Πώς ανακοινώνεις στη μητέρα σου τον καρκίνο της

Printable View

10-03-2019, 16:48
maritsa2007

Πώς ανακοινώνεις στη μητέρα σου τον καρκίνο της

Καλησπέρα.Ο πατέρας μου πέθανε από καρκίνο τον περσινό Φλεβάρη και στη μητέρα μου διαγνώστηκε αυτή τη βδομάδα.Σε δυο μέρες θα πάμε πρώτη φορά στο νοσοκομείο Παπανικολάου για να μπούμε στη διαδικασία της θεραπείας.Ο γιατρός μου είπε να μην της πω τη γνωστή λέξη γιατί είναι δύσκολο να το διαχειριστεί.Σκέφτομαι το πρωί της επίσκεψης να της μιλήσω με όσο το δυνατό ενθαρρυντικά λόγια για τον καρκίνο της,λέμφωμα μη Χόντσκιν (50-50 πιθανότητες επιβίωσης στατιστικά για τη μορφή της)και να είμαι συνέχεια μαζί της μέχρι το νοσοκομείο .Έχει υποψιαστεί ότι δεν ξέρει όλη την αλήθεια και από την άλλη η ιστορία του πατέρα μου (καρκίνος στομάχου με ολική γαστρεκτομή-χημειοθεραπεία και θάνατο σε ένα χρόνο) την έχει τσακίσει.Είναι 73 έχει τρία εγγόνια που τη λατρεύουν ,έναν καλό γαμπρό και εμένα το μοναχοπαίδι της.Θέλω τη βοήθειά σας...
10-03-2019, 18:38
airetikos

Πες της την αλήθεια αν θες φούσκωσε το προσδόκιμο ζωής λίγο, κανονικά αυτή τη δουλεία έπρεπε να την κάνουν οι γιατροί γραπτά κιόλας και όχι να λέει ο καθένας τη παπάτζα του. Κοίτα αν μπορείς να της πεις κάτι να νοιώσει δύναμη.
10-03-2019, 19:08
Αποστολια

Καταρχήν εύχομαι τα πράγματα να πάνε όσο το δυνατόν καλύτερα γίνεται. Μπραβο σου που είσαι δίπλα της. Τώρα για το πως θα το αντιμετώπισεις είναι λίγο δύσκολο θέμα. Εγώ πιστεύω αν της το πεις μπορεί να είναι χειροτερα για την ψυχολογια της μιας και έχει ζήσει τον θάνατο του άντρα της
10-03-2019, 19:18
grgagno

αρχικα ευχομαι γρηγορη αναρωση και περαστικα να ειναι! ολα καλα θα πανε! κανενας γιατρος δεν εχει το δικαίωμα να λεει σε καποιον ποσο θα ζησει...και σε εναν φιλο μου με καρκινο και 3 μεταστασεις του ειπανε 9-12 μηνες ζωης και τωρα ειναι στο 7ο χρονο καθαρος ! μην ακουτε κανεναν ο καθε οργανισμος ειναι διαφορετικος και οι γιατροι δεν ειναι θεοι!
11-03-2019, 01:20
elisabet

Καλησπέρα
Πέρασα το ίδιο δίλημμα πριν μερικούς μήνες με τον πατέρα μου. Αποφάσισα να μην του πω τίποτα μέχρι να νιώσω ότι είναι έτοιμος και θέλει να μάθει. Μόνο εσύ ξέρεις πόσα μπορεί να ακούσει η μητέρα σου, άσε τους άλλους να λένε, θα στο δείξει μόνη της αν θέλει να μάθει, μέχρι τότε μην πεις τίποτα, εγώ αυτό έκανα. Δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και ειδικά οι αυτής της γενιάς όπως η ηλικία της μητέρας σου έχουν τεράστιο ταμπού με την λέξη καρκίνος. Άφησε την να σε οδηγήσει εκείνη στο πόσα θέλει να ακούσει.

