Υπερυπνηλία

Ήθελα να σας ρωτήσω όσους από εσάς έχετε αυτό το πρόβλημα ή το είχατε στο παρελθόν, πώς το αντιμετωπίσατε.

Τελευταία ζω μία πολύ άσχημη περίοδο με διάφορα προβλήματα, και βλέπω ότι χειροτερεύω...

Κοιμάμαι αργά, απ'τις 2 έως και τις 5, παρότι νυστάζω από τις 12,5 και κοιμάμαι 8-10 ώρες χωρίς να μπορέσω να σηκωθώ νωρίτερα.

Είπα να ρωτήσω σήμερα ειδικά γιατί είχα βάλει 3 ξυπνητήρια και δεν άκουσα κανένα. Απλά άνοιξα τα μάτια μου και ήταν 11, ενώ είχα βάλει όλα τα ξυπνητήρια γύρω στις 8:30.

την Κυριακή το πήρα σερί για να φτιάξω αυτό το πρόγραμμα και να κοιμάμαι νωρίτερα, αλλά ενώ πρίν απο αυτό κοιμόμουν στις 1-2 και ξυπνούσα όταν έπρεπε, από τότε όμως όχι μόνο είναι αδύνατο αλλά και όταν ξυπνάω έχω τρομερούς πόνους στην πλάτη και δεν μπορώ να κουνήσω.

Την Τρίτη θα δω μία ψυχίατρο για να μου γράψει φάρμακα αλλά πολύ φοβάμαι με τα αντικαταθλιπτικά μή χειροτερέψει αυτό και ειδικά με τα ηρεμιστικά πέφτω σε κώμα οποιαδήποτε στιγμή της μέρας δίχως να μπορώ να σηκωθώ...

Καμία πρόταση;

Βάλε ένα πρόγραμμα και ακολούθησέ το με το ζόρι. Κοιμηθείς δεν κοιμηθείς θα είσαι στο κρεβάτι απο τις 12 π.χ.. Στις 8 όμως θα σηκωθείς, πάλι με το ζόρι αν δεν μπορείς, με τα 15 ξυπνητήρια σου... Βάλε και κανέναν να σου τραβάει κανα πόδι. Με πιάνει και μένα όταν δεν είμαι σε καλή περίοδο. Κοιμάμαι για να ξεφύγω και δεν κοιμάμαι για να αποφύγω...

Και εγω πιστευω οτι τα φαρμακα δεν ειναι η καλυτερη λυση. Μηπως νιωθεις εντονο αγχος για κατι τον τελευταιο καιρο?

Γεια σας και συγνώμη που άργησα να απαντήσω -όχι δεν κοιμόμουν :)

Λοιπόν πήγα στον ψυχίατρο μετά από 1 χρόνο διαρκούς αποφυγής και μου έγραψε αντικαταθλιπτικά μία ακόμη φορά. Είπε ότι θα μου περάσει μ\'αυτά. Ειλικρινά δεν θυμάμαι αν είχε βελτιωθεί αυτό όταν τα έπαιρνα, για να χαρώ τώρα ή όχι..

Θα ξαναπάω σε 3 βδομάδες να δούμε αν πρέπει να πάρω κάτι άλλο ή να αυξήσω τη δόση για να μπορώ να ξυπνάω...

x.ps νιώθω πράγματι άγχος, αν και όταν περνάω αγχώδεις περιόδους συμβαίνει το αντίθετο, δεν κοιμάμαι πολύ, ξυπνάω πολύ νωρίς και γενικά είμαι σε υπερένταση...

tsiftis Αυτό θα κάνω βασικά θα πάρω ένα ξυπνητήρι από αυτά που έχουν σαν δύο ντραμς με ένα σιδερένιο πράμα στη μέση, θα και θα το βάλω σε μία κατσαρόλα. Εκεί να δεις ποιος σηκώνεται και ποιος όχι. Επίσης μένω μόνη οπότε δεν έχω κανέναν να μου τραβάει το πόδι... Άσε που έχω πολλά νεύρα το πρωί και μπορεί να σκοτώσω όποιον επιμένει παραπάνω...

