Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης

Γειά σας! Θα ήθελα να ρωτήσω αν κανείς σας έχει διαγνωσθεί με Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης (Chronic Fatigue Syndrome) στην Ελλάδα, μια πάθηση αναγνωρισμένη πλέον επίσημα στο εξωτερικό ως νευρολογική διαταραχή και αν οι γιατροί προσπάθησαν σώνει και καλά να τον πείσουν ότι πάσχει από κατάθλιψη, άσχετα αν οι παράμετροι των δύο παθήσεων είναι αρκετά διαφορετικές. Με ενδιαφέρει πολύ το θέμα και οποιαδήποτε σχετική εμπειρία!

καλησπέρα,
οι διαταραχές έχουν μια... παγκοσμιότητα, είτε αφορούν την ψυχική, είτε την οργανική υγεία.
ΤΟ ΣΧΚ είναι πράγματι δύσκολο να διαφοροδιαγνωστεί από την κατάθλιψη και αυτό διότι συχνά αυτά τα δύο συνυπάρχουν. Μάλιστα, η κατάθλιψη συχνά είναι αίτιο του ΣΧΚ. Με αυτή την έννοια, η λάθος διάγνωση που αναφέρεις, μπορεί να είναι λάθος, μπορεί όμως να μην ήταν όταν διαγνώστηκε.
Οπως και να χει, αυτό που έχει σημασία είναι να μπεις σε ψυχοθεραπευτική διαδικασία. Αυτή είναι η κυριότερη θεραπεία στο ΣΧΚ, αν και σε ένα ποσοστό περίπου 30% χρειάζεται και φαρμακευτική υποστήριξη. Αυτό όμως θα το δεις συνοδευτικά με τον γιατρό σου.

Καλή δύναμη!

