συμβαινει κ σε σας?

συμβαινει κ σε σας?... να θελετε να γινεται καλυτερα ψυχολογικα... να θελετε να βελτιωσετε την ζωη σας... κ να εχετε προσπαθησει πολυ αλλα και να τα εχετε καταφερειαρκετα καλα μετα απο αρκετο καιρο...κ παρολλα αυτα... ολλο αυτο το διαστημα ακομα κ μεχρι σημερα... να βρισκετε τους γονεις σας απεναντη σας σε ολο αυτο? να θελετε δλδ να πατε προς τα πανω στην ζωη κ αυτοι με τον τροπο τους (ισως κ αθελα τους) να σας τραβανε προς τα κατω? να σας λενε πως μια ζωη ετσι ησουν κ ετσι εισαι ακομα κ ετσι θα εισαι? να σου λενε πως ακομα δεν ανοιχτηκες στον κοσμο κ στην κοινονια... ενω ξεριες ποσο εχεις ανοιχτοι κ ποσο κοσμο εχεις γνωρισει οπως κ το ποσο εχεις αλαξει εσυ?... να σου λενε πως δεν εχεις κανει τπτ?
να εχουν ακομα κ τωρα την ιδια αρνιτικη αλλα κ επιβλαβης συμπεριφορα προς τα εσενα... οπως ειχαν κ στο παρελθον οταν βοηθησαν στο να πεσεις στα ψυχολογικα? να σε τραβανε προς τα κατω ακομα κ τωρα οπως σε τραβουασνε τοτε?

Δεν μου έχει τύχει αυτό που λες αλλά έχω έρθει και εγώ αρκετες φορές στη ζωή μου σε διαφωνιες με τους δικούς μου όπως ολοι φαντάζομαι. Αυτό που λες εσύ όμως είναι πιο βαρύ. Άλλο να σου λένε κάτι για το καλό σου και εσύ να είσαι αντίθετος και άλλο να σε τραβανε προς τα κάτω στη ζωή σου.ποια πραγματα έχεις βελτιωσει στη ζωή σου και οι γονείς σου εχουν αντιθετη αποψη?

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Δεν μου έχει τύχει αυτό που λες αλλά έχω έρθει και εγώ αρκετες φορές στη ζωή μου σε διαφωνιες με τους δικούς μου όπως ολοι φαντάζομαι. Αυτό που λες εσύ όμως είναι πιο βαρύ. Άλλο να σου λένε κάτι για το καλό σου και εσύ να είσαι αντίθετος και άλλο να σε τραβανε προς τα κάτω στη ζωή σου.ποια πραγματα έχεις βελτιωσει στη ζωή σου και οι γονείς σου εχουν αντιθετη αποψη?

---

τπτ μλκιες... εχω μαθει τους ρυθμους της ζωη κ πιστευω εχω ολλκληρωθει σαν ατομο... κ εχω αρκετες δυναμεις για να τραβηξω κουπι ακομα κ μονος μου... σε οτι αφορα τις διαφορες αρνιτικες συμπεριφορες δεν μου κανιε εντυποση.. ακομα κ απο πολυ κοντινα μου ατομα παλι δεν μου κανει αντυποση... μπορω να πω κ με μεγαλη ταπεινωτητα πως πολλα πραγματα τα εχω σεινειδειτοποιησει...
σαυτο που με ρωτας να απλα... ειχα αρκετα καταθληπτικα επεισοδεια κ επεισης παντα ειχα θεμα με τον κοσμο κ με τις παρεες κ τους φιλους.. επεισης συνηθος δεν εχω ατομα για να βγενω κλπ .. αλλα θελω να πιστευω πως αρσαν να φτιανουν πολλα απο αυτα... κ εγω ειμαι καλυτερ ααλλα κ με τον κοσμο ειμαι πολυ κλαυτερα...

Μπραβο σου αν κάνεις τέτοια βήματα. Πηγαίνεις σε κάποιον ψυχολογο?

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Μπραβο σου αν κάνεις τέτοια βήματα. Πηγαίνεις σε κάποιον ψυχολογο?

---

ναι ρ συ... απο χρονια... κ ακομα κ τα θεματα με τους δικους μου τα χειριζωμαι αλλα ειναι σπαστικο

Ο ψυχολογος τι σου λέει? Έχεις κάνει βηματα?

Μπα , εμεα καταλαβαινουν οτι κατι μου συμβαινει , αλλα μεχουν δει και στα καλα μου ............ εχω κανει πραματα στην ζωη μου ......
παντως ειναι γεγονος οτι αν δεν εχει περασει καποιος κτθλψη , δεν μπορει να κατανοησει πληρως πως αισθανεται ο κτθλπτικος ...... κατι καταλαβαινουν , αλλα οχι πληρως , αλλα δεν με αποπαιρνουν κιολας , και βλεπουν οτι ειμαι θετικος , και εν το βαζω κατω ......

Πάντως αν σε όλο αυτό το δύσκολο ταξίδι που τραβάς δεν έχεις κάποιον δικό σου άνθρωπο ως σύμμαχο, είναι πολύ δύσκολο... Γιάννη πόσο χρονών είσαι ;

με βλεπουν κ ψυχολογος κ ψυχιατρος...