Εγώ στην αρχή του μίλησα απλά για φλεγμονή, του είπα ότι δεν θεραπεύεται πλήρως αλλά θα προσπαθήσουμε να το κρατήσουμε σταθερό ώστε να μην έχει συμπτώματα. Το ίδιο ζήτησα να του λένε και όλοι οι γιατροί που συναντούσαμε. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να βλέπει εσένα ψύχραιμη και ήρεμη. Θεωρούσα ότι στην συγκεκριμένη φάση δεν μπορούσε να διαχειριστεί παραπάνω από αυτό και με την συμπεριφορά του δεν μου έδειχνε ότι ήθελε να μάθει παραπάνω οπότε επέμενα σε αυτό το σενάριο ότι κι αν έλεγε εκείνος. Δεν ήμουν καθόλου σίγουρη οτι έκανα το σωστό αλλά είχα αποφασίσει να κινηθώ έτσι μέχρι εκείνος να μου δείξει άλλον δρόμο. Και όντως αυτό έγινε. Θεωρώ ότι όλοι οι άνθρωποι καταλαβαίνουμε καλύτερα από τον καθένα τι τρέχει με το σώμα μας, οπότε κι ο πατέρας μου ήξερε από την αρχή τι είχε, όπως πιθανόν και η μητέρα σου να ξέρει, απλά δεν μπορούσε ακόμα να το διαχειριστεί. Όταν το αποδέχτηκε, μου το είπε μόνος του. Είχαμε ξεκινήσει ήδη χημειοθεραπείες και εγώ ακόμα επέμενα πως είχε φλεγμονή. Στην κουβέντα που ακολούθησε όταν μου το είπε, του ζήτησα συγγνώμη που το έκρυβα και μου είπε πως έκανα πολύ καλά και πως δεν ήθελε ακόμα να ακούσει.

Οπότε κρίνοντας από την δική μου εμπειρία το μόνο που μπορώ να σου πω είναι να την αφήσεις να το επεξεργαστεί μόνη της. Το πιο πιθανό είναι να ξέρει/υποψιάζεται ήδη αλλα θέλει τον χρόνο της για να το δεχτεί. Και σε αυτό σημαντικό ρόλο θα παίξει και η δική σου στάση. Μείνε ήρεμη και χαλαρή, φρόντισε την αλλά μην της δώσεις παραπάνω πληροφορίες από αυτές που σου ζητάει κάθε φορά. Όταν θα νιώσει έτοιμη θα στο πει από μόνη της. Μερικοί δεν θέλουν να το μάθουν και ποτέ, εσύ θα κρίνεις γιατί εσύ την ξέρεις.

Επίσης αγνόησε όλα τα στατιστικά που σου δίνουν οι γιατροί. Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί. Στον πατέρα μου δώσανε 4-5 μήνες ζωής και είμαστε ήδη στους 9! Σε αυτό το διάστημα μεσολάβησε χειρουργείο (άσχετο με τον καρκίνο του!) που κανείς δεν πίστευε πως θα έβγαινε ζωντανός, κι αυτός είναι τώρα καλύτερα από ποτέ!

Βρες έναν γιατρό που να εμπιστεύεσαι και κάνε αυτό που πρέπει να κάνεις, αλλά κυρίως άκου την μητέρα σου! Εκείνη θα σου δείχνει τον δρόμο για το τι θέλει και πώς το θέλει για την ζωή της.

Ευχομαι ολόψυχα να πάνε όλα καλά για σένα και τη μητέρα σου και να βρεις ανθρώπους στον δρόμο σου να σου δίνουν δύναμη.
11-03-2019, 17:13
maritsa2007

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας. Ούτε και στον πατέρα μου το είπα νωρίς.Απλά η μητέρα μου έχει ζήσει όλη την ιστορία πολύ πρόσφατα.Σίγουρα θέλει στήριξη και ενθάρρυνση .Σου εύχομαι και σένα καλό κουράγιο elisabet...
12-03-2019, 15:04
elisabet

Quote:

Originally Posted by maritsa2007

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας. Ούτε και στον πατέρα μου το είπα νωρίς.Απλά η μητέρα μου έχει ζήσει όλη την ιστορία πολύ πρόσφατα.Σίγουρα θέλει στήριξη και ενθάρρυνση .Σου εύχομαι και σένα καλό κουράγιο elisabet...

Άρα ξέρεις πώς να κινηθείς. Μείνε ψύχραιμη και έχε πίστη και όλα θα πάνε καλά.
Σε ευχαριστώ για τις ευχές.
17-09-2019, 15:27
Roman99

I tell her so softly and emotionally.