Τι λέτε στον εαυτό σας όταν σας καταβάλλει ο φόβος του θανάτου?
Printable View
Τι λέτε στον εαυτό σας όταν σας καταβάλλει ο φόβος του θανάτου?
εγω προσωπικα φοβαμαι να ζησω και οχι τοσο να πεθανω... τι σκεφτεσαι και ρωτας ομως?
Εγω λογω κρισεις πανικου νοιωθω συνεχεια σαν να πεθαινω..οποτε λεω στν ευατο μου αμα ειναι να γινει θα γινει και λεω ας πεθανω αφου δεν θα το καταλαβω...το λεω αλλα δν πιανει πολλες φορες με κυριευει το ανχος και ο φοβος
Εστάλη από SM-A600FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Δεν με φοβιζει καθολου ο θανατος ............σκασιλα μου .......ας ζησουμε οσο καλυτερα μπορουμε ......η ζωη ειναι ωραια , ακομη και με κτθλψη , αν σκεφτεσαι θετικα ......
συμφωνω
πραγματικα εμενα αυτο με εχει σωσει..λεω οτι ειναι να γινει ας γινει αλλα στην αρχη επιανε φουλ μετα στις μικρες κρισεις οχι τοσο δεν ξερω γιατι..λογο αγχους ισως ξαφνικου αν και μια κριση συνηθως νιωθεις περιεργα τις προηγουμενες μερες εστω σε μενα..
Δεν μπορω να σου πω , γιατι οι κρισεις ειναι κατι αγνωστο σε μενα ........την κτθλψη γνωριζω καλα !!!Quote:
Originally Posted by detest66
συγνωμη..με καταθλιψη ειναι λιγο δυσκολο να σκεφτεσαι θετικα..μια μαυριλα κυριαρχει αλλα παλι καλα υπαρχει και τ blach humor :p
Quote:
Originally Posted by detest66
Ειναι δυσκολο , αλλα αμα προσπαθησεις , γινεται ......ως εναν βαθμο φυσικα .........εχω συμβιβαστει με την κτθλψη ......ισως επειδη εχω και μια Α ηλικια , και τα βλεπω πιο αποστασιοποιημενα τα πραματα , κι εχω περασει κι αλλες δυσκολιες στην ζωη μου ...........παντως μες την μαυριλα δεν ειμαι ......
Ο θανατος ζωη ειναι το τελος της ζωης και η αρχη ενος νεου κοσμου! εαν εχουμε ακολουθησει μια ομορφη και σωστη τωτες θα μας περιμενει ο παραδησος.
Τ ο μεγα ζητημα ειναι το πως θα ερθει ο θανατος, αν θα ειναι μια κι εξω, αν θα ειναιαποτελεσμα εποδυνων και ανηποφορων πονων! εαν θα ερθει με καρκινο η εαν θα προκηψει απο καποιο θανατηφορο ατυχημα!
Προσωπικα λογο του οτι μια περιοδο της ζωης μου εκαμα ενδοφλεβια χρηση ηρωινης ειχα την ατυχια να βρεθω σε εντατικη λογο υπερβολικης δωσης, το πως εφτασα στο νοσοκομειο ουτε που το θυμαμαι, μειτε το ασθενοφορο που με πηγε! Παντος δεν ειδα το σωμα μου απο ψυλα κι αλλα τετοια ου διαβαζω σε ανθρωπους με μεταθανατιες εμπειριες
Εγω φοβαμαι πολυ το θανατο αλλα προτιμω να μην το σκεφτομαι. Πιστευω πως ειναι οτι χειροτερο μπορεις να παθεις. Και δεν εχω περασει και λιγα απλως λεω το γαμωτο, τα περασα που τα περασα, ας ζησω, οχι να πεθανω ομως.
Κι εγω φοβαμαι πολυ τον θανατο ... και το θανατο και των αγαπημενων φοβαμαι πολυ . Κι έχω ήδη χάσει το πατέρα μου και πρόσφατα την μητέρα μου που είχα τρομερό δέσιμο μαζί της . Εχω τη δική μου οικογενεια , δυο αγοράκια και το σύζυγο μου, Τρέμω στην ιδέα μήπως πάθουν κάτι
νομιζω οτι οι περισσοτεροι απο αυτους που φοβουνται το θανατο στην ουσια φοβουνται να ζησουν, γιατι αν το δουμε με λογικη κ ψυχραιμια...
ο θανατος αποτελει κατι το φυσιολογικο και κανεις δεν γλυτωνει
οποτε ας ξεζουμισουμε καθε δευτερολεπτο της ζωης αυτης, οσο και δυσκολη κι αν ειναι, για τον καθενα απο εμας ξεχωριστα
Ο θάνατος δεν θα πρέπει να μας απασχολεί, επειδή όταν εμείς υπάρχουμε, ο θάνατος δεν είναι παρών και όταν ο θάνατος είναι παρών, εμείς δεν υπάρχουμε.
Επίκουρος, 341-270 π.Χ., Αρχαίος φιλόσοφος
Οτι θα ησυχασω και θα ειμαι με αυτους που αγαπαω.
Τον θάνατο τον βλέπω σαν λύτρωση. Είναι άλλωστε αυτό που μου δύναμη για να ζω. Δηλαδή όταν ξέρεις πως θα πεθάνεις κάνεις υπομονή γιατί γνωρίζεις πως ότι και να περνάς έχει ημερομηνία λήξης.