Κατάταξη

Γεια σας, παιδια! Προκειτε να παρουσιαστω τον Αυγουστο φανταρος και το αγχος μου εχει βαρεσει κοκκινο. Το ειχα δηλωσει και παλιοτερα οτι εχω περασει κρισεις πανικου με αγοραφοβια και καταθλιψη. Τωρα που προκειτε να παρουσιαστω, με ξαναεπιασε αυτο. Να μη σχολιασω καν τον υπνο, που δεν μπορω να κλεισω ματι καθε βραδυ. Υπαρχει κανεις που προκειτε να παρουσιαστει Αυγουστο Γ' ΕΣΣΟ 2019 και περναει τα ιδια με εμενα; Καποια συμβουλη στο τι να κανω; Να διευκρινησω οτι θελω να υπηρετησω κανονικα οπως ολοι οι αλλοι. Να το δηλωσω οταν μπω μεσα 1η μερα; Μια καθοδηγηση χρειαζομαι...
Πειτε μου τη συμβουλη σας.. (εκτος απο τον elis, παρακαλω).

Γειά σου φίλε μου!

Καταρχήν συζήτησε το με κάποιο ψυχολόγο πριν μπεις, επειδή έχεις αυτά τα θέματα.

Από εκεί και μετά εννοείται πως θα το αναφέρεις όταν παρουσιαστείς και σε περίπτωση που δεν σας δει ψυχολόγος, θα το ζητήσεις εσύ. Αυτά χρειάζεται να τα γνωρίζουν οι ανώτεροι σου.

Μην τρελαίνεσαι με το στρατό, δεν τρώνε ανθρώπους! Απλά θα χρειαστεί να στηριχθείς αποκλειστικά στον εαυτό σου εκεί μέσα, γιατί οι περισσότεροι συνάδελφοί σου θα κοιτάνε πως να τη βγάλουν καθαρή εις βάρος άλλων. Να λουφάρουν δηλαδή, να πάρουν άδεια επειδή έχουν θείο το δήμαρχο ή τον παπά της ενορίας κλπ. Ο,τι γίνεται και στην κοινωνία γενικότερα δηλαδή.

Συμβουλή : Προστάτεψε τον εαυτό σου! Μη γίνεις κωλόπαιδο, ούτε και κορόιδο όμως.

Καλή θητεία!

Quote:

---

Originally Posted by Leonardo

Γεια σας, παιδια! Προκειτε να παρουσιαστω τον Αυγουστο φανταρος και το αγχος μου εχει βαρεσει κοκκινο. Το ειχα δηλωσει και παλιοτερα οτι εχω περασει κρισεις πανικου με αγοραφοβια και καταθλιψη. Τωρα που προκειτε να παρουσιαστω, με ξαναεπιασε αυτο. Να μη σχολιασω καν τον υπνο, που δεν μπορω να κλεισω ματι καθε βραδυ. Υπαρχει κανεις που προκειτε να παρουσιαστει Αυγουστο Γ' ΕΣΣΟ 2019 και περναει τα ιδια με εμενα; Καποια συμβουλη στο τι να κανω; Να διευκρινησω οτι θελω να υπηρετησω κανονικα οπως ολοι οι αλλοι. Να το δηλωσω οταν μπω μεσα 1η μερα; Μια καθοδηγηση χρειαζομαι...
Πειτε μου τη συμβουλη σας.. (εκτος απο τον elis, παρακαλω).

---

Καλησπέρα.

Ποια είναι η ηλικία σου; Παίρνεις κάποια φαρμακευτική αγωγή;

Αν παίρνεις φαρμακευτική αγωγή, σίγουρα θα σε στείλουν στο στρατιωτικό νοσοκομείο να σε εξετάσει στρατιωτικός ιατρός.

Στην κατάταξη θα σας ρωτήσουν πολλά πράγματα για τον εαυτό σας. Μια από τις ερωτήσεις που θα σας κάνουν είναι αν θα υπηρετήσεις ή αν σκοπεύεις να ζητήσεις αναβολή. Μπορείς να τους πεις ότι επιθυμείς να υπηρετήσεις κανονικά, αλλά πρέπει να τους αναφέρεις και το συγκεκριμένο πρόβλημα. Μην στεναχωριέσαι καθόλου. Υπάρχουν άνθρωποι με κατανόηση.