8-10 ωρες δεν μου κανουν για υπερυπνηλια. Ειναι normal ωραριο ξεκουρασης. Απο κει και περα καποιοι ανθρωποι εχουν την αναγκη να κοιμουνται περισσοτερο και πιστευω περαν του 14ωρου θα μιλουσαμε για υπερυπνηλια. Αυτο που μαλλον θα σ απασχολουσε ειναι ο ληθαργος επειδη δεν ακους τα ξυπνητηρια.
Εγω απο οσο θυμαμαι τον εαυτο μου κοιμαμαι αρκετα και κοιμαμαι οποιαδηποτε στιγμη μου ζητησεις να κοιμηθω. Ανετα.
Λογω δουλειας \"συνηθισα\" πια να μπορω να ακουω το ξυπνητηρι, αλλα παλι δυσκολευομαι να σηκωθω.
Με την ψυχοθεραπεια αρχισα να καταλαβαινω πως ολα αυτα δεν ειναι τυχαια και \"πιανω\" τον εαυτο μου να πεφτει σε βαρυ ληθαργο τις δυσκολες ημερες, εκεινες της κακης ψυχολογιας.
Αποφυγη απο την πραγματικοτητα? Συνήθεια? Κληρονομικοτητα? Μπορει κι ολα μαζι.

Α! ξεχασα ν αναφερω το σημαντικοτερο: Καταθλιψη.

Αυτό που λες είναι, όχι τόσο υπερυπνηλία, ο λήθαργος, το ότι ξυπνάω μέν αλλά δεν μπορώ να σηκωθώ απο το κρεβάτι επομένως ξανακοιμάμαι, νυστάζω όλη μέρα και είμαι κουρασμένη. Και η γιατρός είπε αν δουλέψω πάνω στην κατάθλιψη θα φύγει κι αυτό και πως δεν πρέπει να το βλέπω μεμονωμένα.

Απλά ανησυχώ γιατί θέλω πραγματικά να σηκώνομαι νωρίς, όχι μόνο γιατί πρέπει, αλλά γιατι μου αρέσει, όταν ξυπνάω αργά νιώθω ότι χάνω όλη την μέρα, ακόμη κι αν σηκωθώ στις 11.

Οπότε εσύ τις μέρες που δεν μπορείς να σηκωθείς, τί κάνεις;

οταν είχα κατάθλιψη κοιμόμουν από τις 8 το βράδυ μέχρι τις 10 το πρωί , ήθελα να κοιμάμαι συνέχεια για να αποφεύγω να ζώ.

Quote:

---

Originally posted by Disillusion
ξυπνάω μέν αλλά δεν μπορώ να σηκωθώ απο το κρεβάτι επομένως ξανακοιμάμαι, νυστάζω όλη μέρα και είμαι κουρασμένη. Και η γιατρός είπε αν δουλέψω πάνω στην κατάθλιψη θα φύγει κι αυτό και πως δεν πρέπει να το βλέπω μεμονωμένα.

όταν ξυπνάω αργά νιώθω ότι χάνω όλη την μέρα, ακόμη κι αν σηκωθώ στις 11.

Οπότε εσύ τις μέρες που δεν μπορείς να σηκωθείς, τί κάνεις;

