Printable View
Τι κάνετε όταν αποκαλύπτετε ότι έχεις αποτύχει σε όλα, είσαι ένας loser και έχουν περάσει και χρόνια?
Αυτοκτονία είναι λύση ή too brutal?
Loser. Ο τελευταίος λέμε..
Πόσα έχω χάσει...; ή πόσα έχουνε χάσει οι άλλοι που δεν μπορύν λόγω της ασθένειας να με έχουνε κοντά τους? ή πόσα έχουμε χάσει σύνολο?
Σε αυτή τη περίπτωση η αυτοκτονία μοιάζει δελεαστική σαν φαντασίωση αλλά δεν νομίζω οτι αξίζει. Απλά χρειάζεται ένας επαναπροσδιορισμός των βασικών σου αξιων. Το αποδεχεσαι ότι απέτυχες σε όσα έβλεπες ως σημαντικα, προσπαθείς να συμφιλιωθείς με το ότι δεν μπορείς ποτέ να έχεις όλα όσα θέλεις και προσπαθείς να προσαρμόσεις τις προσδοκίες σου πιο χαλαρά, ώστε να μη θες πολλά πολλά και ψάχνεις να δεις τι μπορεί να σου φέρει μια κάποια ευχαρίστηση με την νέα δεδομένα. Γιατί στο κάτω κάτω της γραφής όλων η ζωή τελειώνει και αυτό μετράει μόνο, το τι ευχαρίστηση πρόλαβες να πάρεις...όσο και να κυνηγάμε το τέλειο η ζωή τρεχει και μας προσπερνάει. Οπότε πετα τις ενοχές.. Αυτό προσπαθώ να κάνω εγώ...προσπαθώ να πεταξω σιγα σιγά από πάνω μου όλα μου τα "πρέπει" του τύπου "πρέπει να έχω το τάδε/να είμαι έτσι για να είμαι χαρούμενη/πετυχημένη/μη loser".
Θέλω να εχω μηδέν προσδοκίες και απαιτήσεις από τον εαυτό μου, να βουλιαξω και να μουλιαξω καλά καλά μέσα στη λουζεριλα μου και να βρω τι μου επιτρέπεται και τι επιλογές έχω για να ευχαριστηθω χωρίς την δουλειά των ονείρων μου που θα με γεμιζει, χωρίς το σπίτι των ονειρων μου, χωρίς φίλους, χωρίς άντρα, χωρίς οικογένεια η παιδιά, χωρίς σκύλο, χωρίς ωραία ρουχα και χωρίς ταξίδια-χωρις λουσα-χωρις βουρτσα-χωρις χορο, χωρις γιόγκα και άθληση στον ελεύθερο μου χρόνο και δε ξέρω τι αλλο κάνει η χιπ νεολαία, χωρίς υγεία. Τι στο διάολο λέω μέσα μου, κάτι θα μένει να ευχαριστηθω αμα δεν θέτω καμία προσδοκία και δεν ασκω καμία πίεση στον εαυτό μου, ίσως κάτι βρω. Την ηρεμία μου ξέρω γω. Έτσι μονη μου. Να ησυχάσει το κεφάλι μου και η ψυχή μου ρε παιδί μου. Εσύ γιατί αισθάνεσαι λουζερ; Επειδή δεν πέτυχες κάποια συγκεκριμένα πράγματα έτσι δεν είναι; Έχεις μια λίστα με όσα θα ήθελες να είχες στη ζωή σου, κάνω λάθος...; Ε...άμα για μια στιγμή επιτρέψεις στον εαυτό σου να φανταστεί ότι αυτά δεν είναι σημαντικά και τον αφήσεις να αποδεχτεί το ότι οκ, δεν μπορούν όλοι να τα έχουν, αναγκαστικά δεν ηρεμεί λίγο το μέσα σου; Νομίζω ότι αυτοκτονεί οποίος δεν αφήνει το όνειρο του απλά να πεθάνει και αντιστέκεται στον αναπόφευκτο θάνατο του, χτυπιέται και το θρηνεί, γατζωνεται πάνω του και ορίζει την αξία της ζωης του με βάση αυτό. Όποιος αφήνει όμως το όνειρο του να πεθάνει πιστεύω πως μπορεί κάλλιστα να βρει την ηρεμία του. Συνηθίζει, προσαρμόζεται, και συμφιλιώνεται με την υπάρχουσα κατάσταση, βρίσκει ισορροπία μέσα του, και ας μην είναι ποτέ ευτυχισμένος. Και η ηρεμία μια χαρά προοπτική μου φαίνεται...
Η απαντηση στο τι κάνουμε οταν ανακαλύπτουμε ότι έχουμε αποτυχει σε ολα ειναι: ΤΑ ΞΑΝΆ ΚΆΝΟΥΜΕ ΌΛΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΡΧΉ ΜΈΧΡΙ ΝΑ ΠΕΤΎΧΟΥΜΕ!