Το 2009 που υπηρέτησα, γνώρισα στην μονάδα (Έβρος) ένα εξαιρετικό παιδί. Είχε κατάθλιψη και κρίσεις πανικού. Όμως καλή ώρα, όπως εσύ, είχε επιθυμία να το παλέψει και να υπηρετήσει. Ο συγκεκριμένος, ήταν τότε 32 ετών. Τον έκαναν γραφέα στο διοικητήριο. Ήταν πολύ καλό και φιλότιμο παιδί. Απολύθηκε κανονικά.

Μην αγχώνεσαι λοιπόν. Αν δεν παίρνεις κάποια αγωγή, θεωρώ ότι θα υπηρετήσεις κανονικά. Και πίστεψε με θα βρεις και απίστευτη υποστήριξη.

Να είσαι καλά.

Quote:

---

Originally Posted by believeInYourself

Καταρχήν συζήτησε το με κάποιο ψυχολόγο πριν μπεις, επειδή έχεις αυτά τα θέματα.

Από εκεί και μετά εννοείται πως θα το αναφέρεις όταν παρουσιαστείς και σε περίπτωση που δεν σας δει ψυχολόγος, θα το ζητήσεις εσύ. Αυτά χρειάζεται να τα γνωρίζουν οι ανώτεροι σου.

Μην τρελαίνεσαι με το στρατό, δεν τρώνε ανθρώπους! Απλά θα χρειαστεί να στηριχθείς αποκλειστικά στον εαυτό σου εκεί μέσα, γιατί οι περισσότεροι συνάδελφοί σου θα κοιτάνε πως να τη βγάλουν καθαρή εις βάρος άλλων. Να λουφάρουν δηλαδή, να πάρουν άδεια επειδή έχουν θείο το δήμαρχο ή τον παπά της ενορίας κλπ. Ο,τι γίνεται και στην κοινωνία γενικότερα δηλαδή.

Καλή θητεία!

---

1) Εχω επικοινωνησει με στρατιωτικο ιατρο - ψυχιατρο, αλλα το προβλημα μου ειναι οτι θελει 50 ευρω για την συνεδρια αυτη και μετα την πρωτη συνεδρια μου οτι θα τα βρουμε με τα λεφτα. Δεν θελω γνωματευση για καποιο λογο για τον στρατο, απλα θελω να μου πει πως αντιμετωπιζω διαφορες καταστασεις εκει μεσα αν με βαρεσει η κρισαρα... Απο την αλλη, ολοι οι ψυχιατροι σου προτεινουν φαρμακ.αγωγη απο τα πρωτα λεπτα συνομιλιας. Ελεος, δηλαδη...

2) Βασικα, καπως ετσι αισθανομαι, σαν να μπαινω φυλακη, σαν να πηγαινω στην κρεμαλα. Ολοι μου εχουν πει καλα λογια για τον στρατο, ολοι οι φιλοι, ξαδερφια, κανενας δεν μου εχει πει κατι κακο.

Quote:

---

Originally Posted by GoldenM

Ποια είναι η ηλικία σου; Παίρνεις κάποια φαρμακευτική αγωγή;

Αν παίρνεις φαρμακευτική αγωγή, σίγουρα θα σε στείλουν στο στρατιωτικό νοσοκομείο να σε εξετάσει στρατιωτικός ιατρός.

Στην κατάταξη θα σας ρωτήσουν πολλά πράγματα για τον εαυτό σας. Μια από τις ερωτήσεις που θα σας κάνουν είναι αν θα υπηρετήσεις ή αν σκοπεύεις να ζητήσεις αναβολή. Μπορείς να τους πεις ότι επιθυμείς να υπηρετήσεις κανονικά, αλλά πρέπει να τους αναφέρεις και το συγκεκριμένο πρόβλημα. Μην στεναχωριέσαι καθόλου. Υπάρχουν άνθρωποι με κατανόηση.

