Φοβος απωλειας

Πριν χρονια έχασα τον πατέρα μου, ηταν πολυ μεγάλο πλήγμα για μενα γιατί έχασα ουσιαστικά το μεγαλύτερο στήριγμα που ειχα. Με δυσκολία τα πρώτα χρόνια και με τον χρόνο να βοηθάει κατάφερα να προχωρήσω και να ζήσω κανονικά σπουδασα, προχώρησα την ζωή μου και φέτος μετά από πολλές προσπαθείες βρήκα μια αρκετά καλή δουλειά και ειχα ως στόχο να μπορέσω να ανεξαρτητοποιηθω.Δυστυχώς τις τελευταίες μέρες του Δεκεμβρίου έχασα τον νονό μου που μου ειχε σταθεί πάρα πολύ. Χωρίς να έχω προλάβει να το συνειδητοποιησω πλήρως και κρατώντας μέσα μου πολλά από όσα ένιωθα έφτασα στην σημερινή μου κατάσταση.. Η μητέρα μου πάσχει απο όγκο στον εγκέφαλο καλοηθη μεν αλλα επιθετικό. Τον τελευταίο καιρό έχει αρχίσει να χάνει την μνήμη της και ειναι σαν να μιλάω σε αλλο άνθρωπο.Επίσης υπαρχουν στιγμές που δεν ξέρει που βρίσκεται. Δεν ξέρω αν φοβάμαι πιο πολύ ότι θα μεινω μόνος μου ή το να την βλέπω να χειροτερεύει μέρα μέρα με την μέρα χωρίς να μπορώ να κάνω τίποτα. Δεν μπορώ να κοιμηθώ πλέον σχεδόν καθόλου. Κάνω συνεχώς κάτι, ώστε να απασχολώ το μυαλό μου αλλα δεν μπορώ ηρεμήσω. Νιώθω πραγματικά ότι όλο αυτό με έχει καταβάλλει και δεν μπορώ να βρω λυση με τίποτα.

Καλησπέρα φίλε, είναι πολύ δύσκολο αυτό που περνάς. Νομίζω πως αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να σταθείς στη μητέρα σου όσο μπορείς και για όσο καιρό της μένει. Παράλληλα προετοιμάσου ψυχολογικά για το μελλοντικό ενδεχόμενο να μείνεις μόνος σου και να πρέπει να στηριχθείς στις δικές σου ψυχολογικές δυνάμεις. Μην ξεχνάς πως ήδη το κάνεις αυτό, δηλαδή κρατάς όρθιο τον εαυτό σου και ταυτόχρονα βοηθάς και τη μητέρα σου.Πρέπει επίσης σιγά σιγά να αποδεχθείς την κατάσταση που ζεις ώστε να χαλαρώσεις λίγο και να αρχίσεις να σκέφτεσαι το "μετά".

Καλησπέρα! Δεν μπορεί να γίνει κάποια θεραπεία ή εγχείρηση;

Καλησπέρα, οσο μπορώ ακόμα και την βλέπω δεν μπορώ να αποδεχτώ το "μετα" ξέρω πως ρεαλιστικά κάπου εκεί πάει η κατάσταση, αλλα ακόμα δεν μπορώ να το δεχτώ.

Καλησπέρα, δυστυχώς έχει δοκιμάσει ήδη τις 3 μεθοδους αντιμετωπισης και δεν είχαν αποτέλεσμα. Τώρα μόνο αν πει ο γιατρός πως μπορεί να χειρουργηθει ξανά υπάρχει κάποια περίπτωση αλλα και έτσι οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ..

Δύσκολο αυτό που περνάς, αλλά ανθρώπινο. Μέσα στη ζωή είναι και ο θάνατος. Στάσου δίπλα στη μητέρα σου, και δώσε όλη σου την αγάπη τώρα που έρχεται το τέλος. Έχει μεγαλύτερη αξία από το να ζήσει παραπάνω χρόνια, αν δεν ζει σαν άνθρωπος. Να εύχεσαι να τελειώσει όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Συνέχισε τη ζωή σου κανονικά κι όταν οι άνθρωποι πάψουν να ζουν πια, αυτό που ζει, που δεν πεθαίνει ποτέ είναι η ανάμνηση τους. Το γνωρίζεις ήδη. Να 'σαι πάντα καλά και όλα να γίνουν όσο πιο "εύκολα" γίνεται.