Γιατί το έκανες αυτό;

Αυτήν την ερώτηση θα έκανα αν είχα μπροστά μου το πρόσωπο για το οποίο θα σας μιλήσω... Γνωριζόμαστε από παιδιά, απ' το σχολείο και παρόλο που σαν ενήλικες είχαμε χαθεί όποτε συναντιόμασταν στο δρόμο μιας και μένουμε στην ίδια γειτονιά μιλούσαμε... Από σήμερα αυτό το παιδί δεν υπάρχει πια από το ίδιο του το χέρι κι εγώ έχω σοκαριστεί μ' αυτή την είδηση, έχω σοκαριστεί και πιστεύω πως είναι πολύ άδικο αυτό που συνέβη όχι μόνο λόγω του τρόπου που συνέβη αλλά κι επειδή είναι πολύ νωρίς να φεύγεις στα σαράντα σου απ' τη ζωή...

Δεν ξέρω γιατί γράφω αυτό το κείμενο πέρα από το να εκφραστώ... Αύριο είναι η κηδεία... Δεν ξέρω αν θα με ανακουφίσει καθόλου ο αποχαιρετισμός... Προσπάθησα να βρω μια φίλη μου να μιλήσουμε αλλά δεν απάντησε κι ήθελα να το πω κάπου...

Κανείς δεν ξέρει τι κουβαλάει ο καθένας στην ψυχή του και πως το διαχειρίζεται. Ολοένα και αυξάνονται αυτά τα κρούσματα, είναι πράγματι λυπηρό. Αυτά είναι τα άσχημα...

Αν γινόταν σε κάποιο φίλο μου, πραγματικά δεν ξέρω τι θα έκανα, δεν θα ήξερα πως να το διαχειριστώ. Γι'αυτό η υγεία πάνω από όλα και μετά όλα τα άλλα.

Quote:

---

Originally Posted by Kostas_14

Κανείς δεν ξέρει τι κουβαλάει ο καθένας στην ψυχή του και πως το διαχειρίζεται. Ολοένα και αυξάνονται αυτά τα κρούσματα, είναι πράγματι λυπηρό. Αυτά είναι τα άσχημα...

Αν γινόταν σε κάποιο φίλο μου, πραγματικά δεν ξέρω τι θα έκανα, δεν θα ήξερα πως να το διαχειριστώ. Γι'αυτό η υγεία πάνω από όλα και μετά όλα τα άλλα.

---

Ούτε εγώ ξέρω πως να το διαχειριστώ... Εν μέρει γι' αυτό άνοιξα θέμα, είναι πολύ δύσκολο αν και φαντάζομαι πως θα είναι πολύ πιο δύσκολα για την οικογένεια του...

Αν ειχαν ολοι οι ανθρωποι προσβαση σε καλοπροαιτους δημοσιους δωρεαν ψυχολογους τα πραγματα ισως ηταν καλυτερα

Η κηδεία έγινε χθες το πρωί, δεν ήταν εύκολο, φορτίστηκα πολύ συναισθηματικά... Είχα την ανάμνηση ενός χαμογελαστού κι ευγενικού παιδιού που ποτέ δεν περίμενα να δω σε φέρετρο τόσο νωρίς... Μου φαίνεται σαν ψέμα, δεν μπορώ να το διανοηθώ ότι έριξα χώμα και λουλούδια πάνω του κι ότι τώρα είναι στο χώμα... Είμαι κάπως πιο ήρεμη τώρα αλλά όχι εντελώς, δεν περνάνε έτσι γρήγορα αυτά...