Το 2009 που υπηρέτησα, γνώρισα στην μονάδα (Έβρος) ένα εξαιρετικό παιδί. Είχε κατάθλιψη και κρίσεις πανικού. Όμως καλή ώρα, όπως εσύ, είχε επιθυμία να το παλέψει και να υπηρετήσει. Ο συγκεκριμένος, ήταν τότε 32 ετών. Τον έκαναν γραφέα στο διοικητήριο. Ήταν πολύ καλό και φιλότιμο παιδί. Απολύθηκε κανονικά.

Μην αγχώνεσαι λοιπόν. Αν δεν παίρνεις κάποια αγωγή, θεωρώ ότι θα υπηρετήσεις κανονικά. Και πίστεψε με θα βρεις και απίστευτη υποστήριξη.

---

1) Ειμαι 26 ετων. Δεν παιρνω καποια φαρμακευτικη αγωγη. Οταν ειχε πρωτοξεκινησει ολο αυτο με τις κρισεις και ολα τα παραγωγα της, δεν εβγαινα για μεγαλο διαστημα, αλλα πισμωσα και τα καταφερα μονος μου, χωρις φαρμακα. Ουτε να τα μυρισω δεν θελω αυτα. Δεν πιστευω να με στειλουν νοσοκομειο για εξετασεις, αφου θα φροντισω να τα εχω ολα μαζι μου. Φοβαμαι οτι εκεινη την ωρα θα με πιασει μεγαλη κρισαρα οταν θα περασουμε ολη αυτη την διαδικασια της 1ης μερας...

2) Αρα μου προτεινεις να το αναφερω... Θα πω οτι θελω να υπηρετησω κανονικα, θα κανω ο,τι χρειαστει, απλα εχω μερικα θεματακια. Πολυ φοβαμαι οτι θα με βγαλουν γιωτα, αοπλο κτλ. και θα φαω καψονι τρελο... Ευχομαι να τα βρουμε με τον-την ψυχολογο και να μη με βγαλει ανικανο και τετοια. Μακαρι οπως λες να πεσω σε στρατοπεδο που να εχει ατομα με κατανοηση και να βλεπουν τον αλλον ως ανθρωπο.

3) Αυτο το παιδι που ησασταν μαζι με αυτα τα θεματα, υπηρετησε κανονικα; Ετρωγε καψονια; Το ειχε αναφερει την 1η μερα οταν μπηκε;

4) Οσο και να προσπαθω να μην το σκεφτομαι, δεν γινεται. Ολο τριγυρναει στο μυαλο μου. Δηλαδη, οσο πλησιαζει ο καιρος, τα χανω ολο και περισσοτερο. Και μακαρι να βρω την καταλληλη υποστηριξη εκει μεσα για το προβλημα μου.

5) Αυτο που σκεφταμαι ειναι πως, αν με πιασει αυτη η ταση φυγης την ωρα της ορκωμοσιας ή καπου αλλου που θα αισθανομαι αβολα, θα γινω ρομπα σε ολο το στρατοπεδο. Ισως και αυστηρες κυρωσεις....

Quote:

---

Originally Posted by Leonardo

1) Εχω επικοινωνησει με στρατιωτικο ιατρο - ψυχιατρο, αλλα το προβλημα μου ειναι οτι θελει 50 ευρω για την συνεδρια αυτη και μετα την πρωτη συνεδρια μου οτι θα τα βρουμε με τα λεφτα. Δεν θελω γνωματευση για καποιο λογο για τον στρατο, απλα θελω να μου πει πως αντιμετωπιζω διαφορες καταστασεις εκει μεσα αν με βαρεσει η κρισαρα... Απο την αλλη, ολοι οι ψυχιατροι σου προτεινουν φαρμακ.αγωγη απο τα πρωτα λεπτα συνομιλιας. Ελεος, δηλαδη...

2) Βασικα, καπως ετσι αισθανομαι, σαν να μπαινω φυλακη, σαν να πηγαινω στην κρεμαλα. Ολοι μου εχουν πει καλα λογια για τον στρατο, ολοι οι φιλοι, ξαδερφια, κανενας δεν μου εχει πει κατι κακο.