ο γιατρος μου λεει... πως αν θεταμε ενα μετρο συγκρησης... το χειρωτερο που μπορεις νακανεις σε γενικες γραμες ειναι να τα αποφυγεις ολλα... εγω ομως οχι μονο δεν τα απεφυγα τα πραγματα εδω κ 2 χρονια,, οχι μονο δεν τα αντιμετοπισα,, αλλα επεσα με τα μουτρα κ με πολυ εμονικο τροπο στο να τα καταφερω.. δλδ αντι για το ενα ακρο πηγα στο αλλο... κ η ψυχολογος μου λεει πως ειναι πολυ ικανοποιημενη απ την δουλεια μου κ ξερει ποσο κουραστικα αλλα λεει πως ωρες ωρες γινωμαι υπερβολικος... πολλες φορες ενω θαπρεπε να ειμαι χαρουμενος που σε μεγαλο βαθμο τα πραγματα πηγαν καλα... εγω δεν ημουν κ νομιζα πως δεν πηγαν καλα επειδη δεν ηταν τοσο καλα οσο ηθελα...

παντος κ οι δυο συμφωνουν πως θα ηταν καλυτερα να τα παρω πιο αναλαφρα τα πραγματα...

κ αυτο ειναι κτ που αργησα να το καταλαβω εγω προσοπικα.. γτ εχει πολυ λιγο καιρο που αρχισε να ξευτηζει αυτη η εμονη απο μεσα μου.. κ καταλαβα πως αν εκανα την ιδια πορεια αλλα πιο αναλαφρα θα ημουν κ γω πιο ξεκουραστος ψυχολογικα αλλα θα μπορπουσα να βιωσω τα πραγματα γυρο μου καλυτερα... παντος ισως να επρεπε να γινει ετσι στην δικια μου περιπτωση γτ ισως αλλιος να μην εκαναν τπτ...

επεισης φετος απο την αρχη της σεζον αρχησαν να μου λενε πως πλεον κ εγω ειμαι καλα αλλα κ πως οσο μπορουσαν να με βοηθησουν τοκαναν στο μεγαλυτερο βαθμο... εξαλου κ γω πλεον δεν θελω τοσο συχνη επιβλεψη... απλα καμια φορα αν θελω οτιδηποτε μπορω να τους πω κ να τα λεμε... δλδ σαυτην τη φαση ειμαι τωρα...

Να μην ακούς τους γονείς σου σε ότι αφορά το τί είσαι και το τί έκανες στην ζωη σου. Εσύ ξέρεις καλύτερα από τον καθένα τις δυνατότητές σου και τις δυνάμεις σου.
Οι γονείς είναι ενοχοποιητικές μηχανές και ορισμένοι έχουν την τάση να μειώνουν συνεχώς τα παιδιά τους νομίζοντας λανθασμένα ότι με αυτό τον τρόπο θα τους δώσουν κίνητρο να προσπαθούν περισσότερο. Αλλα είναι λάθος τακτική αυτό.
Εφόσον επισκέπτεσαι ψυχολόγο, άκου τί σου λέει εκείνος. Μακάρι να είχαμε επισκεφτεί ειδικό και πολλοί από εμάς νωρίτερα. Μπράβο σου που ξεκίνησες να προσπαθείς...

Quote:

---

Originally Posted by teatree

Να μην ακούς τους γονείς σου σε ότι αφορά το τί είσαι και το τί έκανες στην ζωη σου. Εσύ ξέρεις καλύτερα από τον καθένα τις δυνατότητές σου και τις δυνάμεις σου.
Οι γονείς είναι ενοχοποιητικές μηχανές και ορισμένοι έχουν την τάση να μειώνουν συνεχώς τα παιδιά τους νομίζοντας λανθασμένα ότι με αυτό τον τρόπο θα τους δώσουν κίνητρο να προσπαθούν περισσότερο. Αλλα είναι λάθος τακτική αυτό.
Εφόσον επισκέπτεσαι ψυχολόγο, άκου τί σου λέει εκείνος. Μακάρι να είχαμε επισκεφτεί ειδικό και πολλοί από εμάς νωρίτερα. Μπράβο σου που ξεκίνησες να προσπαθείς...

---

σε ευχαριστω πολυ νασαι καλα... ασε τον τελευταιο καιρο γινεταινκ κτ αλλο που ειδικα σμρ ζαλιστικα μαυτα που ακουσα

λοιπον... οπως ισως θα ξερουν καποιοι παλοιοι που τοχω πει.. σπουδαζω νοσυλευτικη... κ βρισκωμαι στην φαση της πρακτικης... κ η πρακτικη γινεται σε νοσοκομεια στα οποια περναμε απο ολλα τα τμηματα καθε μηνα... κ οπως ολλα τα παιδια περναμε απο δω κ κει... ετσι κ πολλα παιδια (οχι εγω ακομα) περνανε κ απο την ψυχιατρικη... κ εδω αρχιζει το ζοθμι της υποθεσης...

ολλα ξεκηνησαν οταν αρχισα να αντιλαμβανωμαι κ να βλεπω ξεκαθαρα κτ παρα μα παρα πολυ καλο.. αλλα κ μου εκανε εντυπωση.. ολλα τα παιδια αρχιζαν να συμπαθουν ολλο κ περισωτερο τους ασθενεις εκει μεσα.. κ να γενικος να γουσταρουν πολυ μαζι τους... γιναν φιλοι καναν σχεδον παρεα εκεινες τις ωρες κ γενικος ειχαν παρα πολυ καλο παρε δωσε... μετα μεσα απο αυτο αρχισα να μπαινω σε πολλες σκεψεις κ να βγαζω πολλα συμπερασματα... δεν θα πω ομος τπτ... τα δικα σας συμπερασματα καλυτερα να τα βγαζατε εσεις...