Μεγαλη στεναχώρια για πρώην

Είμαι πραγματικα χάλια...
Νιώθω τόσο ηλίθια, τόσο loser...Μόλις εμαθα οτι ο πρωην μου με τον οποιον εχω κολλημα εχει σχεση εδω και καιρο. Ειχα πληγωθει παρα πολυ απο αυτον το καλοκαιρι που με αφησε... Απο τοτε δεν μπορω να τον ξεχασω. Δεν ηταν βασικα σχεση μεγαλη. Απλως βγαιναμε ενα διαστημα. Ξερω οτι ειναι μαλακας και ψευτης και οτι δε μου φερθηκε καλα. Ομως οποιον κι αν γνωριζω μου φαινεται υποδεεστερος του ..εννοω οτι κανεις δεν με ελκυει τοσο, με κανεναν δεν μπορω να νιωσω κατι τοσο εντονο. Ειμαι, λοιπον, εγω στη μιζερια μου ενα χρονο τωρα και ειδικα τους πρωτους μηνες πολλα βραδια εκλαιγα για αυτον. Και τωρα ανακαλυπτω οτι εχει σχεση .. Το ατομο αυτο με ειχε δει πριν δυο βδομαδες και μου ειχε πει να περασω απο το μαγαζι οπου δουλευει και στο τελος με αγκαλιασε και με φιλησε κοντα στο αυτι. Δεν ηταν μια φιλική αγκαλια. Και γενικα μου ειχε στειλει κατι μηνυματα , sexting στην ουσια ,οχι πολυ παλια. Δηλαδη ηταν ηδη με την αλλη οταν μου τα εστειλε. Μεγαλη ιστορια γενικα..Του εστειλα ενα μηνυμα, λοιπον, πανω στη στεναχωρια μου , γιατι δεν ηξερα ακομη οτι εχει σχεση. Μαλλον η κοπελα του το ειδε και επειδη δεν τον εμπιστευεται εγινε χαμος. Μου εστειλε αυτη μηνυμα οτι τωρα ειναι ελευθερος και μπορω να βρεθω αν θελω μαζι του! (σοκ, ουτε καν την ξερω) Και μετα μου εστειλε αυτος και μου ειπε οτι εχει σχεση, την αγαπαει πολυ και δε θελει να την χασει και να μην απαντησω σε ο,τι μου στειλει ..Εγω τα παιξα..εμεινα κοκαλο. Οντως λογικο που δεν τον εμπιστευεται, κανει πολλες βλακειες..Πώς μπορει να λεει οτι την αγαπαει και να κανει αυτα τα πραγματα? Γιατι να υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι? Και ειδικα εμενα που με ειχε πληγωσει γιατι με ξαναεβαλε στο τρυπακι αυτο? Ας εκανε παιχνιδι με καποια ασχετη...Και εν πασει περιπτωση, σκεφτομαι οτι αυτος τοσο καιρο καλοπερναει κλπ ενω εγω καιγομαι για αυτον..Και δεν την παλευω πραγματικα! Δεν μπορω να ξανανιωσω τιποτα. Δεν μου εχει τυχει τιποτα καλο. Νιωθω πως αυτος ειναι πιο γαματος απο μενα, γιατι ειναι ωραιος, εχει αυτοπεποιθηση, το εχει με τις κοπελες και δεν ειναι τοσο ευαισθητος οσο εγω ..γι αυτο και μπορει και γκομενιζει..Και δεν μπορω να ξεχασω με τιποτα αυτα που εζησα μαζι του. Εχουν χαραχθει στην μνημη μου και νιωθω αρρωστη.. Δηλαδη παρολο που ειναι εξωφρενικα αυτα που κανει και τα ψεματα που προφανως λεει , εγω οταν τον γνωρισα δεν τα ηξερα ολα αυτα και ειχα νιωσει κατι πολυ εντονο. Και δεν μπορω να το ξεπερασω..Νιωθω εγκλωβισμενη και δεν αντεχω να περιμενω μεχρι να νιωσω καλυτερα! Ειχα ηδη κανει προοδο και μετα εγιναν ολα αυτα με τα μηνυματα, με τη συναντηση, τωρα αυτο..Και με πηγε παλι πισω. Και μου φανηκε τοσο ασχημο το τελευταιο μηνυμα του..Επεμενε οτι την αγαπαει παρα πολυ και δε θελει να την χασει και με παρακαλουσε να μη στειλω τιποτα αλλο..Ποσο ταπεινωτικο για μενα...