---

Τα ενιωθα κι εγω ολα αυτα και τα νιωθω ακομη, αλλα σε χαμηλοτερο βαθμο. Θυμαμαι τα ασχημα: τον τροπο που με ξυπνουσαν οι γονεις μου. Αποτομα και τρομακτικα, βιαια και καμια φορα επεφτε και σφαλιαρα. Τοτε νομιζω ξεκιναγα με καταθλιψη. Αυτο συνεχιστικε και μετα ξεκινησε ο υποβιβασμος: \"κοιμισμενη\", \"αργοστροφη\", \"αχρηστη\", ανευθυνη\" και φυσικα \"τεμπελα\". Μετα μου βγηκε τ ονομα στην οικογενεια και δεν φευγει με τπτ. Καμια φορα παιρνει κανενας τηλ το πρωι και καλα για καλημερα, αλλα η αληθεια ειναι για να δουν αν ξυπνησα, μη χασω τη δουλεια μου. Μ αυτο τον τροπο τους το εχω \"πιστεψει\" και το κανω επιτηδες. Ξερω φαινεται χαζο, αλλα ετσι ειναι αποδεδειγμενα.
Μια αλλη εξηγηση ειναι αποφυγη απο την πραγματικοτητα οπως αναφερθηκε παραπανω. Καταφευγουμε ασυνειδητα σ αυτη τη διεξοδο κι εκει περναμε καλα ή μαλλον εκει μαθαμε να περναμε καλα. Αρχισα να παρατηρω τον εαυτο μου και ανακαλυψα πως οταν στεναχωριομουν το μονο που ηθελα ηταν να κοιμηθω.
Και κατι αλλο. Ο πατερας μου κοιμοταν πολυ κι η μαμα μου πολλες φορες τον ειρωνευοτανε γι αυτο οταν ερχοταν σε διαμαχη. Τον ποναγε και πολυ και κανει το ιδιο σ εμενα (το γιατι ειναι γι αλλη ενοτητα). Σχεδον προσπαθησε να πεισει τους παντες οτι κι εγω ειμαι ετσι και το απεδειξε. Οι ψυχολογοι το δικαιολογουν με το χτισιμο της προσωπικοτητας των παιδιων κοιτωντας εκεινη των γονιων τους, δλδ τα παιδια αντιγραφουν τους γονεις κι απ αυτους εχουν παρει οτι πηραν. Δλδ το οτι απεκτησα κακιες συνηθειες του μπαμπα, δεν αποδιδεται στην κληρονομικοτητα, αλλα σ αυτο που προανεφερα.
Αν καμια φορα δεν ξυπνησω το πρωι και αργησω, κατηγορω αφανταστα τον εαυτο μου και του βαζω τιμωριες. Και παλι αυτο δεν το ειχα καταλαβει. \"Επιασα\" τον εαυτο μου να με βριζει μέτα απο την καθοδηγηση της ψυχολογου μου. Φερομαι στον εαυτο μου ΑΚΡΙΒΩΣ οπως μου φερθηκαν οι γονεις μου.
Αν κοιμηθω παραπανω ειναι εγκλημα, ειναι αρρωστια κι εχω τυψεις γι αυτο.

Το οτι πλεον ξυπναω κι ακουω το ξυπνητηρι δεν το καταφερα με κατι συγκεκριμενο. Ισως με την αναγνωριση ολων αυτων που σου ειπα, ισως κι απο τη συνηθεια. Δεν ξερω. Σιγουρα ειναι δυσκολο να το αντιμετωπισεις γιατι πρεπει να το θες. Αν το ηθελες ή ηθελα πιστευω θα σηκωνομασταν. Εγω το ηθελα και το θελω για αλλους λογους π.χ. υποχρεωσεις ή για αλλους ανθρωπους π.χ. περιγυρος, γονεις κλπ. Ισως αν πεταξουμε τα πρεπει, να σηκωθουμε. Λυσε μου μια απορια: Γιατι τις καθημερινες δυσκολευομαι και την Κυριακη που ξερω πως θα μαι μονη, χωρις υποχρεωσεις σηκωνομαι απ\' τα χαραματα?

Quote:

---

Originally posted by YDROXOOS
οταν είχα κατάθλιψη κοιμόμουν από τις 8 το βράδυ μέχρι τις 10 το πρωί , ήθελα να κοιμάμαι συνέχεια για να αποφεύγω να ζώ.

---

Εχω κανει 6-9 το απογευμα και εν συνεχεια 11-8 το πρωι, σ εσκισα :P

Wintertimes σ\'ευχαριστώ που απάντησες, δίνοντας μου το ερέθισμα να σκεφτώ κι εγώ αν αυτό έχει κι άλλους λόγους πέρα από τους αυτονόητους.

Αν πράγματι το κάνουμε επίτηδες, τότε είναι λογικό να ξυπνάς την Κυριακή αξημέρωτα και τις καθημερινές αργά... Τις καθημερινές είμαστε αναγκασμένοι (και το λέω έτσι γιατί έτσι το νιώθω) να συναναστραφούμε με άλλους ανθρώπους, να αναλάβουμε υποχρεώσεις, να συμμετάσχουμε στην καθημερινή ζωή... λογικό λοιπόν το βρίσκω να αντιστεκόμαστε λιγότερο τις Κυριακές και να θέλουμε να εκμεταλλευτούμε αυτήν την μέρα που έχουμε με τον εαυτό μας.