Ειμαι 39 πλεον παιδια με τα 16 χροινια στην θεραπεια..
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση. -Άκομψος τρόπος υποστήριξης
αλλα θα πρεπει να σκεφτεις τις συνεπειες , δλδη το ποσο θα πικρανεις τους γονεις σου! ,τους φιλους σου! αυτους που σε αγαπαν! και φαντασου για λιγο την θλιψη και την οργη που θα εχουν αλλα συναμα και την ντροπη για τον τροπο που θα το κανεις! επισης εαν δεν τα καταφερεις?? και μεινεις αναπηρος?
Απο την αλλη δεν ειναι ουτε σωτη λυση να ξανα προσπαθησεις απο την αρχη να πετυχεις το ιδιο εαν ειναι δυσκολο! διοτις το πισμα δεν ειναι καλη συνταγη! ισως ειναι και αυτο που σε φερνει συνεχως ασυνηδιτα στην καταθλιψη! αφου ενας καταθληπτικος στο υποσυνηδιτο του καταστρονει σχεδια ωστε να αποτυγχανει για να μπορει να νιωθει συνεχως λουσερ!
Λυση ειναι να βαλεις νεους στοχους! πιο προσητους, πιο ευκολους, μαλον πολυ ευκολους για να μπορεις να νιωσεις "νικητης" και καθε φορα να ανεβαζεις δυσκολια!
Η ευτηχια δεν ερχετε μεσο των υλικων αγαθων η των κοινωνικων αναγνορισεων ,ερχετε μεσα απο την αποδοχη του εαυτου σου οπως ειναι πραγματικα! μεσα απο την κατανοηση των αδυναμιων σου, μεσα απο τηναγαπη σου προς τον εαυτο σου με τα προβληματα του, με τα κουσουρια του! οταν αποδεχτεις οτι δεν εισαι υπερανθρωπος τωτς θα βρεις την ευτηχια!
Κι εγώ loser . αλλά δεν με νοιάζει τίποτα πλέον. Αυτά με τις επιτυχίες και τις αποτυχίες είναι ματαιότητες και προσωρινές χαρές χωρίς καμία ιδιαίτερη αξία.Quote:
Originally Posted by davidh
Προσπάθησε να μην σκέφτεσαι έτσι.
Και γω στο ιδιο ζουμι βραζω ειμαι 10 χρονια σε δυστυχία βεβαια ημουν απο πριν αρρωστησω αλλα τελος παντων, απλα στεναχωριεμαι που κανω αμαρτιες και δεν πηγαινω συνεχεια εκκλησια αναβαλοντας για το μελλον ειμαι 30 χρονων και πρεπει να σκεφτομαστε τη μετα θανατον ζωη και επειδη εχω βιωσει πολυ δυστυχια στη ζωη μου μεχρι και αποπειρα αυτοκτονιας εκανα πανω στο ψυχωτικο επεισοδιο που ειχα, τουλαχιστον να ειχα μια καλη ζωη στην αλλη ζωη αυτη ειναι η ελπιδα μου αν δεν ηξερα οτι η αυτοκτονια σε οδηγει στην κολαση συμφωνα με τη θρησκεια αυτη τη στιγμη δεν θα σου μιλαγα θα ειχα αυτοκτονησει απο τα πρωτα χρονια που αρρωστησα αλλα ελπιζω να μην τ κανω ποτε γιατι και τοτε που ειχα κριση μου ηταν δυσκολο να συγκρατηθω να μην αυτοκτονησω ημουν εκτος εαυτου δεν ελεγχα τον εαυτο μου.
Γειά σας παιδιά, διαβάζω για αυτοκτονίες που λέτε κτλ.. να αγαπάτε τον εαυτό σας να τον προσέχετε!!!! Όλοι μας περνάμε δυσκολίες και δυστυχίες έτσι είναι η ζωή.. για κάποιους πιο εύκολη για άλλους πιο δύσκολη.. τύχη είναι αυτή.. αλλά ποτέ μην το βάζετε κάτω!!!! Θα έρθουν και καλύτερες μέρες!!!! Να αγαπάτε τον εαυτό σας και να τον φροντίζετε!!!! Να έχετε την υγεία σας αυτό είναι πάνω από όλα!!!! Υγεία σε μας και στους δικούς μας.. αν έχουμε υγεία έχουμε τα πάντα πιστέψτε με!!!! :)
Εστάλη από Redmi Note 5 στο E-Psychology.gr Mobile App
τη ζωη να τη ζεις με τη μερα, καθε μερα ειναι μια ωραια καινουρια μερα, μην σκεφτεσαι παρελθον και μελλον να σκεφτεσαι και να ζεις τη καθε μερα........