Θυμάμαι που είχες ανοίξει σχετικό θέμα πριν από ένα μήνα.

Αλήθεια, γιατί θεωρείς τον οποιοδήποτε άλλον υποδεέστερό του; Δηλαδή αυτός ο πρώην σου, είναι τόσο έξυπνος και διαβασμένος που θα μπορούσε να κερδίσει το πρώτο έπαθλο σε παιχνίδια ερωτήσεων; Είναι τόσο όμορφος που θα έβγαινε πρώτος σε αντρικά καλλιστεία; Είναι τόσο δυνατός που θα έπαιρνε μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες; Είναι τόσο ευγενικός, πιστός και ταπεινός σε σημείο που οι Ιάπωνες θα αισθάνονταν ντροπή και θα θεωρούσαν τους εαυτούς τους αγενείς, ξιπασμένους και μπαμπέσηδες;

Αν κάνεις μια βόλτα 5 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι σου θα καταλάβεις ότι ο κόσμος είναι πολύ πιο μεγάλος από αυτόν που έχεις χτίσει στο μυαλό σου. Έχει και άλλους ανθρώπους, καλούς και κακούς. Εσύ γιατί μαραζώνεις στα 23 σου;

Τον έχεις εξιδανικεύσει στον υπέρτατο βαθμό και η απομυθοποίηση-αποκαθήλωσή του θέλει χρόνο.

Και εγώ όταν ήμουν στο Γυμνάσιο είχα γνωρίσει μια κοπέλα που μου άρεσε υπερβολικά. Όσες φορές και αν μου έλεγε όχι, τόσες φορές εγώ επέμενα. Μετά από ένα χρόνο προσπάθειας συνέβη κάτι και τελικά ήρθαμε πιο κοντά. Και αφού μιλούσα μαζί της καθημερινά για 1,5 χρόνο επί 2 ώρες, κατάλαβα ότι η κοπέλα δεν ήταν τόσο τέλεια όσο νόμιζα.

Το "ξεκόλλα" δεν είναι λέξη που θα ήθελες να ακούσεις. Είναι βαριά και αναμενόμενη. Να θυμάσαι ότι η γη γυρίζει, ο ήλιος ανατέλλει κάθε πρωί, η ζωή συνεχίζεται με ή χωρίς κάποιους ανθρώπους. Απλά η δύναμη της συνήθειας σε έχει κάνει να θες το εύκολο και το γνώριμο.

Άντρες..........

Και έπεσες σε έναν από το κακο είδος....

Τι να πω...προσπάθησε να απομυθοποιήσεις αυτό που νιώθεις ή τουλάχιστον να σκεφτείς ότι υπάρχουν και άλλοι που ίσως σου αρέσουν όμως δεν τους έχεις γνωρίσει ακόμα.....
Ναι είναι μαλακας καλά λες....Εσύ δες όμως γιατί καψουρευτηκες αυτόν...για Τι πάμε και πέφτουμε στους τελείως λάθος

Quote:

---

Originally Posted by PositiveWave

Θυμάμαι που είχες ανοίξει σχετικό θέμα πριν από ένα μήνα.

Αλήθεια, γιατί θεωρείς τον οποιοδήποτε άλλον υποδεέστερό του; Δηλαδή αυτός ο πρώην σου, είναι τόσο έξυπνος και διαβασμένος που θα μπορούσε να κερδίσει το πρώτο έπαθλο σε παιχνίδια ερωτήσεων; Είναι τόσο όμορφος που θα έβγαινε πρώτος σε αντρικά καλλιστεία; Είναι τόσο δυνατός που θα έπαιρνε μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες; Είναι τόσο ευγενικός, πιστός και ταπεινός σε σημείο που οι Ιάπωνες θα αισθάνονταν ντροπή και θα θεωρούσαν τους εαυτούς τους αγενείς, ξιπασμένους και μπαμπέσηδες;

Αν κάνεις μια βόλτα 5 χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι σου θα καταλάβεις ότι ο κόσμος είναι πολύ πιο μεγάλος από αυτόν που έχεις χτίσει στο μυαλό σου. Έχει και άλλους ανθρώπους, καλούς και κακούς. Εσύ γιατί μαραζώνεις στα 23 σου;

Τον έχεις εξιδανικεύσει στον υπέρτατο βαθμό και η απομυθοποίηση-αποκαθήλωσή του θέλει χρόνο.

