Ρουτινα χωρις φιλους

Καλησπέρα ειμαι 21, ζω στην αθηνα και εργαζομαι εδω... Μενω μακρια απο τους γονεις μου με τον αδερφο μου. Απο τοτε που ηρθα εδω δεν κανω κατι ουσιωδες. Ειναι η κλασική ρουτινα δουλεια σπίτι δουλεια σπίτι αντε καμια φορα για καφε με τον αδερφο μου κ τους φίλους του. Δεν εχω εδω φιλους και με εχει πάρει απο κατω... Δεν εχω παρεες δεν κανω πράγματα.. Δουλευω 8-5 5ημερο τημ εβδομαδα και καθε μερα ειναι ιδια με την προηγούμενη.. Απορω αν ειμαι ο μονος που ισχυει αυτο... Βλεπω αλλους βγαινουν απο εδω απο εκει.. Αλλα εγω δεν εχω παρέες.. Θα ηθελα μια βοηθεια παρακαλώ

Γράψου σε δραστηριότητες.. Απο χορό μέχρι και ζωγραφική.. Ότι σου αρέσει εσένα.. Θα σε φέρει σε επικοινωνία με άλλους

Κι γω το ιδιο απορω,αρα φαινεται πως ειμαστε στην ιδια θεση..μιας που δουλευεις, προσπαθησε να βρεθεις κοντα με καποιον συναδελφο σου αν ειναι εφικτο..πες του να πατε μετα την δουλεια για εναν καφε αλλιως αν δεν προλαβαινετε να βρεθειτε οταν εχετε ρεπο!

Το θεμα ειναι οτι εχω μεγαλη διαφορα με τα ατομα της δουλειάς οποτε δε μπορω κ δεν αισθανομαι κ ο. Ιδιος ωραια... Δεν μπορω να καταλαβω.. Τι πρέπει να κανω...

Θα πας σε κάποιο χόμπυ ή ασχολία που σε ενδιαφέρει. Είναι σημαντικό να σε ενδιαφέρει όμως, όχι να πας μόνο για να γνωρίσεις κόσμο. Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχει κάτι κοινό μεταξύ όσων βρίσκεστε σε αυτό το χώρο και θα μπορείς να ξεκινήσεις συζήτηση πιο εύκολα. Επίσης, να ξεκινήσεις να βγαίνεις κι ας μην έχεις παρέες. Δεν είναι κακό να πας ας πούμε σε ένα μπαράκι στη γειτονιά να πιείς ένα ποτό αν γουστάρεις. Άσε που κι έτσι μπορεί να γνωρίσεις κόσμο, κάτσε στο μπαρ αλλά κάπου κεντρικά κι όταν σου δωθεί η ευκαιρία, μίλα με τον μπάρμαν, μίλα με κάποια αφορμη με άτομα που θα κάτσουν δίπλα σου και πάει λέγοντας. Μην έχεις κόμπλεξ να κάνεις πράγματα που γουστάρεις μόνος σου πάντως, αν βαριέσαι να μείνεις μόνος με τον εαυτό σου, πως να μην σε βαριούνται και οι άλλοι;

Quote:

---

Originally Posted by Unforgiven

Το θεμα ειναι οτι εχω μεγαλη διαφορα με τα ατομα της δουλειάς οποτε δε μπορω κ δεν αισθανομαι κ ο. Ιδιος ωραια... Δεν μπορω να καταλαβω.. Τι πρέπει να κανω...

---

παντως η διαφορα ηλικιας δεν ειναι απαραιτητα προβλημα..καταλαβαινω οτι ας πουμε δεν θα μπορεις να βγεις εξω να διασκεδασεις με αυτους αλλα τουλαχιστον μεσα στο εργασιακο σου περιβαλλον μπορεις να χεις μια α' επικοινωνια! Το καλυτερο οπως ειπε και η sonia ειναι να κανεις πραγματα που ευχαριστιεσαι απο μια ταινια μεχρι ζωγραφικη! παντως επειδη οπως σου ειπα συμπασχω, εχω κλαψει πολλες φορες τη μοιρα μου οτι δεν εχω φιλους και ολοι βγαινουν και μπλα μπλα μπλα αλλα λυσεις υπαρχουν..συνεχισε να βγαινεις με τους φιλους του αδερφου σου, μαθε τα ενδιαφεροντα τους και προτεινε τους-αν σ αρεσουν αυτα-να πατε μαζι..χωρις να σημαινει οτι θα τους ''κλεψεις''

