Η λύση σε κάθε πρόβλημα

Επέλεξα σήμερα Κυριακή, να γράψω πάλι ένα θέμα, χωρίς να το κατατάξω κάπου.

Όπως έχω ξανά πει, η αλήθεια είναι πως η εφηβεία μου δεν ήταν στα καλύτερά της. Δεν μου έδιναν σημασία στο σχολείο κλπ. απλά, αυτό το θέμα, θα αναφερθώ στην εφηβική μέχρι και την δική μου ηλικία. Η αλήθεια είναι παιδιά, πως δεν υπάρχει πρόβλημα χωρίς λύση. Εάν αναφερθώ όμως σε εμένα, τότε που περνούσα διάφορα, θεωρούσα πως δεν υπήρχε κάποια λύση.

Το μυαλό μου γύρναγε, γύρναγε, γύρναγε μην μπορώντας να στηριχθεί σε κάτι καλό. Και τότε μου ήρθε η ιδέα, το χιούμορ. Ναι παιδιά το χιούμορ. Όσο αντιμετωπίζεις τα πράγματα με χιούμορ, τόσο καλύτερο είναι για την ψυχολογία σου.

Για παράδειγμα, δεν σε κάνουν παρέα στο σχολείο τα παιδιά, κάνε χιούμορ με αυτό ή δεν σε βάζουν να παίξεις μπάσκετ μαζί τους, κάνε χιούμορ και σε αυτό, αντιμετώπισε με γέλιο τα πράγματα.

Το θέμα είναι για να το πετύχει αυτό κάποιος, πρέπει να είναι σε θέση να βάλει τα πράγματα στο μυαλό του, σε μια σειρά. Να ωριμάσει εγκεφαλικά, το χιούμορ, είναι αποτέλεσμα άμυνας. Επέλεξα αυτή την άμυνα, διότι βλέπω πιο καθαρά τα πράγματα. Η άλλη άμυνα, ήταν να κλειστεί κάποιος στον εαυτό του και αυτό το έχω κάνει, αλλά δεν μου βγήκε.

Σκέφτομαι, ότι σε αυτή την ζωή μια φορά ζούμε, γιατί να ασχολούμαστε με μαλακίες, οπότε τα αντιμετωπίζω τα περισσότερα αρνητικά με χιούμορ και τελειώνει η ιστορία.

Κάτι αρνητικό, δεν θα κρατήσει πολύ, το θετικό θα το θυμάσαι για πάντα. Για εμένα ήταν θετικό που πέρασα στις πανελλήνιες στην πόλη και στην σχολή που ήθελα. Ήταν θετικό που πήρα το δίπλωμα για το αμάξι και τώρα οδηγώ και τσακώνομαι με τους ταξιτζίδες και μπορώ να βρω και άλλα.

Αν ξεκινήσω για τα αρνητικά, ίσως να μην φτάνει ούτε η αυριανή μέρα για να τελειώσω, πολλά είναι και πάντα στην ζωή μας, τα αρνητικά θα είναι περισσότερα από τα θετικά. Τουλάχιστον όμως τα θετικά μένουν για πάντα, αλλά τα αρνητικά τα ξεχνάμε. Συμβαίνει αυτό σε εμένα, σήμερα μπορεί να μου τύχει ένα αρνητικό και αύριο να το ξεχάσω και να θυμάμαι κάτι θετικό ή ένα αστείο που είχα πει στην παρέα και γελούσα μόνος μου.

Κάνε πλάκα με την δυστυχία, αυτό είναι το μυστικό. Ναι θα πιεστείς σε κάποιες φάσεις, αλλά τουλάχιστον το χιούμορ δεν μπορεί να στο πάρει κανείς.

Έχει τύχει μερικές φορές, να μην έχω χρήματα, ε έκανα πλάκα και με αυτό, ντάξει κανείς μας δεν είναι πλούσιος.

Μου αρέσει ας πούμε να κάνω δικά μου βιντεάκια και να παίζω κάποιον χαρακτήρα, τα τραβάω δηλαδή μόνος μου. Τα Χριστούγεννα που μας πέρασαν, έτυχε, τα έφερε έτσι η συγκυρία που ήμουν μόνος μου. Έτσι έκανα ένα βιντεάκι και το έστειλα στους φίλους μου, που έκανα τον Σκρουτζ, είχε τεράστια πλάκα, ακόμα γελάνε..

Αντιμετώπισε τα πράγματα με ζωντάνια και με χιούμορ, όποιος αφήνεται στην μοίρα του, κακό στον ίδιο κάνει.

Ήταν μικρό το θέμα που άνοιξα, αλλά καταλάβατε το concept. Α καλά, αν σας πω για τις προσεγγίσεις μου στις κοπέλες, θα κλάψετε, βέβαια να το πούμε και αυτό, πως επειδή ζούμε σε μια σοβαροφανής κοινωνία του δήθεν καθωσπρεπισμού, δεν δέχονται όλοι το χιούμορ.

Έχω κάνει χιούμορ σε κοπέλα που εμένα μου άρεσε, αλλά εκείνη δεν γέλασε και με κοίταγε... Οκ συμβαίνουν και αυτά.

Και προσοχή το χιούμορ να μην είναι χυδαίο ή υβριστικό, ένα τέτοιο "χιούμορ" ανήκει στα σκουπίδια, δεν είναι σωστό να γελάει κάποιος με τα θεία ή με τις ιδιαιτερότητες κάποιου ή με διάφορα σωματικά χαρακτηριστικά. Το έξυπνο χιούμορ είναι αυτό που κερδίζει...

