Πρόβλημα με πεθερά και συνυφάδα
Καλησπέρα, θα ανοίξω ένα θέμα που με προβληματίζει έντονα τους τελευταίους μήνες.
Με τον αρραβωνιαστικό μου είμαστε μαζί αρκετά χρόνια, ζούμε σε διαφορετικές πόλεις και μακριά από γονείς και αδέρφια και το περασμένο Πάσχα μου έκανε πρόταση γάμου. Προγραμματίσαμε το θρησκευτικό γάμο μας για το ερχόμενο καλοκαίρι.
Η στάση του μεγαλύτερου αδερφού του στο άκουσμα της είδησης ήταν εντελώς αδιάφορη. Δε μας ευχήθηκαν ποτέ με την κοπέλα του. Η πεθερά μου έφερνε συνεχώς αντιρρήσεις για τα πάντα (καλεσμένους, μπουμπουνιέρες, στολισμό κλπ) ενώ παράλληλα ήθελε σε όλα να χώνεται και να έχει άποψη. Να επισημάνω ότι όλα αυτά τα χρόνια οι σχέσεις μου με τους γονείς του φίλου μου είναι πάντα τυπικές και απόμακρες ενώ έχω δεχθεί αρκετές προσβολές από την πεθερά μου με το γάντι. Η σχέση των δύο αδερφών είναι από τυπική έως ανύπαρκτη.
Πριν λίγους μήνες μας ανακοίνωσε ο αδερφός του ότι η κοπέλα του έμεινε «τυχαία» έγκυος και προχωράνε σε γάμο εξπρες. Για να να γίνει γρήγορα ο γάμος θα κάνουν πολιτικό, με περίπου 250 καλεσμένους, προσκλητήρια, μπουμπουνιέρες, στολισμούς κλπ. σχεδόν 5 μήνες πρίν το δικό μας γάμο.Επίσης η πεθερά μου έχει αρχίσει να συγκρίνει εμένα με τη συνυφάδα μου, κάτι που μπορεί να μου τινάξει το νευρικό σύστημα στον αέρα. Μου έχει κολλήσει ότι όλα αυτά γίνονται επίτηδες, παρακεινούμενα από τη συνυφάδα μου λόγω ζήλιας και ανταγωνισμού.
Τις προάλλες με πήρε τηλέφωνο και με ρωτούσε λεπτομέρειες για το δικό μας γάμο (ενώ μέχρι «χθές» αδιαφορούσε πλήρως). Δε μπορώ να τα δω καλοπροαίρετα όλα αυτά και είναι κάτι που με στεναχωρεί πολύ.
Πως γίνεται τόσο κοντινοί δικοί σου άνθρωποι να μην μπορούν να χαρούν με τη χαρά σου αλλά να προσπαθούν να την υπονομεύσουν; Δεν ξέρω ποια στάση να κρατήσω, φίλοι με συμβουλεύουν να απομακρυνθώ για να διαφυλάξω την ισορροπία στη δική μου οικογένεια που πάει να δημιουργηθεί. Να σημειώσω ότι από το Πάσχα και μετά έχουν υπάρξει ομηρικοί καυγάδες με τον αρραβωνιαστικό μου (όπως δεν έχουμε τσακωθεί ποτέ τα 5 χρόνια που είμαστε μαζί) με αφορμή λόγια και πράξεις από την πλευρά της οικογένειας του.
Δεν ξέρω αν είμαι υπερβολική που σκέφτομαι έτσι, αλλά δε μπορεί να μου βγει από το μυαλό ότι η εγκυμοσύνη δεν προέκυψε τυχαία και αυτό που ένοιαζε τη συνυφάδα μου ήταν να παντρευτεί πρώτη. Θα ήθελα να ξέρω αν υπάρχουν ανάλογες εμπειρίες και ποια είναι η καλύτερη στάση που πρέπει να κρατήσω για τη δική μας ηρεμία.