1) Ειμαι 26 ετων. Δεν παιρνω καποια φαρμακευτικη αγωγη. Οταν ειχε πρωτοξεκινησει ολο αυτο με τις κρισεις και ολα τα παραγωγα της, δεν εβγαινα για μεγαλο διαστημα, αλλα πισμωσα και τα καταφερα μονος μου, χωρις φαρμακα. Ουτε να τα μυρισω δεν θελω αυτα. Δεν πιστευω να με στειλουν νοσοκομειο για εξετασεις, αφου θα φροντισω να τα εχω ολα μαζι μου. Φοβαμαι οτι εκεινη την ωρα θα με πιασει μεγαλη κρισαρα οταν θα περασουμε ολη αυτη την διαδικασια της 1ης μερας...

2) Αρα μου προτεινεις να το αναφερω... Θα πω οτι θελω να υπηρετησω κανονικα, θα κανω ο,τι χρειαστει, απλα εχω μερικα θεματακια. Πολυ φοβαμαι οτι θα με βγαλουν γιωτα, αοπλο κτλ. και θα φαω καψονι τρελο... Ευχομαι να τα βρουμε με τον-την ψυχολογο και να μη με βγαλει ανικανο και τετοια. Μακαρι οπως λες να πεσω σε στρατοπεδο που να εχει ατομα με κατανοηση και να βλεπουν τον αλλον ως ανθρωπο.

3) Αυτο το παιδι που ησασταν μαζι με αυτα τα θεματα, υπηρετησε κανονικα; Ετρωγε καψονια; Το ειχε αναφερει την 1η μερα οταν μπηκε;

4) Οσο και να προσπαθω να μην το σκεφτομαι, δεν γινεται. Ολο τριγυρναει στο μυαλο μου. Δηλαδη, οσο πλησιαζει ο καιρος, τα χανω ολο και περισσοτερο. Και μακαρι να βρω την καταλληλη υποστηριξη εκει μεσα για το προβλημα μου.

5) Αυτο που σκεφταμαι ειναι πως, αν με πιασει αυτη η ταση φυγης την ωρα της ορκωμοσιας ή καπου αλλου που θα αισθανομαι αβολα, θα γινω ρομπα σε ολο το στρατοπεδο. Ισως και αυστηρες κυρωσεις....

---

Κανένας δεν θα σε πειράξει στο Στρατό φίλε.

Τι είναι ο Στρατός αλήθεια;

Πειθαρχία στους κανόνες. Αν πειθαρχείς στους κανόνες και υιοθετήσεις το πνεύμα που πρέπει στην επικοινωνία με τους ανθρώπους που θα συναντήσεις, όλα θα είναι εξαιρετικά (θα μάθεις και τις 3 λέξεις που κερδίζουν πάντα στον Στρατό: Ναι, Όχι, Μάλιστα).

Ο φίλος μου ήταν Ι3 άοπλο. Αλλά αλήθεια τι σημασία έχει αυτό; Πολύ κολλητός μου φίλος ήταν Ι2 ένοπλο, λόγο μεγάλης μυωπίας. Εγώ είχα Ι1, αλλά λόγο δυσχρωματοψίας είχαν εξετάσει το ενδεχόμενο να μου αλλάξουν το Ι σε Ι2 επίσης ένοπλο. Τελικά έμεινα με Ι1.

Μην τα παίρνεις τόσο σοβαρά αυτά. Αυτό που προέχει είναι η ασφάλεια σου, εκεί μέσα. Ο λόγος που θα σε ρωτήσουν αν είσαι καλά είναι για να διαπιστώσουν την γενικότερη κατάσταση σου.

Μπορείς να πεις ότι είσαι καλά τώρα, αλλά επειδή στο παρελθόν πέρασες αυτή τη δύσκολη περίοδο, το αναφέρεις για να εκτιμηθεί με βάση τις Στρατιωτικές διαδικασίες.

Όλα αυτά που σε προβληματίζουν, θα έχεις την ευκαιρία να τα συζητήσεις με τους ανώτερους σου, τόσο στο κέντρο αλλά και στη μονάδα.

