Δεν ξέρω πως να το ονομασω.

Καλησπέρα σας.! Διαβάζοντας και εγώ διαφορα βιώματα και "ιστορίες" από εδώ είπα να γράψω και εγώ την δικιά μ..! Λοιπόν όλα δυστυχώς ξεκίνησαν σε νεαρή ηλικία ήμουν θυμάμαι 15-16 και επειδή είχα πιεστεί με διάφορα θέματα και είχα μια δυσκολη εφηβεία γενικά ήμουν ένα αντιδραστικό αλλά και πολύ έξυπνο παιδι. Κράταγα πολλα μέσα μου και εκείνη την ηλικία που αναφέρω έκανα το μπαμ δλδ ένα μικρό επεισόδιο στο οποίο δεν ήθελα να κοιμηθώ να βγω και γενικά δεν ήμουν καθόλου δραστήριος μετά από μια εβδομάδα περίπου οι γονείς Μ μη ξέροντας το τι έχω με πήγαν στο πεδων στο οποίο Μ εξέτασε ψυολογος και ψυχίατρος και Μ έδωσαν ρισπερνταλ των 0.5mg τα πήρα για έναν μήνα και μετά τα άφησα χωρίς την παρακολούθηση ειδικου διότι ήταν απων.. και μέχρι τα 19 ήμουν κομπλέ με το π πενθω για την γιαγιά Μ και παθαίνω οξύ ψυχωτικο επεισόδιο στο οποίο ζήτησα να μπω σε ψυχιατρική κληνίκη διότι δεν αισθανόταν εντάξει έκατσα στην κληνίκη για μια ευδομαδα για 2 χρόνια ήμουν εντάξει και έπαιρνα σωστά την χορηγία μου μέχρι π έφυγε ο γιατρός μου και με ανέλαβε άλλος και με κατάστρεψε και μετά από αυτο παθαίνω μικρό επεισόδια ελεγχόμενα παντα.