Printable View
Είναι μέρες που βουλιάζω στο κρεβάτι κ ξεχνάω να σηκωθώ ... δεν αντέχω άλλο να βαραίνω τους γύρο μ ... η ζωή μου έχει χάσει κάθε ουσία ... κουράστηκα να τους βλέπω να προσπαθούν να με ξυπνήσουν . Κουράστηκα να λέω τα πράγματα που δεν μπορούν να καταλάβουν .
Μη στεναχωριεσαι.θα έρθουν οι μέρες που θα σηκωθείς ξανά από το κρεβάτι και η ζωή σου θα βρει ουσια και πάλι. Όλοι το περασαμε που ειμαστε εδώ και σε καταλαβαινουμε
Οι γονείς μ δεν καταλαβαίνουν , οι αδελφές μου με κατηγορούν κ ο φίλος μου στα δύσκολα την έκανε... πάει καιρό η κατάσταση κ πραγματικά είναι στιγμές που δεν βρίσκω τον λόγο να πηγαίνω στο γιατρό κ να με κάνει πείραμα για τα χάπια ... δεν είναι φυσικά όλες οι μέρες έτσι αλλά η πλειοψηφία ...
Δυστυχώς η κατάθλιψη είναι ύπουλη ασθένεια. Σε νιώθω γιατί κι εγώ από τον Σεπτέμβρη έχω πέσει σε αυτή. Ξέρω πως νιώθεις αλλά δεν πρέπει να το βάζουμε κάτω.Quote:
Originally Posted by Labrujamuerta
Έχεις αλλάξει αρκετές αγωγές με τον γιατρό σου?
Έχω δοκιμάσει γενικά διάφορες όλα αυτά τα χρόνια ... τώρα βέβαια είμαι στα λίγο πιο βαριά ... με πιάνουν μια βδομάδα κ μετά τπτ
Επειδη γραφεις οτι "στα δυσκολα την εκανε", η αλλαγη στη συμπεριφορα του φιλου σου συμπιπτει με την επιδεινωση της καταθλιψης σου, η ειχε απο πιο πριν αυτες της διακυμανσεις στο δικο του το χαρακτηρα; Δεν παω να τα συνδεσω, απλα στο αλλο θρεντ δεν ειχες γραψει τοσο για σενα πως εισαι απο διαθεση.Quote:
Originally Posted by Labrujamuerta
Τι να σου πω όλα έγιναν απότομα .. τα έβαλε με τους γονείς μ που ήρθαν να με πάρουν να μείνω μαζί τους για να με προσέχουν .. μετά τα έβαλε με μένα που δεν μίλησα ... κ από τότε μ έχει φερθεί με το χειρότερο τρόπο ... μέχρι κ άτομο με έπιασε κ μ έστειλε μηνύματα που στέλνει σε κοπέλες ... τρελή συμπεριφορά α... κ 3 μέρες πριν απ αυτό ψάχναμε σπίτι για να πάμε σε άλλη περιοχή ... μου έλεγε ότι είχε ρουτινιασει κ ήδη κάναμε μια λίστα για πράγματα μες τη χρόνια που θα μας έκαναν καλό κ στους 2 ... μετά από 2 χρόνια που μέναμε μαζί , με χώρισε από το τηλ ... κ εγώ εδώ κ 2 βδομαδες δεν έχω βρει τη δύναμη να πάω να πάρω τα πράγματα απ το σπίτι ... δεν τα έχω πει στους δικούς μ όλα αυτά αλλά σίγουρα έχουν επιδυνωσει την κατάσταση μ ...
Ο μοναδικός άνθρωπος που θα ήθελα δίπλα μ , όχι μόνο δεν είναι κ με άδειασε χώρις καν να ενδιαφερθεί ... αποκαλύφθηκε ότι δεν με ήθελε καιρό γιατί γύριζε κ με άλλες ενώ εγώ δούλευα βράδυ... ήθελε άλλη ζωή εξαρχής κ εγώ πίστεψα τα λόγια του ...
ρε χέσε τον βλάκα αυτόν , θα βρεις καλύτερους, άντε νευρίασα τώρα με τη συμπεριφορά του. Δε σε θέλει μία αυτός, δέκα εσύ στα τσακίδια πες του.
Είσαι που είσαι σε κατάθλιψη, έγινε και αυτό εμ με τι δυνάμεις να σηκωθείς από το κρεβάτι λογικό. Πρέπει να το κάνεις όμως γιατί τίποτα δεν κρατάει για πάντα , και θα έρθουν καλύτερες μέρες.
Τα πράγματα δεν έχουν τόση σημασία στη φάση που είσαι, στην τελική στείλε κάποιον άλλο να τα πάρει.