Και εγώ όταν ήμουν στο Γυμνάσιο είχα γνωρίσει μια κοπέλα που μου άρεσε υπερβολικά. Όσες φορές και αν μου έλεγε όχι, τόσες φορές εγώ επέμενα. Μετά από ένα χρόνο προσπάθειας συνέβη κάτι και τελικά ήρθαμε πιο κοντά. Και αφού μιλούσα μαζί της καθημερινά για 1,5 χρόνο επί 2 ώρες, κατάλαβα ότι η κοπέλα δεν ήταν τόσο τέλεια όσο νόμιζα.

Το "ξεκόλλα" δεν είναι λέξη που θα ήθελες να ακούσεις. Είναι βαριά και αναμενόμενη. Να θυμάσαι ότι η γη γυρίζει, ο ήλιος ανατέλλει κάθε πρωί, η ζωή συνεχίζεται με ή χωρίς κάποιους ανθρώπους. Απλά η δύναμη της συνήθειας σε έχει κάνει να θες το εύκολο και το γνώριμο.

---

Χαχαχ οχι δεν εχει ολα τα προτερηματα που ανεφερες! Απλως ηταν το πιο εντονο πράγμα που εχω νιωσει σωματικά ας πουμε. Και ισως όντως υπάρχουν κι άλλοι εκει εξω που μπορει να μου αρέσουν εξίσου. Απλως νιωθω οτι ακομα κι αν υπάρχουν δε θα κοιτάξουν εμενα ή δε θα τυχει να τους γνωρισω..Και το ξερω οτι πρεπει να ξεκολλησω :/ Ομως πχ πηγα να κανω κατι με κάποιον αλλον και το μυαλο μου κατευθείαν πήγε σ αυτον και ενιωσα παρα πολυ ασχημα. Δεν ήθελα ουτε να με αγγιζει μετα..Προφανως αυτός δεν μου άρεσε και τοσο. Αλλα γενικα κανω συνεχεια συγκρισεις με όποιον κι αν παω να μιλήσω..Τι να πω ισως αν βρεθει κάποιος που με ενθουσιασει πραγματικα, ισως τον ξεχασω αυτοματα. Αλλα ειμαι 23 και αυτο ουτε μια φορα δεν εχει συμβει και να είναι αμοιβαιο..

Quote:

---

Originally Posted by Miliva21

Άντρες..........

Και έπεσες σε έναν από το κακο είδος....

Τι να πω...προσπάθησε να απομυθοποιήσεις αυτό που νιώθεις ή τουλάχιστον να σκεφτείς ότι υπάρχουν και άλλοι που ίσως σου αρέσουν όμως δεν τους έχεις γνωρίσει ακόμα.....
Ναι είναι μαλακας καλά λες....Εσύ δες όμως γιατί καψουρευτηκες αυτόν...για Τι πάμε και πέφτουμε στους τελείως λάθος

---

Ναι πολυ κακο..Και μετανιωνω που ημουν τοσο αφελης, αλλα πού να το ξερα? Δεν ξερω νιωθω λιγο παρανοϊκή με αυτο το θεμα πλεον. Βαζω ολη μου τη δυναμη να μην ασχολουμαι αλλα δεν μπορω να μην τους σκέφτομαι μαζι πχ Και κανω ακομα φλας μπακ και σεναρια με το μυαλο μου, γιατί είδα ποια ειναι και εχω την αίσθηση οτι ειχε ανεβασει ενα στορι μαζι της οταν ακομα μιλουσαμε και τοτε ειχε πει οτι ηταν φιλη του κλπ Σεναρια σεναρια σεναρια.. Για λυπηση ειμαι

