Printable View
Εγω θα ειμαι 45 σχεδον. Δηλαδη μεγαλος... Θα εχουν σβησει οσα θα μπορουσε να ζησει και να κανει ενας νεος. Δυστυχως ειναι βεβαιον οτι θα ειμαι ακριβως στο ιδιο σημειο που ειμαι τωρα, αν οχι σε χειροτερο, και τιποτα δεν θα εχω προλαβει στο ενδιαμεσο απο αυτα που εχω κατα νου. Πεντε χρονια ειναι πολυ λιγος χρονος, ουτε καταλαβα πως περασαν -εξατμιστηκαν σε ενα τσαφ, τα προηγουμενα πεντε.
Πρεπει οι 40ρηδες να κάνουμε ένα φόρουμ δικό μας να τα λέμε είμαστε πολλοί μου φαίνεται....
Κι εγώ στο κλαμπ παρακαλώ :)
Εστάλη από Mi A2 Lite στο E-Psychology.gr Mobile App
xaxaxa και εγω 40αρης
Ορεστη και τι εγινε που θα εισαι 45?
τί δεν μπορεις να κανεις στα 45 που κανει ενας 30 αρης? Να γυμναστείς,να ταξιδεψεις, να κανεις ερωτα, να φλερταρεις,να βγεις βολτα, να δουλεψεις?Τι δεν μπορεις να κανεις?Ίσα ίσα που τους 40 και πανω τους σεβονται ολοι περισοτερο . Οταν ενας 20κατι παει να εκφρασει την γνωμη του,οι περισσοτεροι τον κατακρινουν και λενε ανοησιες οπως:"και τι ξερεις εσυ απο ζωη, εισαι μονο 25..."
Καλο θα ηταν να το δεις απο την αλλη πλευρα , δεν εισαι και 70 , που και παλι βλεπω κατι 70αρηδες που εχουν δραστηριοτητες και ζουν τελεια.
Αυτη την ερώτηση μου την είχε κάνει ο ψυχιατρος μου και κοιτούσα μουδιασμένη ψελισα ένα "Δεν έχω ιδεα". Πέρασαν 3 χρόνια από τότε και μετά από κουβέντα που είχα έμαθα πως είναι και ένα είδος εκτίμησης κατάθλιψης η ερώτηση αυτή. Είχα φτάσει ήδη στο σημείο να μην κάνω πλάνα αεροπλάνα στόχους μεγαλεπηβολους. Όσα φέρνει η στιγμή δε τα φέρνει ο χρόνος όλος θα του πω στην επόμενη συνεδρία.
Στην καλύτερη: Θα με καλούν σε εκπομπές για συνεντεύξεις, αν πιάσουν τόπο τα project με τα οποία ασχολούμαι
Στην χειρότερη: Φυλακή
Τον φανταζομαι χωρίς χαπια.... Γιατί δε μπορω να φανταστώ ότι θα παίρνω χαπια για 4 ακομα χρόνια....
Σε καμιά φάση της ζωής μου δε με απασχόλησε αυτό το ερώτημα. Και τώρα που το ρώτησες και το σκέφτομαι, πάλι δεν μπορώ να φανταστώ κάτι. Μπορεί να συμβεί ο,τιδήποτε, από ένα μεγάλο νέο ξεκίνημα έως τον πλήρη φυσικό αφανισμό.Quote:
Originally Posted by Ορέστης