Αξίζει να προσπαθήσω?

Γεια σας. Θα ήθελα την γνώμη σας οσον αγορα τον γάμο μου. Παντρεύτηκαμε γιατι έμεινα έγκυος μετα απο 7 μήνες σχεση
.. ηταν σοκ στην αρχη αλλα ταυτόχρονα κατι που θέλαμε... παράλληλα λιγο πριν μεινω εγκυος μπήκαμε στο σπιτι που μένουμε οποτε ολα έπεσαν ολα μαζι... εγκυμοσύνη... συγκατοίκηση... Στην αρχή της συγκατοίκησης υπήρχαν πολλοί καυγάδες Παρ ολο που πριν δεν μαλώνανε ιδιαίτερα... αυτος ηταν πολυ αποτομος απεναντι μου μιλουσε αγαρμπα ενω εγω χρειαζομουν στοργη και κάποιον να με προσεξει...

Μετά τη γέννηση του παιδιού οι καυγάδες έγιναν ακομη πιο μεγάλοι, τον έβρισα, εφυγε απο το σπιτι ενα βραδυ ειπαμε οτι χωριζουμε μερικες φορες...Τώρα ενα χρόνο μετά την γέννηση του παιδιού μας ειμαστε απλα σαν συγκάτοικοι... αυτος κοιμαται στον καναπε δεν εχουμε καμια σεξουαλικη επαφη και γενικά οποτε μιλήσω για τα προβλήματα που εχουμε τον πρήζω! Γενικα δεν με πλησιάζει ιδιαίτερα μονο μια αγκαλια που και που και όσες φορές του λεω οτι εχουμε απομακρυνθεί μου λέει ότι τον έβρισα και του εχει πεσει το ηθικό.
Γενικά είναι σκληρός τύπος, μου είχε πει ότι δεν ερωτεύτηκε ποτε ημουν η πρώτη (Δεν ξέρω αν το πιστεύω ),ειμαστε 36 χρονών και οι δυο. Νιωθω οτι απλα τον διευκολύνω στην καθημερινότητα με το να μαγειρευω να σκουπίζω και αυτός ασχολείται με την δουλειά του και τα χόμπυ του... βοηθαει λίγο μεσα στο σπιτι αν και είναι μόνιμως με ένα κινητό στο χέρι... με το παιδί βοηθαει οταν ειναι σπιτι αλλα λείπει και πολλές ώρες...

Δεν ξέρω αν κάνω κάτι λάθος και τι μπορώ να κάνω για να μπορέσουμε να είμαστε και παλι ζευγάρι... Δεν ξέρω καν αν με αγαπάει... ειναι κλειστός και μου έχει πει ότι θέλει να προσπαθήσει αλλα κραταει μικρο καλάθι...

Ποτέ μα ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τη σήμερον ημέρα υπάρχουν άνθρωποι που γίνονται γονείς κατά λάθος ή θεωρούν ότι το να γίνουν γονείς θα τους δέσει σαν ζευγάρι. Ας πούμε ότι κάθεστε κάτω και κάνετε μια συζήτηση και προσπαθήσετε να τα βρείτε. Αν το ερωτικό σας έχει τελειώσει πριν καλά καλά αρχίσει, πως θα γίνει να το ξαναφιάξεις αυτό; Μετά αν σαν χαρακτήρες δεν ταιριάζετε και αυτός π.χ. δεν θέλει πολλά πολλά και είναι κλειστός και σκληρός κι εσύ θέλεις δίπλα σου κάποιον άνθρωπο ευαίσθητο και τρυφερό κι αντίσοιχα αυτός κάποια γυναίκα με άλλα χαρακτηριστικά από τα δικά σου, τι μπορεί να γίνει; Ως ένα βαθμό μικρές κινήσεις καλής θέλησης μπορεί να κάνετε κι οι δύο, ωστόσο ολική αλλαγή χαρακτήρα δεν γίνεται να κάνετε! Θα ζήσεις την υπόλοιπη ζωή σου μες τα προβλήματα και τον συμβιβασμό;
Άσχετα με τις δικές σας επιλογές, ακόμα και τέλειοι να είστε σαν γονείς, το παιδί καταλαβαίνει αν οι γονείς του δεν αγαπιούνται και δεν τα πάνε καλά και αυτό επηρεάζει την ψυχολογία του σε πολλά πράγματα. Εγώ πιο τίμιο το θεωρώ να παραδεχτείτε ότι κάνατε βλακεία και να χωρίσετε προσπαθώντας να είστε όσο γίνεται πιο σωστοί απέναντι στο παιδί, παρά να μένετε μαζί για τα μάτια του κόσμου ή επειδή "πρέπει" . Απλά λέω τη γνώμη μου.