Βρε κοπέλα μου,γιατί αυτομαστιγωνεσαι έτσι;
Τι θετικό εχει αυτός ο τύπος και βασανίζεις τον εαυτό σου για πάρτη του;

Ομορφουλα καλα εκανες κ στεναχωριοσουν γιατι ετσι ειναι το σωστο!
Οταν χωριζεις λογικο ειναι να σου λειπει το αλλο σου μισο,να κλαις να οδυρεσαι ελπιζοντας να νιωθει κ ο αλλος τα ιδια με σενα...ποσο μαλλον οταν αυτο μαθαινεις προχωραει τη ζωη του...να τα βιωνεις σε εντονοτερο βαθμο δυσκολιας!
Καλα εκανες κ στεναχωριοσουν γιατι τελειωσε κατι καλο για σενα αλλα πια να θυμασαι μονο τα καλα σας,να τα κλεισεις στην καρδουλα σου κ να προχωρησεις τη ζωη σου!
Εκλεισε αυτο το κεφαλαιο για σενα οσο αποτομο ειναι να το καταλαβεις...τοσο κ που στο γραφω(ειμαι υπερ της προσπαθειας κ επανασυνδεσης των ζευγαριων!)...αλλα στην περιπτωση σου δεν υσταται τετοια φαση...
Ο ανθρωπος αυτος εκμεταλλευεται καταστασεις οπως βλεπεις μεσα απο σενα κ την επομενη απο σενα...κ δεν τιμαει εσας τις 2 πρωτιστως κ υστερα αυτον!
Φορεσε το χαμογελο σου κ καλη διαθεση κ τωρα ειδικα που ηρθε το καλοκαιρι κ βγες εξω με τον ευατον σου...οχι μονη σου!με τον ευατον σου!
Μεγαλη κουβεντα αυτο που σου λεω κ αν δεν το καταλαβαινεις μεγαλωνοντας θα το κανεις...
Ξανα βρες με το μεσα σου κ πριν το καταλαβεις θα βρεθει αυτος ο καποιος που θα σου κρατησει το χερι κ θα σε αγαπησει με ολη του την καρδια!
Να θυμασαι οτι μετα τη βροχη βγαινει το ουρανιο τοξο!εσυ το ξερεις καλυτερα απο ολους rainbow!
Εμπνευσου λοιπον απο το ψευδονυμο σου!καλη συνεχεια στην μερα σου κ στη ζωη σου κουκλιτσα!

Απο τη στιγμή που σου αρέσει τοσο πολυ ο φίλος, για μενα καλύτερα να προσπαθήσεις να το ζήσεις εστω για ένα διάστημα γιατι δεν συμβαίνει συχνά να σου αρέσει καποιος τοσο πολυ.

