Φανταστικές ανεμοπορήσεις με την βοήθεια της επιστήμης.
Mετα απο προτροπη του φιλου Homebod (αλλα και Αργυρη85) ειπα να ανεμοπορησω λιγο μαζι σας στα συναρπαστικοτατα χωραφια των πολλων διαστασεων (περισσοτερων των τριων). Οχι ψυχολογικων διαστασεων ... γεωμετρικων διαστασεων. Εαν πραξω καλα, θα φανει απο την συμμετοχη σας. Ισως φανουν βουνο στην αρχη (ορισμενες εννοιες). Θα προσπαθησω να τις εκλαικευσω οσο καλυτερα μπορω αλλα πρεπει να ξερετε αυτο .... εχω τελειωσει μονο Λυκειο. Αυτο που επιχειρω να κανω ειναι σε μια γνωστικη κλιμακα που ουτε τελειοφοιτος του Φυσικου τα κατεχει επαρκως. Δεν θα λυσουμε διαφορικες εξισωσεις, ουτε θα μιλησουμε σε μαθηματικη γλωσσα (αλλωστε και να ηθελα, δεν μπορω).
Παμε λοιπον .....
Ισως εχετε ακουσει για την Θεωρια των Χορδων (η Υπερχορδων). Ειναι μια θεωρια που ΔΕΝ εχει αποδειχθει πειραματικα αλλα παρολα αυτα εχει τραβηξει τοσο πολυ τα φωτα της δημοσιοτητας ωστε ακομα και μικρα παιδια Εκτης Δημοτικου θεωρουν οτι ετσι θα ταξιδευουν τα διαστημοπλοια στο μελλον, μεσα απο εξτρα διαστασεις. Καταρχην ... υπαρχει ηδη μια εξτρα διασταση (περα απο τις τρεις του Πλατους, Μηκους και Υψους) και ειναι φυσικα αυτη του Χρονου. Δεν θα μιλησουμε για αυτην την διασταση. Οχι γιατι ειναι τοσο πασε και μπαναλ αλλα γιατι η διασταση του Χρονου μπαινει ως μπαλαντερ παντου. Και στις τρεις διαστασεις και στις εννια διαστασεις ... ακομα και στην μηδενικη. Δεν μπορεις να εχεις χωρο χωρις χρονο. Οσες διαστασεις και να ανεβεις προς τα πανω, οσες διαστασεις και να κατεβεις προς τα κατω. Ο Χρονος βρισκεται παντου, "κολλαει" παντου, απο την στιγμη που εχεις διαδοχη γεγονοτων. Οι διαστασεις που θα εξετασουμε ειναι χωρικες διαστασεις. Ο Χρονος ειναι χρονικη διασταση. Δεν θα το περιπλεξουμε περισσοτερο το ζητημα (αφου υπαρχουν ακομα και σημερα αρνητες του Einstein που ΔΕΝ αναγωριζουν τον Χρονο ως εξτρα διασταση). But ... enough said already !
H Θεωρια των Χορδων δεν ειναι μια ... αλλα ΠΕΝΤΕ θεωριες. Ακομα και σημερα, μετα απο δεκα χρονια που καταγινομαι με αυτα, δεν μου ειναι εντελως ξεκαθαρο γιατι επρεπε να υπαρχουν πεντε θεωριες αντι για μια. Αλλα αυτο ας το συζητησουμε μετα. Η Θεωρια Χορδων ειναι μια προσπαθεια να ενοποιηθουν ολες οι δυναμεις σε μια. Ποιες ειναι οι θεμελιωδεις δυναμεις στην Φυση ? Ισχυρης και Ασθενης Πυρηνικη (υπευθυνη για τους πυρηνες των ατομων), Ηλεκτρομαγνητικη (συνοχη της υλης σε πλεγματα αλλα και ακτινοβολια και φως) και Βαρυτικη (αν πηδηξουμε απο το μπαλκονι θα πεσουμε προς το εδαφος οχι αντιστροφα). Οι πρωτες τρεις, εχουν σοβαρες πιθανοτητες να ενοποιηθουν μεταξυ τους. Ομως η τεταρτη .... θα μας το πρηξει το σηκωτι. Η βαρυτητα, στην κλιμακα που δρουν οι υπολοιπες τρεις ειναι ... σχεδον ανυπαρκτη. 10^-38 ασθενεστερη της Ισχυρης Πυρηνικης. Αυτο ειναι ενα κλασμα ισχυος οπου στον αριθμητη εχει την μοναδα (1) και στον παρονομαστη 100.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.00 0 !!!! Πειτε μου εσεις αν εχει νοημα να μιλαμε για επιδραση της βαρυτητας στην κλιμακα του ατομου. Εξεφτελιστικα αδυναμη. Στα ορια της ανυπαρξιας. Τοτε πως θα την ενοποιησουμε με τις υπολοιπες τρεις ?