Καλημέρα Νίκο και σε ευχαριστώ για το χρόνο που πήρες για να μου απαντήσεις. Φυσικά και οι διαταραχές και παθήσεις έχουν οικουμενικό χαρακτήρα, αυτό που αλλάζει όμως από χώρα σε χώρα είναι η κατάρτιση των ανθρώπων που ασχολούνται με αυτές και η αντιμετώπισή τους απέναντι στον ασθενή. Και ενώ πιστεύω ότι παρά τα προβλήματα που παρουσιάζει το σύστημα υγείας εδώ στην Ελλάδα, έχουμε καταπληκτικούς γιατρούς, επέτρεψέ μου επίσης να πω πως αναφορικά με το ΣΧΚ είναι ακόμη βαθειά νυχτωμένοι.
Δε συμφωνώ μαζί σου ότι η κατάθλιψη είναι συχνά αίτιο του ΣΧΚ, γιατί έρευνες έχουν δείξει ότι ασθενείς με ΣΧΚ έχουν τα ίδια ποσοστά κατάθλιψης με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Οι επικρατέστερες θεωρίες αυτή τη στιγμή (και λέω θεωρίες, γιατί κανείς δεν είναι σίγουρος για το τι τελικά συμβαίνει) είναι το ότι το σύνδρομο οφείλεται στον ιό Epstein Barr ή σε κάποιο άλλο παρεμφερή ιό, σε αποδυνάμωση των επινεφριδίων (adrenal burnout), στο μυκόπλασμα ή ακόμη και σε γονιδιακές ανωμαλίες. Δε θεωρώ λοιπόν ότι η κατάθλιψη οδηγεί στο ΣΧΚ, τουλάχιστον όπως αυτό ορίζεται ως νευρολογική πάθηση με εκτενή προβλήματα του νευρικού, ανοσοποιητικού και άλλων συστημάτων του σώματος που αυτή η ασθένεια αποδιοργανώνει. Και θεωρώ επίσης πως είναι εγκληματικό να ταυτίζεται το ΣΧΚ με την κατάθλιψη, γιατί οι οδηγίες ενός ψυχολόγου ή ψυχιάτρου \"γυμνάσου, κάνε πράγματα\" μπορούν να πάνε πολύ πίσω έναν ασθενή με ΣΧΚ, ιδίως στα πρώτα στάδια της νόσου, όταν απαιτείται ξεκούραση.
Κατά τη διάρκεια του \"φλερτ\" μου με το ΣΧΚ ταλαιπωρήθηκα πολύ, τόσο από το ίδιο το σύνδρομο που οδηγεί σε κατακόρυφη πτώση της ποιότητας ζωής ενός ανθρώπου, όσο και από τους ίδιους τους γιατρούς. Μάλιστα σε μία από τις επιτροπές του ΙΚΑ που πέρασα προκειμένου να ανανεώσω την αναρρωτική μου τι στιγμή που δεν μπορούσα να περπατήσω ούτε δέκα μέτρα χωρίς να με υποβαστάζουν, άκουσα το καταπληκτικό \" και εγώ κουρασμένος είμαι, αλλά δε μου δίνει κανείς άδεια\". Εκεί λοιπόν φαίνεται να φτάνει η αντίληψη κάποιων ανθρώπων.
Ως άνθρωπος αρκετά συνειδητοποιημένος και σκεπτόμενος θέλω να πιστεύω, που αγαπά τη ζωή και τους ανθρώπους, έχει ενδιαφέροντα, χόμπυ, λατρεύει τα ταξίδια ιδίως στο εξωτερικό, αγαπά τη δουλειά του κ.α. το θεώρησα τουλάχιστον προσβλητικό όταν διάφοροι θεώρησαν ότι επειδή η δική τους αντίληψη δε φτάνει μακρύτερα, η λύση για όλο αυτό ήταν μια σειρά από ψυχοφάρμακα και συνεδρίες των 60 Ευρώ την ώρα, στις οποίες παρουσίαζα μια σειρά νευρολογικών προβλημάτων, όπως έλλειψη ισορροπίας, κόπωση που χειροτερεύει μετά από πνευματική και ιδιαίτερα σωματική προσπάθεια, προβλήματα μνήμης και ανάκλησης λέξεων κ.α. και ή λύση ήταν να μιλάμε για τα παιδικά μου χρόνια. Δε θα βαρεθώ να φωνάζω πως το ΣΧΚ είναι μια ασθένεια όπως π.χ. η γρίπη, αλλά δεν είδα κανέναν με γρίπη να τρέχει στον ψυχίατρο. Και αν θέλεις συγχώρεσέ με για το απόλυτο των λόγων μου, αλλά έχω διαβάσει-απελπισμένη γαρ-τόσο πολύ για το σύνδρομο προκειμένου να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου, που δηλώνω πως ξέρω πλέον πολύ περισσότερα από ότι ο μέσος γιατρός ενός Ελληνικού νοσοκομείου.
Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα με τους ψυχολόγους και τους ψυχιάτρους, ίσα ίσα τους εκτιμώ πολύ και δεν είμαι κομπλεξικός άνθρωπος που θα είχα πρόβλημα να διαγνωστώ με κατάθλιψη. Έχω όμως μεγάλο πρόβλημα με την ημιμάθεια των γιατρών στους οποίους έχω απευθυνθεί. Η ψυχοθεραπεία δεν αποτελεί θεραπεία για το ΣΧΚ, γιατί το ΣΧΚ είναι μία νευρολογική νόσος και κανείς δεν θα υποστήριζε πως π.χ. η ΣκΠ μπορεί να θεραπευτεί με ψυχοθεραπεία. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά με τη διαχείριση της νόσου από τον ασθενή, όπως μπορεί να βοηθήσει στη διαχείριση οποιασδήποτε χρόνιας πάθησης. Τα αντικαταθλιπτικά αποτελούν ένα σύνηθες βοήθημα, λόγω της μετρίασης της κόπωσης, αλλά πολλοί δεν βλέπουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Στο εξωτερικό γίνονται πάμπολλες πειραματικές θεραπείες, οι οποίες όλες εστιάζουν στο ότι το ΣΧΚ δεν είναι ψυχική νόσος.
Συγνώμη για το μακροσκελές των γραφόμενων, αλλά ειλικρινά, θα ήθελα αν κάποιος από τα άτομα του forum αναγνωρίζει τον εαυτό του σε αυτά που γράφω, να δει ενδεχομένως την κατάστασή του με άλλο μάτι. Η γνώση είναι δύναμη και η συμβουλή μου είναι να ακολουθούμε λίγο και το ένστικτό μας, γιατί οι γιατροί δεν είναι θεοί, και κάνουν και αυτοί λάθη.