η αληθεια ειναι ανοστη γιατι καθρεφτιζει τη φυγη του ανθρωπου απο το παραδεισο και την αρνηση του να ειναι κοντα στο θεο προσπαθεις συνεχως να πατησεις σε σταθερο εδαφος και τελικα το μονο σταθερο που υπαρχει στο πλανητη αυτο ειναι οτι ευνοει τη διαφθορα την υπονομευση και την εξαθλιωση της ζωης αφου αν κοιταξουμε τη διαδρομη της ζωης αρχιζει απο το ιδανικο και καταληγει στη θλιψη και το θανατο αρα μονο καποιος με αντισυμβατικο αναποδο και ασυμβιβαστο με τη ζωη αυτη μυαλο μπορει να μην ειναι υποδιεστερος αφου η ευτυχια τη ειναι δηλαδη κατι που ερχετε και φευγει οπως ο ανεμος και αυτο ειναι μεγαλη αληθεια οτι η αισθηση του εγκλωβισμου ειναι πολυ αισθητη σε αυτη τη ζωη
αυτο που θες περισσοτερο ειναι να βρεις κατι το ιδανικο για να εισαι καλα το θεμα ειναι ομως οτι το ιδανικο ειναι εντελως ασυμβατο με αυτη τη ζωη εκτος αν κανεις πραγματα μονος σου και βρισκεσε σε μια ιδανικη μοναξια οταν πχ ενα πραγμα σε ελκει νιωθεις σα να τσουλας προς αυτο νιωθεις σα να χανεις τον ελεγχο των συναισθηματων σου οταν ενα πραγμα δε σε ελκει νιωθεις οτι εισαι δυνατος σαν βραχος
για παραδειγμα οταν κατι με ελκει δεν υπαρχει περιπτωση να αντισταθω σε αυτο γιατι ξερω οτι θα υποφερω εσυ επιμενεις πεισματικα να θες να βαλεις φρενο στα συναισθηματα σου κατι που δε γινετε οταν τα νιωθεις γινετε μονο οταν δεν υπαρχουν οταν αισθανεσε αναισθητος η οταν ενα πραγμα δε σε συγκινει αλλα οταν σε συγκινει αυτο σε αποδυναμωνει εντελως σα να πεφτεις σε μια δινη που σε στριφογυριζει ασκοπα αρα το συναισθημα ειναι πραγματι ταπεινωτικο γιατι ειναι σα να σε διαπερνα σα να σε αναγκαζει να πετας τη μασκα. δε ξερω αν εισαι για λυπηση αλλα αυτο που ξερω σιγουρα ειναι οτι δε θες να δεχτεις τους κανονες της ζωης πχ σου λενα παρατα τον κλπκλπ δε γινετε ομως να ξεχασεις αυτον που εγινε η συνεχεια του μυαλου σου μαλον επειδη η φιλανθρωπια και η προσφορα κρυβει σχεδον παντοτε μια δοσει αλαζονιας πχ οταν ο θεος επλασε τον ανθρωπο ειναι για μας ολα ο θεος γιατι απο αυτον υπαρχουμε αρα αυτο ειναι φοβερα αλαζονικο
πχ πραγματα που δεν ηξερες δε μπορουν να ξεχαστουν και πολες φορες βλεπω οτι αυτο δε το κατανοουν οι αλλοι και σε συμβουλευουν με λαθος τροπο αρα η επιθεση αυτη που σε προτρεπουν και αλλα μελη σε αυτη δεν εχει κανενα νοημα γιατι δε σε βοηθουν να το ξεχασεις ετσι αλλα σε κανουν να υποφερεις και δε το καταλαβαινουν λογο αγνοιας και κακων εκτιμησεων

Quote:

---

Originally Posted by WhyAlwaysMe?

Βρε κοπέλα μου,γιατί αυτομαστιγωνεσαι έτσι;
Τι θετικό εχει αυτός ο τύπος και βασανίζεις τον εαυτό σου για πάρτη του;

---

εγω λεω να αναρωτιθεις το τι θετικο εχουν οι εξυπναδες σου την ωρα που ΔΕΝ εχεις κατανοησει το θεμα λυσαξες να τη πεισεις να τον ξεχασει οπως μαντευω ενω αυτη λεει οτι εγινε η συνεχεια του μυαλου της και αν αυτο που σε ενδιαφερει οπως φανταζομαι ειναι το να μου πας κοντρα γραφε κανενα κατεβατο ακομα ξεχασε τον κλπκλπ και αμα τη πισεις ελα και σφυρα μου νομιζεις πχ οτι αυτο που εχει σημασια με το σουπερ μυαλο σου ειναι σε πιον θα απαντησει δεν υπαρχει πχ πιο ευκολο πραγμα απο το να βρεις ενα ασχετο και να παρλαρεις συνεχως μαζι του γιατι ειναι ετσι η ζωη που σε σπροχνει χωρις να το καταλαβαινεις στο ασκοπο

