καλησπερα παρεακι
θα ηθελα να μοιραστω κατι μαζι σας που με κανει και απορω και πικραινομαι..
απο παιδι απο το δημοτικο κιολας δε με εκαναν παρεα τα αλλα παιδια.
στα 13 μπηκα σε μια παρεα αλλα μετα απο μισο χρονο λογω μιας παρεξηγησης με κανανε ολοι περα..
μεχρι τα 15.5 ημουν κομματια, κλαμα καθε μερα, σκεψεις αυτοκτονιας και διαφορα αλλα τετοια.
στα 16 ειπα αντε μαμηθειτε ολοι και ολες και προσπαθησα να ξαναμπω στην παρεα.
οκ μπηκα αλλα ημουν η γλαστρα της υποθεσης.ουτε μυστικα, ουτε μου απηυθηναν το λογο, ουτε μου ελεγαν να βγω εξω μαζι τους.
αλλα δεν ειχα κατι καλυτερο να επιλεξω..
ετσι στα 16 εμφανιστηκαν οι πρωτες ψυχωτικες σκεψεις προσπαθοντας το μυαλο μου να εξηγησει αυτα που περνουσα.
πλεον παθαινα επεισοδια 2-3 μηνων αλλα δε με επηρεαζαν ιδιαιτερα.
στα 18 μπαινοντας στο πανεπιστημιο και εκανα μια κολλητη.
στα 6 χρονια φιλιας στο τελος αποδειχτηκε ποσο φιδι ηταν.οποτε παει και αυτη.
μετα ηρθε πιεση απο γονεις, σχολη, σχεση μετα τα 5-6 αυτα χρονια. πολυ δυσκολα.
κακοποιητικη σχεση μου εχουν πει οι ψυχολογοι που το εχω αναφερει..
μετα απο 5 χρονια σχεσης - συγκατοικισης τη διαλυω τη σχεση..
μετα με την πιεση απο τη σχολη και τις στεναχωριες σε μια εξεταστικη ααρχισα να ακουω και να βλεπω πραγματα.αρκετοι μηνες ετσι..6-7 σιγουρα..
για αλλους ψευτικα για μενα αληθινα.
οι παρεες χανονται τοτε..
φαρμακα..
νοσηλειες..
μετα παω πισω επαρχια
καμια παρεα.περιεγραψα η βλαμμενη στη φιλη (που με ειχε στησιει στα 1 μετρο στο γυμνασιο οπως ειπα πιο πανω) και ξαφνικα χανεται και αυτη και αλλες 2 κοινες φιλες ετσι ξαφνικα
πανε κι αυτες..
ξεκινησα χομπυ ορειβασια μετα απο 1/2 - 1 χρονο στην επαρχια.
μεταειχα για 1 χρονο ξανα πανελληνιες, τον επομενο χρονο ενα 9μηνο προγραμμα εξειδικευσης και περυσι 10% και φετος σχολη..
εδω στο 1ο εξαμηνο ειχα κανει μια παρεα 6-7 ατομων αλλα πλεον δε μου μιλανε.σπανια.μπορει να τους πω ενα καλημερα τι κανεις? και δε γυρνανε καν.δε με προσκαλουν στις εξοδους τους κλπ.
ισως φταιει και η ηλικια μου που ειμαι μεγαλυτερη αλλα στο 1ο εξαμηνο δε ηταν εμποδιο αυτο..μιλουσαμε..
μια ζωη ψαχνω φιλους, τους κυνηγαω αλλα τιποτα..
ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΦΙΛΙΕΣ..
δε μπορω να καταλαβω γιατι συμβαινει αυτο και δε στεριωνει παρεα..
οφειλω να ομολογησω πως λογω της σχιζο.. απομακρυνομαι κι εγω ισως καπως, αλλα στο 1ο εξαμηο ουτε αυτο ηταν εμποδιο αυτο..
τι κανω λαθος?
εμαθα να μενω μονη μου πολλες φορες μοναχικης αλλες φορες μοναξια λογω ελλειψης ανθρωπινης επαφης.
ευχαριστω πολυ για το χρονοο σας να διαβασετε ολο αυτο οσοι το διαβασετε!