Ενταξει.. Αν καποιος εχει κατι να προτεινει θα με βοηθουσε. Ευχαριστώ

Αυτο θα πρεπει να το βρεις μονος σου, καποιο ενδιαφερον, μια ασχολια... εμεις μπορει να σου προτεινουμε αλλα αν το ακολουθησεις απο υποχρεωση για να ξεφυγεις απο τη ρουτινα, και αγγαρεια θα ειναι και δεν θα σε βοηθησει καθολου. Σκεψου τι σου αρεσει ή τι θα ηθελες να κανεις εσυ και εφαρμοσε το, οσο παλαβο και να ειναι. Θα σε γιατρεψει στα σιγουρα και θα δεις τα πραγματα θετικα και αν τα βλεπεις θετικα τοτε μπορει να ανοιχτεις, να βρεις νεους φιλους, αλλες ασχολιες... Και το ωραριο σου ειναι μια χαρα, σκεψου να ησουν απογευματινος και εξαημερος... :-/

ΜΑ οπως γραφεςι; βγαινεις με τον αδελφο σου και τους φιλους του! δεν ειναι κακο! θα μπορουσες να εντηνεισ την παρεα σου, να γινεις πιο δραστηριος, να καμεις προτασεις για δραστηριοτιτες στην παρεα! Θα μπρουσες να κανεις καπως πιο εντονη παρεα στην αρχη με ορισμενους απο τους φιλους του αδελφου σου!
Εαν νιωθεις ασχημα στο οτι ειναι ο σαδελφος σου στην παρεα τωτες ειναι λλο θεμα! αλλα και σε αυτην την πριπτωση θα μπορουσες με τον καιρο να τους κερδησεις απο τον αδελφο σου αυτους τους φιλους και να γινουν δικοι σου φιλοι! αυτο βεβαια προμηνιει ηντρικες και μαγειρεματα. Εσυ ξερεις το ηθικο και το σωστο που αρμοζει.

Χωρίς να θέλω να σου πω σου εχω την λύση και σώθηκες, θα σου πω τι δοκίμασα εγώ, χωρίς πίεση όμως και μεχρι τώρα καπως δειλα δειλα εχει αρχίσει και λειτουργεί.
Αποφάσισα να πάω στον πολιτιστικό σύλλογο του Δήμου μου, εξερευνώντας τα προγράμματα που είχε, αποφάσισα να γραφτώ στην θεατρική ομάδα.
Εγώ και το θέατρο στην μέχρι πριν ζωή μου.. καμία σχέση. Ο λόγος που πήγα δεν ήταν για να κάνω παρέες, απλά πραγματικά ήθελα κάτι fun να κάνω σαν δραστηριότητα με λίγα λεφτά και λίγο κόπο, διοτι είχα αρχίσει να βγάζω ρίζες μέσα στον καναπέ μου.
Πέρασε ένα δίμηνο που πήγαινα και με στεναχωρούσε κάπως που ολοι γνωρίζονται 5 και 6 χρονια και εγω ήμουν στην απέξω. Και ομως καπου εκει κατι άρχισε να γίνεται.. ξέρεις ενα ενδιαφέρον του τυπου "με τι ασχολείσαι?'' ¨"που μενεις? κτλ κτλ... και αυτο το ενδιαφέρον μετα εγινε καφες και πολύωρο κους κους με νέο κοσμο.
Αυτό είναι ενα παράδειγμα. Υπάρχουν και πολλά αλλα..
Το συμπέρασμα πάντως είναι οτι αν δε σε βοηθά η δουλειά (ουτε και η δική μου βοηθά) πρέπει να στραφείς σε κάτι οργανωμένο πχ χορός, τραγούδι ή θέατρο. Αν είσαι πολύ διαβαστερός και την παλεύεις, μπορείς να κάνεις ενα μεταπτυχιακό ή μια ιδιωτική σχολή.
Πάντως κάτι που να σου αλλάξει την "Ρουτίνα", κάτι που να έχει το δικό του προγραμματισμό.

Δυστυχώς δεν κάνουμε φιλίες πια οπως στο Δημοτικό που λέγαμε "κοριτσάκι θες να γίνουμε φίλες?" και γινόμασταν...

Θελει υπομονή, μην απογοητευτείς με την πρώτη.