Θέμα με τις σχέσεις μου

Καλησπέρα, είναι η πρώτη φορά που γράφω. Λοιπόν, θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος για να μην κουράσω. Γενικά στις σχέσεις μου (ειδικά παλαιότερα) ειμουν πολύ εσωστρεφής.
Θα μιλήσω όμως για το τώρα:
Πέρυσι μπήκα σε μια σχολή στο ΑΠΘ. Κατάφερα με αρκετό άγχος να γνωρίσω άτομα. Δυστυχώς όμως κατέληξα να μιλάμε μόνο στην σχολή και να μην βγαίνω έξω μαζί τους όταν βγαίνανε. Ακόμα και στην ομαδική που κάνανε στο Facebook δεν ειμουν μέσα.
Πάμε στο φέτος. Χρωστούσα μαθήματα και αναγκάστηκα, να παρακολουθώ και πάλι μαθήματα πρώτου έτους. Το είδα όμως θετικά και είπα τι διάολο θα τα πάω καλύτερα στις σχέσεις μου φέτος.
Δυστυχώς/ευτυχώς δεν χρειάστηκε να γνωρίσω αρχικά νέα άτομα γιατί και άλλοι συμφοιτητές μου χρωστούσαν από το πρώτο έτος. Έτσι λοιπόν, δεν μπήκα στην διαδικασία να γνωρίσω νέα άτομα αλλά το ήθελα πάρα πολύ και έτσι γνώρισα ένα άτομο. Αυτό το άτομο το συμπάθησα πάρα πολύ και το είδα σαν κίνητρο να γνωρίσω και τις παρέες του (αγόρια και κορίτσια). Και πάμε στο πρόβλημα μου. Δεν ξέρω πως να βγω για καφέ μαζί τους, για μια έξοδο, για κάτι. Έχουμε συζητήσει πολλές φορές τι θα κάνω το Σάββατο, τι θα κάνεις εσύ, που βγήκες και τέτοια αλλά ποτέ δεν έχουμε βγει. ΠΑΝΤΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ, το πάθαινα αυτό στις γνωριμίες μου. Και περισι και φέτος . Είναι ο μεγαλύτερος δαίμονας μου. Και τελικά ακούω απλά τους άλλους να μου λένε κάναμε αυτό και εκείνο κλπ.

Το δεύτερο πρόβλημα μου είναι με μια κοπέλα που "γνώρισα" στην σχολή. Ήθελα να την γνωρίσω 4 μήνες τώρα και τελικά έπρεπε να κάτσουμε δίπλα δίπλα στην αίθουσα για να της μιλήσω. Το πρόβλημα είναι ότι δεν ρώτησα το όνομα της , ούτε πήρα κάποιο facebook κλπ για να δείξω ότι ενδιαφέρομαι. Απλά έκανα κάποια αστειακια και αυτή γέλασε ή προσπαθήσαμε να βγάλουμε άκρη τι έγραψε ο καθηγητής στον πίνακα. Οπότε νιώθω βλάκας γιατί αναγνωρίζω την τεράστια βλακεία που έκανα και πέταξα άλλη μια ευκαιρία (δεν έχω κάνει σχεση παρεπιπτόντως και είμαι 19). Νιώθω κενός και τα εκφράζω όλα αυτά σήμερα γιατί όλα αυτά τα προαναφερθέντα άτομα θα φύγουν για τις περιοχές λόγω Χριστουγέννων, και τωρα νιώθω κενός και πονεμένος, σε φάση που βγήκα χθες με φίλους μου και εγω απλά σκεφτόμουν, σκεφτόμουν, σκεφτόμουν , όλα αυτά και τι να κανω..Όποιος μπορεί να μου πει πως θα αντιμετώπιζε τις 2 καταστάσεις θα του ειμαι αιώνια ευγνώμων, αλήθεια.

Εστάλη από Redmi Note 5 στο E-Psychology.gr Mobile App

Καλωςήρθες!

