Originally Posted by
rainbow96
Γεια σας!
Εφτάσα πάλι σε ένα οριακό σημείο που με έκανε να καταφύγω εδω..Ειχα γραψει και παλια ενα ποστ σχετικα με έναν τύπο που μου είχε γίνει εμμονή. Πριν κανενα μηνα, λοιπον, τον συναντησα τυχαια στον δρομο ενω ημουν με μια φιλη μου. Εγω τον απεφυγα κοιτώντας αλλού και ουτε καν θα τον χαιρετουσα. Ομως αυτος αρχισε να με κοιταει εντονα και με πλησιασε περιμενοντας επιμονα να τον χαιρετησω. Τι φαση? Δεν ειχαν ληξει καλα τα πραγματα μεταξυ μας, ειχαν ειπωθει ασχημα πραγματα..Οχι βρισιες κλπ, αλλα δεν ηταν και ενα ωραιο φιλικο τελος. Και αυτος ανοιξε συζητηση σαν να μην ειχε γινει τιποτα και προχωρουσε μαζι με εμενα και τη φιλη μου αρκετη ωρα! Στο τελος μας ρωτησε πού πηγαινουμε και αν θελουμε να παμε στο μαγαζι που δουλευει για να μας κερασει. (!!!) Υστερα απο ολα οσα εγιναν, το πρηξιμο απο την πλευρα μου, τις παρεξηγησεις, το να μου λεει στο τελος οτι θελει να σταματησει ολο αυτο..Με συνανταει μετα απο μηνες και μας προτεινει να παμε για κρασακι στο μαγαζι του? Οκ ακομα κι αν ηθελε να τραβηξει πελατες..εμας βρηκε? Δεν μπορουσε να κανει μια εξαιρεση.? Ή μηπως του γυαλισε η φιλη μου? Τι να πω αλλο?
Φανηκα κουλ εκεινη τη στιγμη και αδιαφορη αλλα σκαλωσα. Και ετσι οπως με αντιμετωπισε...Γελακια, κατι αγγιγματακια.. Ο,τι πιο σκαλωτικο. Εγω αν με ρωτουσατε θα σας ελεγα οτι θα αλλαζε δρομο αν συναντιομασταν τυχαια. Γιατι να ειναι τοσο αψυχολογητα καποια ατομα? Πειτε μουυυ. Μετα από ενα μηνα ακομα το σκεφτομαι. Και γενικα επειδη ειχα φαει κολλημα με αυτον και οποτε φλερταρω ή μιλαω με καποιον αλλον, μου περναει παντα αυτος απο το μυαλο..Για αυτο το λογο ασχολουμαι ακομα, οσο κι αν η λογικη λεει "ας παει στο καλο, δεν αξιζει ". Νιωθω οτι δε θα μου βγει απο το μυαλο ποτεεε. Ακομα και ετσι λιγο που τον ειδα μετα απο τοσο καιρο, παλι κατι ενιωσα. Ειναι δυνατον?