Συληπητιρια για τον χαμο του ανθρωπου . Ειναι κριμας καθε θανατος απο μη φυσιολογικα αιτια. Απο την αλλη θα πρεπει να ειναι διαφορετικη η αντυμετοπιση σε τετοιους θανατους απο οτι σε ατυχηματα για παραδηγμα. Θελω να ω οτι οταν χανουμε καποιον δικο μας απο αυτοχειρια ξερουμε οτι ηταν επυλογη του αρα δεν του συναιβει κτις που δεν ηθελε!
Ομως και δυστυχως ετσι γινετε οι πιο πολλοι αυτοχειρες ειναι αρρωστοι πανω σε εξαρξη της ασθενειας τους , της βαριας καταθλιψης! ειναι η καταθλιψη που τους σπρωχνει προς τα εκει και οχι η λογικη τους! αυτο ειναι το χειροτερο , το να ξερεις οτι αυτος ο ανθρωπος εαν ακολουθουσε μια συγκεκριμενη θεραπεια λογικα θα ειχε αλλαξει γνωμη , λογικα θα ηθελε να ζησει!
Προσωπικα τον καταλαβαινω πολυ τον θανοντα αφου ειχα φτασει πολυ κοντα σε αυτο το σημειο! αλλα ευτηχως δεν ειχα το σθενος να αυτοκτονησω! κι ακολουθωντας τις συμβουλες και τα φαρμακα του γιατρου μου αρχισα σιγα σιγα να καμω ξανα ονειρα για την ζωη! αρχισα ξανα να βρησκω χαρα σε απλα καθημερινα πραματα! υπηρξε ξανα η επιθημια μου να ξυπνησω την επομενη μερα!

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

Συληπητιρια για τον χαμο του ανθρωπου . Ειναι κριμας καθε θανατος απο μη φυσιολογικα αιτια. Απο την αλλη θα πρεπει να ειναι διαφορετικη η αντυμετοπιση σε τετοιους θανατους απο οτι σε ατυχηματα για παραδηγμα. Θελω να ω οτι οταν χανουμε καποιον δικο μας απο αυτοχειρια ξερουμε οτι ηταν επυλογη του αρα δεν του συναιβει κτις που δεν ηθελε!
Ομως και δυστυχως ετσι γινετε οι πιο πολλοι αυτοχειρες ειναι αρρωστοι πανω σε εξαρξη της ασθενειας τους , της βαριας καταθλιψης! ειναι η καταθλιψη που τους σπρωχνει προς τα εκει και οχι η λογικη τους! αυτο ειναι το χειροτερο , το να ξερεις οτι αυτος ο ανθρωπος εαν ακολουθουσε μια συγκεκριμενη θεραπεια λογικα θα ειχε αλλαξει γνωμη , λογικα θα ηθελε να ζησει!
Προσωπικα τον καταλαβαινω πολυ τον θανοντα αφου ειχα φτασει πολυ κοντα σε αυτο το σημειο! αλλα ευτηχως δεν ειχα το σθενος να αυτοκτονησω! κι ακολουθωντας τις συμβουλες και τα φαρμακα του γιατρου μου αρχισα σιγα σιγα να καμω ξανα ονειρα για την ζωη! αρχισα ξανα να βρησκω χαρα σε απλα καθημερινα πραματα! υπηρξε ξανα η επιθημια μου να ξυπνησω την επομενη μερα!

---

Ευχαριστώ για τα συλλυπητήρια...

Κι εγώ τον καταλαβαίνω αφού κι εγώ έχω προσπαθήσει ν' αυτοκτονήσω, δεν είναι ότι δεν τον καταλαβαίνω, ίσα ίσα ξέρω πόσο υπέφερε για να φτάσει σ' αυτό το σημείο και στεναχωριέμαι που ήταν τόσο δυστυχισμένος ώστε να θελήσει να πεθάνει τόσο νέος... Μακάρι να μπορούσα να κάνω κάτι αλλά δεν το ήξερα... Το μόνο που μπορώ να κάνω πια είναι να προσεύχομαι ν' αναπαύσει ο Θεός την ψυχή του τώρα πια...

