ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΧΩΡΙς ΑΥΤΟΝ...
η ιστορία μου είναι μεγάλη...ειιμασταν μαζί με το Χ εδώ και 2 μιση χρόνια το καλοκαίρι θα παντρευόμασταν.. 27 εγώ 35 αυτός ήμουν η πρώτη σοβαρή σχέση που θα πήγαινε για γάμο να τονίσω...όλα σχεδόν πήγαιναν τέλεια...είχαμε ένα πρόβλημα έμενε μαζί με τη μητέρα του τον αδερφό του και τη γυναίκα του αδερφού του και τα παιδιά του...αυτοί υποτίθεται θα έφευγαν από το σπίτι 2 μήνες πριν το γάμο μας για να μείνουμε εμείς στο σπίτι μαζί με την μάνα του και θα έφευγε ο αδερφός του με την οικογένεια του.. Ο αδερφος του έδειχνε να μην με συμπαθεί πολύ αλλά εντάξει. Ενώ η μητέρα του έδειχνε να συμπαθεί εμένα και όχι την άλλη της νύφη. Τέλος πάντων είχαμε συχνά πυκνά καβγάδες αλλά τα βρίσκαμε στο τέλος έλεγε ότι γκρινιαζα και ναι γκρινιαζα γιατί έβλεπα ότι δεν έκανε κάτι να μείνουμε μαζί ενώ δεν είχε οικονομικό πρόβλημα...αφού είχαμε ξεκινήσει τις προετοιμασίες για το γάμο και για ένα μιση μηνα ειμασταν μια χαρά ξαφνικά ένα βράδυ αλλαξαν όλα.. έχει καφετέρια και έκανε πάρτυ το βράδυ εκεί στην αρχή δεν ήθελα να πάω έξω και αυτος ήθελε να πάω έξω...πήγα όμως τσαντισμενος που πήγα ενώ του έλεγα ότι δεν θα πάω και ότι πήγα με μια ξαδέρφη μου που δεν συμπαθούσε...έγινε κάποια γκρίνια αλλά ειμασταν καλά τα βρήκαμε χόρευαμε όλο τ βράδυ ειμασταν τέλεια...κάποια στιγμή χτύπησε το τηλ του ήταν ο αδερφός του γενναγε η γυναίκα του αλλά εμένα δεν ήθελαν να μου το πουν γιατί το πιεσα για να μου το πει...αφού το προσπέρασα έβαλα ένα ποτό να πιω μαζί με δύο σφινακια και θύμωσε και πέταξε το ποτήρι κάτω... γιατί είπε ότι ενώ μου είπε να μην πιω εγώ δεν τον άκουσα...τσακώθηκαμε μέσα στην κουζίνα της καφετέριας άσχημα φώναζε ότι δεν μπορεί άλλο ότι τον έσκασα και δεν αντέχει άλλο μαζί μου ..έγινε ένας πανικός στο μαγαζί μας άκουσαν όλοι ο αδερφός μου τον χτύπησε γιατί βγήκε έξω και έβριζε εμένα και όλους να πω ότι είχε ψιλό πιει ο ίδιος και ίσως όλα τα έκανε τ ποτό..κατέβηκε η μάνα του από το σπίτι στο μαγαζί και φώναζε να με χωρίσει ενώ μου είχε δείξει άλλο πρόσωπο...ενώ σκοτωθηκαμε και οι δύο οικογένειες μεταξύ μας φύγαμε...
ΤΗΝ άλλη μέρα πήγα και βρήκα την μάνα του της είπα ότι είχε γίνει μου είπε ότι δεν έπρεπε ν του γκρινιζω αλλά δεν συνεμπανει και να κάνει ότι νομίζει ο Χ. Ο αδερφός του δε έλεγε ότι καλά έκανε ότι μου είχε δώσει αέρα πολύ από την αρχή ...φεύγω και πάω να βρω τον Χ ήταν χαμένος δεν ήξερε τι να πει το μόνο που έλεγε θέλω χρόνο να τον αφήσω 10 μέρες.. μετά από 3 μέρες πάω και τον βρίσκω του δίνω το δαχτυλίδι της πρότασης γάμου και του είπα να τα ξεχάσουμε όλα και να κάνουμε μια αρχή καινούργια και να τα ξεχάσουμε όλα και να μου τ δώσει όταν θα είναι έτοιμος αυτός...μου είπε θέλει χρόνο πάλι να σκεφτεί και ότι δεν μπορεί να πάρει καμιά απόφαση..έφυγα ενώ του έστελνα μνμ συνέχεια..την Παρασκευή πήγα να τον βρω και άρχισε ν φώναζε ότι τελείωσε μεταξύ μας λες και ήταν άλλος άνθρωπος και ότι τον πιεζω και δεν τον αφήνω ν ηρεμήσει...αφού έγιναν όλα αυτά εγώ τρακαρα με το αυτοκίνητο το χειρότερο που έγινε...