησή μου είναι απλή: πήρα αυτό το δηλητήριο το οποίο ο οργανισμός μου δεν χρειαζόταν για "μόνο" μία εβδομάδα και μία μέρα. "Μόνο" 80mg. Ούτε ολόκληρο γραμμάριο. Με κατάντησε ένα μήνα ψυχικά και σωματικά άρρωστο. Θα γίνω καλά; Θα επιστρέψω στην πρότερη κανονικότητα; Αξίζει να περιμένω εβδομάδες, μήνες; Τα χρόνια με τρομάζουν.

Μήπως η ζημιά έγινε από την πρώτη κιόλας δόση;

Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.

---

Μαριε καταρχήν σου εύχομαι να μπορέσεις να γίνεις καλα και σύντομα.εγώ δεν ξέρω για τα συγκεκριμένα φάρμακα που πήρες τι είναι και για ποιες περιπτωσεις ενδυκνειται αλλά μου φαίνεται πολύ περίεργο να σε επηρέασε ένα φάρμακο που πήρες για μια μονο βδομαδα.Δεν μπορώ να κατηγόρησω ούτε τον γιατρο αν έκανε καλά που σου έδωσε το συγκεκριμένο ούτε κάνεις άλλος δεν μπορεί να τους κατηγορήσει γιατί είναι η δουλειά τους.Αντί να ψάχνεις λοιπόν πως θα του κάνεις μηνυση πήγαινε σε ένα ψυχίατρο πάλι και πες αυτό που σου συνέβει.Ίσως σε καθησυχασει ίσως ομως και να σε επιβεβαιωση.Εγώ θα συμφωνήσω με κάποιους ότι μπορεί να υπάρχουν ψυχίατροι που να κάνουν κάποια λάθη σε καμία περίπτωση όμως δεν δέχομαι ότι ήθελε να σου κάνει κακό εσκεμμενα.Και το λέω αυτό γιατί είναι κάποιοι που περνούν το συγκεκριμένο φάρμακα η σκέφτονται να πάνε σε ψυχιατρο και μετά από αυτά που διαβάζουν φοβουνται.Είναι αναγκαιο όταν κάποιος δεν είναι καλά να επισκεπτει ειδικό και αν θέλει να είναι σίγουρος ας περνει και δύο και τρεις γνώμες αλλά ας μην μιλάμε για μια δουλειά που δεν ξέρουμε και τρομοκρατουμε κόσμο.