Πολλες και διαφορετικες απαντήσεις... Ευχαριστώ όλους που ασχοληθηκατε . Ή αλήθεια ειναι πώς καταφευγω εδώ γιατί νιωθω οτι δεν μπορω να πρήζω ολο τους δικους ανθρώπους για τα ιδια και τα ιδια θεματα. Νιωθω πολυ αδυναμη ωρες ωρες..Η μοναξια μου με οδηγει στο να μπαινω σε εφαρμογες γνωριμιών τσατ κλπ απλα για να μιλαω, γιατί αλλωστε όλοι αυτοί δεν με ξερουν και μπορω να λεω ο,τι θέλω χωρις φοβο νην παρεξηγηθω. Εδω και μια βδομαδα αποφασισα να το σταματήσω αυτο, να μη χρησιμοποιω τέτοιες εφαρμογες γνωριμιων γιατι αρχισα να αισθανομαι περίεργα που μιλαω ολην την ωρα και φλερταρω με ακυρα ατομα, ατομα που ουτε γνωριζω..Και τωρα που σταμάτησα νιωθω πιο απελπισμενη, αρχισα να σκεφτομαι τον πιο παλιό πρώην μου που ημασταν ολο μαζι, με στηριζε και γενικα ημασταν πολυ δεμενοι αλλα εν τέλει επαψα να τον θελω τόσο και τον χωρισα. Τελικα δεν το χω με την μοναξια..Στο μεταξυ ευχομουν να μην δω ποτε ξανα μπροστα μου αυτόν για τον οποιον εγραψα το ποστ και την ιδια ακριβως μερα που το ευχομουν τον ξαναειδα τυχαια , αλλα γυρισα κατευθείαν από την αλλη..Οχι οτι εχει κάποια σημασια, αλλα μου φανηκε πολύ περίεργο. Παντως δεν μπορω να δεχθω μεσα μου οτι αυτος εχει σχεση και εγω ειμαι σαν το καημένο. Ωρες ωρες νιωθω οτι θα προτιμουσα να μη ζω αν ζω ετσι. Γιατι όλο δυσκολίες αυτη η ζωη. Μια η σχολη που με δυσκολεύει, μια το αγχος για το μελλον, μια τα γκομενικα, μια η καλοκαιρινη πληξη που νιωθω συχνα, μια το αισθημα μειονεξιας, μια το ενα μια το αλλο. Κουραστηκα..Και εχω εναν συνεχη πονοκεφαλο, δεν ξερω αν φταιει η ψυχολογια μου γι αυτό. Ολο κατι μου φταιει και δεν γινεται ολο να καταφευγω ειτε εδω ειτε στο ιντερνετ γενικοτερα στις εφαρμογες που σας ειπα..Δηλαδη έλεος. Να πρήζω τους δικούς μου? Κάποια στιγμή θα με σιχαθουν και αυτοι οι άνθρωποι...

Quote:

---

Originally Posted by rainbow96

Πολλες και διαφορετικες απαντήσεις... Ευχαριστώ όλους που ασχοληθηκατε . Ή αλήθεια ειναι πώς καταφευγω εδώ γιατί νιωθω οτι δεν μπορω να πρήζω ολο τους δικους ανθρώπους για τα ιδια και τα ιδια θεματα. Νιωθω πολυ αδυναμη ωρες ωρες..Η μοναξια μου με οδηγει στο να μπαινω σε εφαρμογες γνωριμιών τσατ κλπ απλα για να μιλαω, γιατί αλλωστε όλοι αυτοί δεν με ξερουν και μπορω να λεω ο,τι θέλω χωρις φοβο νην παρεξηγηθω. Εδω και μια βδομαδα αποφασισα να το σταματήσω αυτο, να μη χρησιμοποιω τέτοιες εφαρμογες γνωριμιων γιατι αρχισα να αισθανομαι περίεργα που μιλαω ολην την ωρα και φλερταρω με ακυρα ατομα, ατομα που ουτε γνωριζω..Και τωρα που σταμάτησα νιωθω πιο απελπισμενη, αρχισα να σκεφτομαι τον πιο παλιό πρώην μου που ημασταν ολο μαζι, με στηριζε και γενικα ημασταν πολυ δεμενοι αλλα εν τέλει επαψα να τον θελω τόσο και τον χωρισα. Τελικα δεν το χω με την μοναξια..Στο μεταξυ ευχομουν να μην δω ποτε ξανα μπροστα μου αυτόν για τον οποιον εγραψα το ποστ και την ιδια ακριβως μερα που το ευχομουν τον ξαναειδα τυχαια , αλλα γυρισα κατευθείαν από την αλλη..Οχι οτι εχει κάποια σημασια, αλλα μου φανηκε πολύ περίεργο. Παντως δεν μπορω να δεχθω μεσα μου οτι αυτος εχει σχεση και εγω ειμαι σαν το καημένο. Ωρες ωρες νιωθω οτι θα προτιμουσα να μη ζω αν ζω ετσι. Γιατι όλο δυσκολίες αυτη η ζωη. Μια η σχολη που με δυσκολεύει, μια το αγχος για το μελλον, μια τα γκομενικα, μια η καλοκαιρινη πληξη που νιωθω συχνα, μια το αισθημα μειονεξιας, μια το ενα μια το αλλο. Κουραστηκα..Και εχω εναν συνεχη πονοκεφαλο, δεν ξερω αν φταιει η ψυχολογια μου γι αυτό. Ολο κατι μου φταιει και δεν γινεται ολο να καταφευγω ειτε εδω ειτε στο ιντερνετ γενικοτερα στις εφαρμογες που σας ειπα..Δηλαδη έλεος. Να πρήζω τους δικούς μου? Κάποια στιγμή θα με σιχαθουν και αυτοι οι άνθρωποι...