Ειληκρινα λυπαμαι, μπορει να μην τον ηξερα, μην τον γνωριζα αλλα οπως προ αναφερα λογο του ιδιου προβληματος τον συλογιζομαι δεοντος.
Βεβαια δεν ξερω αν ο Θεος θα τον αναπαυση εν ειρηνη διοτις δυστυχως - συμφωνα παντα με τους πατερες της εκκλησιος μας- δυστυχως οι αυτοχειρες δεν πανε εις παραδησον. , μακαρι να μην ειναι ετσι

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

Ειληκρινα λυπαμαι, μπορει να μην τον ηξερα, μην τον γνωριζα αλλα οπως προ αναφερα λογο του ιδιου προβληματος τον συλογιζομαι δεοντος.
Βεβαια δεν ξερω αν ο Θεος θα τον αναπαυση εν ειρηνη διοτις δυστυχως - συμφωνα παντα με τους πατερες της εκκλησιος μας- δυστυχως οι αυτοχειρες δεν πανε εις παραδησον. , μακαρι να μην ειναι ετσι

---

Η αλήθεια είναι πως έτσι λένε αλλά το παιδί κηδεύτηκε κανονικά κι ελπίζω η ευχή που λένε στην εξόδιο ακολουθία "κατάταξον αυτόν εν παραδείσω" να πιάσει... Πέρα απ' τα χωρία περί άφεσης των αμαρτιών που λένε...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Η αλήθεια είναι πως έτσι λένε αλλά το παιδί κηδεύτηκε κανονικά κι ελπίζω η ευχή που λένε στην εξόδιο ακολουθία "κατάταξον αυτόν εν παραδείσω" να πιάσει... Πέρα απ' τα χωρία περί άφεσης των αμαρτιών που λένε...

---

μακαρι! προσωπικα θα ηθελα παντα να διαβαζουν κι να ενταφιαζουν τους αυτοχειρες! κι ας τους κρινει μετεπειτος ο αγιος Πετρος για την εισωδο τους η οχι εις τις πυλες του παραδησου! Δυστυχως ομως η αληθεια ειναι οτι με εντολη της ιεαρας συνοδος απαγορευετε η κανονικη λειτουτγια σε αυτοχειρες λογο του οτι την ζωη μας μας την προσφερει ο Κυριος , δεν μας ανηκει , για αυτο κι δεν εχουμε δικαιωμα να την αφερεσουμε εμεις

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

μακαρι! προσωπικα θα ηθελα παντα να διαβαζουν κι να ενταφιαζουν τους αυτοχειρες! κι ας τους κρινει μετεπειτος ο αγιος Πετρος για την εισωδο τους η οχι εις τις πυλες του παραδησου! Δυστυχως ομως η αληθεια ειναι οτι με εντολη της ιεαρας συνοδος απαγορευετε η κανονικη λειτουτγια σε αυτοχειρες λογο του οτι την ζωη μας μας την προσφερει ο Κυριος , δεν μας ανηκει , για αυτο κι δεν εχουμε δικαιωμα να την αφερεσουμε εμεις

---

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, το ίδιο θα ήθελα... Ξέρω γι' αυτό που λες ότι ισχύει αλλά μια φορά μιλούσα μ' έναν φίλο που είναι νοσηλευτής σε νοσοκομείο και που η μαμά ενός φίλου του είχε αυτοκτονήσει και μου είπε ότι πλέον τους κηδεύουν κανονικά γιατί θεωρούνται ψυχικά ασθενείς... Μακάρι να ισχύει αυτό πλέον...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου, το ίδιο θα ήθελα... Ξέρω γι' αυτό που λες ότι ισχύει αλλά μια φορά μιλούσα μ' έναν φίλο που είναι νοσηλευτής σε νοσοκομείο και που η μαμά ενός φίλου του είχε αυτοκτονήσει και μου είπε ότι πλέον τους κηδεύουν κανονικά γιατί θεωρούνται ψυχικά ασθενείς... Μακάρι να ισχύει αυτό πλέον...