δεν ξερω τι πρεπει να κανετε.
αυτο που καταλαβαινω ειναι οτι ειστε μαζι κατα τυχη...
ετυχε και στην γνωριμια σας εμεινες εγκυος και ειπατε να παντρευτειτε.
ειναισ αν να παντρευεσαι εναν που γνωρισες τυχαια στον δρομο..
τι να πει κανεις.
εντελως λόττο. κι αν σου κατσει;;;;
δεν δειχνει να εκατσε και σιγουρα οι πιθανοτητες ειναι πολυ μικρες, οπως τα περιγραφεις.
τα παιδια δεν δενουν το ζευγαρι, αντιθετα πρεπει να εχει πολυ γερες βασεις και μεγαλο ταιριασμα γιατι και ξενερωνουν στο σεξουαλικο και φερνουν συνεχεια προβλοηματα προς επιλυση.
δεν εξρω αν σωζεται η κατασταση. η ζωη με το κινητο στο χερι, εμενα μου δειχνει οτι κοβοντας το εμταξυ σας σεξ, αυτος μαλλον το βρηκε αλλου...
εσυ εργαζεσαι; εισαι οικονομικα ανεξαρτητη;

Δεν ξέρω γιατί σου φαίνεται περίεργο ότι γεννιούνται παιδιά κατα λάθος οπως λες... αν ρωτήσεις γύρω σου εκτος κι αν υπάρχει πρόβλημα γονιμότητας τα μισά ειναι γεννημένα κατά λάθος .... Λίγο σκληρή αντιμετώπιση μιας και ένα παιδι ποτε δεν ειναι λαθος!! Βεβαια εμεις το ειχαμε συζητησει και θελαμε να κανουμε οικογενει αΠλα εγιναν ολα λιγακι γρηγορα....

Αφού ένα παιδί ποτέ δεν είναι λάθος, γιατί προβληματίζεσαι για αυτά που ζεις; Άλλο να έχεις συζητήσει ότι θες οικογένεια κάποια στιγμή στο μέλλον ΑΝ και ΟΤΑΝ είσαι σίγουρος για τον άνθρωπό σου και για τις συνθήκες κι ώσπου να σιγουρευτείς να παίρνεις τις προφυλάξεις σου κι άλλο να παίζεις με τις πιθανότητες χωρίς να είσαι σίγουρη για το ότι είστε έτοιμοι και για το τι θα κάνεις αν σου κάτσει η εγκυμοσύνη εκείνη τη στιγμή.

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Ποτέ μα ποτέ δεν κατάλαβα γιατί τη σήμερον ημέρα υπάρχουν άνθρωποι που γίνονται γονείς κατά λάθος ή θεωρούν ότι το να γίνουν γονείς θα τους δέσει σαν ζευγάρι.

---

Δεν ξέρω γιατί σου φαίνεται περίεργο ότι γεννιούνται παιδιά κατα λάθος οπως λες... αν ρωτήσεις γύρω σου εκτος κι αν υπάρχει πρόβλημα γονιμότητας τα μισά ειναι γεννημένα κατά λάθος .... Λίγο σκληρή αντιμετώπιση μιας και ένα παιδι ποτε δεν ειναι λαθος!! Βεβαια εμεις το ειχαμε συζητησει και θελαμε να κανουμε οικογενει αΠλα εγιναν ολα λιγακι γρηγορα....

Quote:

---

Originally Posted by Sonia

Αφού ένα παιδί ποτέ δεν είναι λάθος, γιατί προβληματίζεσαι για αυτά που ζεις; Άλλο να έχεις συζητήσει ότι θες οικογένεια κάποια στιγμή στο μέλλον ΑΝ και ΟΤΑΝ είσαι σίγουρος για τον άνθρωπό σου και για τις συνθήκες κι ώσπου να σιγουρευτείς να παίρνεις τις προφυλάξεις σου κι άλλο να παίζεις με τις πιθανότητες χωρίς να είσαι σίγουρη για το ότι είστε έτοιμοι και για το τι θα κάνεις αν σου κάτσει η εγκυμοσύνη εκείνη τη στιγμή.