Είναι πολύ ενθαρυντικό το γεγονός ότι επιθυμείς να υπηρετήσεις. Αυτό θα εκτιμηθεί πολύ από τους αξιωματικούς. Ειδικά αν σκεφτείς ότι άνθρωποι απόλυτα υγιείς προφασίζονται διάφορα προβλήματα για να πάρουν απαλλαγή στράτευσης. Πίστεψε με θα σε προστατέψουν.

Καψώνια δεν παίζουν πλέον.

Χαίρομαι πολύ φίλε που θέλεις να το αντιμετωπίσεις όλο αυτό με δύναμη. Προχώρα και μη φοβάσαι τίποτα.

Αν πάλι πρέπει να πάρεις φάρμακα, μη διστάσεις. Η υγεία και η ευεξία σου είναι οι κορυφαίες προτεραιότητες για σένα.

Να είσαι καλά.

Δεν υπάρχουν καψώνια στο στρατό σήμερα. Μην ακούς βλακείες.... Το χειρότερο σου θα ναι να καθαρίζεις τουαλέτες. Όλοι περνάνε από κει.

Κανείς δε θα σε πειράξει. Κι αν σε ενοχλήσει κάποιος να απευθυνθείς στον ανώτερο σου.

Τάσεις φυγής όμως γιατί να έχεις;

αυτα που λες οτι εχεις στα εχει διαγνωσει καποιος ειδικος η τα λες εσυ?
Για εμενα εφοσον, εχεις ολα αυτα καλυτερα να μην πιεστεις να μπεις, δεν θα ερθει και το τελος του κοσμου αμα δεν πας φανταρος.Σκεψου οτι μπορει να χειροτερεψει η ψυχικη σου υγεια αμα πιεστεις.

GoldenM --> Ετσι λενε, οτι δεν σε ενοχλουν. Ειμαι ατομο που ακουει και εκτελει, αλλα ολα με μετρο, ετσι;
Εγω θελω να υπηρετησω κανονικα, να το παλεψω. Θα ειναι ντροπη για εμενα και μετα για τους υπολοιπους που θα λεω οτι δεν
υπηρετησα κτλ. Θα το σκεφτομαι αυριο, μεθαυριο και θα χαιρομαι, θα νιωθω υπερηφανεια για αυτο. Θα αισθανομαι καλα και
και το ηθικο ανεβασμενο και ολα καλα. Οκ, παλια θα πω οτι ειχα θεματακια με κρισεις, αγοραφοβια κτλ, αλλα θα πω, επισης, οτι
θελω να προσπαθησω να υπηρετησω κανονικα, δεν ξερω αν το δεχονται αυτο. Φαρμακα δεν παιρνω, διοτι επιλεγω να τρεχω, να περπαταω κτλ, που εχει εξισου τα ιδια αποτελεσματα με τα φαρμακα. Δεν ξερω και ποιος αλλος ειναι στην ιδια μοιρα με εμενα, ωστε να τον ρωτησω, να δω και αυτος τι θα κανει κτλ...

believeInYourself --> Τασης φυγης, εννοω, οτι οταν με πιανει η κριση, πχ. στην ορκομωσια ή οπουδηποτε αλλου, θελω να φευγω απο εκει και να πηγαινω καπου μονος μου και να καθομαι για να ηρεμησω... Εαν τωρα βρεθω καπου, οπου πρεπει να ειμαστε προσοχη κτλ, οπως ανεφερα και με πιασει, τι κανω... Αυτα θελω να ρωτησω τον γιατρο. Ξερεις, ολα αυτα τα σεναρια που κανω στο μυαλο, πως να τα αντιμετωπιζω ή να τα διαχειριζομαι. Ταση φυγης, ειναι οταν αισθανεσαι καπου "εγκλωβισμενος" και θελεις να τρεξεις να ξεφυγεις. Καπως ετσι, πανω κατω.

Xfactor --> Οχι, γνωριζω. Τα βιωνα καθημερινα, το εψαξα και λιγο στο διαδικτυο και καταλαβα τι εχω. Δεν χρειαζεται να στο επιβεβαιωσει καποιος. Το βιωνεις ο ιδιος, αρα το ξερεις... Εγω, κανονικα, επρεπε να ειχα μπει πριν 3 χρονια περιπου, μολις αποφοιτησα απο τη Σχολη μου. Δηλαδη στα 23-24, αλλα τοτε φοβομουνα να σηκωθω απο το κρεβατι απο τις κρισεις.... Ηταν πολυ σοβαρα η κατασταση μου τοτε. Το εχω σκεφτει και αυτο, οτι μπορει να χειροτερεψει η κατασταση μου.