Καλα, για αυτο το ατομο αναρωτιεσαι αν εχει... ΔΕΠΥ; Οξεια γομαριτιδα εχει. Πριν το ρωτησα με τροπο αν συνδεεται η αλλαγη συμπεριφορας του με την καταθλιψη τη δικη σου γιατι δεν ημουν σιγουρος απο οσα ειχες γραψει στο αλλο θρεντ, αλλα με οσα λες εδω δεν αφηνεις και πολλη αμφιβολια. Δεν εχει σημασια ποια ειναι τα ακριβη κενα στην προσωπικοτητα του, γιατι δεν ειναι δικη σου ευθυνη. Αντιθετα εκεινος θα επρεπε να ειναι πιο υπευθυνος απεναντι σου ειδικα οταν εισαι σε φαση αδυναμιας. Τι σοϊ δικος σου ανθρωπος ειναι αυτος; Νομιζω εχεις αντιστρεψει την εικονα και παιρνεις επανω σου τα λαθος βαρη. Αντι να ψαχνεις πως να τον βοηθησεις θα επρεπε εκεινος να ψαχνει πως να βοηθησει εσενα. Εφοσον κανει το αντιστροφο πρεπει να τον αποβαλλεις απο την ψυχη σου.Quote:
Originally Posted by Labrujamuerta
Δεν μπορούν να καταλάβουν. Εγώ όταν προσπάθησα να τους εξηγήσω τι περίπου αισθάνομαι έλαβα κάτι απίστευτες απαντήσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να μιλάνε (να φωνάζουν μάλλον) όλοι μαζί πάνω από το κεφάλι μου και εγώ να προσπαθώ να πω μια κουβέντα και να μην ακούγομαι. Και τότε είπα ποτέ ξανά. Δεν αξίζει, δεν μπορώ να κάθομαι να ακούω σαχλαμάρες. Δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν. Το σφάλμα μου ήταν πως κόντεψα να πάθω κρίση πανικού και απομακρύνθηκα για να το σταματήσω και προσβλήθηκαν. Οπότε όταν με ρωτάνε "τι έχεις εσύ" η απάντηση είναι "μια χαρά είμαι".Quote:
Originally Posted by Labrujamuerta
Όσο για τον φίλο σου, συγνώμη που θα το πω, αλλά δεν άξιζε. Σιγά σιγά θα νιώσεις καλύτερα.
Μέρες αργίαςQuote:
Originally Posted by Labrujamuerta
Μου θύμισες αυτό το τραγούδι.
Θυμάμαι το άκουγα φανατικά όταν ήμουν έφηβος.
Αλλά κατάλαβα αρκετά καθυστερημένα ότι αναφέρεται στον Θάνατο που...θά'ρθει.
Ξέρω πως θα `ρθει και δε θα `μαι όπως είμαι,
να τον δεχτώ με το καλύτερο παλτό μου.
Μήτε σκυμμένος στις σελίδες κάποιου τόμου,
εκεί που υψώνομαι να μάθω ότι κείμαι.
Δε θα προσεύχομαι σε σύμπαν που θαμπώνει,
δε θα ρωτήσω αναιδώς, πού το κεντρί σου;
Γονιός δε θα `ναι να μου πει, σήκω και ντύσου
καιρός να ζήσουμε παιδί μου, ξημερώνει.
Θα `ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου
κι εκλιπαρώ φανατικά λίγη γαλήνη.
Θα `ρθει σαν πύρινο παράγγελμα που λύνει
όρους ζωής και την αδρή χαρά του κόσμου.
Δε θα μαζεύει ουρανό για να με πλύνει,
δε θα κρατά βασιλικό ή φύλλα δυόσμου.
Θα `ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου
Θα `ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου
Θα `ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου...
https://www.youtube.com/watch?v=QeUL387LTwk
Το αγαπώ αυτό το τραγούδι !!! Συγνώμη είμαι καινούργια Και δεν ξέρω να απαντήσω στον καθένα ξεχωριστά .. σας ευχαριστώ πολύ για ολους... απλά είχα πιστέψει πολύ μέναμε μαζί είχαμε τον γάτο μας ... κ ξαφνικά είμαι αναγκασμένη να γυρίσω πίσω κ να χάσω οτι έχτιζα 2 χρόνια .. είμαι τόσο μόνη δεν έχω πια φίλους ... κ πραγματικά μ κάνει καλό που βρήκα αυτό το φόρουμ κ ανθρώπους που ξέρουν τι νιώθω ... θέλω απλά να σταματήσω να κλαίω κ το κλάμα έχει γίνει συνήθεια ... πρέπει να καταφέρω να βρω κ δουλειά γιατί δεν τα βγάζουν πέρα οι δικοί μ ..
Κάνω πάλι το ίδιο λάθος να δικαιολογήσω εκείνον... δυστυχώς εμένα το πρόβλημα αυτό είναι, ότι ´κοιτάω πάντα τους άλλους περισσότερο απ εμένα .. έχω μια λανθασμένη εντύπωση ότι ο κόσμος βλέπει όπως εγώ ...
Καλή μου φίλη κι εγώ είχα πιστέψει 5 χρόνια συμβίωσης , είχαμε και εμείς τον γάτο μας και τους φίλους μας...και ξαφνικά έπρεπε να αλλάξω τα πάντα και ότι έχτιζα 5 χρόνια πήγε περίπατο. Δυστυχώς έτσι είναι οι σχέσεις μερικές φορές. Ποντάρεις και χάνεις. Έχεις κερδίσει όμως εμπειρία και ελπίζω αρκετές όμορφες στιγμές. Μην ξεχνάς γνωριμίες καινούργιες μπορείς και θα κάνεις, και όλα αυτά που τώρα νιώθεις θα ξεθωριάσουν με το πέρας του χρόνου.