Τροχαίο δυστύχημα

Πριν δύο χρόνια ο αδερφός μου-σήμερα 22 ετών- μαζί με την κοπέλα του με την οποία ήταν 5 χρόνια μαζί, ενεπλάκησαν σε ένα τροχαίο με αποτέλεσμα ο αδερφός μου να την γλιτώσει με μερικά ράμματα και η κοπέλα του να σκοτωθεί ακαριαία.

Δεν έχω λόγια να σας πω πόσο υποφέραμε (και ακόμη υποφέρουμε!) όλοι αλλά ειδικά εκείνος (\"ευτυχώς\" που δεν οδηγούσε ο ίδιος να έχει και τύψεις, \"δυστυχώς\" γιατί μπορεί αυτό το ατύχημα να μην συνέβαινε!)

2 μήνες μετά-κι ενώ προσπαθούσαμε να τον πείσουμε να πάρει μια ολιγόμηνη αναβολή-φεύγει φαντάρος.

Απολύεται τον Φλεβάρη του 2008 και 4 μήνες μετά τα φτιάχνει με μια κοπέλα με την οποία ήταν φίλοι από τότε που συνέβη το ατύχημα και με την οποία απλώς περνούσε καλά, χωρίς όμως να είναι ερωτευμένος ούτε καν ενθουσιασμένος (λόγια δικά του!).

Σήμερα είναι ακόμη μαζί, εκείνη έρχεται σπίτι μας και κοιμάται τα Σαββατοκύριακα, περνάνε πολλές ώρες μαζί, δείχνει να τον \"πνίγει\" με την στάση της και μου θυμίζουν 10 χρόνια παντρεμένους!

Ο αδερφός μου δε, τις φορές που έχουμε βρεθεί οι δυο μας, μου λέει πως σαν εκείνη την κοπέλα καμια, πως δεν θα ερωτευτεί ποτέ ξανά και πως ακόμη κι αν η κοπέλα του αύριο του πει να χωρίσουν δεν τον ενδιαφέρει την έχει γραμμένη.

Βέβαια από αυτά που λέει με αυτά που κάνει υπάρχει τεράστια απόσταση.

Διότι πώς γίνεται να δηλώνεις αδιάφορος και κρύος απέναντι στον σύντροφό σου όταν, δέχεσαι και επιδιώκεις να κοιμάται σπίτι σου, να είστε σχεδόν καθημερινά μαζί και γενικά της \"στέλνεις μηνύματα\" που αποδεικνύουν το εντελώς αντίθετο;

Ο αδερφός μου δεν είναι αυτός που ήξερα.

Ήταν πάντα άτομο που ήξερε ρε παιδί μου τί ήθελε και τώρα έχει μια αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά εφόσον άλλα λέει και άλλα κάνει.

Όταν οι γονείς μου πάνε να του πούνε μια κουβέντα-όχι εναντίον της κοπέλας του αλλά που να αφορά εκείνον-γίνεται επιθετικός και εριστικός.

Δεν τον αναγνωρίζω, προσπαθώ να τον πείσω να δει έναν ειδικό αλλά δεν θέλει.

Τί στάση μπορούμε οικογενειακώς να κρατήσουμε για να γίνει ο εαυτός του; (διότι κατά πως φαίνεται δεν είναι και όχι τπτ άλλο, αλλά εύκολα μπορεί να καταστρέψει την ζωή του δεσμευμένος με κάποια που δεν θέλει-αν ισχύει αυτό τελικά!)

Έχει περάσει ισχυρό σοκ και του έχει μείνει κατι αρνητικό μέσα του. Η αντίδρασή του είναι να τους κρατάει όλους μακρυά του όπως είπες. Πλήν της τωρινής του κοπέλας ή ...της παλιάς του. Ακόμη αυτην έχει στην καρδιά του νομίζω. Αφού λέει οτι δεν την αγαπάει, αλλα είναι συνέχεια μαζί, σημαίνει οτι κάτι άλλο του δίνει αυτή η σχέση.. Γι\'αυτό και την κρατάει. Αυτό θα το κρίνει.
Όταν κάποιος είναι επιθετικός και απόμακρος, δεν του υποδεικνύεις τι να κάνει, αλλά προσπαθείς πρώτα να τον πλησιάσεις. Απο τη στιγμή που σε έχει μακρυά, εκεί θα σε κρατήσει. Είναι η στάση του αυτή, γιατί πιθανός θέλει να διαφυλάξει κάτι. Ίσως φοβάται να δείξει τί αισθάνεται. Πρέπει να τον κάνεις να έρθει αυτός σε σένα. Αν έχει ανάγκη να μιλήσει ή να ζητήσει συμβουλές, θα το κάνει μόνος του. Δείξ\'του αγάπη, κατανόηση και πάντα με το μαλακό. Ανοίξτε την αγκαλιά σας και περιμένετε να έρθει αυτός. Απλώς προσπαθήστε να δημιουργήσετε ένα κλίμα αγάπης για να νοιώσει ασφαλής και να ανοιχτεί μέσα σ\'αυτή την αίσθηση της ασφάλειας.
Όλα είναι προσωπικές εκτιμήσεις..