Κώστα μου, πολυ ωραια τα λες. Χαιρομαι που μπορεις και διακωμωδεις καποιες καταστασεις με ωραιο τροπο, ομως δεν ειμαστε ολοι σε θεση να το κανουμε αυτο. Και τι εννοω. Οχι οτι δεν εχουμε χιουμορ φυσικα. Απλα τα προβληματα μπορει να ειναι τοσα πολλα και τοσο "ογκωδη" που να μην μας αφηνουν περιθωρια για χιουμορ. Εμενα μου λενε ολοι συνεχως οτι δεν μπορω να γινω ευτυχισμενη. Μα αφου εχω καταθλιψη πως θα γινω; Πως να χρησιμοποιησω το χιουμορ μου οταν σκεφτομαι τα χιλιαδες αρνητικα 1.000.000 φορες τη μερα; Εσυ απο την αλλη πως μπορεις και δεν τα σκεφτεσαι; Εμενα τα αρνητικα μου μενουν παντως και εχω κουραστει απο τη ζωη, ειλικρινα.

Αρκεί και αυτό να γίνεται με σύνεση και με μέτρο. Και ο υπερβολικός αυτοσαρκασμός εκφράζει έντονα κάποιο κόμπλεξ.
Παρόλα αυτά θα συμφωνήσω στα υπόλοιπα που είπες περί χιούμορ, πως αποδυναμώνει τα προβλήματα της ζωής.

Κωστα πολυ ευστοχα αυτα που γραφεις και βοηθητικα!!
Αν το συνειδητοποιησουμε ολοι μας αυτο, θα δουμε καλυτερες μερες!
Προσωπικα απο τοτε που αρχιζα να το εφαρμοζω ως και τελευταια μου επιλογη πλεον με τοση μαυριλα στη ζωη μου....
Αρχισε να υποχωρει καθε ειδους παθολογικου αγχους, καταθλιψης κλπ...
Τιποτα δεν ειναι τυχαιο! Το χιουμορ τελικα ειναι η καλυτερη μου αμυνα..και εχω μπολικο ευτυχως! :-p

Παιδιά χαίρομαι που βοηθάω, απλά σας είπα μια άμυνα που χρησιμοποιώ απέναντι στα προβλήματά μου. Όλοι μέσα μας έχουμε έστω και λίγο χιούμορ, ας το εκφράσουμε λοιπόν.

@Λουλούδι διάβασα αυτό που έγραψες, η αλήθεια είναι πως μερικοί άνθρωποι δεν είναι πως δεν έχουν χιούμορ, αλλά δεν τους βγαίνει. Είπες κάτι που μπορεί να σε βοηθήσει πιστεύω, είπες ότι εσένα σου λένε όλοι ότι δεν μπορείς να γίνεις ευτυχισμένη...

Γιατί αυτό να το πιστεύεις για τον εαυτό σου; Γιατί να βλέπεις το αρνητικό στοιχείο του εαυτού σου και όχι το θετικό; Γιατί να ακούς τις απόψεις των άλλων στην τελική;

Όπως έχω ξανά πει, ο άλλος πάντα κάτι κακό θα βρει να πει για τον άλλον. Είναι έτσι δομημένη η ελληνική κοινωνία, που αν δεν τους γράψεις στα @@ σου, τότε θα σε φάνε. Το χιούμορ που προτείνω, είναι ένας από τους δικούς μου μηχανισμού άμυνας, που συνεπάγεται και με ολίγο γράψιμο. Κρατάω αυτά που θέλω και τα άλλα τα πετάω. Φαίνεται πως στο μυαλό μου, υπάρχει και το enter και το delete. Μπαίνουν όλα, αλλά επιλέγω τι θα κρατήσω.


(Αυτό το μπαίνουν όλα ακούστηκε λίγο περίεργο, αλλά καταλάβατε τι εννοώ, εννοώ τις σκέψεις)...

@Δημήτρη Η αλήθεια είναι πως σε όλα τα πράγματα χρειάζεται ένα μέτρο, στο χιούμορ δεν έχω. Εξαιρώ βέβαια αυτό που έγραψα στην τελευταία παράγραφο για τα χυδαία "αστεία". Υπάρχει όριο και στο χιούμορ.. Κάνω μπόλικο αυτοσαρκασμό, δεν μπορείς να καταλάβεις σε τι μέγεθος. Μου αρέσει να αστειεύομαι με τα αρνητικά μου στοιχεία ή με το πάχος μου ή οτιδήποτε άλλο μου συμβαίνει. Γελάω πολλές φορές και μόνος μου σκέψου, που αυτό όντως είναι λίγο περίεργο...

@Μαρία, χαίρομαι που σε βοήθησα και χαίρομαι που σου βγαίνει αυθόρμητα το χιούμορ. Μπράβο συνέχισε έτσι :)

Κωστα το πιστευω αυτο γιατι εχω καταθλιψη και επιπλεον δεν επαιρνα σωστα τα φαρμακα μου λογω ενος λαθους του γιατρου γι'αυτο ημουν σε τελμα. Τωρα ειμαι καλυτερα αλλα παλευω πολυ με τη διαιτα μου εχει ανοιξει πολυ η ορεξη οποτε παλι ειμαι δυστυχισμενη γιατι δεν μπορω να εχω αυτο που θελω, ενα σωμα αν οχι αδυνατο εστω κανονικο. Τελοσπαντων, εκτος θεματος.