Σήμερα κατάφερα να κοιμηθώ στις 12 και να ξυπνήσω στις 7, από μόνη μου ενώ είχα βάλει ξυπνητήρι στις 8. Ήπια και τον καφούλη μου, άκουσα λίγη μουσική, είδα κι ένα επεισόδιο απαράδεκτους κι έφυγα για τη σχολή. Η μέρα κύλισε πιο ευχάριστα...
Γι\'αυτό λυσσάω να ξυπνάω νωρίς νομίζω... Όταν κοιμάμαι πολύ ή ξυπνάω με το ζόρι μετά νυστάζω και παραπαίω, και νιώθω πολύ άσχημα γι\'αυτό, είναι λες και νομίζω ότι χάνω τη ζωή, δεν αποδίδω σωστά, δεν μιλάω με νόημα, βαριέμαι... Λες πράγματι να φταίει κι εμένα που με ξυπνούσαν με τη βία (λεκτική) και αν θύμωνα μετα είχα πολύ άσχημες αντιδράσεις εκ μέρους τους οπότε κρατούσα το θυμό μου όλη μέρα και ευχόμουν να ήταν όλοι νεκροί!!

Πολλά μπορεί να παίζουν ρόλο Disillusion. Εγώ πολλές φορές, όταν είμαι σε σκατα περίοδο, όσον αφορά το πρόβλημά μου, κουράζομαι τόσο πολύ ψυχικά, που με το που φτάνω σπίτι πέφτω ξερός. Κοιμάμαι σαν βόδι! Προχθες κοιμόμουν απο τις 1 το μεσημέρι εως τις 3 το βράδυ και εν συνεχεία απο τις 6 το πρωί μέχρι τις 12. Ή θέλω να κοιμάμαι για να ξεφύγω απο την πραγματικότητα. Άλλες φορές πάλι δεν κοιμάμαι το βράδυ γιατί νοιώθω οτι επειδή δεν κάνω τίποτα όλη μέρα για τον εαυτό μου, πρέπει να αφιερώσω χρόνο σε κάποια απασχόληση που μ\'αρέσει. Άλλες δεν μπορώ να σηκωθώ και τρέχα γύρευε... Γι\'αυτό, απο τα πρώτα πράγματα που ρωτάνε οι γιατροί, είναι \'\'το πώς είναι ο ύπνος σου\'\'. Αν έχεις κάτι, ψυχολογικό ή και οργανικό ακόμη, εμφανίζεται σαν διαταραχή στον ύπνο.
Άντε καλό ξύπνημα σε όλους μας!

\'Ετσι είναι τσίφτη.. Και η ψυχίατρος που πήγα μου είπε ότι προσωπικά γι\'αυτήν κατάθλιψη σημαίνει να έχεις πρόβλημα με τον ύπνο και να μήν θέλεις να βγεις από το σπίτι. Ντάξει τώρα θα πει κανείς γενικεύσεις είναι αυτά, αλλά εγώ πάντως συμφωνώ μαζί της. Αν δεν θές να βγεις απο το σπίτι είναι το ψυχικό μέρος και ο ύπνος το βιολογικό....

Παίζουν και πολλά ρόλο, αλήθεια κι αυτό. Δηλαδή αυτό που είπα για την Κυριακή ως απάντηση στην wintertimes μπορεί να συμβαίνει ενίοτε και επειδή τις καθημερινές κουραζόμαστε, το Σ/Κ όχι...

Όλα παίζουν... Αλλά είμαι της άποψης πρώτα να ελέγξουμε τα συμπτώματα και μετά τη ρίζα του προβλήματος. Τα συμπτώματα μας αποπροσανατολίζουν ...

Μην μασάς.. Αφού ξύπνησες σήμερα θα το κάνεις και αύριο. Και αν το κάνεις και αύριο θα το κάνεις και μεθαύριο... Μην κάνεις πίσω όμως. Αν βάζεις ένα πρόγραμμα ακολούθησέ το και θα πηγαίνουν οι μέρες τζάμι! Το αταυρό σου το πρωί και φύγαμε...

EINAI SKLIRI I PRAGMATIKOTITA ME TA FARMAKA.