Για το πρώτο που λες, γιατί δεν χώνεσαι για έξοδο; Είτε πρότεινε εσύ "παιδιά πάμε για ποτάκι την Παρασκευή; Ίσως στο τάδε μέρος που άκουσα έχει καλή μουσική και καθαρά ποτά ή όπου θέλετε εσείς;" ή χώσου όταν οργανώνουν κάτι οι άλλοι. Εκεί που συζητάνε και λένε "ΟΚ, ας ππαμε λοιπόν εκεί κι εκεί το Σάββατο" πετάξου εσύ και ρώτα "Τι ώρα;" σαν να απευθύνοντας σε εσένα κι ας μην το κάνανε. Αν θεωρείς ότι τα πάτε σχετικά καλά ωστόσο δεν σου δίνουν πολύ προσοχή ως τώρα, κάνε μια δοκιμή να δεις αν θα δένατε καλύτερα σαν παρέα, ωστόσο μην παρακαλάς κιόλας. Δες πως θα πάει.

Για το δεύτερο, ΟΚ, έγινε μία αρχή. Αφού μιλήσατε ήδη έστω και λίγο με την κοπέλα, από εδώ και πέρα θα την χαιρετάς όταν την βλέπεις για αρχή. Μετά εκμεταλλεύσου κάποια ευκαιρία να μιλήσετε λίγο περισσότερο, κάτι θα βρεις με αφορμή τα μαθήματα και πες της "Χαζομάρα μου, δεν συστηθήκαμε κιόλας, με λένε τάδε."

Απλά είναι τα πράγματα βρε, μην τα κάνεις πολύπλοκα, ο κάθε άνθρωπος έχε τον τύπο του, δεν σημαίνει ότι όλοι πρέπει να είναι σούπερ-κοινωνικοί και σούπερ-πηδήκουλες ή να κινούνται με τους ίδιους ρυθμούς. Μια χαρά τα πας και θα την βρεις την άκρη σου. Ήδη λες βγήκες με φίλους, άρα δεν είσαι μόνος και έρημος, έχεις μια βάση.

Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, μου ανέβασες το ηθικό! Φαίνονται πολύ απλά τα πράγματα έτσι όπως τα αναφέρεις και όντως έτσι πρέπει να είναι.
Απλά αγχώνομαι μάλλον γιατί έχω τραυματικές εμπειρίες που δεν με παίζανε μικρό και με είχαν στην απέξω. Για αυτό φοβάμαι να εκθέσω τον ευατο μου. Το ίδιο και με μια κοπέλα, δύσκολα θα εκθέσω τον εαυτό μου ώστε να δείξω ότι ενδιαφέρομαι.
Για αυτό το λόγο θέλω να δω πως τα βλέπουν οι υπόλοιποι αυτά τα πράγματα και συ μου έδωσες μια εικόνα!

Στο μυαλό είναι όλα... Τώρα είσαι σε άλλη φάση, τι κάθεσαι και σκέφτεσαι που δεν σε παίζανε μικρό... Έχουν περάσει χρόνια και ζαμάνια από τότε, άλλοι βρίσκονται γύρω σου και πλέον άλλος είσαι κι εσύ. Μην κολλάς!

Tωρα ... εδω που τα λεμε ...
μια κοπελα που προσεχει τον εαυτο της στα 18 και 20 και 22 ...
ακτινοβολει σαν σουπερ-νοβα. Πολυ δυσκολα, αντιστοιχης ηλικιας
νεαρος, να ακτινοβολησει λαμπροτερα απο αυτην, να την κοντραρει !
Οποτε, πως να παιξει μπαλλα ο πλανητακος ... διπλα σε ενα αστρο ?
Το προσωπο μιας κοπελας στα 20 ειναι Ηλιος. Ποιηση. Του αγοριου
ειναι μια αγουραδα και χοντροκοπια ... που αναμενει μετεξελιξη.

Θα μου πειτε "και γιατι να ακτινοβολει σαν σουπερ-νοβα ο νεαρος ?".
Γιατι η εξωτερικη εμφανιση ειναι αμεσα και πανευκολα βαθμολογουμενη
αλλα και επιθυμητη. Η εσωτερικη (χαρακτηρας), θελει χρονο να φανει
και δεν ειναι τοσο επιθυμητη και απροβληματιστη μεσα σε μια σχεση.
Ο σωστος και εντιμος χαρακτηρας, σκαλωνει σε ολα εκεινα που εχει
αναγκη μια πανεμορφη κοπελα. Δηλαδη, με δυο λεξεις, ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ
και ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ. Κυνηγι συναρπαστικων εμπειριων, παντου και παντα.

