Καλησπέρα ! Πρώτη φορά μπήκα στο φόρουμ είχα την ανάγκη κάπου να μιλήσω κ να με καταλάβουν έστω λίγο ...
τους τελευταίους μήνες η ζωή μου έχει πάρει περίεργη τροπή ... για μεγάλο διάστημα απλά δεν σηκωνόμουν απ το κρεβάτι σταμάτησα τη δουλειά γιατί το καμπανάκι χτυπούσε επικονδυνα μέσα μου ... αποσύρθηκα κ η μια μέρα έφερε την άλλη ... μ αρέσει η απομόνωση την γουστάρω , έχω μάθει να την κάνω κομμάτι μ ... άλλωστε απ όσο θυμάμαι τον εαυτό μ , απ τα 4 η πρώτη εικόνα που είχα είναι «θέλω να πεθάνω γιατί σας στεναχωρώ»....
Γενικά μεγάλωσα σαν το καλό παιδί κλπ δεν ήμουν ποτέ ιδιαίτερα κοινωνικοποιημένη όλοι γύρο μ θεωρούσαν ότι είναι ο χαρακτήρας μ να εκνευρίζομαι ξαφνικά να θυμώνω κ να θέλω να φύγω να απομονωθώ για να μην ξεσπάσω σε κάποιον λεκτικά ... αν ξεσπάσω μετά γίνεται το κλασσικο ενοχές τύψεις καταλήγω να με κατηγορώ ...
Μάλλον σας έχω μπερδέψει αλλά όλα μπερδεμένα είναι κ εγώ άκρη προσπαθώ να βγάλω ... δυστυχώς έχω χάσει την εμπιστοσύνη μ στους γιατρούς γιατί δεν μ έτυχε ίσως κάποιος που να με βοηθήσει σωστά ... χάπια κ γνωμάτευση κατάθλιψης έχω απ τα 18 ... όταν αποφάσισα να ψαχτω μόνη μ σε γιατρό μιας κ οι γονείς μ δεν το είχαν κάνει γιατί το θεωρούσαν ανόητο... Σήμερα είμαι 26 από τότε που έφυγα απ το σπίτι μ για σπουδές η ζωή μ είναι κολλημένη χωρίς εξέλιξη .... ανα περιόδους που είμαι καλά ξεκινάω δραστηριότητες κ σχολές τις οποίες ποτέ δεν ολοκληρώνω ... γυρίζω απ τη μια δουλειά στην άλλη , κοινωνική ζωή δεν έχω ιδιαίτερη γιατί όντως αντικοινωνική μια ζωή στην Αθήνα μ ήταν δύσκολο να δικτυωθω ..
Δένομαι με τις σχέσεις μ, αναζητώ το αληθινό μάλλον σε ένα κόσμο ψεύτικο ....
Και φτάνουμε στο σήμερα ... έχω σχέση εδώ κ 2 χρόνια μένουμε μαζί όλα καλά παρά Τίς πιέσεις ... το πρώτο καμπανάκι χτύπησε τον Απρίλιο που θεώρησα Ότι πάλι κάτι τρέχει ... κλασικά αγωγή κ όλα τα υπόλοιπα ... το είχα πλέον λίγο συνηθισμένο στο μυαλό μ κ μετά από ένα διάστημα τα έκοψα όλα μαχαίρι ...
μετά έγινε ένα σύμβαν που με στεναχώρησε πολύ κ από τον Ιούνιο η ζωή μ έχει πάρει την κάτω βόλτα ...
Σιγά σιγά άρχισα να πέφτω να μην μπορώ να τα βγάλω πέρα στη δουλειά , χρειαζόμουν βιταμίνες καφέδες κ ενεργειακά ποτά για να βγάλω πέρα το 8 ωρο ... φεύγοντας απ τη δουλειά η απόλυτη ματαιότητα θλίψη κλάμα ... Σεπτέμβρη σοβαρεύει κι άλλο σε σημείο να έχω θέμα στη δουλειά .. έντονα νεύρα θυμός κ ενα πράγμα που δεν ήμουν εγώ κ κάπως έτσι με έσπρωξε κ ο φίλος μ να το ξανά δούμε λίγο πιο σοβαρά ...
Πάλι γιατρό άλλη αγωγή τα κλασικά .... μόνο που αυτή τη φορά κάτι άλλαξε ... δεν γίνονταν να σηκωθώ απ το κρεβάτι δεν μπορούσα καν να κάνω μπάνιο ... οι αγαπημένες μ μέρες ήταν όταν ο φίλος μ ταξίδευε κ θα μπορούσα να είμαι αγκαλιά με τον γάτο μ στο κρεβάτι Χώρις να χρειάζεται να κάνω φαγητό κ ότι άλλο κάνω στο σπίτι ... οι αδελφές μ οι γονείς μ ακόμα στον κοσμξ τους δεν καταλαβαίνουν τπτ ... νομίζουν πως είναι εύκολο μωρε να βγεις έξω κ η όρεξη έρχεται ... αλλάζω αγωγή μεγαλύτερη δόση κ καταλήγω με ένα χάπι για να μην κοιμάμαι τόσο ... με σηκώνει καμία δυο βδομαδες μετά το ίδιο ...
Λίγο πως έκανα γιορτές χωρίς τον φίλο μ λίγο όλα αυτά που ένιωθα τόσο καιρό έφτασαν στο σημείο να με ρίξουν τόσο ώστε να αποφασίσω να κόψω τα χάπια !! Γιατί μετά από τόσες αγωγή μόνο ένα κινητο πείραμα νιώθω !