ο πατέρας πήγε τον βρήκε και τον έβρισε χωρίς να το ξέρω ενώ ήμουν στο νοσοκομείο μέσα...αλλά μου είπα ότι ο Χ ρωτάτε πως είμαι και ότι είχε πάει να προσευχηθεί για μένα να είμαι καλά...και ότι η μητέρα του μου είπαν ότι είχε πει αν μαγαπαει να πάρει και να φύγουμε και να είναι μαζί μου...εγώ μετά από 5 μέρες βγήκα από το νοσοκομείο του έστελνα μνμ ακόμα αλλά τίποτα τα είχε κλείσει όλα.δεν δεχόταν τίποτα ούτε ήθελε ν μιλάει.'κι όλοι μου έλεγαν ότι φαινόταν ψυχολογικά χάλια...εγώ όμως έστελνα συνέχεια...αφού είχαν περάσει 20 μέρες από εκείνο το βράδυ που τσακώθηκαμε άσχημα και το τρακάρισμα πριν 3 μέρες πήγα και τον βρήκα να δω για εκείνο το βράδυ έγιναν όλα αυτά...ήταν χαμένος δεν ήξερε τι να πει ούτε ο ίδιος ήξερε να δώσει απάντηση για εκείνο το βράδυ του είπα ότι εγώ αν θελήσει τα παρατάω όλα να φύγω μαζί του και ότι τους ξεγραφω όλους...μου είπε να φύγω να πάω να βρω δουλειά (γιατί δούλευα στην καφετέρια του και ξέμεινα και από δουλειά μετά το τσακωμό) και αν είναι γραφτό κάποτε να είμαστε μαζί θα είμαστε..ότι αυτη τη στιγμή δεν μπορεί ν πάρει απόφαση τη θέλει ν κάνει και είναι μπερδεμένος και πραγματικά ήταν σαν χαμένος...μου είπε ότι οι δικοί μου φταίνε για όλα ο πατέρας μου που συνέχεια συνεμπαινε σε όλα και είχε δίκιο τώρα τ είδα όλα κι ότι έπρεπε ν ακούω μόνο αυτόν και να τον εμπιστευτώ για μαγαπουσε και ήθελε ν με κάνει ευτυχισμένη και ούτε δεν μου χαλαγε ποτέ χατηρι ότι ήθελα το είχα και έτσι ήταν.οτι ήθελα τ είχα μιλήσαμε μου ειοε ότι κάποτε μπορεί ν ξανά είμαστε μαζί και θα δείξει και έφυγα μετά από 2 μέρες έστειλα πάλι μνμ αλλά τίποτα πάλι καμία απάντηση τι να κάνω τον θέλω πάλι πίσω..ξέρω ότι μαγαπαει το ένιωσα αλλά κάτι τον κρατάει να μην κάνει το βήμα... γιατί όλοι και οι φίλοι του του είπαν να τα βρούμε 25 μερες μετα και ακομα δεν ξερει δεν μου λεει τι θελει ακριβως αφηνει και μια πιθανοτητα ότι μπορει καποια στιγμη να ξανα γινει τι ακριβως θελει ? οσες φορες προσπαθησα να μηλησουμε εγω εκανα τ βημα παντα ολο αυτό το καιρο και δεν μπορω να μην σταματήσω να του στελνω μνμ...δεν ηταν καλα ηταν σε ασχημη ψυχολογικη κατασταση μου ειιπε ο φιλος μας.. καμια σχεση οπως ηταν πριν 15 μερες τωρα εχει χειροτερεψει πολυ πιο αδυνατισμενος και εχει γινει νευρικος με ολα ενω εσβηνε τα τσιγαρα τ ενα μετα το αλλο.. μου ειπε οτι εδειχνε σαν εναν ανθρωπο πνιγμενο που δεν ξερει να κανει μιας και ειμαι σιγουρη πως η οικογενεια του θα λεει να μην ειναι μαζι μου,και αυτος πνιγεται γιατι μετραει πολυ τη γνωμη τους...δειχνει οτι ακομα δεν το εχει παρει αποφαση αν θελει να ειμαστε χωρισμενοι ειναι σε μια φαση πολυ χαλια..ισως και εγω που σταματησα να του στελνω μυνηματα να του κακοφανηκε και ας μην απανταγε...τι να κανω για να καταλαβει οτι μετανιωσα αλλα χωρις να παω να τον βρω να βαλω καποιον να του μιλησει αλλα δν ανοιγεται ευκολα ειναι κλειστος χαρακτηρας...και αφου εγινε αυτο εγω εστειλα μυνημα δεν ξερω τ να κανω πως να τον ξεκλειδωσω και να μιλησει να μαθω τι σκευτεται...αν του πω οτι θα φυγω και οτι απλα θελω να τον αποχαιρετησω θα δεχτει να πει κατι..