---

Προβληματίζομαι γιατί έχω αισθήματα και προσπαθω να σώσω τον γάμο μου.... ακομη και ζευγάρια πολυ αγαπημένα περνάνε κρίση με τον ερχομό ενός παιδιού... ρωτάω να δω αν υπάρχουν άτομα που έχουν περάσει παρόμοια κατάσταση και τι έκαναν για να το αντιμετωπίσουν

"Αξίζει να προσπαθήσω;" ήταν ο τίτλος και εγώ έγραψα απλά τη γνώμη μου.
Αν θες γνώμες μόνο από άτομα που έχουν βιώσει τα ίδια, ας ελπίσουμε ότι θα φανούν να σου πουν. Εγώ δεν έχω να προσθέσω κάτι.

Ευχαριστώ για την απάντηση... Είναι καλό που ακούω ολες τις γνώμες καμια φορα η πραγματικότητα είναι σκληρή... στην προκειμένη θα ήθελα να ακούσω από άτομα που μπορει να έχουν βιώσει μια παρόμοια κατάσταση δλδ αποξένωση μεταξύ του ζευγαριού και αν μπόρεσαν να τα ξαναβρούμε και με ποιον τρόπο...

Quote:

---

Originally Posted by Dee

Δεν ξέρω αν κάνω κάτι λάθος και τι μπορώ να κάνω για να μπορέσουμε να είμαστε και παλι ζευγάρι...

---

Αφού δεν ξέρεις εσύ τότε δεν ξέρει κανείς. Αυτό στο οποίο πρέπει να επικεντρωθείτε τώρα είναι να φροντίσετε το παιδάκι σας. Τα υπόλοιπα μπορεί με τον καιρό να διορθωθούν, μπορεί και όχι. Πιστεύω όμως ότι η ελπίδα δε θα χαθεί αν δώσετε τη φροντίδα που οφείλετε ως γονείς, αφού εκείνος λέει ότι θέλει να προσπαθήσει.

Και να θυμάσαι: η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει.

Κοπελα μου αφου σου ειπε θελει να προσπαθησει αλλα κραταει μικρο καλαθι αυτο ειναι πολυ θετικο και κρατησου απο εκει αφου εχεις αισθηματα!! Δειξε του ποσο τον αγαπας........μην τον αποπαιρνεις......οτι λαθη κανατε τα κανατε και οι δυο........ανεβασε τον............δειξε του οτι ειναι ο αντρας του σπιτιου και εσυ η γυναικα του σπιτιου..........οτι αξιζετε και οι δυο εννοω......οχι τους ρολους που εχει θεσει η κοινωνια...............προσπαθησ� � να ερθεις πιο κοντα να σε καταλαβει............κανε οτι μπορεις για να σωσεις αυτο που εχετε......μην το αφηνεις στην τυχη του εχετε και ενα παιδι και εχεις και συναισθηματα.......προσπαθησ� � να τον κανεις να καταλαβει.........αυτο.......

Δεν είναι πρωτότυπη η κατάσταση που περιγράφεις, το λες και μόνη σου, και ολα τέλεια να ηταν ο ερχομός του παιδιού, η συγκατοίκηση ο γάμος κλπ θέτουν νέα προβλήματα ούτως ή αλλως. Κατι που θέλω να σου υπογραμμίσω είναι να μην τον μάθεις να τα κάνεις ολα εσυ με τις δουλειές του σπιτιού γιατι μετα αυτο παγιώνεται και δεν αλλάζει. Πρεπει τελοσπάντων με κάποιο τρόπο να ανταποδίδει πχ αν δεν μαγειρεύει να πηγαίνει σουπερ μαρκετ, κατι τετοιο εννοώ. Για ερεύνησε και την πιθανότητα να υπάρχει και αλλη γυναίκα μιας και λείπει αρκετά οπως λες και αν δεν παίζει αλλου τοτε πιστεύω οτι μπορεί να γίνει κατι.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Δεν είναι πρωτότυπη η κατάσταση που περιγράφεις, το λες και μόνη σου, και ολα τέλεια να ηταν ο ερχομός του παιδιού, η συγκατοίκηση ο γάμος κλπ θέτουν νέα προβλήματα ούτως ή αλλως. Κατι που θέλω να σου υπογραμμίσω είναι να μην τον μάθεις να τα κάνεις ολα εσυ με τις δουλειές του σπιτιού γιατι μετα αυτο παγιώνεται και δεν αλλάζει. Πρεπει τελοσπάντων με κάποιο τρόπο να ανταποδίδει πχ αν δεν μαγειρεύει να πηγαίνει σουπερ μαρκετ, κατι τετοιο εννοώ. Για ερεύνησε και την πιθανότητα να υπάρχει και αλλη γυναίκα μιας και λείπει αρκετά οπως λες και αν δεν παίζει αλλου τοτε πιστεύω οτι μπορεί να γίνει κατι.