καποια στιγμη θα αποφασισει να κανει βουτια στην πραγματικοτητα και οχι στην πραγματικοτητα του.μετα απο καποιο αλλο δυνατο σοκ.ο αδελφος σου ειναι το ιδιο ατομο απλα σε διαφορετικες συνθηκες.το ερωτημα ειναι αν μπορειτε να επαναφερετε τις συνθηκες που ηταν ευτυχισμενος,η απαντηση ειναι αρνητικη.οποτε η θα προσαρμοστει η θα φαντασιωνεται μεσα στη δυστηχια του και στην εμμονη του.το αν θα ξυπνησει ειναι δικο του θεμα και επιλογη,δεν νομιζω πως δεν καταλαβαινει,απλα επιλεγει να ζει με αυτον τον τροπο..... συμπερασμα ολα εξαρτουνται απο αυτον και πως βλεπει/θελει να συνεχισει τη ζωη του

Αιμιλια, τόσο εσύ όσο και η οικογένειά σου φαίνεται ότι θα θέλατε να δειτε τον αδελφό σου να αποκτά ξανά τον παλιό του εαυτό. Μοιάζει να σάς είναι δύσκολο να δεχτείτε ότι ο άνθρωπός σας - αδελφός και γιός - που γνωρίζατε και που είχε δεσμό από τα 15 του έως τα 20 του - πλέον βρίσκεται με διαφορετική διάθεση.

Αναρωτιέμαι αν έχουν υπάρξει συζητήσεις μεταξύ σας για το ζήτημα του τροχαίου.
Μπόρεσε να ανοιχτεί; να εκφραστεί \"δυνατά\" για το \"πώς\" το έζησε εκείνος; \"πώς\" τον έχει επηρεάσει; \"πώς\" και \"πόσο\" δηλαδή το ζει; \"πώς\" και \"πόσο\" το σκέφτεται;

Προσπαθώντας να \"μπω στα παπούτσια του\" αναρωτιέμαι \"πώς\" αλλιώς θα μπορούσε να είναι;

Μήπως είναι εξαιρετικά νωρίς να περιμένετε κάτι διαφορετικό;
Ο αδελφός σου προτιμά να είναι ο εαυτός του, όποιος και αν είναι αυτός τώρα, ακόμα κι αν αυτό προβληματίζει και εσένα και την οικογένειά σου.

Αν δεν είχε μεσολαβήσει το περιστατικό αυτό, θα είχε εξίσου μεγάλη σημασία αν ο αδελφός σου φερόταν έτσι;

Στις άλλες του ενέργειες, σκέψεις, συναισθήματα, βλέπετε διαφορές;

Συμφωνώ με όλους όσους απάντησαν στο οτι η δική σας στάση οφείλει να είναι αποδοχή, αγάπη και κατανόηση. Επίσης συζητάτε στην ευθεία, χωρίς υπεκφυγές όποτε το θέλει και δεχτείτε να ακούσετε όλα του τα συναισθήματα, όποια κι αν είναι αυτά.

Το αυτονόητο είναι ότι μετά από ένα τέτοιο γεγονός, κανείς δεν είναι πλέον ο ίδιος.

Δεν ξέρω ποια ήταν η ποιότητα της σχέσης του αδελφού σου με την κοπέλα που έχασε. Αλλά λόγω της μικρής ηλικίας και της μακροχρόνιας σχέσης, υποθέτω πως θα υπήρχε μεγάλο δέσιμο.

Λόγω της ξαφνικής απώλειας είναι λογικό αφενός να εξιδανικεύει το άτομο που χάθηκε και τη σχέση που είχε μαζί του, αφετέρου να φοβάται άλλη μια απώλεια. Με τον να μην αφήνει τον εαυτό του να ερωτευτεί, τον προστατεύει κιόλας από τον πόνο.

Η τωρινή του σχέση κάτι του δίνει, καλύπτει κάποιες σημαντικές ανάγκες και γι\' αυτό τη θέλει και τη διατηρεί.