Πήγα και τον βρήκα πήγα να δώσω εγώ το τέλος μαζί του και να μην με γεμίζει με αμφιβολίες δεν πρόκειται να ήταν ποτέ ξανά μαζί μου... Μιλήσαμε μια ώρα... Του μιλούσα πάρα πολύ ήρεμα μέχρι που παραξενευτηκε και μου το είπε ότι απορεί πως είμαι τοσο ήρεμη... Με γέμισε με ενοχές ότι κοίτα πως έγινα έχω αδυνατίσει ότι δε βγαίνει έξω δεν πάει πουθενά και ότι αν δεν είχε τη καφετέρια του θα προτιμούσε να είναι κλεισμένος στο σπίτι του ενώ μου έλεγε εγώ να προχωρήσω τη ζωή μου και αν είναι να είμαστε μαζί κάποτε θα είμαστε του είπα αν δεν γίνει βήμα από εμάς δεν πρόκειται ν γίνει τίποτα... Του είπα ότι θα φύγω και θα προχωρήσω και μου είπε να φυγω και μπορεί ν έρθει αυτός αν είναι καλά να με βρει αν ηρεμήσει... Με φίλησε και με αγκάλιασε σαν να ειμασταν μαζί.. Όταν φιληθηκαμε άλλαξε για λίγο του είπα εκείνη τ στιγμή γιατί δεν βρισκόμαστε ένα βράδυ μόνοι μας να τα πούμε και μετά ας τελειώσουν όλα στην αρχή το σκευτηκε μετά μου λέει δεν γίνεται θα μας δουν λες και τι έγινε του είπα κρυφά όλα αφού δεν θέλει ν δώσει δικαίωμα για εμάς μου είπε δεν γίνεται αν φύγω και πάω μακριά μπορεί ν έρθει να με δει... Και εδώ δεν γίνεται να είμαστε μαζί... Τον ρώτησα αν μαγαπαει μου είπε δεν θέλω να απαντήσω σε αυτό.. Μου είπε ότι αν είχα εγωισμό πάνω μου μπορει ν ειμασταν μαζί γιατί με το να θέλω να του λέω τα αισθήματα μου είναι χειρότερο δεν τ πίστεψα απλά ήθελε να πει κάτι και να τον έγραφα θα έλεγε με έγραψες δεν θέλω ν είμαι μαζί σου... Μου είπε ότι μπορεί τώρα να είμαι ήρεμη αλλά δεν ξέρει αν θα είμαστε έτσι και μετά και δεν θέλει να ρισκάρει και να και να πληγωθουμε πάλι.. Και οτι επίσης πως θα γίνει να ξανα είμαστε μαζί με όλα αυτά γιατί οιι οικογένειες θ δημιουργούν πρόβλημα και θα βάλουν στη μέση πάλι του είπα εμείς θα βάλουμε τα όρια μας... Δεν ήθελε μου είπε θέλει ν ηρεμήσει θέλει να μείνει μόνος του και ότι μακάρι να μην δούλευε να έμενε σπίτι του... Του είπα κάτι που στο τσακωμό εκείνες τις μέρες στα νεύρα του που μου είπε δεν τ ήθελε να το ρίξω ... Είχα μείνει έγκυος αλλά από όλο αυτό που είχε γίνει έπαθα αιμορραγία και το έχασα και του το είπα τώρα ότι πραγματικά ήμουν έγκυος και το 3χασα πάνω στην αναστάτωση όλη αυτή μου είπε νόμιζα οτι έλεγες ψέματα.... Δεν θέλει μου είπε τελείωσε δεν ρισκάρει ξανά για τίποτα να κάνω τη ζωή μου... Και ας είναι αυτός χάλια ήθελε να μου βάλει και τύψεις γι αυτόν. Του είπα μήπως οι δικοί σου σε επηρεάζουν και δεν με θέλουν και μου είπε όχι ότι θέλω εγώ κάνω... Αλλά δεν του είχαν πει ότι εγώ είχα πάρει τη μάνα του τηλεφώνο και στον αδερφό του είχα στείλει μνμ... Μου είπε επίσης έχει προβλήματα πολλά δεν μπορεί να είναι μαζί μου και τα προβλήματα όχι σε σχέση με μένα.. Δεν έχει δύναμη ν κάνει τίποτα ειπε.. Πήγα σε ψυχολογο να παρω μια γνώμη και μου είπε ότι αυτός ίσως φοβάται τον εαυτό του πιο πολύ από μένα μν ξανά φτάσει τ πράγματα εκεί που έφτασαν... Και ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί τίποτα...ΕΧΩ ΜΠΕΡΔΕΥΤΕΙ ΤΟΝ ΘΕΛΩ ΠΙΣΩ ΤΟ ΕΝΙΩΣΑ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟς ΜΑΓΑΠΑΕΙ ΑΚΟΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΤΙ ΤΟΝ ΚΡΑΤΑΕΙ..