Κ ξαφνικά όλο αυτό χωρίς να ξέρω τι κ πως έγινε η αιτία να ξεκινήσουν κρίσεις πράγματα που λέω όταν με πιάνει κ δεν τα θυμάμαι ΠΑΡαληλα είμαι τόσο λογική κ σκέφτομαι τόσο πολύ που με τρελαίνει ... οι γονείς μ πρώτη φορά ατα χρονικά ενδιαφέρθηκαν σοβαρά με έχουν πάρει μαζί τους .... εγώ είμαι χάλια γιατί απ τις βλακείες που έκανα στην τρέλα μ πάνω κατέληξα να έρθω σε ρήξη με τη σχέση μ να φύγω απ το σπίτι κ να βρεθώ με τους δικούς μ έτσι ξαφνικά ..... αγωγή παρακολούθηση τους γονείς μ σαν να είμαι μωρό ... να με ρωτάνε γιατί κλαίω γιατί δεν σηκώνομαι γιατί δεν αλλάζει κάτι .... Να σημειώσω ότι απ το Σεπτέμβρη ο ύπνος μ έχει χαθεί ... 5-6 το πρωί ξυπνάω χωρίς λόγο κ ας εχψ κοιμηθεί στις 3 ...
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι δεν αντέχω άλλο ... αλήθεια εχψ κουραστεί να παλεύω μια ζωή με ένα σκοτάδι ... ξέρω ακριβώς τα θέματα μ στον χαρακτήρα μ , είμαι υπερβολική ευαίσθητη κ δοτική σε σημείο να μην με νοιάζομαι ... έχω την ιδέα της πραγματικής αγάπης ότι η θυσία είναι αγάπη δεν ξέρω ... οι πάρενεργοες πλέον έχουν φτάσει σε άλλο σημείο ... σαν να λαγκάρει το κεφάλι μ αλλά λέω αλλά σκέφτομαι αλλά κάνω ... αργω τρέλα να κάνω το οτιδήποτε σαν χαζή κ προς το βράδυ αντιστρέφεται αυτό όλο σε πλήρη απαισιοδοξία κ κλάμα κλπ... να προσθέσω πτι πλέον μου είναι δύσκολο να κάνω το οτιδήποτε κουράζομαι με το παραμικρό ...
Κανείς δεν με καταλαβαίνει κ το χειρότερο κανένας δίπλα μ δεν το είχε αντιληφθεί τόσα χρόνια !!! Γενικά η κατάθλιψη έχει γίνει καραμέλα στο στόμα όλων εγώ όμως παρότι την είχα ξανά βιώσει αυτή τη φορά με χτύπησε πιο ασκημα απ όλες .... πως να εξηγήσεις άλλωστε σε κάποιον που ενώ τα έχεις όλα νιώθεις ένα κενό ; Πως τρέμεις στην ιδέα να βγεις μια βόλτα ...
Πλήρη απογοήτευση .... κ πιο πολύ με τρώει το ερώτημα πως ξεκίνησε ;;;! Πως γίνεται από παιδί όλο αυτό ; Κ τι το εκδηλώνει κάθε φορά ...
Ένα τελευταίο κ σας αφήνω .... θέλω να προσθέσω ακόμα ότι έχω ασχοληθεί με τα ενεργειακά , στο παρελθόν με είχε βοηθήσει το Ρεικι κ ο βελονισμός ... ήμουν πρώτη φορά ευτυχισμένη γιατί το ξεπέρασα χωρίς χάπια ... κ μετά από 2 χρόνια εγώ που δεν παίρνω ούτε ντεπόν πρέπει να δεχτώ ότι θα ζω έτσι ...
Είμαι κουρασμένη .... σκέφτομαι τόσο κ με πνιγεί που σκέφτομαι τόσα κ ζω μόνο στο μυαλό μ ....
Έχετε βιώσει κάτι αντίστοιχο ; Έχετε καμία ιδέα πως να το χειριστώ ;;;
Τώρα που γράφω είμαι φουλ λογική το θέμα είναι ότι οι κρίσεις πλέον είναι καθημερινές κ εξαντλητικές ....
νιώθω κ απαίσια για τη σχέση μ που ευθύνομαι πως χάλασε .... δεν ήμουν αυτή που γνώρισε ... έχω τρελάνει την οικογένεια μ όλοι στεναχωριουνται ..... κ εγώ πραγματικά το αντιμετωπίζω τόσο φυσιολογικά κ ταυτόχρονα εσωτερικά ... στο μαξιλάρι μ κ τώρα εδώ σε σας ....
Η Μαλακια είναι ότι πρώτη φορά σε αυτή τη σχέση ένιωσα εξέλιξη κ μπήκα στο τρυπακι να θέλω να κάνω οικογένεια (πράγμα που δεν το ήθελα ποτέ γιατί ένιωθα πτι δεν είμαι αξία με τόσα θέματα βα έχω παιδί )
Αλήθεια με ενοχλεί που πρώτη φορά έφτασα σε κάτι τόσο όμορφο γιατί η σκέψη κ όλα με ολοκλήρωνε , όχι πτι θα κάναμε παιδί τώρα αλλά γενικά κ μόνο σαν ζήτηση με τον άνθρωπο σ σε βάζει σε άλλη διαδικασία ...
Τι να πω νιώθω σαν να χαιρετάω τη ζωή που δεν έζησα ... τίποτα δεν μένει εδώ , κάθε σχέση μ τελειώνει λόγω των θεμάτων μ ... κ δεν έχω βγάλει άκρη ... κανείς δεν βγάζει άκρη τι μ συμβαίνει !
Ευχαριστώ !!! <3
