Φοβάμαι ότι θα μείνω μόνη μου.
Καλησπέρα σας,
Είμαι 29 χρόνων και θα ήθελα να παραθέσω το πρόβλημα που αντιμετωπίζω με τις φιλίες μου. Αφορά λοιπόν δύο παιδικές μου φίλες που ήμασταν αχωριστη τριάδα από το δημοτικό. Τα προβλήματα ξεκίνησαν απ όταν εγώ έφυγα από τον τόπο διαμονής μου για να σπούδασω σε άλλη πόλη. Από τότε λοιπόν η σχέση μου μαζί τους άλλαξε καθώς από την μία εκείνες ήρθαν πιο κοντα μεταξυ τους κι εγώ έκανα καινούργιες φιλίες στην σχολή. Να σημειώσω δε ότι όλο τον καιρό που σπούδαζα είχαμε επικοινωνία και επαφές ανά τακτά χρονικά διαστήματα εγώ ερχόμουν Αθήνα όταν κάποια είχε γιορτή η γενέθλια εκείνες δεν είχαν έρθει ποτέ στα αντίστοιχα δικά μου.νΝα προσθέσω επίσης ότι όταν ερχόμουν στην στην πόλη μου μου έκαναν σκηνές για τις φίλες που είχα στην πόλη που σπούδαζα. Να σημειώσω δε ότι πολλές φορές με πίκαραν όσον αφορά το γεγονός ότι εγώ δεν είχα κάποια μόνιμη σχέση ενώ εκείνες είχαν και οι δύο και μου έκαναν σχόλια του τύπου κοίτα εγώ είμαι με την σχέση μου κλπ χωριά που δεν μπορούσα να βγάλω άκρη σε συζητήσεις και τσακωμούς που είχαμε καθώς είχαν γίνει πλέον σαν ένα άτομο και μ έκαναν να νιώθω άδικη και ηλιθια όταν προσπαθούσα να υποστηρίξω την γνώμη μου.Το Αποκορύφωμα ήταν ότι δεν ήρθε καμία από τις δύο στην όρκομωσια μου με την δικαιολογία ότι δούλευαν ενώ έβλεπα ότι μπορούσαν άνετα να πάρουν άδεια για μια ημέρα. Άρχισα λοιπόν σταδιακά να απομακρυνομαι και να προσπαθώ να κάνω παρέα με άλλα άτομα χωρίς να ξεκοψω τελείως. Έτσι λοιπόν αραίωσαν οι επαφές βρισκόμασταν μια φορά στο τοσο.το σκηνικό άλλαξε όταν χώρισε η μία από την μακροχρόνια σχέση που είχε και άρχισε να με προσεγγίζει πάλι για να βγαίνουμε τηλέφωνα κάθε μέρα κλπ και ξαναγινομαστε πάλι όπως ήμασταν παλιά. Και οι τρεις μαζί μέχρι που εκείνη ξανακάνει σχέση και κολλάει πάλι με την άλλη αρχίζοντας τον ίδιο τρόπο συμπεριφοράς απέναντι μου ότι και καλά εγώ είμαι που χάνομαι και ότι δεν παίρνω τηλέφωνο για να βγούμε κλπ. Να σημειώσω δε ότι εγώ εκείνο το διάστημα πέρναγα κατάθλιψη πράγμα που το γνώριζαν και γι αυτό είχα αποστασιοποιηθει.ΑΛλα όταν ήταν μόνη της μ έπαιρνε κάθε μερα τηλέφωνο με κατανοούσε σ όλα κλπ. Αλλά όταν βρηκε σχέση άλλαξε στάση και ξαφνικά άρχισε να την ενοχλεί η συμπεριφορά μου. Με τα πολλά μην τα πολυλογώ τα τελευταία δύο χρόνια οι επαφές είχαν αραιώσει πάρα πολύ σε φάση μια φορά το δίμηνο το τρίμηνο κλπ όπου βγαίναμε πάντα οι 3 μας πότε εγώ μόνη μου με κάποια από τις δύο. Το ζήτημα κορυφώθηκε όταν η μία πάντρεψε τον αδερφό της και συζητούσε με την άλλη μπροστά μου χωρίς να με καλέσει. Και το πιο ακραίο έγινε φέτος. Ενώ οι επαφές μας εχουβ περιοριστεί πλέον πάρα πολύ η τελευταία φορά που βρεθήκαμε ήταν τον Οκτώβρη. Μετά τον καφέ τους λέω να τα πούμε ε μην χαθούμε και μου απαντάει η μία ναι μετά από έξι μήνες τώρα. Τεσπα μετά από κάποιο διάστημα στέλνω μήνυμα στην μια τι κάνει κλπ και να πάμε για καφέ μου λέει ναι θα κανονίσουμε αλλά τπτ. Μου εύχεται στην γιορτή μου χωρίς να μου προτείνει κάτι και επαναφέρω το θέμα στο να βρεθούμε και μου λέει ναι θα κανονίσουμε και τπτ μετά. Της στέλνω μήνυμα πριν από λίγες μέρες έχοντας να μιλήσουμε από τα Χριστούγεννα και της εύχομαι για τα γενέθλια της και μου ανακοινώνει ότι η τρίτη της παρέας παντρεύεται τον άλλο μήνα και ότι εκείνη ετοιμάζεται για γάμο του χρόνου. Τους εύχομαι τα καλύτερα και τους λέω να βρεθουμε για καφέ να τα πούμε αν και στην πραγματικοτηρα δεν θέλω. Μα να μην με καλέσει στον γάμο της η άλλη από παιδιά νμαζι και οικογενειακοι φίλοι; Να βγω να κάθομαι σαν μάλακας στην καρέκλα να συζητάνε για τον γάμο της και να μην με καλέσει; έχω απογοητευτεί γτ σκέφτομαι ότι αν βγω και δεν μου πει κάτι είσαι καλεσμένη κλπ θα στενοχωρήθω και θα φανεί πράγμα που δεν θέλω εσάς ποια η γνώμη σας;