Επειδή έχω ζήσει ξαφνικό θάνατο συντρόφου, παρόλο που συνέβη σε αρκετά μεγαλύτερη ηλικία και με αρκετές εμπειρίες πριν από αυτή τη σχέση, θυμάμαι πολύ καλά ότι το χρόνο που ακολούθησε άλλαξα περιβάλλον (όπως ο αδελφός σου που έφυγε φαντάρος), έκανα σχέση με έναν \'φίλο\' και βέβαια πίστευα ότι δεν θα ξαναέβρισκα κάποιον που να ταιριάζουμε περισσότερο και πως δεν υπήρχε περίπτωση να ξαναερωτευτώ, ούτε και το ήθελα.

Κι όμως όσα πίστευα και όσα ένιωθα άλλαξαν με την πάροδο του χρόνου. Στην πορεία αυτή με διευκόλυναν όσοι άνθρωποι σεβάστηκαν τους ρυθμούς μου. Συμφωνώ επίσης πάρα πολύ με όσα λέει η abyssos.

Αιμίλία.....γιατί μου δίνεις την εντύπωση πως σε ενοχλεί περισσότερο η φίλη του αδελφού σου, παρά το ότι φυσικά και έχει αλλάξει μετά από αυτό που του έτυχε;
Αναφέρεσαι συνέχεια στη νέα του κοπέλα λέγοντας πως δεν ενδιαφέρεται γι\' αυτή αλλά δείχνει διαφορετικά πράγματα με τη συμπεριφορά του.
Αν ήμουν στη θέση σου θα ήμουν ευτυχισμένη που ο αδελφός μου μετά από ένα τόσο τραγικό σοκ, βρήκε τη δύναμη να ξεκινήσει κάτι καινούργιο...

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας και σας κατατοπίζω περισσότερο.

Με τον αδερφό μου το έχουμε συζητήσει πολλές φορές το τροχαίο και βρεθήκαμε αντιμέτωποι με όποια συναισθηματική φόρτιση ακολούθησε μιας που με την κοπέλα τα πήγαιναν απίστευτα καλά, ήθελε να παντρευτούν μόλις ο μικρός επέστρεφε από τον στρατό και γενικά ήταν πολύ δεμένοι.

Ενώ γενικά είναι κλειστος χαρακτήρας, σε εμάς είναι πολύ εξωστρεφής.

Γνωρίζω καλά -ειδικά εγώ που λόγω ηλικίας, μου έχει πει κάποια πράγματα παραπάνω-το πώς ένιωσε, τί νιώθει τώρα ή πως σκέφτεται για το θέμα μιας που οι σχέσεις μας είναι πολύ καλές, τρέχει ο ένας να ζητήσει τη γνώμη του άλλου ή να συζητήσει τα προβλήματά του, όταν πήγε φαντάρος έκλαιγα έξω από την πύλη κλπ.

Δεν ξέρω αν είναι νωρίς να περιμένουμε κάτι διαφορετικό από εκείνον μιας που φέτος κλείνουν δύο χρόνια και κυρίως όταν έχει κάνει ήδη το βήμα να πάει παρακάτω με μια νέα σχέση. Γενικώς πάντως σαν οικογένεια δεν περιμένουμε κάτι συγκεκριμένο ούτε έχουμε απαιτήσεις από αυτόν, θέλουμε απλώς να είναι καλά.

Αν δεν είχε μεσολαβήσει αυτό το σκηνικό δεν θα είχαμε δώσει τόση σημασία στην συμπεριφορά του ακριβώς επειδή προ τροχαίου δεν ήταν αυτός που είναι σήμερα. Αρνητικός, επιθετικός, και κυρίως μπερδεμένος όταν ο αδερφός μου είναι τρομερά ώριμος για την ηλικία του και μπορώ να πω πως ήξερε πάντα τί ήθελε περισσότερο κι από μένα που είμαι 7 χρόνια μεγαλύτερή του.


Θεοφανία, αν και δεν καταλαβαίνω γιατί τόσο αρνητική αντίδραση σε κάτι τόσο τραγικό όπως αυτό το οποίο περιγράφω, να σου λύσω καταρχήν την προφανή απορία ότι δεν ζηλεύω και ότι με την κοπελα δεν έχω απολύτως κανένα πρόβλημα ειδικά όταν παίρνω το μέρος της με αυτή εδώ την φράση \"......της στέλνεις μηνύματα που αποδεικνύουν το εντελώς αντίθετο;\" παραδεχόμενη ανοιχτά ότι ο αδερφός μου δεν είναι ειλικρινής μαζί της, στοιχείο που δεν τον χαρακτηρίζει σαν άνθρωπο σε γενικότερο επίπεδο.