Quote:

---

Originally Posted by Leonardo

GoldenM --> Ετσι λενε, οτι δεν σε ενοχλουν. Ειμαι ατομο που ακουει και εκτελει, δεν ειμαι κανα κακομαθημενο, αλλα ολα με μετρο, ετσι;
Εγω θελω να υπηρετησω κανονικα, να το παλεψω. Θα ειναι ντροπη για εμενα και μετα για τους υπολοιπους που θα λεω οτι δεν
υπηρετησα κτλ. Θα το σκεφτομαι αυριο, μεθαυριο και θα χαιρομαι, θα νιωθω υπερηφανεια για αυτο. Θα αισθανομαι καλα και
και το ηθικο ανεβασμενο και ολα καλα. Οκ, παλια θα πω οτι ειχα θεματακια με κρισεις, αγοραφοβια κτλ, αλλα θα πω, επισης, οτι
θελω να προσπαθησω να υπηρετησω κανονικα, δεν ξερω αν το δεχονται αυτο. Φαρμακα δεν παιρνω, διοτι επιλεγω να τρεχω, να περπαταω κτλ, που εχει εξισου τα ιδια αποτελεσματα με τα φαρμακα. Δεν ξερω και ποιος αλλος ειναι στην ιδια μοιρα με εμενα, ωστε να τον ρωτησω, να δω και αυτος τι θα κανει κτλ...

believeInYourself --> Τασης φυγης, εννοω, οτι οταν με πιανει η κριση, πχ. στην ορκομωσια ή οπουδηποτε αλλου, θελω να φευγω απο εκει και να πηγαινω καπου μονος μου και να καθομαι για να ηρεμησω... Εαν τωρα βρεθω καπου, οπου πρεπει να ειμαστε προσοχη κτλ, οπως ανεφερα και με πιασει, τι κανω... Αυτα θελω να ρωτησω τον γιατρο. Ξερεις, ολα αυτα τα σεναρια που κανω στο μυαλο, πως να τα αντιμετωπιζω ή να τα διαχειριζομαι. Ταση φυγης, ειναι οταν αισθανεσαι καπου "εγκλωβισμενος" και θελεις να τρεξεις να ξεφυγεις. Καπως ετσι, πανω κατω.

Xfactor --> Οχι, γνωριζω. Τα βιωνα καθημερινα, το εψαξα και λιγο στο διαδικτυο και καταλαβα τι εχω. Δεν χρειαζεται να στο επιβεβαιωσει καποιος. Το βιωνεις ο ιδιος, αρα το ξερεις... Εγω, κανονικα, επρεπε να ειχα μπει πριν 3 χρονια περιπου, μολις αποφοιτησα απο τη Σχολη μου. Δηλαδη στα 23-24, αλλα τοτε φοβομουνα να σηκωθω απο το κρεβατι απο τις κρισεις.... Ηταν πολυ σοβαρα η κατασταση μου τοτε.

---

Φίλε μου,

Συγχαρητήρια για τον τρόπο που σκέφτεσαι. Είναι πολύ αντρικός και παλικαρίσιος. Ειλικρινά μπράβο σου.

Όμως,

Σε παρακαλώ να θυμάσαι πως η υγεία είναι πάνω από όλα. Πρέπει να είσαι ειλικρινής κατά την κατάταξη. Θα σε ρωτήσουν για προβλήματα που σχετίζονται τόσο με την υγεία σου αλλά και με ενδεχόμενα προβλήματα με ψυχολογικό υπόβαθρο.

Ακόμα λοιπόν και αν για κάποιο λόγο δεν καταφέρεις να υπηρετήσεις, να θυμάσαι ότι δεν είναι λόγος αυτός να αισθάνεσαι ντροπή. Κατά τη γνώμη μου η στάση σου και η βούληση σου να υπηρετήσεις είναι παράδειγμα προς μίμηση για όλους.

