Ινομυαλγια κι αλλα προβλήματα..
Ανώνυμος είπε...
Γειά σας!! Είμαι 23 ετών ,μετα απο μια ίωση που πέρασα πριν ενάμιση χρόνο περίπου ,άρχισα να εχω τρομερούς πονοκεφάλους, φοβερή κόπωση , αϋπνίες ,μόνιμους πόνους στους μυς ,ορθοστατικη υπόταση ,δέκατα απτο πουθενά κι άλλα πολλά άσχημα συμπτώματα που λογικά θα τα γνωρίζετε πανω κάτω κι εσείς... οι πρώτοι τρεις μήνες ηταν οι χειρότεροι μου ,θυμάμαι ήμουν στο κρεββάτι κι έκλαιγα ολη μερα νομίζοντας πως εχω κάποια πολύ σοβαρή πάθηση ξαφνικά. Γενικώς παντα ήμουν πολύ δραστήρια ,αλλά και πρωταθλήτρια κολύμβησης οποτε το να μην μπορώ να περπατήσω δέκα βήματα , δεν το δεχόμουν.. τέλος πάντων εκανα τουρ σε όποιον γιατρό υπήρχε κι όλοι μου έλεγαν πως χαίρω άκρας υγείας και πως ειναι ψυχολογικό κτλ κτλ.. τωρα ενάμιση χρόνο μετα , καθώς αυτά συνεχίζονται άλλοτε περισσότερο άλλοτε λιγότερο εκανα κι αλλο τουρ στους γιατρούς βέβαιη πως εχω κατι πολύ σοβαρό και πως δεν ειμαι τρελή!! Ευτυχώς βρήκα έναν πολύ καλο ρευματολόγο στην Αθήνα, και αμεσως μου ανακοίνωσε το αναμενόμενο... πως ειμαι καθαρή περίπτωση ινομυαλγιας.. η διάγνωση μου εγινε μόλις πριν ενα μήνα , κι εγω η ίδια δεν το εχω συνειδητοποιήσει... αυτο που θα ηθελα ομως να μοιραστώ μαζι σας και θελω την γνώμη σας ειναι το πως αντιμετωπίζετε το ψυχολογικό βάρος και φορτίο όλου αυτού. Εγω ειλικρινά απο τότε νιώθω πως εχει καταστραφεί η ζωή μου , φοβάμαι πολλα πράγματα δεν μπορώ να υποστηρίξω σχέσεις , δουλειά ,ακόμη και το να βγω ειναι άθλος κρατιέμαι με νύχια και δόντια! Κανεις δεν καταλαβαίνει κατι οποτε νιώθω μονη σε αυτο καλώ η κακώς ,ούτε φαντάζονται πως εγω μπορεί να θελω να καταρρεύσω η νιώθω απαίσια αλλα όλο αυτο το κοινωνικό άγχος αλήθεια με εχει τσακίσει... και το χειρότερο ειναι πως εχει πολλες μορφες. Δηλαδη απο τότε εχω παρουσιάσει εκατό διαφορετικά προβλήματα. Τους τελευταίους μήνες για παράδειγμα εχω τρομερό θέμα με το έντερο πονάω καθημερινά κάτω δεξιά στην κοιλιά μου..εχω πάει σε πολλούς γιατρούς κανεις δεν βρίσκει τίποτα απολύτως η μου λένε πως ειναι ευερέθιστο έντερο κι εγω καθημερινά υποφέρω και καμια θεραπεία δεν με ανακουφίζει. Κάθε μερα εμφανίζεται και κατι καινούργιο.. Θα μπορούσα να πω πολλα ακόμη αλλα ηδη εχει βγει τεράστιο το μήνυμα οποτε θα μείνω εδω μεχρι στιγμης και θα χαρώ πολύ να το συζητήσω η να ακούσω κι αλλες γνωμες. συγχαρητήρια για το σάιτ σας και που με αφήσατε να μοιραστώ κι εγω την ιστορία μου μαζι σας!