Επίσης η αναφορά μου στην νέα του κοπέλα τυγχάνει να αφορά το πρόβλημά του αυτή την στιγμή.

Διότι μόνος του ήρθε και μου είπε \"Ο αδερφός μου δε, τις φορές που έχουμε βρεθεί οι δυο μας, μου λέει πως σαν εκείνη την κοπέλα καμια, πως δεν θα ερωτευτεί ποτέ ξανά και πως ακόμη κι αν η κοπέλα του αύριο του πει να χωρίσουν δεν τον ενδιαφέρει την έχει γραμμένη.\" κι εγώ συνδυάζω τα συμφραζόμενά του με στοιχεία της καθημερινότητάς τους την οποία τυγχάνει να βιώνω από κοντά αφού τις περισσότερες ώρες τις περνάνε στο σπίτι.

Όχι δεν είμαι ευτυχισμένη που ο αδερφός μου μετά από ένα τραγικό σοκ είναι με έναν άνθρωπο που του καλύπτει σεξουαλικές ανάγκες (δικά του λεγόμενα!) και όχι την ανάγκη της αγάπης.

Όχι δεν θέλω να δω τον αδερφό μου με κάποια που δεν αγαπάει μόνο και μόνο για να χει ένα αποκούμπι (....και φυσικά σε αυτό δεν φταίει το κορίτσι!)

Γνωρίζω καλά πως πρόκειται για δική του επιλογή όπως όμως γνωρίζω καλά ότι συχνά-πυκνά έρχεται και μου λέει πόσο μέτρια αισθάνεται μαζί της.

Επειδή λοιπόν με ενδιαφέρει η ευτυχία του αδερφού μου και επειδή το παιδί έζησε τραγικές καταστάσεις και δεν θα ήθελα να τον δω να τις ξαναζεί ούτε με την ίδια μορφή ούτε με άλλη, γι αυτό και εξέθεσα το συγκεκριμένο πρόβλημα και όχι για να το προσωποποιήσω στην κοπέλα του ή να παραπονεθώ που προχώρησε στην ζωή του διότι -λαμβάνοντας υπόψιν αυτά που έρχεται και μου λέει-για μένα όχι μόνο δεν προχώρησε αλλά έκανε και καμια 50 αριά βήματα πίσω!

Καταλαβαίνω την αγωνία σου να μην ξαναζήσει τέτοιες καταστάσεις. Αλλά είναι πολύ μικρός για να πούμε ότι θα μείνει σε ένα \'αποκούμπι\' και μόνο στις σεξουαλικές ανάγκες. Όταν σου λέει ότι αισθάνεται μέτρια μαζί της, ενίσχυσέ του την αισιοδοξία ότι βεβαίως και μπορούν να υπάρξουν άνθρωποι με τους οποίους θα νιώθει καλύτερα.

Πες του ότι καταλαβαίνεις πως νιώθει αλλά μην δέχεσαι την απαισιοδοξία. Πες του επίσης ότι του έχεις εμπιστοσύνη και πιστεύεις ότι κάποια στιγμή θα αποφασίσει ό,τι είναι καλύτερο για αυτόν. Ξέρω ότι θα ήθελες να τον δεις να κινείται προς μια άλλη κατεύθυνση, αλλά ο κάθε άνθρωπος έχει τους ρυθμούς του.

Βέβαια εδώ ίσως πιστεύεις ότι τον εμποδίζει η \'αυτοκόλλητη\' νέα σχέση που έχει κάνει; Αν ναι, πες του ΟΚ, έστω ότι δεν βρίσκεις κάτι καλύτερο από την προηγούμενη σχέση σου. Μήπως όμως μπορείς να βρεις κάτι καλύτερο από την τωρινή αν δεν είσαι ευχαριστημένος; Συζήτησε μαζί του αν τον πιέζει, αν τον ενοχλεί περισσότερο απ\' όσο τον ικανοποιεί και εστίασε στο τώρα και το μέλλον. Συζήτησε γενικά για το τι θέλει.

Προσωπικά θυμάμαι ότι μπορεί να αντιδρούσα σε όσα μου έλεγαν, αλλά όσα από αυτά ήταν και δικές μου ανάγκες κάποια στιγμή ήρθαν στην επιφάνεια. Θέλω να πω πως αν ο αδελφός σου έχει ανάγκη την ουσιαστική επικοινωνία, την αγάπη, τη συντροφικότητα που όπως φαίνεται είχε βιώσει και στην πρώτη του σχέση, κάποια στιγμή θα τα ξαναψάξει.