Λήψη ψυχοφαρμάκων και στίγμα ανθρ.
Έστω οτί διαγνωστεί ένας άνθρωπος με ψυχική νόσο τότε θα λάβει ψυχοφάρμακα ή δε θα λάβει ψυχοφάρμακα. Η μία περίπτωση είναι να λάβει με τη θέληση του όποια και όσα ψυχοφάρμακα θέλει, όποτε θέλει ή με τη θέληση του να μην λάβει καθόλου. Η άλλη περίπτωση είναι να τον συλλάβουν και ύστερα να τον κλείσουν παρά τη θέληση του σε ψυχιατρείο και με τη βία να τον αναγκάσουν βαρώντας του τα σε ένεση η δε ξέρω πως αλλίως ρίχνοντας του τα στο στόμα προς βρώση και πιέζοντας τον να τα καταπιεί ίσως και διαλυμένα σε υγρό ή σε στερεό ή ακόμα εξαπατώντας τον με κάποιο τρόπο μιας και με τη βία το κρατάνε κλεισμένο εντός του ψυχιατρείου είναι και ευκολότερο. Στη πρώτη περίπτωση μιλάμε για έναν άνθρωπο όπου θέλει να αλλάξει τη λειτουργία του εγκεφάλου του λαμβάνοντας ψυχοφάρμακα. Στην δεύτερη περίπτωση μιλάμε για έναν άνθρωπο που συλλαμβάνεται και με τη βία αναγκάζεται να κλειστεί σε ψυχιατρείο και να λάβει ψυχοφάρμακα που αλλάζουν τη λειτουργία του εγκεφάλου. Στη δεύτερη περίπτωση ένας άνθρωπος με τη βία όντας έγλειστος έλαβε ψυχοφάρμακα για να αλλάξει η λειτουργία του εγκέφαλου του και αυτό και μόνο οτί χωρίς να το θέλει έγιναν όλα αυτά το ΣΤΙΓΜΑΤΙΖΕΙ και ο κόσμος νοιώθει τυχερός σε σχέση με αυτόν που έχει τη δεινότητα να αποφασίσει ελεύθερος για το τη παρνει.
Εμένα προσωπικά με εξαπατήσανε οι νοσοκόμες στο νοσοκομείο και όχι σε ψυχιατρεικό τμήμα αυτού και μου δώσανε ψυχοφάρμακα χωρίς να το ξέρω. Όταν το αντιλείφθηκα και το παραδεχτήκανε δε με αναγκάσε κανένας με χρήση σωματικής βίας να λάβω ξάνα μέχρι να πάρω εξιτήριο. Δε μπορώ να συγχωρέσω τον ευατό μου που με ξεφτυλίσανε έτσι οι νοσοκόμες ούτε καν οι γιατροί οι νοσοκόμες με ξεφτυλίσανε.