---

Σου φαίνονται βουνό στο κεφάλι σου γιατί σου φταίει κάτι συγκεκριμένο......Κάνε υπομονή....κάποια στιγμή οσο και αν δεν το πιστεύεις θα βρεθεί κάποιος να σου αρέσει........Και να τον ερωτευτείς και στο εύχομαι.....είναι αλήθεια ότι τον έχεις εξιδανίκευσει όμως καλύτερα να τον αφήσεις στη ζωή του και να πας για αλλα γιατί δεν αξίζει......

Μη το λες αυτό για τη ζωή...Η ζωή είναι ωραία και χωρίς να έχουμε πάντα μια σχέση...ετσι πρέπει να την βλέπεις και να κάνεις πράγματα που σε κάνουν να νιώθεις όμορφα....αν σε βοηθάει να φλερτάρεις από εφαρμογές Κάνε το....απλά πρέπει να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου και να συνειδητοποιησεις ότι καλύτερα να τελειώσει αυτό......

Με τα προσωπικά σου τι γίνεται; δεν υπάρχει κάποιος κοντά σου που να σου αρέσει....στη δουλειά/σχολή σου....Στις παρέες σου;; έχε και καμία ματιά γύρω σου κατά τα άλλα δωσε χρόνο στον εαυτό σου

Συγγνώμη αλλά δεν είσαι εσύ για λύπηση... Εκείνος είναι και θα το καταλάβει μεγαλώνοντας. Εσύ θα είσαι η πρώτη που θα το συνειδητοποιησει μάλιστα... Θα σε συμβούλευα να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου και να βγεις έξω να χαρείς τη ζωή σου, την παρέα σου! Έρχεται και καλοκαίρι τώρα! Ανανεώσου, κάνε αλλαγές στα μαλλιά σου, στα νύχια σου, άκου χαρούμενη μουσική!! Επίσης, επειδή ακριβώς όπως ειπώθηκε ήδη, η αποκαθήλωση χρειάζεται ίσως περισσότερο καιρό για κάποιους από εμάς ή για κάποιους που τους έχουμε ψηλά στη ζωή μας, εάν δε σου βγαίνει με άλλον, απλά μην το προσπαθείς ακόμα. Θα σου έρθει μόνο του. Θα το νιωσεις. Πάρε το χρόνο σου...

ολες οι αλαγες ειναι ψευτικες και απλα σκεπαζουν την αληθεια σαν σεντονι κατα βαθος κανεις δε θελει να γνωριζει ποιος ειναι ειδικα οταν αυτο δε βγαζει νοημα και οταν δε βγαζει νοημα η μαυριλα θα βγαλει νοημα η ασπριλα ως ψυχαναγκασμος τωρα αν θεωρεις οτι ειναι καπιος για λυπηση επειδη κανει το ψωνιο του και δε τον απασχολει τι θα πουν οι αλλοι γι αυτον αν δε πετυχει η συνενοηση με την αληθεια το πιο ευκολο πραγμα ειναι να συνενοηθεις με μια ασχετη και να χρονοτριβεις με αυτη χωρις λογο ζωντας μια ζωη για πλακα