---

Προσπαθώ να κάνω αυτό που λες όσον αγορα τις δουλειες του σπιτιού και γενικά βοηθαει... δεν μπορώ να πω... με κάποια πράγματα αλλα και με το μωρο... Σχετικά με το κινητό του λεω συνεχεια οτι δεν ειναι ωραιο μπροστα στο μωρο να είναι με ένα κινητό στο χέρι... απο την άλλη εντελώς τυχαία, γιατι δεν κάθομαι να ψάχνω κινητά, βρήκε κάποια μνμ με διάφορες στα σοσιαλ τα οποία δεν έλεγαν κατι παραπανω απο Γεια κτλ... βέβαια αυτό με πείραξε και έγινε μεγάλη φασαρία μου ζήτησε συγγνώμη και ότι εκανε βλακεία... Αλλά σίγουρα τωρα μου έχει μπει η ιδέα ότι δεν ξέρω τι κανει... Δεν πιστεύω ότι υπάρχει άλλη λείπει πολλες ωρες λογο δουλειάς

Καλησπέρα! Θα σε ρωτήσω κάτι που ρώτησα και ένα άλλο μέλος του φόρουμ λίγο πριν: Έχετε κοινά ενδιαφέροντα με τον άντρα σου; Μπορείτε να πάτε κάπου μαζί να διασκεδάσετε με τα ίδια πράγματα; Μπορείτε να συζητήσετε κάτι πέραν των υποχρεώσεων και της καθημερινής ρουτίνας; Να περνάτε τις ώρες σας ευχάριστα μαζί (εκτός του σεξ). Και εννοώ, τότε που ήσασταν καλά. Για μένα αυτό είναι βασικό κριτήριο για έναν γάμο.
Μετά, ένα άλλο: Πώς αφήσατε να περάσει τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να κάνετε μια κίνηση ο ένας προς τον άλλον; Πώς δεν προβληματιστήκατετόσο καιρό που δεν έχετε ερωτικές επαφές; Εσύ δεν είχες ανάγκη να τον πλησιάσεις πρώτη; Δεν αναρωτήθηκες, πώς εκείνος εκτονώνεται σεξουαλικά ενώ δεν έχει επαφές μαζί σου; Τί υπέθεσες και τί υποθέτεις; Οτι κάνει εγκράτεια όλο αυτό το διάστημα; Μα εσείς είστε νέοι άνθρωποι! Θέλω να πω, δεν βλέπω ένα ενδιαφέρον, ένα νοιάξιμο του ενός για τις ανάγκες του άλλου.
Τέλος πάντων, η γνώμη μου είναι οτι άφησες και πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα και σ αυτό το χρονικό διάστημα κάτι έχει γίνει, όπως φαίνεται. Μπορεί να μην είναι άλλη σχέση αλλά να είναι "αρπαχτές". Μπορεί να μην είναι "αρπαχτές" και να πηγαίνει σε ιερόδουλες. Μπορεί να μην είναι ιερόδουλες και να είναι εκτόνωση με ταινίες πορνό. Ό,τι και να ναι πάντως, έχει δημιουργηθεί μια επιπλέον απόσταση πλέον και θέλει προσπάθεια για να καλυφθεί.
Αν πάντως αφήσεις να κυλήσουν τα πράγματα όπως έχουν, είναι σχεδόν σίγουρο οτι θα χωρίσετε. Μένει να αποφασίσεις τί θέλεις. Η γνώμη μου είναι να κάνεις μια καλή προσπάθεια, αφού υπάρχει και το παιδί.