Να είσαι περήφανος για τον τρόπο σκέψης που έχεις. Ειλικρινά είναι πολύ συγκινητικό. Αλλά και πάλι να θυμάσαι. Προτεραιότητα είσαι εσύ και η υγεία σου.

GoldenM --> Σε ευχαριστω πολυ! Γι' αυτο εχω ξεσκιστει να ρωταω δεξια και αριστερα, τι και πως και αν αυτο, τοτε τι, κτλ... Νομιζω οτι αν βγω Ι4 ή Ι5, θα αισθανομαι ντροπη και ποιος ξερει... μπορει παλι να πεσω σε αυτο το λουκι που ημουν παλια, ισως και χειροτερα. Αν δεν ειχα αυτο το θεμα, θα γουσταρα να παω και Ειδικες Δυναμεις. Γι' αυτο, κιολας, θελω να παω σε εναν Στρατιωτικο Ιατρο, να μου πει τι να κανω, πως να το κανω κτλ. Να με προετοιμασει, γενικως. Το προβλημα ειναι τα λεφτα. Πρεπει να δωσω 50 ευρω για αυτη τη συνεδρια, ενω εχω να αγορασω ρουχα, σακο, εσωρουχα, ξυριστικες κτλ. που χρειαζονται για τον στρατο. Δεν μου φτανουν. Ετσι, σκεφτηκα να ζητησω γνωμη απο εδω.

Φίλε μου μην τρελαίνεσαι! Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείς. Αν χρειαστείς να δεις ψυχολόγο όσο υπηρετείς, μπορείς να το κάνεις οποιαδήποτε στιγμή. Αυτά είναι σοβαρά θέματα και δεν τα αφήνουν να περάσουν έτσι.

Τώρα για την ορκωμοσία που το έχεις δέσει σκοινί κορδόνι πως θα έχεις τάσεις φυγής, μπορείς να το συζητήσεις κι αυτό κατά την κατάταξη σου με τον ψυχολόγο που θα σε δει. Επιπλέον ακόμα και να σου 'ρθει αυτό το πράγμα εκείνη την ώρα, θα βγεις σιγά σιγά στην άκρη και δε θα σε επιπλήξει κανένας. Θα υπάρχουν εκεί ανώτεροι σου που θα ασχοληθούν, δε θα σε αφήσουν έτσι. Όλα αυτά θα σας τα έχουν πει πριν την ορκωμοσία.

Ακόμα και αν δεν ορκιστείς εκείνη τη μέρα, το πιο πιθανό είναι πως θα ορκιστείς μετά από 2-3 μέρες μόνος σου ή μαζί με κάποιους άλλους που δε μπόρεσαν επίσης να ορκιστούν όπως εσύ.

Θα είναι και πιο άνετα για σένα! Οπότε όλα καλά!

Quote:

---

Originally Posted by believeInYourself

Δεν υπάρχουν καψώνια στο στρατό σήμερα. Μην ακούς βλακείες.... Το χειρότερο σου θα ναι να καθαρίζεις τουαλέτες. Όλοι περνάνε από κει.

Κανείς δε θα σε πειράξει. Κι αν σε ενοχλήσει κάποιος να απευθυνθείς στον ανώτερο σου.
;

---

Το 1985 που πηγα φανταρος , ουτε τοτε ειχε καψονια , επρεπε να τα θελει ο πισινος σου ......και ποτε δεν καθαρισα τουαλεττα , στην Τριπολη , οχι δεν ειχα μεσον .....αμα εισαι ευγενικος και συνεργασιμος , δεν σε πειραζει κανεις .....

Believeinyourself --> Προσπαθω να μην το σκεφτομαι οσο μπορω. Μια μερα πριν παρουσιαστω, θα πεθανω απο το αγχος μου, πραγματικα.

Macgyver --> Οχι, ενταξει. Δεν ειμαι τετοιο ατομο. Για να γινει μαλακια και να βρισω ή να αντιμιλησω, πρεπει να φτασω στο αμην. Αλλα, αφου δεν εχει καψονια, μπουλινγκ, ολα κομπλε!