Καταρχην, αυτο μπορει να μην συμβει και ποτε. Να συνεχισει να ισχυει αλλη νομοτελεια για την (υπο)ατομικη κλιμακα και αλλη για την δικη μας (απο βοτσαλακι μεχρι το συμπαν ολοκληρο). Ομως οι Φυσικοι εχουν σκυλιασει να ενοποιησουν ΟΛΕΣ τις θεμελιωδεις δυναμεις (για να δουμε, θα τα καταφερουν ?) Προτειναν λοιπον κατι απλο : εαν η βαρυτητα ειναι τοσο ασθενης σε (υπο)ατομικη κλιμακα τοτε καπου κρυβεται η πληρης ισχυς της. Αυτο το καπου, ειναι η Θεωρια των Χορδων. Φανταστειτε οτι παιρνω εναν κυβο (3 διαστασεις) και τον συμπιεζω απο πανω προς τα κατω. Τι θα μεινει ? Λογικα ενα επιπεδο τετραγωνο (2 διαστασεις). Αν ξανασυμπιεσω αυτο το επιπεδο απο τα δεξια προς τα αριστερα, τι θα μεινει ? Λογικα μια ευθεια (1 διασταση). Αν ξανασυμπιεσω την ευθεια μπρος και πισω, τι θα μεινει ? Ενα σημειο (0 διαστασεις). Ως ον αυτου του σημειου (η εστω ευθειας) μπορω να αντιληφθω τι υπολοιπες διαστασεις ? ΟΧΙ. Ομως μεσα σ'αυτες τις επιπλεον διαστασεις υπηρξε η ενεργεια που με συμπιεσε εμενα στην διασταση του ενος σημειου. Σωστα ? Πως θα την μετρησω αφου βρισκομαι σε 0 διασταση (η σε 1 διασταση) ? Δεν θα την μετρησω. Ουτε καν θα την εντοπισω ! Οποτε τι κανω ? Πλεκω μια ωραιοτατη μαθηματικη θεωρια στην οποια ΥΠΟΘΕΤΩ οτι η ενεργεια συμπιεσης που δεν μπορω να ανιχνευσω βρισκεται σε πληρη αναπτυξη και δραση στις 3 διαστασεις. Ε ... αυτο κανει η Θεωρια Χορδων αλλα ... αντι απο τις 3 διαστασεις να κατεβει στις 0 ... ξεκινα απο τις 9 διαστασεις να κατεβει στις 3. Και κανει και κατι ακομα. Εξηγει γιατι η βαρυτητα στην κλιμακα μας ειναι τρομακτικα αραιη και απλωμενη για να την εντοπισουμε (σε φορεις-σωματιδια, τα περιφημα βαρυτονια). Περα απο καθε φαντασια αραιη. Αντιθετα η υποατομικη (η αλλιως κβαντικη βαρυτητα) ενδεχεται να ειναι απιστευτα πυκνη και συμπιεσμενη. Αλλα σε τοσο μικρη κλιμακα που ειναι (ακομα) αδυνατο να φτασουμε και κοιταξουμε. Αυτο ειναι ολο με την Θεωρια των (Υπερ)χορδων.
Βεβαια, κανει ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ απο αυτο, αλλα αυτα θα τα συζητησουμε εαν βρειτε αυτα τα αρχικα ενδιαφεροντα ... Αν σας αρχισω απο τωρα, τι παραπανω κανει η Θεωρια των Χορδων ... θα μεινω μονος να κοιταω το ποστακι.
Ευχαριστω για τον χρονο σας, παιδια !