Quote:

---

Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ

Καλησπέρα! Θα σε ρωτήσω κάτι που ρώτησα και ένα άλλο μέλος του φόρουμ λίγο πριν: Έχετε κοινά ενδιαφέροντα με τον άντρα σου; Μπορείτε να πάτε κάπου μαζί να διασκεδάσετε με τα ίδια πράγματα; Μπορείτε να συζητήσετε κάτι πέραν των υποχρεώσεων και της καθημερινής ρουτίνας; Να περνάτε τις ώρες σας ευχάριστα μαζί (εκτός του σεξ). Και εννοώ, τότε που ήσασταν καλά. Για μένα αυτό είναι βασικό κριτήριο για έναν γάμο.
Μετά, ένα άλλο: Πώς αφήσατε να περάσει τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να κάνετε μια κίνηση ο ένας προς τον άλλον; Πώς δεν προβληματιστήκατετόσο καιρό που δεν έχετε ερωτικές επαφές; Εσύ δεν είχες ανάγκη να τον πλησιάσεις πρώτη; Δεν αναρωτήθηκες, πώς εκείνος εκτονώνεται σεξουαλικά ενώ δεν έχει επαφές μαζί σου; Τί υπέθεσες και τί υποθέτεις; Οτι κάνει εγκράτεια όλο αυτό το διάστημα; Μα εσείς είστε νέοι άνθρωποι! Θέλω να πω, δεν βλέπω ένα ενδιαφέρον, ένα νοιάξιμο του ενός για τις ανάγκες του άλλου.
Τέλος πάντων, η γνώμη μου είναι οτι άφησες και πέρασε μεγάλο χρονικό διάστημα και σ αυτό το χρονικό διάστημα κάτι έχει γίνει, όπως φαίνεται. Μπορεί να μην είναι άλλη σχέση αλλά να είναι "αρπαχτές". Μπορεί να μην είναι "αρπαχτές" και να πηγαίνει σε ιερόδουλες. Μπορεί να μην είναι ιερόδουλες και να είναι εκτόνωση με ταινίες πορνό. Ό,τι και να ναι πάντως, έχει δημιουργηθεί μια επιπλέον απόσταση πλέον και θέλει προσπάθεια για να καλυφθεί.
Αν πάντως αφήσεις να κυλήσουν τα πράγματα όπως έχουν, είναι σχεδόν σίγουρο οτι θα χωρίσετε. Μένει να αποφασίσεις τί θέλεις. Η γνώμη μου είναι να κάνεις μια καλή προσπάθεια, αφού υπάρχει και το παιδί.

---

Καλημέρα Ευχαριστώ για την Απάντηση!
Όσον αφορά τα κοινά ενδιαφέροντα η αλήθεια είναι ότι είμαστε αρκετά διαφορετικοί σαν χαρακτήρες και εγώ εχω τα χόμπυ αυτος τα δικά του αλλα βρίσκουμε και κανουνε κάποια πράγματα μαζί... διαφωνούμε σε πολλα πράγματα οσον αγορα πχ πολιτικά αλλα ενταξει αν βγούμε για καφε εχουμε πράγματα να πουμε... το είδα απο την αρχή ότι έχουμε αρκετές διαφορές σαν χαρακτήρες αλλα με κερδισαν αλλα πράγματα στον χαρακτήρα πχ ποσο σταθερός, δυνατός ειναι σαν χαρακτήρας, πράγματα που δεν είχα με άλλες σχέσεις Παρ ολο που μπορεί να ειχαμε κοινά χόμπυ κτλ...

Όσον αφορά το σεξουαλικό εκανα κινήσεις και πολλές φορές του εχω μιλήσει αλλα μου λέει ότι επειδή τον έβρισα το μειωσα και δεν ειναι ρομπότ εχει αισθήματα.... αυτος απο την μεριά του δεν κάνει κίνηση... γι αυτό αναρωτιέμαι οτι μπορει να ξενέρωσε τόσο και να μην με βλέπει και ερωτικά... ειδικά αφου γεννησα που άλλαξε και το σώμα μου... σ αυτο παντως λεει οτι δεν εχει σχεση η εμφάνιση ειναι οτι δεν αισθάνεται άνετα επειδη του μίλησα ασχημα... τι να πω δεν μπορώ να ξερω ακριβως τι σκέφτεται... Πρέπει να τον πιέσω και αρκετά να μιλήσει και μετά μου λέει ότι τον πρήζω!