Και πως θα τα διαπραγματευτεις ολα αυτα με μια κουκλαρα ? ΔΕΝ !!!
Υπαρχουν απειροι αλλοι (και δυστυχως μεγαλυτερης ηλικιας) που θα
τις παρεχουν και καλοπεραση και περιπετεια. Οποτε η πεταλουδα
θα παει στο αναλογο λουλουδι. Οχι στο γαιδουραγκαθο (η εστω
σ'αυτο που εχει ακομα κλειστα τα πεταλα του).

Τι θελω να πω με ολα αυτα ?

Η γυναικεια ομορφια, οσο ακτινοβολει στο 100%, δεν θα παει να
ενταφιαστει σε ενα διαμερισμα για να κανει ερωτα και τιποτε αλλο.
Αρα δεν θα ψαξει να βρει καποιον συνομηλικο (εκτος και αν ειναι
γιος εφοπλιστη αλλα ποσοι να ειναι αυτοι). Μακαρι να ηταν αλλιως
τα πραγματα, παιδια, και ολοι να ξεκινουσατε με τις περιουσιες που
θα καταληξετε (αν καταληξετε) στα 70 σας .... μακαρι .... αλλα
δεν τρεχει αναποδα ο Χρονος !

Θυμαμαι τις συμμαθητριες μου στην Γ Λυκειου ..... ΘΕΕΣ !!!!
Διαπεραστικες ματαρες, αψογο βαψιμο στις 8 το πρωι, μακρια μαλλια
σαν βελουδινοι καταρρακτες, καπουλια, γλουτοι, στηθια ... καγκελο !
Προκληση για εκσπερματωση στο μισο μετρο διπλα μας. Και εμεις ...
να πρεπει να βρουμε λεξεις να τις βαλουμε σε σειρα. Απλα ακατορθωτο.
Οι ορμονες μας εκρυγνηονταν απο χιλιες μεριες. Παλευαμε να τις
τιθασευσουμε, να φανουμε κυριοι. Που τετοια τυχη ! Απο εγκεφαλικο
σε εγκεφαλικο πηγαιναμε. Τι εισεπραταν οι συμμαθητριες μας ?
Οτι ειμασταν ηλιθιοι (και λιγα λεω).

Απο την αλλη .... εχει ο καιρος γυρισματα.
Οταν η γυναικα φτασει στα 40 της ... τοτε βαρανε κοκκινο ΟΛΑ μεσα της.
Και τρεχει να βρει καποιον νεοτερο (εως σοκαριστικα νεοτερο, ισως και 18αρη)
να της γυαλισει την πετουγια, να της απλωσει τραχανα, να την περασει καλιμπρα.
Εαν ειναι με τα γυμναστηρια και τις διατροφες της (!!!!) και ποσες να ειναι ετσι,
κατι γινεται. Δηλαδη, 3 στις 100. Εαν ομως εχει παρελθει η νιοτη και το σφριγος
και ο αγαλματενιος γλουτος .... ειναι μια πολυ λυπητερη ιστορια. Γιατι αρχιζει
να ξεφτιλιζεται δεξια και αριστερα και να μην παιρνει και το κοκο που της αξιζει.
Και κινδυνευει να χασει και την οικογενεια (η σχεση της).

Ειρωνια απο τις λιγες ...
αυτο που εχει τρελη αναγκη μια 40αρα, ο θεος το χει δωσει στον 16αρη !
Και αυτο που εχει τρελη αναγκη μια 18αρα, ο θεος το χει δωσει στον 45αρη
(και οχι ολους τους 45αρηδες).

Υποσημειωση :
oλα αυτα ισχυαν για την δικη μου γενια. Γυμνασιο και Λυκειο απο 1978 μεχρι
και 1983. Σημερα, απ'οτι ακουω το σεξ εχει γινει το πιο ευκολο πραγμα στον
κοσμο και ιδιως μεταξυ συνομηλικων. Οποτε μπορει να πεφτω αρκετα εξω
αλλα οχι εντελως εξω, αφου η γυναικεια ομορφια συνεχιζει να υπερτιμαται
και υπερκοστολογειται ! Η προσφορα συνεχιζει να ειναι μικρη και η ζητηση
τεραστια. Οποτε η 18αρα συνεχιζει να λειτουργει ως αστρο !