Eιχα προβλημα αρκετο καιρο με αυτο κ συγχρονως καταθλιψη.Οταν εκανα κατα τυχη εξετασεις αιματος ειδα οτι σε μενα ολα οφειλονταν σε πολυ χαμηλο αιματοκριτη ,ανυπαρκτο Fe κ φερριτινη παρα πολυ χαμηλη.Οταν αρχισα φαρμακευτικη αγωγη ολα εξαφανιστηκαν.

Αγαπητή Μαρία, χαίρομαι που έχεις συνέρθει, αν και νομίζω πως στην περίπτωσή σου η κόπωση οφείλονταν στα προβλήματα που αναφέρεις, που άλλωστε είναι πολύ συνηθισμένα σε εμάς τις γυναίκες. Είναι λογικό η έλλειψη σιδήρου να προκαλεί εξάντληση. Νομίζω πως είναι ιδιαίτερα σημαντικό να κάνει κανείς τακτικές εξετάσεις αίματος, για τον πολύ απλό λόγο ότι απλά προβλήματα έλλειψης μετάλλων και άλλων στοιχείων στον οργανισμό μας, αλλά και ορμονικές ανωμαλίες, μπορούν να οδηγούν σε ανεξήγητη κόπωση που ευτυχώς διευθετείται με τη σωστή φαρμακευτική αγωγή.
Το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης είναι μια αρκετά σοβαρή πάθηση, για την οποία ακόμη δεν υπάρχει θεραπεία, καθώς οι γιατροί προσπαθούν να θεραπεύσουν τα συμπτώματα, αλλά όχι και την αιτία, γιατί ακόμη δε γνωρίζουν τι το προκαλεί. Είναι επίσης πάθηση που προσδιορίζεται από τον γιατρό εξ\' αποκλεισμού, όταν δηλαδή έχουν αποκλειστεί άλλες παθολογικές αιτίες και όταν ο ασθενής παρουσιάζει μια σειρά συμπτωμάτων που διαρκούν πάνω από έξι μήνες. Η κατάθλιψη φαίνεται να αυξάνεται στους ασθενείς με ΣΧΚ όταν νοσήσουν, λόγω της συνήθως δραματικής αλλαγής στον τρόπο ζωής τους, αλλά όχι πριν.
Σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά και γερή.

Elie, πράγματι όπως αναφέρεις κάποιες λοιμώξεις είναι δυνατό να πυροδοτήσουν το ΣΧΚ, όμως αυτό αφορά περίπου το 30-40% των περιπτώσεων.
Περιβαλλοντικοί/ψυχολογικοί παράγοντες ενοχοποιούνται επίσης σε ένα σημαντικό ποσοστό για την έναρξη του.
Για παράδειγμα, οι προσωπικότητες \"τύπου Α\" (αγχώδεις προσωπικότητες) φαίνεται να είναι πιο ευάλωτες στην διαταραχή.
Με δεδομένο ότι η ψυχοθεραπεία δεν έχει πάντα/μόνο ως στόχο τον εντοπισμό της αιτίας μιας κατάστασης, αποδεικνύεται βοηθητική στο ΣΧΚ ακριβώς διότι προσπαθεί να παρέμβει και να αναδομήσει την προσωπικότητα, το σύστημα σκέψης και συμπεριφοράς ενός ατόμου. Έχοντας επίσης υπ\'οψιν ότι το ΣΧΚ έχει σημαντικές ψυχολογικές-κοινωνικές παρενέργειες, η ψυχοθεραπεία κρίνεται σκόπιμη ακόμη και ως συπληρωματική θεραπεία σε μια φαρμακευτική αντιμετώπιση.

Δεν έχω πρόθεση Elie να διαφημίσω ή υπερτονίσω την αναγκαιότητα της ψυχοθεραπείας στο ΣΧΚ. Η έγνοια μου έχει να κάνει με το αντίστροφο ακριβώς: να μην υποτιμήσουμε τον ψυχολογικό παράγοντα χάρην μιας συμπτωματολογικής θεραπείας σε μια διαταραχή που είναι αρκετά σύνθετη, πολυπαραγοντική, ύπουλη και πολύπλοκη και δύσκολο να διαφοροδιαγνωστεί.

Elie είσαι ακόμη εκεί; Έχουν βελτιωθεί τα συμπτώματα; Αντιμετωπίζω αντίστοιχο πρόβλημα