Και τώρα τι ..... ;

Δεν ξέρω πως να περιγράψω την κατάσταση που βρίσκομαι αυτή τη στιγμή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι είμαι κύριος των προβλημάτων μου. Εγώ ευθύνομαι για όλα τα δεινά μου ενεργητικά η παθητικά με έχω οδηγήσει σε ένα ψυχολογικό αδιέξοδο μαύρο μπροστά και πίσω γκρίζο σκούρο.
Το αλκοόλ βοηθάει μόνο προσωρινά και ο νους μου γρήγορα επιστρέφει σε μαύρες σκέψεις καταστροφικές και λάγνες. Λάγνες περισσότερο γι την ελπίδα και την αίσθηση της ανακούφισης που μπορεί να προσφέρουν.
Νιώθω παρίας της ζωής .... πιο μόνος από ποτέ.
Ποιο είναι τελικά το νόημα της ζωής ;
Το έχει βρει κανείς σας ;
Υπάρχει κάποιο νόημα η τελικά ζούμε μονάχα για να πεθάνουμε;
Εσυ που θα έπρεπε να με στηρίζεις με σπρώχνεις περισσότερο προς το σκοτάδι. Το ξέρω ότι κατά βάθος είναι δικό μου το λάθος, το ξέρω ότι ενδεχόμενος εσυ να πονάς περισσότερο αλλά φαντάσου, φαντάσου πως είναι καθημερινά να σε βρίζουν και να σου ρίχνουν ευθύνες για τα πάντα φαντάσου πως είναι καθημερινά να πληρώνεις και να πονάς.
Νιώσε πως νιώθω....... ζητάω καθημερινά, εκλιπαρώ να με καταλάβεις και να με βοηθήσεις να μην...... και εσυ κάθε μέρα με κανείς χειρότερα.
Δεν λέω ότι φταις εσυ, αλλά δικό σου δημιούργημα θα είναι.
Απόλαυσε το..... αυτό που μου δείχνεις είναι ότι το απολαμβάνεις να μου το προκαλείς αυτό. Δεν εξηγείτε αλλιώς το ότι σε προειδοποιώ ότι έχω φτάσει στο γκρεμό και εσυ να με σπρώχνεις σιγά σιγά να πέσω .....

γεια Vakt ! αυτο το μηνυμα μου φαινεται οτι εχει συγκεκριμενο αποδέκτη θες να πεις περισσοτερα για το ατομο ακομα και αν ειναι ο ιδιος σου ο ευατός.
το νοημα εγω νομιζω βρισκεται στην προσπαθεια και στο ταξιδι να βρεις το νοημα.. αν το νοημα ηταν μια πορτα που το εβρισκες μονο οταν την ανοιξεις τοτε μαλλον το κλειδι θα βρισκοταν αναμεσα σε αλλα 10000000000 κλειδια και πιθανον να πεθαιναμε πριν το βρουμε .

Χάρισμα σας τα κλειδιά και οι πόρτες.
Με κούρασε η ζωή σας.
Με κούρασε και η προσπάθεια και το ταξίδι.
Η Ιθάκη μου είναι μακριά..... ο εύκολος δρόμος φαντάζει αξιοζήλευτος......

Το νοημα τησ ζωησ ειναι να κανεισ οτι καλυτερο μπορεισ δεδομενων των δυνατοτητων σου και των εμπειριων σου δηλαδη εφαγεσ παπαρα καλωσ την εφαγεσ απο εδω και περα τι γινεται αν ειχεσ παει στρατο θα ηξερεσ οτι δεν υπαρχει πατοσ η ο πατοσ δεν εχει πατο αυτα και να σου πω και κατι σε εκτιμω με συγκινεισ ετσι ποιητικα που τα γραφεισ ζησεισ πεθανεισ κανενασ δε νοιαζετε αυτα

Quote:

---

Originally Posted by Vakt

Δεν ξέρω πως να περιγράψω την κατάσταση που βρίσκομαι αυτή τη στιγμή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι είμαι κύριος των προβλημάτων μου. Εγώ ευθύνομαι για όλα τα δεινά μου ενεργητικά η παθητικά με έχω οδηγήσει σε ένα ψυχολογικό αδιέξοδο μαύρο μπροστά και πίσω γκρίζο σκούρο.
Το αλκοόλ βοηθάει μόνο προσωρινά και ο νους μου γρήγορα επιστρέφει σε μαύρες σκέψεις καταστροφικές και λάγνες. Λάγνες περισσότερο γι την ελπίδα και την αίσθηση της ανακούφισης που μπορεί να προσφέρουν.
Νιώθω παρίας της ζωής .... πιο μόνος από ποτέ.
Ποιο είναι τελικά το νόημα της ζωής ;
Το έχει βρει κανείς σας ;
Υπάρχει κάποιο νόημα η τελικά ζούμε μονάχα για να πεθάνουμε;
Εσυ που θα έπρεπε να με στηρίζεις με σπρώχνεις περισσότερο προς το σκοτάδι. Το ξέρω ότι κατά βάθος είναι δικό μου το λάθος, το ξέρω ότι ενδεχόμενος εσυ να πονάς περισσότερο αλλά φαντάσου, φαντάσου πως είναι καθημερινά να σε βρίζουν και να σου ρίχνουν ευθύνες για τα πάντα φαντάσου πως είναι καθημερινά να πληρώνεις και να πονάς.
Νιώσε πως νιώθω....... ζητάω καθημερινά, εκλιπαρώ να με καταλάβεις και να με βοηθήσεις να μην...... και εσυ κάθε μέρα με κανείς χειρότερα.
Δεν λέω ότι φταις εσυ, αλλά δικό σου δημιούργημα θα είναι.
Απόλαυσε το..... αυτό που μου δείχνεις είναι ότι το απολαμβάνεις να μου το προκαλείς αυτό. Δεν εξηγείτε αλλιώς το ότι σε προειδοποιώ ότι έχω φτάσει στο γκρεμό και εσυ να με σπρώχνεις σιγά σιγά να πέσω .....

---

γεννιομαστε για να ζησουμε.. δε ζουμε για να πεθανουμε.. ειναι πως θα το δεις το ποτηριο μισογεματο ή μισοαδειο..
για μενα το νοημα της ζωης ειναι να τη βρισκω με τον εαυτο μου, να μπορω να περναω καλα με εμενα και απο εκει και περα να γεμιζω χαρα, αγαπη, εντονα συναισθηματα με αλλους παρεα..
οσο για βρισιμο και για ευθυνες τα ζω καθημερινα σχεδον μενοντας στα 31 μου με τους δικους μου. τα ξεσπασματα της μανας μου για τα κλασικα προβληματα που αντιμετωπιζει ολη η Ελλαδα π.χ. για τα οικονομικα, ολο σε εμενα καταληγουν..
αυτα..

Το νόημα της ζωής είναι να ζεις. Για τον εαυτό σου. Γι' αυτό υπάρχεις.

Το σίγουρο είναι πως κάποια μέρα θα πεθάνεις. Όπως όλοι μας.

Μέχρι τότε θα υπάρχουν στιγμές χαράς και στιγμές λύπης. Θα πρέπει να μάθεις να ζεις και με τα δύο.

Δεν υπάρχει εύκολος δρόμος αλλά ούτε και δύσκολος. Υπάρχει απλά ο δρόμος. Της ζωής. Το πως τον βλέπεις είναι καθαρά δικό σου θέμα.

Εσύ βρίσκεσαι σ' αυτόν το δρόμο για να τον περπατήσεις. Όλο. Για να κοπιάσεις, να ιδρώσεις, να ταλαιπωρηθείς. Ενδεχομένως να πληγωθείς, να λυπηθείς και να απογοητευτείς. Αλλά και να απολαύσεις τη διαδρομή, να χαρείς με την προσπάθεια σου, τους κόπους σου και τα επιτεύγματα σου και όταν έρθει η ώρα να φύγεις πλήρης.

Δεν είσαι εδώ για να τα παρατήσεις. Θα μπορούσες να μην έχεις γεννηθεί ποτέ.

Οπότε πάρε τη ζωή σου στα χέρια σου και κάνε το μαύρο άσπρο και όχι το άσπρο μαύρο. Ο μόνος που μπορεί να το κάνει αυτό για σένα είσαι εσύ! Κανένας άλλος και βέβαια όχι το αλκοόλ.

Ειλικρινά περνάω καλά με τον εαυτό μου, δεν είναι αυτό και ναι προσπαθώ να κάνω το καλύτερο δυνατό με ότι έχω. Σέβομαι τα όρια τον διπλανών μου και βοηθώ όσο και όποτε μπορώ όποιον το χρειαστεί. Αλλά ταυτόχρονα πληγώνω και τραυματίζω ανθρώπους. Το κάνω σχεδόν αυθόρμητα σχεδόν μηχανικά...... με γνώση αλλά και άγνοια των πράξεων μου.
Όταν αναγνωρίζω τα λάθη μου, όταν βλέπω τι κάνω ..... είναι οι ενοχές αυτές που με στοιχειώνουν....... αυτές με κάνουν να αλλάζω πλευρό κάθε δυο λεπτά.
Δεν με αντέχω άλλο......
αυτό έχω πάθει. Δεν με μπορώ .....
Με κούρασε και η ζωή. Δεν ξέρω τι τις βρίσκετε ..... ποτέ δεν την κατάλαβα.....