---

ειναι πολυ ευχαρηστο αυτο που γραφεις! επητελους! Μεγαλο βημα για την εκκλησια μας ,αλλα κι ποσο στεναχωριεμαι οταν θυμουμε δικους μου ανθρωπους οπου εβαλαν τελος στην ζωη τους κι οι δικοι τους ανθρωποι βρεθηκαν σε τοσο δυσκολη θεση!
Ερχομενος στο θεμα με τον φιλο σου, εχω να πω οτι δεν υπαρχει παρηγορια για κανενα θανατο! οπωτες κι οπως κι να χασουμε εναν ανθρωπο απο διπλα μας πικρενομαστε! Η πρωτη σκεψη που μας ερχετε συνηθως ειναι να μποουσαμε να ειχαμε λιγο χρονο να του μιλησουμε πριν πεθανει! Προσωπικα οταν εχανα φιλους , ειδικα απο ναρκωτικα- συνεχως ενιωθα ασχημα ,ειτε επειδη λιγο πριν "φυγουν" μπορει να ειχαμε τσακωθει για λογους χαζους ειτε γιατι ενιωθα οτι δεν τους ειχα μεταφερει το ποσο τους αγαπουσα!
Παντος θα πρεπει να μην νιωθεις τυψεις! διοτις η αυτοκτονια απο καταθλιψη ειναι κατις που δεν μπορουμε ευκολα ,εμεις, οι γυρο να την αποτρεψουμε παρα μονο εαν ο θανωντας νοσηλευτει ,πο σο κριμας ειναι να ξερουμε οτι μπορει τοσοι ανθρωποι να ειχαν παρα μηνει κοντα μας εαν ακολουθουσαν την θεραπεια!
Υπαρχει ενα βιβλιαρακι οπου μηλαει για τις αυτοκτονιες στην γεφυρα ου Σαν Φρατζισκο, στις ΗΠΑ. ειναι συκλονηστικες οι μαρτηριες των αστυνομικων οπου εφταναν στο σημειο οπου οι αυτοχειρες ειχαν βγει στην ακρη για να πεσουν! ειναι επισης συγκλονηστικες οι μαρτυριες πεντε , με εξη ανθρωπων απο τους χιλιαδες οπου πηδηξαν κι εζησαν τα οσα λενε!

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

ειναι πολυ ευχαρηστο αυτο που γραφεις! επητελους! Μεγαλο βημα για την εκκλησια μας ,αλλα κι ποσο στεναχωριεμαι οταν θυμουμε δικους μου ανθρωπους οπου εβαλαν τελος στην ζωη τους κι οι δικοι τους ανθρωποι βρεθηκαν σε τοσο δυσκολη θεση!
Ερχομενος στο θεμα με τον φιλο σου, εχω να πω οτι δεν υπαρχει παρηγορια για κανενα θανατο! οπωτες κι οπως κι να χασουμε εναν ανθρωπο απο διπλα μας πικρενομαστε! Η πρωτη σκεψη που μας ερχετε συνηθως ειναι να μποουσαμε να ειχαμε λιγο χρονο να του μιλησουμε πριν πεθανει! Προσωπικα οταν εχανα φιλους , ειδικα απο ναρκωτικα- συνεχως ενιωθα ασχημα ,ειτε επειδη λιγο πριν "φυγουν" μπορει να ειχαμε τσακωθει για λογους χαζους ειτε γιατι ενιωθα οτι δεν τους ειχα μεταφερει το ποσο τους αγαπουσα!
Παντος θα πρεπει να μην νιωθεις τυψεις! διοτις η αυτοκτονια απο καταθλιψη ειναι κατις που δεν μπορουμε ευκολα ,εμεις, οι γυρο να την αποτρεψουμε παρα μονο εαν ο θανωντας νοσηλευτει ,πο σο κριμας ειναι να ξερουμε οτι μπορει τοσοι ανθρωποι να ειχαν παρα μηνει κοντα μας εαν ακολουθουσαν την θεραπεια!
Υπαρχει ενα βιβλιαρακι οπου μηλαει για τις αυτοκτονιες στην γεφυρα ου Σαν Φρατζισκο, στις ΗΠΑ. ειναι συκλονηστικες οι μαρτηριες των αστυνομικων οπου εφταναν στο σημειο οπου οι αυτοχειρες ειχαν βγει στην ακρη για να πεσουν! ειναι επισης συγκλονηστικες οι μαρτυριες πεντε , με εξη ανθρωπων απο τους χιλιαδες οπου πηδηξαν κι εζησαν τα οσα λενε!

---

Δεν ξέρω αν θα βγει κάποιο ορθό νόημα απ' αυτό που θα γράψω αλλά νιώθω κατά κάποιο τρόπο τύψεις επειδή δεν ήξερα ότι αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα... Η είδηση του θανάτου του ήρθε σε πολλούς ανθρώπους σαν κεραμίδα στο κεφάλι τους... Πάντως θα προσπαθήσω να τον θυμάμαι χαμογελαστό όπως ήταν συνήθως όταν συναντιόμασταν τυχαία, νομίζω πως θα το ήθελε αυτό... Και θα προσπαθήσω να παρηγορηθώ με κάτι που είπε η μητέρα του, ότι τώρα είναι εκεί που ήθελε... Θέλω να το πιστέψω ότι δεν υποφέρει πια...

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Δεν ξέρω αν θα βγει κάποιο ορθό νόημα απ' αυτό που θα γράψω αλλά νιώθω κατά κάποιο τρόπο τύψεις επειδή δεν ήξερα ότι αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα... Η είδηση του θανάτου του ήρθε σε πολλούς ανθρώπους σαν κεραμίδα στο κεφάλι τους... Πάντως θα προσπαθήσω να τον θυμάμαι χαμογελαστό όπως ήταν συνήθως όταν συναντιόμασταν τυχαία, νομίζω πως θα το ήθελε αυτό... Και θα προσπαθήσω να παρηγορηθώ με κάτι που είπε η μητέρα του, ότι τώρα είναι εκεί που ήθελε... Θέλω να το πιστέψω ότι δεν υποφέρει πια...

---

Να σκεφτείς πως υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν για το πρόβλημα του άλλου και αδιαφορούν. Να μην νιώθεις τύψεις αφού δεν ήξερες. Αλλά και κάποιες φορές είναι δύσκολο να βοηθήσεις κάποιον σε μια άσχημη κατάσταση, όχι γιατί δεν θέλει ο ίδιος αλλά γιατί αυτό που αισθάνεται μέσα του μοιάζει τεράστιο και θεωρεί πως δεν έχει ελπίδα. Αν ήξερες θα τον βοηθούσες σίγουρα όπως θα μπορούσες και γιαυτό να μην αισθάνεσαι έτσι. Καλά θα κάνεις να τον θυμάσαι. Νομίζω είναι κάτι που θα ήθελε ο καθένας μας αν θα "έφευγε" από οποιαδήποτε αιτία.

Quote:

---

Originally Posted by Αργύρης85

Να σκεφτείς πως υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν για το πρόβλημα του άλλου και αδιαφορούν. Να μην νιώθεις τύψεις αφού δεν ήξερες. Αλλά και κάποιες φορές είναι δύσκολο να βοηθήσεις κάποιον σε μια άσχημη κατάσταση, όχι γιατί δεν θέλει ο ίδιος αλλά γιατί αυτό που αισθάνεται μέσα του μοιάζει τεράστιο και θεωρεί πως δεν έχει ελπίδα. Αν ήξερες θα τον βοηθούσες σίγουρα όπως θα μπορούσες και γιαυτό να μην αισθάνεσαι έτσι. Καλά θα κάνεις να τον θυμάσαι. Νομίζω είναι κάτι που θα ήθελε ο καθένας μας αν θα "έφευγε" από οποιαδήποτε αιτία.

---

Η αλήθεια είναι ότι θα προσπαθούσα να τον βοηθήσω αν ήξερα τι σκεφτόταν να κάνει... Και το καταλαβαίνω αυτό που λες ότι κάποιος μπορεί να νιώθει πως δεν έχει ελπίδα γιατί το έχω νιώσει σε παρόμοια κατάσταση...