Λάθη όλοι κάνουμε. Καλό είναι να τα αναγνωρίζουμε, να συγχωρούμε τον εαυτό μας, να ζητάμε συγγνώμη από αυτούς που πληγώσαμε και να προσπαθούμε να μην τα ξανακάνουμε. Όπως πληγώνουμε έτσι μας πληγώνουν. Αυτό είναι αναπόφευκτο. Το μη αποδεκτό είναι να πληγώνουμε κάποιον εσκεμμένα.

Όλο αυτό είναι μέσ'τη ζωή. Δεν υπάρχει κάτι παραπάνω απ' αυτό να καταλάβεις. Είναι σαν να λες δεν τρώω κρέας γιατί δε μου αρέσει που σκοτώνουν τα ζώα για να ζήσω εγώ. Ναι μα και τα φυτά ζωή έχουν κι αυτά. Αυτά γιατί να τα σκοτώνουν; Δεν υπάρχει άλλη επιλογή πέρα απ' αυτά. Απλά έτσι είναι. Μόνο το να μη ζεις υπάρχει, αλλά αυτό δεν είναι επιλογή, είναι παραίτηση.

Το μόνο που μπορείς να κάνεις δηλαδή είναι να είσαι περισσότερο προσεκτικός στις σχέσεις σου με τους άλλους.

Θες να μας πεις ποιον πλήγωσες τελευταία και σε στοιχειώνουν οι ενοχές;

Και αν η συγνώμη σου δεν έχει γίνει αποδεκτή ; Και αν για πάνω από χρόνο σε γεμίζουν με ενοχές..... τόσες που να έχεις μισήσει εντελώς τον εαυτό σου ;
Τόσο που να νιώθεις ένα μηδενικό ;
Ο Λιαντινης είχε πει το μηδέν μόνο από τον εαυτό του νικιέται ......

Πολλές φορές η συγγνώμη δε μπορεί να γίνει αποδεκτή.

Αν προκαλέσω σωματική βλάβη σε κάποιον, ακόμα κι αν δεν το έχω κάνει εσκεμμένα, ακόμα κι αν το έχω μετανιώσει, ακόμα κι αν έχω ζητήσει συγγνώμη, ίσως ο άνθρωπος αυτός δε μπορεί να με συγχωρέσει. Γι' αυτό έχουμε τη λογική μας, για να μην προκαλούμε κακό στους άλλους, για να μην έχουμε μετά ενοχές, για να μη μισούμε τον εαυτό μας.

Τι είναι αυτό το τόσο άσχημο που έχεις κάνει και δεν συγχωρείται;

"Σέβομαι τα όρια τον διπλανών μου και βοηθώ όσο και όποτε μπορώ όποιον το χρειαστεί. Αλλά ταυτόχρονα πληγώνω και τραυματίζω ανθρώπους. Το κάνω σχεδόν αυθόρμητα σχεδόν μηχανικά"
Το να είναι κάποιος ευαίσθητος στα όρια των άλλων και πρόθυμος να βοηθήσει δεν είναι κάτι δεδομένο και εμένα μου φαίνεται πολύ θετικό... Υπάρχει μια αντίφαση και δεν είναι πολύ ξεκαθαρο τι εννοείς.

Θα χε σημασία να μας μιλήσεις πιο αντικειμενικά και ρεαλιστικά για αυτό που σε βασανίζει, γιατί μπορεί να βιώνεις κατάθλιψη. Συγκεκριμένα, οι υπερβολικές ενοχές, η αίσθηση ότι κάποιος προκαλεί κακό στους άλλους, η αίσθηση χαμηλής αξίας ειναι συμπτώματα πολύ συνηθισμένα συμπτώματα της κατάθλιψης. Αν έχεις σκέψεις σχετικά με την αυτοκτονία υπάρχει επιτακτική ανάγκη να δεις έναν ειδικό άμεσα!

Δεν καταλαβαίνω τι κακό προκαλείς και από που πηγάζουν αυτές οι ενοχές θα ήθελες να μας δώσεις ένα παράδειγμα?